Από την ευνουχισμένη αστυνομία, στην αστυνομία της μονταζιέρας!  

Είναι πρόδηλα αντιληπτό πώς τα 4,5 χρόνια  διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ,  η Ελληνική Αστυνομία που ήταν «ταξικός» εχθρός του, βρέθηκε κλεισμένη στη «γωνία»,  αφού αρμόδιος υπουργός, στο μεγαλύτερο διάστημα, ήταν ο Νίκος Τόσκας,  εντελώς ΑΣΧΕΤΟΣ και όπως φάνηκε και ανίκανος να διοικήσει ένα σώμα 50.000 αστυνομικών,  με τις ιδιαιτερότητες της αστυνομίας.

Η πολιτική του υπουργείου ήταν, «πονάει δόντι κόψει κεφάλι». Καμιά προσπάθεια να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, να επενδύσει το κράτος στην  εκπαίδευση των αστυνομικών,  αλλά ως πρώτη επιλογή ήταν οι διώξεις κατά αστυνομικών και καταργήσεις υπηρεσιών,  με παράλληλη προώθηση αρεστών, αλλά όχι απαραίτητα ικανών αστυνομικών,  σε θέσεις «κλειδιά»,  στην απέλπιδα προσπάθειά του ΣΥΡΙΖΑ να ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας».

Είχαμε φτάσει στο σημείο το αρχηγείο να διατάσσει καταστολή πορείας/διαμαρτυρίας, και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ να εκδίδει ανακοίνωση διαμαρτυρίας κατά… της κυβερνητικής πολιτικής. Τραγέλαφος…

Κάποιοι (ευτυχώς όχι όλοι) συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ, έβρισκαν «στέγη»  στα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών, πιάνοντας στασίδι κάθε μέρα, καυτηριάζοντας τις επιλογές της κυβέρνησης, ασκώντας ουσιαστικά αντιπολίτευση.

Με αυτή τη διοίκηση, φτάσαμε στο σημείο η αστυνομία να παρουσιάζει εικόνα διάλυσης, η εγκληματικότητα να έχει χτυπήσει «ταβάνι»,  αφού κανένας αστυνομικός δεν είχε διάθεση να εργαστεί αποδοτικά, και το ίδιο το κράτος δεν επένδυε σε εξοπλισμό κλπ, παρά μόνο «έτρεχαν» κάποια προγράμματα της Ε.Ε,  διάθεσης μηχανολογικού εξοπλισμού μέσω των περιφερειών.

Και ήρθε η μέρα που η χώρα άλλαξε κυβέρνηση και τα ηνία τα ανέλαβε η Ν.Δ, τοποθετώντας στο υπουργείο προστασίας του πολίτη τον Μιχάλη Χρυσοχοιδη. Πολιτικό,  προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ και, λογικά, έμπειρο αφού είχε θητεύσει στο παρελθόν στην ίδια θέση.

Τα ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή τον στήριξαν, και ορισμένα φιλοκυβερνητικά συνεχίζουν να το κάνουν άκριτα.

Σε ένα σύντομο απολογισμό των 16 μηνών υπουργίας του,  έκανε τοποθετήσεις «συμβούλων» δίπλα του (όλοι αποστρατευμένοι στρατηγοί),  χιλιάδες προσλήψεις ειδικών φρουρών και συνοριοφυλάκων, με έδρα την Αττική και…Κόρινθο!

Με ταχύρυθμες  διαδικασίες,  έβγαλε στο δρόμο χιλιάδες ενστόλους,  με εκπαίδευση απαράδεκτη διεθνώς, μόλις 2 μηνών!!!

Και ξαφνικά η αστυνομία πέρασε στην αντίπερα όχθη…

Από την ευνουχισμένη αστυνομία,  αποκτήσαμε μια «υπερδραστήρια» αστυνομία, υπερδραστήρια σε άγαρμπες κινήσεις που εκθέτουν την πολιτική ηγεσία, αλλά και το ρόλο που η ίδια η αστυνομία καλείται να διαδραματίσει σε ένα δημοκρατικό κράτος, που δεν είναι άλλο, από την υπηρεσία στην ασφάλεια των πολιτών.

Από τη στιγμή λοιπόν που οι αστυνομικοί με ενέργειές τους και για πολλούς και διαφόρους λόγους «ξεφεύγουν», αναλαμβάνει ρόλο η μονταζιέρα που υιοθέτησε ο συγκεκριμένος υπουργός, προσπαθώντας να διαψεύσει τα γεγονότα. Έφτασαν στο σημείο, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, να δώσουν στη δημοσιότητα Video από Drones των επεισοδίων στη Λουκάρεως, και ενώ στο tweet του Μιχάλη Χρυσοχοιδη αναφέρονται «600 αντιεξουσιαστές και 150 βόμβες μολότωφ τις οποίες έριξαν κατά αστυνομικών δυνάμεων», από την εικόνα του Video   δεν προέκυπταν,  και το κυριότερο; Η εικόνα εξέθετε τον ίδιο τον υπουργό!

Από φιάσκο σε φιάσκο λοιπόν πέφτει η αστυνομία 16 μήνες τώρα, και όλα προσπαθεί να τα δικαιολογήσει άκομψα, κάνοντας το άσπρο-μαύρο, με τρικ που δεν ξεγελούν ούτε παιδάκι 6 ετών.

Εξαιτίας απουσίας ηγεσίας, οι συνδικαλιστές συνεχίζουν να κοσμούν κάθε πρωί τα τηλεοπτικά πάνελς και να λαμβάνουν θέση επί παντός επιστητού, δίχως να αντιλαμβάνονται πως με τις δηλώσεις τους εκθέτουν το σώμα, και σχολιάζονται από το λαό.

Το υπουργείο «αναγνωρίζοντας» την ανυπαρξία του, τους αφήνει να συνεχίζουν να παρουσιάζονται στους τηλεοπτικούς σταθμούς, να εκτίθενται αντί αυτού,  και να σχολιάζουν “επιχειρησιακά θέματα”, τα οποία ξεφεύγουν από τις αρμοδιότητές τους ως συνδικαλιστές. Είναι σίγουρο, πως εάν οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές κατέβαλαν την ίδια προσπάθεια για την αναγνώριση του επαγγέλματός τους ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού,  θα τα είχαν καταφέρει ως σήμερα.

Ο «έμπειρος» υπουργός,  αυτό που δεν έμαθε τόσα χρόνια είναι πως στην ασφάλεια αν πεις ψέματα, κινδυνεύεις να εκτεθείς στο αμέσως επόμενο λεπτό. Και αυτό συμβαίνει στην περίπτωση του…

Παρουσιάζονται “επιτυχίες”, που καταρρέουν στο επόμενο λεπτό,  σα χάρτινοι πύργοι! Γιάφκες που είναι σπίτια οικογενειών…”Τρομοκράτες” που δεν είναι τρομοκράτες…14χρονοι μαθητές που φορτώνονται κακουργήματα άδικα…Εκτίθενται υπηρεσίες,  που έχουν προσφέρει στην αξιοπιστία της ΕΛ.ΑΣ. Όλα στο βωμό του βιαστικού μοντάζ…

Και αυτό τελευταία, το έχουν αντιληφθεί και οι φίλα προσκείμενοι στον υπουργό αστυνομικοί συντάκτες, και άρουν την εμπιστοσύνή τους στο πρόσωπό του.

Η αλήθεια είναι πως το υπουργείο προστασίας του πολίτη, είναι ένα πολύπαθο και άτυχο υπουργείο, αφού στο τιμόνι του κάθε φορά βρίσκονται άτομα με διαφορετικά κίνητρα, στα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται η μετεξέλιξη της αστυνομίας και του προσωπικού της,  και η ασφάλεια των πολιτών.

Με ανεκπαίδευτους και ανασφαλείς αστυνομικούς, η αστυνομία δεν γίνεται να λειτουργήσει, και οι πολίτες θα συνεχίζουν να ζουν κάτω από κλίμα τρόμου,  αφού η εγκληματικότητα καλπάζει ανεμπόδιστα, όπως προκύπτει από το αστυνομικό δελτίο των ΜΜΕ.

Σ.Π