Χαστούκι στην «μαξιμαλιστική» Κύπρο και «καζάν καζάν» στο Αιγαίο…

Αλήθεια, ποιος αφελής υποτίμησε τον βενιαμίν της οικογένειας Μητσοτάκη κρίνοντας ότι δεν ήταν ικανός να φέρει τα πάνω κάτω στο κόμμα του και να διαλύσει εις τα εξ ων συνετέθη το ”εθνικιστικό” μόρφωμα της Εξωτερικής πολιτικής μας, μαζί με εκείνο της Κύπρου;

Ποιος τόλμησε να αμφισβητήσει τις ικανότητές του στην επιλογή των συμβούλων και καθοδηγητών του; Ποιος τόλμησε να τον πει ”δειλό”, ”άβουλο”, ”κρυψίνοα” και… αδύναμο παίκτη στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής μας, όταν τον πλαισιώνουν συμβουλευτικά οι άριστοι των αρίστων διανοούμενοι, καθηγητές πανεπιστημίου, διπλωμάτες και πολιτικοί της Σχολής των Ανανιστών και των καθέξιν συμβιβασμένων;

Της Σχολής που βγάζει αξεπέραστους… ”πατριώτες”, οι οποίοι ρισκάρουν να πάνε κόντρα στα… ελληνικά συμφέροντα διαμηνύοντας με νόημα σ’ όλους τους τόνους ότι:

1. ”το Καστελόριζο ”είναι απομονωμένο απ’ τη Ρόδο και κοντά στις ακτές της Τουρκίας” 2. ”Η Τουρκία ως παράκτιο κράτος στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο έχει δικαιώματα” 3. ”Η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει την αμερικανική επιταγή που ισχύει απ’ τη δεκαετία του ’70 και ζητά να μην οριοθετήσουμε ΑΟΖ με την Κύπρο δίχως την σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας, για να μην πάθει αυτή ”ασφυξία” ‟

” 4. Η Ελλάδα δεν πρέπει να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ, γιατί η μονομερής κήρυξη θα αποτελέσει casus belli για την Τουρκία 5. Δεν πρέπει να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ, γιατί – διπλασιάζοντας την κυριαρχία της από 35% στα 64% – θα μετέτρεπε αυτόματα το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη 6. Δεν πρέπει να πει ΟΧΙ στη ”συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου 8. Δεν πρέπει να ασκεί μαξιμαλιστική ενεργειακή πολιτική, όπως η Κύπρος…

Δεν… Δεν… Δεν… Έτσι που σου δίνουν την εντύπωση πως οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού (κι από κοντά οι ομοϊδεάτες πολιτικοί φίλοι τους) τείνουν προς μειοδοσία, αφού προετοιμάζουν το έδαφος με τις παρεμβάσεις τους για να αντέξουμε ως ”αναγκαίο κακό” συγκαλυμμένες απώλειες της εθνικής κυριαρχίας μας.

Δείχνουν να νοιάζονται περισσότερο όχι για το κοινό μας ”σπίτι”που κινδυνεύει να πάρει φωτιά, όσο για το ”σπίτι” εκείνου που θέλει να το κατακτήσει. Νοιάζονται τόσο για τα ελληνικά συμφέροντα στο Αιγαίο, όσο να είναι τυπικά καλυμμένοι, όπως έγινε με την ελληνοϊταλική συμφωνία.

Κι ας μας έδωσε αυτή μειωμένη επήρεια στην ΑΟΖ των νησιών του Ιονίου, τις Στροφάδες και τα Διαπόντια… Αλλά ποιος τα κοιτάει αυτά, όταν υπάρχει η δικαιολογία ότι είναι πανομοιότυπη με εκείνη του ’77 που υπέγραψε ως πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής και ως υπουργός Εξωτερικών ο Π. Παπαληγούρας;

Μόνο που αποφεύγουν να πουν ότι στη συμφωνία που έκλεισε με βάση τις συντεταγμένες του ’77 δεν γινόταν καμιά αναφορά στην ΑΟΖ των νήσων του Ιονίου γιατί ως έννοια δεν υπήρχε αυτή τότε, αφού ”εισήχθη στο Διεθνές Δίκαιο με τη σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι (1982), η οποία σηματοδοτεί το νέο Δίκαιο της Θάλασσας ”…

Αλλά όλα αυτά είναι ανούσιες λεπτομέρειες για τους εν λόγω, που έμαθαν ίσως να ”κρούουν πρύμναν” στα δύσκολα και γι’ αυτό συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό να κάνει το ίδιο, έστω κι αν η επαναλαμβανόμενη υποχώρηση στα εθνικά θέματα (μειωμένη επήρεια ΑΟΖ σε Ελληνικά νησιά, βραχονησίδες και μικρονήσια) οδηγεί στην εθνική ανυπαρξία μας, δηλαδή στον εδαφικό ακρωτηριασμό μας…

Με άλλα λόγια, η καταφανής υποχώρησή μας στην περίπτωση της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας μπορεί να μας έδωσε πρόσκαιρη ανακούφιση υπό την πίεση των πρωτοβουλιών της Τουρκίας βάσει του μνημονίου που υπέγραψε με την Λιβύη, όμως δε θα μας βγει σε καλό.

Κι αυτό γιατίοριοθετεί μερικώς την ΑΟΖ μέχρι την Κρήτη αφήνοντας ουσιαστικά ακάλυπτη την υπόλοιπη περιοχή ως το τριεθνές, πράγμα που δίνει την εντύπωση ότι η Ελλάδα παραιτήθηκε απ’ τα δικαιώματά της στην περιοχή, κι ας λέει ο Δένδιας ότι αυτά θα τακτοποιηθούν σε δεύτερο χρόνο, ενώ ξέρει ότι ισχύει σε κάθε περίπτωση το ”ουδέν μονιμότερο του προσωρινού”.

Τώρα θα μου πείτε ότι μέχρι να πάρουν είδηση και να χωνέψουν το τελευταίο οι Έλληνες, θα ‘χουν περάσει τον κάβο οι κυβερνώντες με τα γνωστά επικοινωνιακά τεχνάσματα πείθοντας τους πολίτες ότι είναι αποδεκτός ο διαχωρισμός των νησιών στο διεθνές δίκαιο με βάση την επήρειά τους, ενώ δεν ισχύει αυτό.

Και το μόνο που θα μείνει, τελικά, θα είναι η απάρνηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας – βάσει της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας – σε μεγάλα νησιά μας (μερική επήρεια σε Ρόδο 50 , Κρήτη 10 κλπ). Τη στιγμή που εμείς διεκδικούσαμε μεγαλύτερα ποσοστά επήρειας για την Κάσο, την Κάρπαθο, την Ρόδο και πλήρη επήρεια για την Κρήτη…

Όσο για το ότι ”θα επιφυλαχθούν να διευθετήσουν αργότερα την περίπτωση της Ρόδου-Μεγίστης/Καστελόριζου…” κλπ, τις ζώνες δηλαδή μεταξύ 26ου και 28ου μεσημβρινού (ανατολικά της Ρόδου ως και το Καστελόριζο) όπου καταπλέει το Ορούτς Ρέις για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, είναι προφανές ότι αυτό λέχθηκε απολογητικά απ’ τον Δένδια ενόψει των αντιδράσεων του Τύπου.

Το ”αργότερα” στην πραγματικότητα είναι οι καλένδες. Μέχρι τότε όμως θα ξεχαστούν αυτές οι… εκκρεμότητες κάτω από την αχλύ της πολιτικής και εθνικής επικαιρότητας με αστάθμητο παράγοντα τον… κορονοϊό και τις παρενέργειες της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας στους σχεδιασμούς των Τούρκων, οι οποίοι προσπαθούν να εκτονώσουν την οργή τους προς ώρας με κλιμακούμενες δηλώσεις δυσαρέσκειας και επιθετικότητας.

Έτσι, τη δήλωση του Ισμαήλ Πεκίν (συμβούλου του Τούρκου Προέδρου) ότι “δεν υπάρχει χώρος για διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα πλέον”, τη διαδέχθηκε εκείνη του Τούρκου αναλυτή της κυβέρνησης ΕρντογάνYusuf Alabarda, που έβαλε με εμπάθεια στο στόχαστρό τουτα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, με πρώτο και κύριο το Καστελόριζο.

– … Είναι αδύνατο για την Ελλάδα να προστατέψει τα νησιά της τα οποία βρίσκονται τόσο κοντά στην τουρκική ηπειρωτική χώρα, σε μια ”θερμή” σύγκρουση από την Λήμνο έως το Καστελόριζο… Εάν η Ελλάδα επιλέξει να συνεχίσει την επιθετική της τακτική στο Αιγαίο, αδυνατώντας να δει την αλήθεια, τότε είναι σίγουρο ότι το status quo στο Αρχιπέλαγος θα αλλάξει.

Τι ‘χες, Γιάννη, τι ‘χα πάντα, δηλαδή. Η γνωστή εκφοβιστική τακτική των Τούρκων, οι οποίοι φαίνεται να παίρνουν πολύ σοβαρά τον ρόλο της Περιφερειακής δύναμης της Μεσογείου, που τους αφήνει να παίξουν το δίδυμο Αμερική-Γερμανία.

Το κακό είναι ότι μες στη βιασύνη της η Αθήνα να ακυρώσει την ισχύ του τουρκολιβυκού μνημονίου (το οποίο έχει καταχωρηθεί στον ΟΗΕ), εγκατέλειψε κυριαρχικά δικαιώματά της αποδεχόμενη την αιγυπτιακή πρόταση που δεν μας αναγνωρίζει πλήρη επήρεια στην Κρήτη, δεν συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την Ρόδο και μηδενίζει την επήρειά μας στο Καστελόριζο, με βάση και τον χάρτη που ήρθε στο φως της δημοσιότητας.

Όπερ σημαίνει ότι με τον μονόπλευρο συμβιβασμό μας σε βάρος μας και προς όφελος των Αιγυπτίων, δίνουμε τη δυνατότητα στην Τουρκία να καλύψει το κενό που διαμορφώθηκε μεταξύ Ρόδου και Κύπρου, κάτι που θα αποβεί σε βάρος της δεύτερης.

Δεν αποκλείεται μάλιστα να επισημοποιηθεί κάτι τέτοιο με μια συμφωνία ”Τουρκίας-Αιγύπτου” που θα ματαιώσει κάθε προοπτική οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου, πράγμα που θα την απόκοβε τελείως από εμάς και θα ισοδυναμούσε με δεύτερη εθνική προδοσία μετά από εκείνην του ’74…

Και όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση της Αθήνας να οριοθετήσει ΑΟΖ με την Κύπρο ματαιώνοντας οριστικά τα σχέδια της Τουρκίας για εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της. Και δεν υπάρχει πολιτική βούληση γιατί οι κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοι σύμβουλοί τους βρίσκονται σε εναγώνια αναμονή ενόψει αυτού που προαναγγέλλει η αντιπολιτευόμενη τον Ερντογάν τουρκική εφημερίδα Sozcu:

”… θα τεθούν προς συζήτηση όλα τα… αμφιλεγόμενα ζητήματα…”, ενόψει των συναντήσεων των δύο μερών τον Σεπτέμβριο.

Όπερ σημαίνει ότι θα τεθούν απ’ την πλευρά της Τουρκίας στο Τραπέζι διαπραγματεύσεων τα σημεία της Συνθήκης που θέλει να αλλάξει σε βάρος μας, κάτι το οποίο αρνούμαστε μέχρι στιγμής να δεχτούμε. Αρνούμαστε, δηλαδή, να δεχτούμε την ”επικαιροποίησή” της Συνθήκης γιατί θα είναι εθνικά αυτοκτονικό, αφού θα ισοδυναμεί με αλλαγή των συνόρων σε βάρος μας όχι μόνο στο Αιγαίο (όπου πέρα από τα 18 νησιά που διεκδικεί, ζητά και την αποστρατικοποίηση άλλων), αλλά και στη Θράκη.

Ας σημειωθεί τέλος, ως υπενθύμιση, ότι σε κάποια από τα 143 άρθρα της Συνθήκης της Λωζάνης γίνεται η αναφορά ότι ”η Τουρκία παραιτείται από την κυριαρχία επί της Κύπρου” και ”παραιτείται από κάθε αξίωση στα Δωδεκάνησα” (τα οποία δόθηκαν στην Ελλάδα σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών, 1920), ενώ παίρνει πίσω την Ίμβρο, την Τένεδο, την Ανατολική Θράκη, την περιοχή της Σμύρνης και τη Διεθνοποιημένη Ζώνη των Στενών.

Κι αυτό πάει να πει ότι αν αναθεωρηθεί η Συνθήκη της Λωζάνης στη Χάγη, θα έρθει μια ώρα αρχύτερα η ”καζάν-καζάν” συνεκμετάλλευση του Αιγαίου που θα επιφέρει τον νησιωτικό ακρωτηριασμό μας.

Επιπλέον, θα βρεθούν στον αέρα απ’ άκρη σ’ άκρη τα ελληνοτουρκικά σύνορα (αρχής γενομένης από τη Θράκη) και θα τεθεί εν κινδύνω η… ”μαξιμαλιστική” Κύπρος που υπεραμύνεται των δικαιωμάτων της, με αποτέλεσμα – αν συνεχίσουμε να εμμένουμε στην μη εφαρμογή του δόγματος ”Ενιαίου Αμυντικού Χώρου” – τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας στα εξ ων συνετέθη…

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

πηγή:antinews.gr http://www.antinews.gr/action.read/politiki/xastouki-stin-maksimalistiki-kupro-kai-kazan-kazan-sto-aigaio-/2.146490