Για 15 χρόνια με μια βαλίτσα στο χέρι – «Γολγοθάς» η μετάθεση εκπαιδευτικών στη χερσαία Μαγνησία

Μέχρι και δεκαπέντε χρόνια είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί κάποιος εκπαιδευτικός για να μπορέσει να μετατεθεί στην ηπειρωτική Μαγνησία και να βρίσκεται κοντά στην οικογένειά του χωρίς απαραίτητα να είναι πάλι εύκολες οι συνθήκες καθημερινότητας, καθώς θα πρέπει να μετακινείται με το αυτοκίνητό του για μία ώρα, ώστε να προσεγγίσει το χωριό που έχει τοποθετηθεί για να διδάξει.
Οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και στους 55 περίπου ανήλθαν αυτοί που μετατέθηκαν στον Νομό, ενώ γύρω στους 30 ήταν, όσοι πήραν μετάθεση από τη Μαγνησία για άλλους Νομούς. Βέβαια αρκετοί είναι αυτοί που αν και περίμεναν μετάθεση δεν την πήραν, ενώ άλλοι έκαναν μισό βήμα, δηλαδή ναι μεν δεν «έπιασαν» Μαγνησία, αλλά ήρθαν λίγο πιο κοντά από εκεί που βρίσκονταν. Για παράδειγμα κάποιος που δίδασκε σε Κρήτη ή Δωδεκάνησα, μετατέθηκε στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών για να μπορέσουν κάποια στιγμή να μετατεθούν στον τόπο τους είναι πολύχρονος και απαιτεί πολλές θυσίες.
Μάλιστα τα τελευταία δέκα χρόνια λόγω των μνημονίων τα πράγματα είχαν δυσκολέψει ακόμη περισσότερο, εξαιτίας των λιγοστών συνταξιοδοτήσεων, με αποτέλεσμα να μην προκύπτουν και οργανικά κενά.

Πόσα χρόνια χρειάζεται ένας δάσκαλος ή νηπιαγωγός για να μετατεθεί στην ηπειρωτική Μαγνησία και να μην έχει ούτε το άγχος των μετακινήσεων προς τις Βόρειες Σποράδες;
«Γύρω στα δεκαπέντε χρόνια» απαντά ο πρόεδρος του συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας κ. Απόστολος Μούσιος και συμπληρώνει πως «με τις φετινές μεταθέσεις κατάφεραν και εισήλθαν στην ηπειρωτική Μαγνησία εκπαιδευτικοί με 100 και πλέον μόρια. Η συγκέντρωση των πολυπόθητων μορίων είναι συνισταμένη διαφόρων παραγόντων. Εξαρτάται από τα μόρια που δίνει η κάθε περιοχή που διδάσκει ο εκπαιδευτικός, από τα χρόνια προϋπηρεσίας, από την οικογενειακή του κατάσταση και άλλους παράγοντες. Για να έρθει κάποιος με μετάθεση στα νησιά των Βορείων Σποράδων απαιτούνταν κοντά στα 70-75 μόρια».
Μάλιστα, όπως προσθέτει «κάθε χρόνο αυξάνεται ο ανταγωνισμός με τα περισσότερα μόρια, γιατί στη Μαγνησία έρχονται και, όσοι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί θέλουν να μετατεθούν προς τις υπόλοιπες θεσσαλικές πόλεις. Είναι ένα πέρασμα. Γι’ αυτό και έχουμε μερικές δεκάδες συναδέλφων που διδάσκουν στην ηπειρωτική Μαγνησία και διαμένουν στη Λάρισα, ή στα Τρίκαλα, την Καρδίτσα, με κεντρική επιδίωξη να πάρουν οριστική μετάθεση στον τόπο τους».

Λόγω των μνημονίων δεν υπήρξαν μόνιμοι διορισμοί και γίνονταν μόνο προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Νεοδιόριστοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής δεν τοποθετούνται στη Μαγνησία λόγω έλλειψης κενών και γι’ αυτό οι πρώτες περιοχές διορισμών είναι τα νησιά του Αιγαίου, η Κρήτη, η Πελοπόννησος.
«Υπάρχουν χιλιάδες αναπληρωτές με δέκα χρόνια προϋπηρεσίας που έχουν γυρίσει πολλά μέρη της χώρας για να διδάξουν, ενώ αρκετοί από αυτούς έχουν και οικογένειες. Κάποιοι από αυτούς θα γίνουν και μόνιμοι, αφού είμαστε στη φάση των διορισμών στην εκπαίδευση. Ωστόσο θα πρέπει να περιμένουν άλλα τρία με πέντε χρόνια είτε για να μετατεθούν στις Βόρειες Σποράδες είτε στην ηπειρωτική Μαγνησία» καταλήγει ο κ. Μούσιος.