Πολύ επιθετικές χαρακτηρίζει τις κινήσεις της Τουρκίας ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάϊκ Πομπέο, σημειώνοντας ότι η Άκυρα ακολουθεί αυτή την πολιτική, όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στη Βόρειο Αφρική, τον Καύκασο, κ.λ.π.
Τονίζει ότι οι ΗΠΑ έχουν διαμηνύσει στην Άγκυρα τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια την ανησυχία τους, υπογραμμίζει ότι η αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Τουρκίας ανησυχεί την Ουάσιγκτον, ενώ τονίζει ότι ΗΠΑ και ΕΕ από κοινού πρέπει να συνεργαστούν για να πείσουν τον Ερντογάν ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι προς το συμφέρον του λαού του.
Σε μια άκρως διαφωτιστική συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα, Figaro, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, πρώην επικεφαλής της CIA, και πρόσωπο που θα διεκδικήσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων,
-βάζει στο “στόχαστρό” του κυρίως την Κίνα.
-εκφέρει τη δική του άποψη ως προς το εάν οι ΗΠΑ έχουν “αποσυρθεί” από την διεθνή κονίστρα,
-αναφέρεται στις τελευταίες εκλογές στις ΗΠΑ και στον Ντόναλντ Τράμπ
-μιλάει για τα “καυτά” ζητήματα της διεθνούς πολιτικής,
Τουρκία
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον ως προς τα ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα, έχουν οι αναφορές του στις συζητήσεις που είχε με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμμανουέλ Μακρόν.
Ειδικότερα, στην επισήμανση της Figaro ότι “η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, βρίσκεται τώρα σε ανοιχτή σύγκρουση με πολλές χώρες μέλη, όπως η Γαλλία και η Ελλάδα”, και σε ερώτηση εάν τελικά “εξακολουθεί η Τουρκία να έχει θέση στο ΝΑΤΟ;”, απάντησε:
“Ο πρόεδρος, Μακρόν, κι’ εγώ περάσαμε πολύ χρόνο συζητώντας τις πρόσφατες ενέργειες της Τουρκίας και συμφωνήσαμε ότι είναι πολύ επιθετικές.
Είτε πρόκειται για την υποστήριξή της στο Αζερμπαϊτζάν, είτε για το ότι έχει μεταφέρει συριακές δυνάμεις στην περιοχή.
Μιλήσαμε επίσης, για τη δράση της στη Λιβύη, όπου επίσης έχει μεταφέρει δυνάμεις από τρίτες χώρες ή για τη δράση της στην Ανατολική Μεσόγειο και θα μπορούσα να συνεχίσω με αυτόν τον κατάλογο.
Η θέση των ΗΠΑ είναι ότι η διεθνοποίηση αυτών των συγκρούσεων είναι επιβλαβής και βλάπτει όλες τις εμπλεκόμενες χώρες.
Ζητήσαμε λοιπόν από όλες τις χώρες να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στη Λιβύη, είτε είναι Ρώσοι, Τούρκοι ή άλλοι. Το ίδιο ισχύει για το Αζερμπαϊτζάν.
Είμαστε συμπρόεδροι του ομίλου Μινσκ, με τη Γαλλία και τη Ρωσία για τη σύγκρουση για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο τα πράγματα πρέπει να διευθετηθούν, και η αυξημένη χρήση των τουρκικών στρατιωτικών δυνατοτήτων μας ανησυχεί. Έχουμε εκφράσει την ανησυχία μας ιδιωτικά και δημόσια.
Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να συνεργαστούν για να πείσουν τον Ερντογάν ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι προς το συμφέρον του λαού του”
Στην αποκλειστική συνέντευξή του στη Figaro, ο Μ.Πομπέο, εκτός των άλλων, υπερασπίζεται τον απολογισμό της κυβέρνησής του στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
Εκλογικές αμφισβητήσεις
Αναλυτικότερα, η συνέντευξη έχει ως εξής:
Ερώτηση: Η κυβέρνησή σας αμφισβητεί το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Μπορεί η αμερικανική δημοκρατία να επιβιώσει από μια τέτοια πολιτική κρίση;
Απάντηση: Η διαδικασία μετάβασης θα λειτουργήσει. Θα τιμήσουμε τις εσωτερικές και εξωτερικές μας υποχρεώσεις.
Η δημοκρατία μας απαιτεί από εμάς να διασφαλίσουμε ότι οι εκλογές μας θα είναι ελεύθερες και δίκαιες και ότι η διαδικασία καταμέτρησης των ψήφων έχει διεξαχθεί σωστά.
Τα νομικά μέσα, στα οποία έχει καταφύγει ο πρόεδρος, έχουν νόημα, διότι ενισχύουν τη σημασία που αποδίδουμε στο κράτος δικαίου και στα θεσμικά μας όργανα.
Έχουμε ένα συνταγματικό πλαίσιο. Έχω την πεποίθηση ότι οι επόμενες μέρες και εβδομάδες θα δείξουν πόσο δεσμευμένοι είμαστε στο συνταγματικό πλαίσιο αυτών των εκλογών.
Δεν αποσυρθήκαμε
ΕΡ.Έχετε αμφισβητήσει τα περισσότερα παραδοσιακά δόγματα της αμερικανικής διπλωματίας. Τι μαθήματα πρέπει να αντλήσουν οι μελλοντικές κυβερνήσεις από την εμπειρία σας;
ΑΠ.Τρία πράγματα.
Πρώτο. Η προσέγγιση του προέδρου, Τράμπ, ήταν να εξετάζει τα γεγονότα και να τα λαμβάνει υπόψη. Απαλλαγήκαμε από ορισμένες “ευγένειες” που χρησιμοποιούνταν στο όνομα της υλοποίησης μιας πολιτικής αποτελεσμάτων.
Περάσαμε αρκετό χρόνο καθορίζοντας τι είναι πιο σημαντικό για την ασφάλεια του αμερικανικού λαού.
Απορρίψαμε την ιδέα ότι η Δύση βρίσκεται σε υποχώρηση, γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτήν την υπόθεση. Πιστεύουμε ότι η Δύση θα κερδίσει στο τέλος, και ότι πρέπει να υπερασπίσουμε το σύστημα αξιών μας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εργαζόμαστε κατά των πολιτικών του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας.
Πολεμήσαμε επίσης την απειλή της ισλαμικής τρομοκρατίας
Όλες αυτές οι απειλές όχι μόνο δημιουργούν προβλήματα για την ασφάλεια, αλλά αποσκοπούν στην αποδυνάμωση των δυτικών αξιών, οι οποίες έχουν κάνει πολλά για την ειρήνη και την παγκόσμια ευημερία.
Όταν η Αμερική είναι δυνατή -αυτό που ο πρόεδρος αποκαλεί “η Αμερική πρώτα” (America first)- ενισχύεται η ασφάλεια όλων.
Έχουμε κατηγορηθεί για αποχώρηση από τον κόσμο. Νομίζω ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Υιοθετώντας μια συντηρητική και ρεαλιστική θέση, σύμφωνα με τις αρχές των “Ιδρυτών Πατέρων” (των ΗΠΑ), εκείνες τις διάσημες αρχές που επαίνεσε ο Τόκεβιλλ, πιστεύω ότι έχουμε υπηρετήσει τα ευρύτερα συμφέροντα του κόσμου.
Στο στόχαστρο η Κίνα
ΕΡ. Θα μπορούσε η πανδημία να δώσει στους Κινέζους οικονομικά επιχειρήματα για να επιχειρήσουν μια επιστροφή στην Ευρώπη και να αποδυναμώσουν την προσπάθειά σας ενάντια στην Κίνα;
ΑΠ.Ας μιλήσουμε πρώτα για την εμφάνιση του ιού από το Γιουχάν.
Είναι ένα σύμπτωμα του κινεζικού αυταρχικού καθεστώτος και το να πιστεύουμε ότι το κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα επωφεληθεί από αυτό δεν είναι δίκαιο.
Οι άνθρωποι δεν ξεγελιούνται. Ολη μας η ζωή έχει επηρεαστεί από αυτόν τον ιό, είτε πρόκειται για θανάτους είτε για εγκλεισμό, στον οποίο είμαστε όλοι αναγκασμένοι.
ΕΡ. Αλλά αυτοί βγήκαν από τον εγκλεισμό, ενώ εμείς εξακολουθούμε να είμαστε!
ΑΠ.Μην είστε τόσο σίγουροι! Στο Κάνσας, θα σας έλεγαν ότι είναι ένας μύθος!
Είμαι πεπεισμένος ότι, τόσο όσον αφορά τα εμβόλια όσο και τις θεραπείες για τον ιό, και σε οικονομικό επίπεδο, η Δύση θα επιστρέψει. Θα πάρει λίγο χρόνο, αλλά θα φτάσουμε εκεί.
Ο πρόεδρος, Τράμπ είχε εντοπίσει τον κινέζικο κίνδυνο ήδη από την προεκλογική του εκστρατεία, το 2015 – 2016. Μας πήρε λίγο χρόνο για να εφαρμόσουμε μια δομημένη προσέγγιση, κυρίως γιατί χρειάστηκε να πείσουμε στο εσωτερικό της χώρας μας, όπου πολλά οικονομικά συμφέροντα ωφελούνταν από τη σχέση με την Κίνα.
Στη συνέχεια, μεταφέραμε το όραμά μας στο εξωτερικό. Στο Quad, αυτή την ένωση τεσσάρων κρατών (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία και Αυστραλία), που δημιουργήσαμε ενάντια στην Κίνα, αλλά και στη σχέση ΗΠΑ – Ευρώπης.
Είμαστε στο σωστό πλευρό της ιστορίας σε αυτό το ζήτημα, και γι ‘αυτό πρέπει να εργαστούμε για να πείσουμε την κοινή γνώμη και τους συμμάχους μας. Ακόμα κι’ αν αυτό μπορεί να έχει κόστος βραχυπρόθεσμα, ακόμα κι’ αν κάποιοι πιστεύουν ότι το να στοιχηματίζουν στην Κίνα είναι μια καλή επιλογή.
Διότι στο τέλος, εάν τα παρατήσουμε, θα βρεθούμε να είμαστε αποικίες και όχι στη θέση των εταίροι, απέναντι στο αυταρχικό κινεζικό καθεστώς.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, με την τακτική του, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα μας βοήθησε να υπερασπιστούμε αυτήν τη θέση. Όχι μόνο λόγω του ιού. Πάρτε το παράδειγμα του Βιετνάμ, το οποίο επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τους πόρους του στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) του. Δεν υπάρχει καμία διαμάχη για τον καθορισμό της περιοχής, αλλά η Κίνα την αμφισβητεί.
Πάρτε την περίπτωση της Αυστραλίας. Οι Κινέζοι τώρα θέλουν να την πιέσουν οικονομικά.
Πρέπει λοιπόν να ενωθούμε για να γίνουν σεβαστοί οι κανόνες. Το ίδιο ισχύει στη Γαλλία. Οι Κινέζοι λειτουργούν εντός των συνόρων μας και αποκτούν επιρροή.
Αναγκαστήκαμε να κλείσουμε ένα προξενείο τους που πραγματοποιεί κατασκοπευτικές επιχειρήσεις. Είμαι πεπεισμένος ότι όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τη διεθνή τάξη και την κυριαρχία των κρατών μας, θα συνεργαστούν για να τις διασφαλίσουν.
Μέση Ανατολή
ΕΡ. Αναχωρείτε για τη Μέση Ανατολή, όπου χρησιμοποιήσατε την απειλή του Ιράν για να διευκολύνετε την προσέγγιση Ισραήλ – αραβικών χωρών. Θα μπορούσε, άραγε, ο αραβικός κόσμος να συμμετάσχει σε τέτοιου είδους συμφωνίες;
ΑΠ. Ποια θα είναι η επόμενη χώρα που θα κάνει συμφωνίες με το Ισραήλ, αύριο, σε μια εβδομάδα ή έξι μήνες, είναι θέμα αποφάσεων αυτών των κυρίαρχων κρατών. Εξαρτάται, βέβαια, από περίπλοκες πολιτικές καταστάσεις.
Για αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι η κατεύθυνση προς την ειρήνη και τη σταθερότητα, η οποία περιλαμβάνει την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ ως πατρίδας των Εβραίων, θα διαρκέσει.
Δεν βρισκόμαστε πλέον στο σημείο που οι Παλαιστίνιοι μπορούν να αποτρέψουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή.
Είμαι περήφανος για το έργο που κάναμε προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι πιστεύω ότι τελικά θα οδηγήσει σε μια καλύτερη κατάσταση για τους ίδιους τους Παλαιστινίους.
Κάναμε μια πολύ γενναιόδωρη πρόταση για ειρήνη στη Μέση Ανατολή, αλλά η παλαιστινιακή ηγεσία αρνήθηκε το όραμά μας.
Ιράν
Έχουμε ξεπεράσει τα εμπόδια. Τώρα έχουμε μια εμπορική σχέση και μια σχέση ασφάλειας που έχει νόημα για τις αραβικές χώρες και το Ισραήλ και για ολόκληρη την περιοχή, και ελπίζουμε ότι μια μέρα το Ιράν θα κάνει τις ίδιες συμφωνίες.
Η κύρια γραμμή που καθοδήγησε την κυβέρνησή μας μας είναι ότι προσδιορίσαμε το Ιράν ως την κύρια αιτία αστάθειας στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, ότι ο κύριος πυρήνας που δημιουργεί προβλήματα και παράγει τρομοκράτες, είτε η Χεζμπολάχ στο Λίβανο, οι σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, είτε το ιρανικό αποτύπωμα στη Συρία, δεν οφείλεται καθόλου στους Παλαιστινίους αλλά στους Αγιατολάχ.
Γι’ αυτό φροντίσαμε να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερα δολάρια και πόρους για να υλοποιήσουν το πυρηνικό πρόγραμμά τους. Συνεχίζουμε να πιέζουμε. Τις επόμενες εβδομάδες πρέπει να καταβληθούν κι’ άλλες προσπάθειες για να μειωθεί η ικανότητά τους να ταλαιπωρούν τη Μέση Ανατολή.
Ελπίζουμε ότι μια μέρα οι Ιρανοί θα έχουν επιτέλους αυτό που τους αξίζει: ηγέτες που να ενεργούν προς το συμφέρον του Ιράν, και όχι για την κλεπτοκρατία με την μορφή της θεοκρατίας.
Θα ήταν υπέροχο να δούμε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή να αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ.
ΕΡ. Καταφέρατε να πείσετε τους Γάλλους ότι θα ήταν κακή ιδέα να επανέλθει η συμφωνία για τα πυρηνικά, όπως θέλει ο Τζο Μπάϊντεν;
ΑΠ. Συζητήσαμε σίγουρα το μέλλον μιας νέας συμφωνίας. Για την κυβέρνησή μας, το θέμα δεν είναι τόσο το έγγραφο της συμφωνίας αυτό καθεαυτό, όσο το τι πρέπει να απαιτήσουμε από το Ιράν. Αυτό συζήτησα με τον πρόεδρο, Μακρόν, και τον υπουργό Εξωτερικών, Λε Ντριάν.
Ποια θα ήταν η συμπεριφορά του Ιράν, την οποία θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε αποδεκτή και θα μας επέτρεπε να υιοθετήσουμε μια νέα στάση απέναντί του; Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τα αποτελέσματα.
Οι προσδοκίες της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Μεγάλης Βρετανίας είναι πολύ συμβατές με αυτές της Αμερικής. Μπορούμε να διαφωνούμε για τους όρους. Αλλά αυτό που συμφωνήσαμε είναι ότι η κατάσταση το 2020 είναι θεμελιωδώς διαφορετική από αυτήν του 2015, όταν συνήφθη η συμφωνία για τα πυρηνικά με το Ιράν.
ΕΡ. Συμφωνεί ο πρόεδρος, Μακρόν, με αυτό;
ΑΠ. Ναι, συμφωνεί στο γεγονός ότι δεν είμαστε πλέον στην ίδια κατάσταση.
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις