Ανίκητο το “τέρας” της ελληνικής γραφειοκρατίας – Η περιπέτεια ενός αλλοδαπού που θέλει εξοχικό στο Πήλιο

Δεκέμβριος του 2019. Ένας αλλοδαπός επιχειρηματίας που λατρεύει την Ελλάδα, έχει μάλιστα σπουδάσει ελληνική φιλολογία, εκδηλώνει ενδιαφέρον να αγοράσει οικόπεδο στο Πήλιο, προκειμένου να ανεγείρει εξοχική κατοικία.

Βρήκε ο άνθρωπος (Βούλγαρος στην υπηκοότητα) μέσω μεσίτη ένα πανέμορφο οικόπεδο και επικοινώνησε με δικηγόρο του Βόλου, προκειμένου να αρχίσει τη διαδικασία υπογραφής των συμβολαίων με τον ιδιοκτήτη του. Πού να γνωρίζει ο φιλέλληνας, ότι στη χώρα αυτή, για να κατασκευάσεις μια εξοχική κατοικία, πρέπει να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη» ή να έχεις την τύχη με το μέρος σου, κάτι σαν Τζόκερ δηλαδή, για να μην είναι μπλεγμένο κληρονομικά και πολεοδομικά το οικόπεδο. Αψηφώντας όλα όσα άκουγε και μάθαινε κατά καιρούς για την ελληνική γραφειοκρατία ο επενδυτής έκανε συμφωνία με τον δικηγόρο του Βόλου, να αρχίσει ο δεύτερος τη διαδικασία ελέγχου της νομιμότητας του ακινήτου. Και εκεί άρχισαν τα δύσκολα. Το ακίνητο νομικά είναι εντάξει, όπως ενημερώθηκε από τον δικηγόρο, ωστόσο υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια: Είχαν υποβληθεί αντιρρήσεις από τον οικείο Δήμο, για ένα τμήμα του οικοπέδου, που κατά τα άλλα είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Διερευνώντας το ζήτημα ο δικηγόρος και στο οικείο Δασαρχείο, ανακαλύπτει πως οι αντιρρήσεις είχαν υποβληθεί εκ παραδρομής… Άλλο πάλι κι αυτό. Δηλαδή δεν έχουν τι να κάνουν στον Δήμο αυτόν του Πηλίου και υποβάλλουν αντιρρήσεις;

Απαιτούνταν λοιπόν βεβαίωση του Δήμου για την άρση τους. Με αυτά και μ’ αυτά έχει περάσει ο Δεκέμβριος, ο Ιανουάριος, ο Φεβρουάριος, ήρθε η άνοιξη και συμβόλαια ακόμη να υπογραφούν. Κι αυτό διότι ανέκυψε και άλλο ζήτημα: Ένας δρόμος που διερχόταν από το οικόπεδο (δεν υφίσταται πολεοδομικά) ήταν αγροτικός (έτσι έλεγαν προφορικά) και όχι ιδιωτικός, όπως φαινόταν. Πέρασε και ο Μάρτιος, ήρθε ο κορωνοϊός, «πάγωσαν» όλα και η διαδικασία των συμβολαίων μεταβίβασης του οικοπέδου και έφθασε ο Ιούνιος… Ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου, που μάλιστα ζει και εργάζεται στο εξωτερικό και ο οποίος είχε συμφωνήσει με τον ενδιαφερόμενο αγοραστή-επενδυτή, απέστειλε εξώδικο στον Δήμο, για την καθυστέρηση που παρατηρούνταν και για τα διαφυγόντα κέρδη κι ενώ στο μεταξύ είχε γνωστοποιηθεί, ότι με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο εν λόγω δρόμος δεν πληρούσε τα κριτήρια του αγροτικού… Ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου αναγκάστηκε να ταξιδέψει από τη Βραζιλία στη Γερμανία και κατόπιν στην Ελλάδα, οδικώς, εν μέσω πανδημίας, για να ξεκαθαρίσει το ζήτημα, ενώ ο Βούλγαρος χωρίς να χάσει την υπομονή του και χαράς στο κουράγιο του, είχε ταξιδέψει στην περιοχή δέκα φορές τουλάχιστον, κάνοντας και τα αντίστοιχα τεστ… Έφθασε ο Αύγουστος, (που είναι παχιές οι μύγες) και τελικά σε μια συνάντηση μεταξύ των εμπλεκομένων βρέθηκε η χρυσή τομή, με τη σύνταξη νέου τοπογραφικού διαγράμματος και αποτύπωση του δρόμου (που δεν φαίνεται πουθενά επίσημα) στα όρια του ακινήτου και τη βεβαίωση του πωλητή, ότι θα επιτρέπεται η εξυπηρέτηση όμορων ακινήτων, με τον Δήμο να προβαίνει στην άρση των αντιρρήσεων. Κι ενώ ο πωλητής προέβη στον καθαρισμό του οικοπέδου στα μέσα του προηγούμενου μήνα, εμφανίστηκε η Αστυνομία και διέκοψε τις εργασίες, ύστερα από καταγγελίες, ενώ σχετικά ενημερώθηκαν, άγνωστο από ποιους, Δασαρχείο και Πολεοδομία…

Οι εργασίες διακόπηκαν μέχρι σύναψης των συμβολαίων… Η ταλαιπωρία του Βούλγαρου επενδυτή, αλλά και του Έλληνα μετανάστη ιδιοκτήτη, μπορεί να τελείωσε, αν δεν εμφανιστούν άλλα προσκόμματα και να έφθασαν στην υπογραφή των συμβολαίων, ωστόσο αν για μια εξοχική κατοικία, σε ένα οικόπεδο μερικών εκατοντάδων τετραγωνικών απαιτούνται τόσες διαδικασίες, αναλογιστείτε τι αντιμετωπίζουν όσοι θέλουν να ανεγείρουν εργοστάσια ή ολόκληρες βιομηχανίες…

e-thessalia