Και 8η μήνυση κατά του γυναικολόγου στη Ρόδο: Ασέλγησε εις βάρος 28χρονης εγκύου!

Στην όγδοη κατά σειρά μήνυση εις βάρος του γυναικολόγου που κατέθεσε μια 33χρονη σήμερα γυναίκα, εξιστορείται ένα περιστατικό που συνέβη πριν από πέντε χρόνια όταν η ίδια ήταν 28ετών και έγκυος στο δεύτερο παιδί της. Στο περιεχόμενο της καταγγελίας που συνέταξαν οι δικηγόροι του θύματος, Στέλιος Αλεξανδρής και Ευαγγελία Αρνιθένου, περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια τα όσα βίωση η εντολέας τους στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015 όταν και πέρασε την πόρτα του γυναικολογικού γραφείου για να εξεταστεί.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται: «Ξεκίνησα λοιπόν αρχές Σεπτεμβρίου να τον επισκεφθώ για να με εξετάσει, ήταν ευγενικός, ρωτούσε όσα πρέπει να ξέρει για μια έγκυο, όπως επίσης εάν είμαι παντρεμένη, έτσι ξεκίνησα να του λέω πως είχα χωρίσει πριν 2 μήνες, πως έχω άλλο ένα παιδί και πως περνάω δύσκολα οικονομικά γι’ αυτό και ήρθα σε εσάς να με αναλάβετε. Μάλιστα είχα αναφέρει πως μένω Ιαλυσό και δεν έχω μεταφορικό μέσο ή κάποιον να με φέρνει οπότε αν μπορούσε να μου έβαζε νωρίς τα ραντεβού για να παίρνω λεωφορείο, και έτσι έγινε».

Τον Δεκέμβριο η 28χρονη κοπέλα επισκέφτηκε και πάλι τον γυναικολόγο για την τυπική εξέταση, αφού της είχε κλείσει ραντεβού για να δούνε το έμβρυο, καθώς ήταν ήδη τεσσάρων μηνών έγκυος.

Λέει στην μήνυση της: «Μπαίνω στο γραφείο λέω καλησπέρα γιατρέ επιτέλους μετά από 3,5 ώρες ήρθε η σειρά μου και μου λέει: τις εκλεκτές εγκύους τις κρατάω στο τέλος να κάνω σωστή εξέταση. Πηγαίνουμε απέναντι στο δωμάτιο που ήταν το γραφείο με τον υπέρηχο δίπλα απ’ τις τουαλέτες, μου λέει πήγαινε κατούρησε και έλα. Γυρνάω, ξαπλώνω στο κρεβάτι απ’ την μέση και κάτω γυμνή όπως και τις προηγούμενες φορές. Όπως ήμουν ξαπλωμένη και ενώ ήμουν τεσσάρων μηνών έγκυος μου ζήτησε να ανοίξω τα πόδια καλά για να βάλει τον κολπικό υπέρηχο και εκείνος καθόταν στα δεξιά μου σε ένα σκαμπουδάκι μου λύγιζε το δεξί μου πόδι στην μεριά του με τόση δύναμη ώστε να μη μπορώ να το κουνήσω, γιατί λέει δεν μπορούσε να δει καθαρά το έμβρυο. Επειδή με πονούσε πάρα πολύ η εξέταση που γινόταν με τον κολπικό υπέρηχο ( αφού απ’ ότι θυμάμαι από το πρώτο μου παιδί , ήδη 4 μηνών ο άλλος γιατρός μου έκανε μόνο εξωτερικό υπέρηχο για να εξετάσει το έμβρυο και να το ακούσουμε) τον ρώτησα… «Γιατρέ γιατί κάνουμε κολπικό υπέρηχο, δεν αντέχω πονάω πάρα πολύ». Και τότε μου απαντάει «χαλάρωσε μη σφίγγεσαι και μη φωνάζεις και μας ακούνε απέξω». Του λέω «Μα γιατρέ δεν αντέχω πονάω πολύ» και τότε μου δίνει την απαξιωτική, ανήθικη και προσβλητική απάντηση «Όταν σας πηδ…. από πίσω μια χαρά χαλαρές είστε και κάθεστε». Τότε του απαντάω ούτε αυτό συμβαίνει, ούτε το άλλο. Το παιδί ήρθα να δείτε αν είναι καλά και όχι να πούμε για αυτά που μου συζητάτε».

Τότε ο γυναικολόγος, όπως συνέβη και στις άλλες περιπτώσεις, συνέχισε απτόητος σα να μην συμβαίνει το παραμικρό, αποφασισμένος να τελειώσει αυτό που ξεκίνησε, αδιαφορώντας για το αν φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την 28χρονη.

Συγκεκριμένα: «Άρχισε τότε να κινεί περίεργα τον κολπικό υπέρηχο και ξεκάθαρα σαν να γινόταν κάποια ερωτική πράξη με αυτόν. Εγώ βέβαια δεν μπορούσα να ανεχτώ την ανωτέρω χρήση του υπερήχου που γινόταν από τον εγκαλούμενο και σφάδαζα από τον πόνο και την δυσφορία (καθόσον ήμουν 4 μηνών έγκυος, όπως προανέφερα). Του έλεγα γιατρέ να τελειώνουμε δεν αντέχω άλλο από τον πόνο. Κάποια στιγμή νιώθω πως το γόνατό μου βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια του και ακούμπησε πάνω μου το γεννητικό του όργανο , το οποίο ήταν σε στύση και το οποίο έτριβε στο γόνατό μου με τέτοιο ρυθμό και τρόπο σαν να προσπαθούσε να φτιάξει ερωτική διάθεση και να αυτοϊκανοποιηθεί… Τραβάω το πόδι μου και το ισιώνω και λέω τρομερά αμήχανη πως πιάστηκα , το ξανατραβάει πίσω με απότομη έκφραση προσώπου και μου λέει: «Το πόδι σου θα μείνει εκεί για να μπορώ να κάνω την εξέταση, κατάλαβες;;;…». Δεν απάντησα και απλά περίμενα να με εξετάσει καθώς η τριβή στο γόνατό μου ήταν αισθητή και τρομερά τρομακτική και ήμουν σχεδόν ακινητοποιημένη. Δεν είχα την ικανότητα να φύγω εκείνη τη στιγμή αφού είχε μέσα στον κόλπο μου την υπερηχογραφική κεφαλή και φοβόμουν ότι οποιαδήποτε απότομη κίνησή μου θα μπορούσε να κάνει κακό στο έμβρυο… Αφού τελείωσε η εξέταση από τον μηνυόμενο μου λέει: σήκω ντύσου και πάμε στο γραφείο. Μπαίνουμε στο γραφείο και με ρωτάει αν έφερα την εξέταση που μου είχε γράψει τον επόμενο μήνα. Τότε άρχισα να κλαίω και να του εξηγώ πως δεν την έκανα γιατί μου ζήτησαν 160 ευρώ οι εξωτερικοί γιατροί και πως δεν είχα ούτε γάλα να πάρω για το παιδί μου γι’ αυτό δεν την έκανα. Μου λέει: γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο να σου πω εγώ που θα πας με πολύ λίγο κόστος; Λέω: Γιατρέ μου δεν ήξερα συγγνώμη (και έκλαιγα)… Σηκώνεται από το γραφείο του μου λέει: Μην κλαις βρε, έλα να σε κάνω μια αγκαλιά. Σηκώνομαι και καθώς περνάει τα χέρια του κάτω απ’ τη μέση μου, μου πιάνει με τις δύο παλάμες του τα οπίσθιά μου και με πιέζει πάνω του φιλώντας με ταυτόχρονα στον λαιμό και ένιωθα το μόριο του σε πλήρη στύση πάνω μου. Τον σπρώχνω με όλη μου τη δύναμη και άρχισα να φωνάζω «Μαλ… είσαι και πολύ ανώμαλος….» και τρέχω στον διάδρομο με την κοιλιά μου φουσκωμένη για να φύγω, κλαίγοντας φοβισμένη».

Η νεαρή γυναίκα τηλεφωνεί στην μητέρα της για να της εξηγήσει τι είχε μόλις συμβεί. Εκείνη της ζητά να απευθυνθεί σε κάποιον υπεύθυνη και να αναφέρει το περιστατικό. Η 28χρονη σε κατάσταση σοκ αρνείται να μπει ξανά στην κλινική και επιστρέφει σπίτι της σε άθλια κατάσταση. Επί δυο ολόκληρους μήνες έψαχνε να βρει λύση στο πρόβλημα της κι ευτυχώς για εκείνη την ανέλαβε ο γιατρός που ξεγέννησε το πρώτο της παιδί, αφού πρώτα του εξήγησε τι είχε συμβεί αλλά και την οικονομική της κατάσταση που δεν της επέτρεπε να πληρώσει ιδιώτη γιατρό, ούτε καν τις εξετάσεις της.

«Ο άνθρωπος με λυπήθηκε και δέχθηκε να με αναλάβει , με λυπήθηκε που είχα να δω το μωρό μου στον υπέρηχο δύο ολόκληρους μήνες… Για να μπορέσω να πληρώσω την ιδιωτική κλινική πούλησα τον βαφτιστικό μου σταυρό και τον βαφτιστικό σταυρό του πρώτου μου παιδιού» αναφέρει στη μήνυση της,

Και συμπληρώνει: «Αν δεν υπήρχε αυτός ο γιατρός να με στηρίξει που του είχα και εμπιστοσύνη, σκεφτόμουν πραγματικά να γεννήσω σπίτι μόνη. Αν υπήρχε η οικονομική άνεση και στήριξη που ήθελα τότε, όχι μόνο καταγγελίες θα έκανα, αλλά και στα κανάλια θα έβγαινα για να δείξω πόσο εξευτελισμός υπάρχει στο δημόσιο σύστημα».