“Γιατί τόση σιωπή για τον στρατιωτικό μηχανισμό “αποσυμπίεσης”; Κάτι τρέχει προς λάθος κατεύθυνση

Τι ακριβώς περιλαμβάνει η συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι στρατιωτικοί Ελλάδας και Τουρκίας, στις διαβουλεύσεις τους, που έγιναν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ; Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τηρεί αιδήμονα σιγήν για αυτό το θέμα (σιωπά από αισχύνη και σεμνότητα;), δεν ενημερώνει, ούτε καν για τα στοιχειώδη, τους διαπιστευμένους στρατιωτικούς συντάκτες. Ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος είναι ο μοναδικός Υπουργός Άμυνας,  που δεν έχει δώσει,  ούτε μια συνέντευξη τύπου, στους διαπιστευμένους δημοσιογράφους στο Υπουργείο του. Αρέσκεται σε συνεντεύξεις σε «γνωστούς» δημοσιογράφους και φιλικά ΜΜΕ και για όλους τους άλλους, ειδικά για τους δημοσιογράφους,  που έχουν την σχετική διαπίστευση,  απλά «κρύβεται»! Γιατί όμως; Η μόνη λογική και «ανώδυνη» εξήγηση είναι ότι φοβάται τον κορωνοϊό…  Η απαξίωση των διαπιστευμένων στρατιωτικών συντακτών, από τον Ν. Παναγιωτόπουλο,  είναι δυστυχώς, χωρίς προηγούμενο!!

Επανέρχομαι στο ερώτημα, τι περιλαμβάνει η συμφωνία των στρατιωτικών επιτροπών Ελλάδος και Τουρκίας; Ο Γενικός Γραμματέας της Συμμαχίας έδωσε την δική του εκδοχή και ο Τουρκικός Τύπος, μετά από ενημέρωση του ΥΠ.ΑΜ. Χ. Ακάρ, την άποψη της Τουρκίας. Με βάση λοιπόν την πληροφόρηση από τους  Γενς Στόλτενμπεργκ  και Χ. Ακάρ και απόντος του Ν. Παναγιωτόπουλου, σας «ενημερώνουμε». …

Οι στρατιωτικοί Ελλάδας και Τουρκίας και υπό την υψηλή εποπτεία του ΓΓ του ΝΑΤΟ, συμφώνησαν στη δημιουργία ενός μηχανισμού αποτροπής ενδεχόμενης στρατιωτικής  σύγκρουσης.

Ο μηχανισμός αποτροπής, σχεδιάστηκε με στόχο τη μείωση του κινδύνου ατυχήματος στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και προβλέπει τη δημιουργία μιας γραμμής επικοινωνίας Αθήνας – Άγκυρας , για τη διευκόλυνση της αποκλιμάκωσης σε θάλασσα και αέρα. Είναι ένα νατοϊκό μέτρο αποτροπής, πιθανής πολεμικής σύρραξης, στην περίπτωση που η Τουρκία εξωθήσει τις προκλήσεις της σε μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις, σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, που θα προκαλέσουν την εύλογη και νόμιμη,   στρατιωτική αντίδραση της Ελλάδας.

  Άγκυρα και Αθήνα,  θεμελιώνουν τις αξιώσεις τους ή τις εμμονές τους ή τις διεκδικήσεις τους που στηρίζονται ή δεν στηρίζονται,  στο διεθνές δίκαιο, με την αντιπαράθεση  πολεμικών πλοίων και μαχητικών αεροσκαφών, δηλαδή κατάσταση υψηλού ρίσκου, με το ενδεχόμενο γενικευμένης στρατιωτικής σύρραξης υπαρκτό.  Επομένως, ο  νατοϊκός μηχανισμός ασφάλειας και αποτροπής,  μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία χώρου και χρόνου,  για την εκκίνηση των διπλωματικών προσπαθειών, με στόχο τη διευθέτηση της υπάρχουσας διαφωνίας, σχετικά με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Επειδή όμως, ο μηχανισμός θα λειτουργήσει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, πολλά θα εξαρτηθούν από την αμεροληψία των μηχανισμών της Ατλαντικής συμμαχίας, που δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Πάντως, η  ύπαρξη του μηχανισμού αποτροπής, εξυπηρετεί περισσότερο, εκείνη την πλευρά που χρησιμοποιεί την χρήση ή την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, ως μέρος της πολιτικής και της διπλωματίας της, αλλά  όμως,  δεν επιθυμεί,  η κλιμάκωση να φτάσει στα όρια  της πολεμικής σύγκρουσης, ίσως διότι εκτιμά , ότι το κόστος ενδεχομένως,  να είναι δυσανάλογα μεγάλο,  από το προσδοκώμενο όφελος.

Άρθρο του Χρήστου ΚΑΠΟΥΤΣΗ

πηγή:militaire.gr