Κείμενο δύο εκ των υπόπτων της υπόθεσης “ΑΣΟΕΕ”

  Η δικογραφία για την παρέμβαση στο αντιπρύτανη της ΑΣΟΕΕ έχει 8 κατηγορούμενους και κάποιους ύποπτους. Εμείς είμαστε οι δύο από τους ύποπτους και αυτό που μας χαρακτηρίζει και τονίζεται στην δικογραφία είναι η συμμετοχή μας στην ανακατάληψη της Ματρόζου 45 και της Παναιτωλίου 21.

  Οι ρουφιάνοι της κρατικής ασφάλειας βρήκαν αφορμή να μας εμπλέξουν στην υπόθεση της ΑΣΟΕΕ όταν ανακάλυψαν μέσω τηλεφωνικής κεραίας ότι ο πατέρας του ενός από εμάς ήταν στην πλατεία Βικτώριας την ώρα της δράσης. Το γεγονός του ότι ένας πατέρας ενός αναρχικού έκανε κλήση σε άτομο που είναι συνομήλικο με το γιο του, τον ένα από μας δηλαδή, χρησιμοποιήθηκε από την κρατική ασφάλεια για να στηρίξει το συμπέρασμα ότι υπάρχει σφοδρή πιθανότητα (sic) να χρησιμοποίησε ο γιος εντέλει τη συσκευή του πατέρα του εκείνη την ώρα! (1) Το γεγονός του ότι ένας 60άρης πατέρας αναρχικού μιλάει στο τηλέφωνο με ένα τυχαίο 30χρονο άτομο ήταν ο λόγος που ξεκίνησε η εμπλοκή του ενός από εμάς στην υπόθεση και γρήγορα έμπλεξε και τον άλλον ως στενό σύντροφο. Έτσι κατάφεραν να μας εντάξουν στους ύποπτους και γίνει άρση απορρήτου στο πατέρα, στο τυχαίο άτομο και σε εμάς τους δύο! Όσο αφορά την ένδειξη για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση αρκούσε το γεγονός του ότι η μία εκ των κατηγορουμένων συνελήφθη ανάμεσα στους δεκάδες αλληλέγγυους που βρέθηκαν έξω από τις ανακαταλήψεις στο Κουκάκι.

Η κρατική ασφάλεια κατέληξε λέγοντας ότι δεν προκύπτει η σύνδεση μας με τους κατηγορούμενους/-ες (2). Παρόλαυτά, χωρίς κανένα κόστος για αυτούς, κατάφεραν να αποκτήσουν επίσημη πρόσβαση ώστε να εισβάλουν στις ζωές μας, να ενοχοποιήσουν συγγενικά μας πρόσωπα, να μας στοχοποιήσουν μέσω των ΜΜΕ ως άτομα και ως κοινότητα και να ασκήσουν την ψυχολογική πίεση και εκβιασμό που φέρουν ως αποτέλεσμα οι πιο πάνω ενέργειες.

Από τις 5 Νοεμβρίου παρακολουθείται -νόμιμα- το κινητό μας, καταγράφονται και ηχογραφούνται οι συνομιλίες μας, μας βγάζουν ασφαλίτες βίντεο και φωτογραφίες στους δρόμους και τα σπίτια μας όπως συνέβη και με τους υπόλοιπους κατηγορούμενους/-ες. Για τον ένα από μας, είναι η τρίτη φορά που επιχειρείται τέτοια κατασταλτική μεθόδευση και εμπλοκή σε δικογραφίες απλά για λόγους τρομοκράτησης και συλλογής πληροφοριών.

Το κράτος καταβάλει υπέρογκη προσπάθεια να αναβαθμίσει τη καταστολή απέναντι στο κόσμο του αγώνα. Ακόμα και η πιο απλή πράξη αγωνιστικής επιβίωσης και οργάνωσης όπως η κατάληψη αντιμετωπίζεται ως “τρομοκρατική ενέργεια”. Συμμετέχουν τα ΕΚΑΜ και βρίσκεσαι ξαφνικά ένα πρωί να σε σημαδεύουν με όπλα και φακούς όπως συνέβη στους καταληψίες οικοτρόφους στην ΦΕΠΑ.

Βαφτίζεται δράση εγκληματικής οργάνωσης το να ξεφτιλίσουν κάποιοι αναρχικοί φοιτητές (όπως λένε οι δικογραφίες) τον πρύτανή τους, ή το να γίνει μια πορεία γειτονιάς που καταλήγει σε ένα αστυνομικό τμήμα και αμύνεται απέναντι στην επίθεση των μπάτσων. Για να στηθεί η αφήγηση της εγκληματικής οργάνωσης προσπαθούν να συνδέσουν διαφορετικές δράσεις με την δικαιολογία ότι υπάρχουν κοινοί συμμετέχοντες. Αν δηλαδή ένα άτομο θεωρηθεί ότι έχει κάνει δύο δράσεις, ακόμα κι αν είναι με διαφορετικό κόσμο τότε αυτόματα θεωρείται ότι οι δύο αυτοι σχηματισμοί ανήκουν σε κάποια κοινή οργάνωση.

Με τέτοια προσχήματα φορτώνουν κακουργήματα και ζητούν εισαγγελική άδεια ώστε να μπούνε στα σπίτια αγωνιστών/αγωνιστριών και κάποιες φορές το καταφέρουν. Εισβάλουν στους οικογενειακούς χώρους, τρομοκρατούν τον περίγυρο του κατηγορούμενου/ης, ασκούν ψυχολογική πίεση και εκβιασμούς. Αποκτούν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα και κατάσχουν προσωπικά αντικείμενα. Πόσο κοστίζει σε ένα άτομο της κοινωνικής βάσης το να του πάρουν ξαφνικά τον υπολογιστή του ειδικά αν βρίσκεται σε εξαναγκαστική τηλεργασία ή τηλεκπαίδευση. Πόσο κοστίζουν τα δικαστικά έξοδα. Πως είναι να συνειδητοποιείς ότι ξαφνικά σε παρακολουθούν και βιντεοσκοπούν τις κινήσεις σου, ακούν κάθε προσωπική σου τηλεφωνική συζήτηση, με οικογένεια, με φίλους/ες, δικηγόρους, συντρόφους.

Το έδαφος στρώνουν τα τηλεδικεία, τα γνωστά μέσα μαζικής ενημέρωσης που αναπαράγουν και διογκώνουν ότι τους πει η κρατική ασφάλεια και λυσσάνε για πληροφορίες από την προσωπική ζωή των αγωνιστών/-τριων ώστε να τις προβάλουν για να ενισχύσουν το κλίμα κανιβαλισμού απέναντι τους και να ικανοποιήσουν τα πιο ποταπά ένστικτα τηλεθεατών. Η δημιουργία κατηγορούμενων, ακόμα και υπόπτων ονομάζεται εξιχνίαση και ταυτίζεται με την καταδίκη των διωκόμενων. Και ενώ πολλές φορές κάνει μια τρύπα στο νερό αδυνατώντας να εξασφαλίσει ακόμα και ένα ένταλμα σύλληψης βγαίνει στα κανάλια και το πανηγυρίζει για να δείξει ότι τα κατάφερε. Η φάρα της εξουσίας πουλάει ηθική, νομιμότητα και ασφάλεια για να κρύψει ένα βρόμικο πόλεμο.

Η παρούσα δικογραφία είναι κομμάτι μιας κρατικής στρατηγικής που έχει ως στόχο όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του α/α χώρου, από συλλογικότητες μέχρι και διαπροσωπικές σχέσεις, να ενοποιούνται κάτω από ομπρέλες εγκληματικών οργανώσεων ώστε να χτυπηθεί ο χώρος συνολικά και όχι μόνο μεμονομένα άτομα. Ισχυρά παραδείγματα αποτελούν οι υποθέσεις των υποτιθέμενων οργάνωσεων “σύντροφοι/-ισσες”, “ταξιαρχία” ενώ στο παρελθόν είχαμε και την λεγόμενη “εγκληματική οργάνωση μπαχαλάκηδων” όπως την βάφτισαν τα ΜΜΕ στην οποία επίσης έχουν εμπλέξει τον έναν από εμάς.

Αυτό είναι το παρόν των αναρχικών και επεκτείνεται σε όσους αντιδρούν και αγωνίζονται. Το ότι δεν περιορίζεται στους αναρχικούς το είδαμε με τις πολυήμερες κρατήσεις μαθητών σε κελιά και με τις μπούκες σε σπίτια κατοίκων σε διάφορους τοπικούς αγώνες, σε νησιά και σε χωριά και τις προσπάθειες του κράτους να φτιάξουν αντίστοιχες εγκληματικές οργανώσεις. Το βλέπουμε τώρα στην συνθήκη “covid” με εισαγγελικές διώξεις για αναρτήσεις στο facebook, για καλέσματα σε κινητοποιήσεις ακόμα και από σωματεία γιατρών, με απειλές από τον Χρυσοχοϊδη να μπουκάρουν σε σπίτια γιατί μαζευτήκαν πάνω από 2 οικογένειες για την παραμονή πρωτοχρονιάς.

Το μέλλον προβλέπεται ακόμα χειρότερο αν δεν οργανωθούμε σε κάθε περιοχή, γειτονιά, χώρο εργασίας, σχολή και σχολείο ενάντια στις πολιτικές του κράτους και τις δυνάμεις καταστολής.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που τους πονάει είναι ότι η Ασοεε, όσο και αν το θέλουν δεν είναι μόνο το Οικονομικό Πανεπιστήμιο που παράγει στελέχη και εργαζόμενους εταιριών. Είναι και χώρος αγώνα. Είναι το πανεπιστήμιο το οποίο έχει κόσμο που οργανώνεται ώστε να στηρίζει τους μετανάστες μικροπωλητές. Ένας δημόσιος χώρος από όπου οι ένοπλοι μπάτσοι εκδιώχνονται, που οι κατασταλτικές δυνάμεις τριγύρω απειλούνται. Είναι η κατάληψη τον Δεκέμβρη του 08, είναι χώρος πολιτικών ζυμώσεων, οργανώσεων και εκδηλώσεων. Είναι, φυσικά, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι.

  Η μόνη νίκη που μπορεί να πετύχει η κρατική τρομοκρατία με τέτοιες δικογραφίες είναι η παραίτησή μας από τον αγώνα. Όσο οι διωκόμενοι/-ες συνεχίζουν τους αγώνες τους και αγνοούν τέτοιες γελοίες και αδύναμες δικογραφίες, τέτοιου τύπου μεθοδεύσεις πέφτουν στο κενό.

Όσο συνεχίζεται η αντίσταση στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η πολιτική ηγεσία είναι πολύ πιο εύθραυστη από ότι παρουσιάζεται και για αυτό εντείνει τις κατασταλτικές επιχειρήσεις προσπαθώντας να απαλλαγεί όσο πιο γρήγορα μπορεί από ότι την απειλεί.

Η ποινικοποίηση των σχέσεων μας, η εμπλοκή των συγγενικών μας προσώπων, οι παρακολουθήσεις, οι διώξεις και οι φυλακίσεις είναι ενδεχόμενο κόστος για όσους και όσες αντιμάχονται το άδικο και ζητάνε ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Ένας τέτοιος αγώνας δεν μπορεί να έχει κατασταλτικά όρια. Ο πόλεμος μαίνεται.

Η υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης δεν αφορά μόνο τους αναρχικούς/-ες αλλά και όσους ανθρώπους αντιλαμβάνονται την καταπίεση και την εκμετάλλευση που δέχονται.

ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/-ΕΣ ΤΗΣ ΑΣΟΕΕ

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

(1) επισυνάπτουμε φωτογραφία από την δικογραφία σχετικά με την εμπλοκή συγγενικού μας προσώπου γιατί κάποιες φορές η τραγικότητα δεν περιγράφεται με λόγια.

(2) Ο μοναδικός λόγος που δεν είμαστε ανάμεσα στους κατηγορούμενους είναι γιατί πολύ απλά δεν έτυχε να έχουμε κάποια τηλεφωνική επικοινωνία με τα υπόλοιπά παιδιά της ΑΣΟΕΕ, κάτι που θα ήταν τελείως φυσιολογικό σε φιλικό και συντροφικό πλαίσιο.

athens.indymedia.org/post/1609544

φωτό:ethnos.gr