Ο πρώτος Έλληνας χειριστής που πέταξε Rafale γράφει και εξηγεί γιατί είναι “πολλαπλασιαστής ισχύος”

Με αφορμή τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για σχεδιασμό και δρομολόγηση σχετικών εξοπλισμών για τις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ), ως απόρροια των τελευταίων Ελληνο-Τουρκικών εξελίξεων, αλλά και στη βάση της προ ημερών έγκρισης από τη Βουλή της Δομής Δυνάμεων (ΔΔ) των ΕΔ για το χρονικό διάστημα της 15ετίας 2020-2034, προκύπτουν πολλά ερωτηματικά όσον αφορά στην ορθολογική δρομολόγηση απόκτησης των μαχητικών αεροσκαφών (Α/Φ) Rafale, την ποιοτική κυρίως διαφορά που ενδεχόμενα θα σημειώσει η ενσωμάτωσή τους στις ΕΔ και στην επιτέλεση του επιχειρησιακού έργου για την υπεράσπιση της κυριαρχίας και υποστήριξης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αλλά εν τέλει τη ριζική αλλαγή σκέψης, στάσης και δράσης της χώρας μας όσον αφορά στην αμυντική ισχύ της και τη θέση της στο διεθνές γίγνεσθαι.

Έχοντας την εμπειρία του πρώτου Έλληνα πιλότου που πέταξε με το μαχητικό Rafale, τον Ιανουάριο 2000, αλλά και τη βαθιά γνώση και εμπειρία του ρόλου, μέσα από τη μακρόχρονη ενεργό συμμετοχή μου στο επιχειρησιακό έργο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, αποκλειστικά σε αποστολές αναχαίτισης, μόνο με Γαλλικής προέλευσης μαχητικά Α/Φ, στο χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, εκτιμώ ότι το μαχητικό αυτό Α/Φ έχει τη δυναμική να αλλάξει τα δεδομένα στον ευρύτερο επιχειρησιακό χώρο ενδιαφέροντός μας, της ΠΑ και των ΕΔ εν γένει. Όχι μόνο ως ένα οπλικό σύστημα που με τα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητές του μπορεί να αποτελέσει έναν εξαιρετικό πολλαπλασιαστή ισχύος στην Άμυνα της χώρας μας, τις δυνατότητές του που κατά την άποψή μου είναι οι πλέον κατάλληλες για την τρέχουσα χρονική περίοδο για το επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου που θα κληθεί το υπόψη μαχητικό Α/Φ να δράσει για να καλύψει τις επιχειρησιακές ανάγκες της ΠΑ της χώρας μας, αλλά να αποτελέσει τον βατήρα, μαζί με το UCAV nEUROn, με την ΕΑΒ συμμετέχουσα στην κατασκευή τμημάτων του, για την εν δυνάμει συμμετοχή μας στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα μελλοντικού μαχητικού 6^ης γενιάς (FCAS/Future Combat Air System), και τέλος ως μία “τελευταία” ευκαιρία να αλλάξουμε επιτέλους την οπτική που αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις και κυρίως τον τρόπο που διαχειριζόμαστε, ως χώρα, τον σχεδιασμό και τον προγραμματισμό του μέλλοντός μας.

Η Εθνική Άμυνα δεν είναι αποκλειστικό “προνόμιο” των ΕΔ. Είναι μια πολύπλευρη και πολυσύνθετη διαδικασία που εμπλέκει πλήθος παραγόντων. Μεταξύ αυτών είναι η Οικονομία, το ανθρώπινο δυναμικό και το φρόνημά του, η γεωγραφία και το περιβάλλον, το επίπεδο της Τεχνολογίας, η ποιότητα και αποτελεσματικότητα της διπλωματίας για διεθνείς συνεργασίες και συμμαχίες, οι δυνατότητες και η αποτελεσματικότητα της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ) και ιδιαίτερα η μαχητική ικανότητα των ΕΔ.

Οι όποιες προσπάθειες μέσω της διπλωματικής οδού για την ειρηνική επίλυση των αναφυομένων προβλημάτων μπορούν να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα μόνο αν η αποτρεπτική ικανότητα των ΕΔ της χώρας είναι σε τέτοιο επίπεδο ώστε ο εκάστοτε εν δυνάμει αντίπαλός μας να αξιολογεί ότι αυτή αποτελεί κίνδυνο για τη δική του ασφάλεια.

Η αξιοποίηση των ΕΔ της χώρας αποτελεί την τελευταία γραμμή άμυνας ενάντια στις επιβουλές του, εξασφαλίζοντας την απαραίτητη αποτρεπτική ικανότητα από την περίοδο της ειρήνης, αλλά και την κατάλληλη κατασταλτική δυνατότητα σε περίοδο κρίσης και πολέμου, υπερασπιζόμενες δημοκρατικές αρχές, την ελευθερία και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, αλλά και διασφαλίζοντας την εθνική κυριαρχία, τα κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα της χώρας μας, αξιοποιώντας με βέλτιστο τρόπο τους διαθέσιμους πόρους, τα Οπλικά Συστήματα (Ο/Σ) και το ανθρώπινο δυναμικό.

Η Άμυνα της χώρας μας, με τις τρέχουσες συνθήκες, έχει ανάγκη κυρίως από ποιότητα, από πολλαπλασιαστές ισχύος (gamechangers) της μαχητικής ισχύος των ΕΔ. Ένας από τους πολλαπλασιαστές ισχύος, ίσως ο καλύτερος μέχρι σήμερα που σχεδιάζεται να ενσωματωθεί στο ελληνικό οπλοστάσιο, το μαχητικό Rafale δύναται να ενισχύσει την αποτρεπτική, αλλά κυρίως την κατασταλτική ισχύ των ΕΔ της χώρας μας.

Τα ερωτήματα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, που προκύπτουν από τη σχετική εξαγγελία του Πρωθυπουργού για την απόκτηση μαχητικών Α/Φ Rafale είναι πολλά. Πότε θα υπογραφούν οι σχετικές συμβάσεις για την προμήθεια των Α/Φ Rafale; Ποια έκδοση του Α/Φ θα παραδοθεί, σε μεταχειρισμένα και καινούρια; Πότε θα παραδοθούν τα υπόψη Α/Φ στην ΠΑ; Πότε θα εκπαιδευτεί το ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό; Τι όπλα θα συνοδεύουν την προμήθεια των Α/Φ; Θα συμπεριληφθούν Exocet AM-39, Scalp EG, Meteor; Τι θα απογίνουν τα παλαιότερα M-2000 που διαθέτει η ΠΑ; Έχει εξετασθεί το ενδεχόμενο διατήρησης των παλαιότερων Μ-2000 έστω και με αλλαγή ρόλου; Στην περίπτωση απόσυρσης των Μ-2000 από το οπλοστάσιο της ΠΑ, έχει εξετασθεί το ενδεχόμενο πώλησής τους; Και πολλά άλλα. Είμαι σίγουρος ότι οι αρμόδιοι επιτελείς του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΑ και ΓΔΑΕΕ) θα σχεδιάσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις σχετικές διαδικασίες προμήθειας, ενώ εκτιμώ ότι θα έχουν ή θα αποκτήσουν στο άμεσο χρονικό διάστημα τις απαντήσεις στο σύνολο των ερωτημάτων.

Θέματα προς επισήμανση

Τα θέματα όμως που κατά τη γνώμη μου είναι καθοριστικά και για τα οποία πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα από τους αρμόδιους είναι τα ακόλουθα:

• Αναφορικά με την έκδοση του Α/Φ, εκτιμώ ότι τόσο το νέο Α/Φ όσο και το μεταχειρισμένο πρέπει να είναι της έκδοσης F3R, ως τη νεότερη επιχειρησιακή έκδοση, με σκοπό την ενιαία έκδοση του Α/Φ, προκειμένου να υπάρξει ομοιοτυπία λαμβανομένου υπόψη του μικρού αριθμού Α/Φ. Σε διαφορετική περίπτωση, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα Α/Φ παλαιότερης έκδοσης θα πρέπει μελλοντικά να υποβληθούν σε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού ώστε να επέλθει ομογενοποίηση της Μοίρας Α/Φ.

• Απόκτηση όπλων σε κατάλληλες ποσότητες, όπως και των σχετικών φορέων επί του Α/Φ, αφού ληφθούν υπόψη οι αριθμοί των αντίστοιχων (κοινών όπλων και φορέων) με τα Μ-2000/-5 (MICA EM/IR, SCALP EG, EXOCET AM-39), που θα το συνοδεύουν, στη βάση του συνολικού αριθμού μαχητικών Α/Φ Μ2000-5 και των υπό προμήθεια μαχητικών Α/Φ Rafale, προκειμένου να αποκτήσουμε τη μέγιστη δυνατότητα αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της τελευταίας έκδοσης του Α/Φ Rafale τόσο σε συστήματα όσο και σε όπλα για υλοποίηση όλων των δυνατών αποστολών που μπορεί να εκτελέσει το Α/Φ, ως βελτίωση εκτέλεσης όλων των δυνατών αποστολών των υπαρχόντων Α/Φ Μ-2000/-5.

• Η εν συνεχεία υποστήριξη του Α/Φ και των όπλων του, λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια μακρόχρονη αποκτηθείσα εμπειρία, η οποία δυστυχώς δεν ήταν καθόλου θετική μέχρι σήμερα, αλλά κυρίως την πρόσφατη τεράστια ταλαιπωρία με την εν συνεχεία υποστήριξη των Α/Φ Μ-2000/-5, τόσο για τη συντήρησή τους, όσο και τη μαχητική ικανότητά τους με την υποστήριξη των όπλων τους.

• Η δημιουργία κατάλληλης υποδομής: Εκπαίδευση (αέρος και σε εξομοιωτή πτήσης με σχετική απόκτηση Flight Simulator), εξοπλισμός υποστήριξης κλπ, πριν την επιχειρησιακή αξιοποίηση του υπόψη Α/Φ πρέπει να θεωρείται βασικό προαπαιτούμενο. Ιδιαίτερα η εκπαίδευση των Ιπταμένων, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι Έλληνες πιλότοι έχουν αποδείξει την αξία τους, έχει αναγνωριστεί η επιχειρησιακή δεινότητά τους και έχουν κερδίσει την καταξίωση των συναδέλφων τους άλλων πολεμικών αεροποριών, μέσω πληθώρας διακρίσεων σε νατοϊκές και πολυεθνικές συνεργασίες, απαιτείται η τάχιστη και ορθή προσαρμογή τους στο νέο οπλικό σύστημα (Rafale) μέσω της κατάλληλης αρχικής επιχειρησιακής εκπαίδευσης.

• Εξέταση μελλοντικής συμπλήρωσης του αριθμού των μαχητικών Rafale σε αριθμό ίδιο με τον προς συζήτηση σήμερα με σκοπό τη βελτίωση των ποσοστών ομοιοτυπίας και την περαιτέρω βελτίωση της μαχητικής ικανότητας των ΕΔ, στο πλαίσιο μάλιστα των διαλαμβανομένων στην πρόσφατα εγκεκριμένη Δομή Δυνάμεων των ΕΔ.

Πέραν των παραπάνω, κρίνεται εξαιρετικά σημαντική η εστίαση στα ακόλουθα θέματα που πρέπει επιτέλους, ως χώρα, να λάβουμε ιδιαίτερη μέριμνα, αν πραγματικά θέλουμε να μην τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις:

• Απαίτηση Μακροχρόνιου Σχεδιασμού έγκαιρα. Σαφέστατα προκύπτει η απαίτηση, λόγω των έκτακτων εξελίξεων στην περιοχή μας, προμήθειας νέων μαχητικών και είναι πολύ ορθή η υπόψη επιλογή. Το ζητούμενο, το πρέπον, το ορθό και το επιθυμητό όμως είναι ότι η όποια προμήθεια Ο/Σ δεν πρέπει να προκύπτει από την έκτακτη ανάγκη, αλλά από έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό, όπως αυτός υπαγορεύεται από την Πολιτική Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ), την Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική (ΕΘΣΣ) και τα λοιπά σχετικά κείμενα. Πρωτίστως όμως απαιτείται ο καθορισμός Κοινής Αμυντικής Πολιτικής, μιας εθνικής γραμμής, σε Εθνικά θέματα για διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας, με συμμετοχή όλων των πολιτικών φορέων, μεταδίδοντας σιγουριά και αυτοπεποίθηση στον ελληνικό λαό.

Το «προλαμβάνειν είναι σίγουρα καλύτερο του θεραπεύειν». Παρόλ’ αυτά, όταν προκύπτει ανάγκη, το θεραπεύειν και μάλιστα άμεσα επιβάλλεται για να υπάρχει το αύριο και μάλιστα το καλύτερο αυτού.

• Διατήρηση και βελτίωση, ως ΠΡΩΤΗ – ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ, της μαχητικής ικανότητας (Βελτίωση των διαθεσιμοτήτων) των υφιστάμενων Οπλικών Συστημάτων (Ο/Σ) και όπλων για τους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, εν προκειμένω την ΠΑ, σε ικανά επίπεδα ικανά να εκτελέσουν την αποστολή τους, καθώς και την επίτευξη του απαιτούμενου εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης αυτών, όπου κρίνεται εφικτό, πριν προβούμε σε προμήθεια νέων. Είναι αδιανόητο να ερευνούμε την προμήθεια νέων και να αφήνουμε να ευτελίζεται η διαθεσιμότητα των συστημάτων που ήδη διαθέτουμε, τα οποία με μικρότερο κόστος και χρόνο θα είναι ετοιμοπόλεμα. Εξάλλου, έχει καταγραφεί σε σχετική μελέτη και έχει εγκριθεί αρμοδίως, ότι πρώτη προτεραιότητα για τις ΕΔ αποτελεί η διατήρηση και βελτίωση της διαθεσιμότητας των υπαρχόντων Ο/Σ πριν την απόκτηση νεών, ιδιαίτερα των συστημάτων που έχουν άμεση εμπλοκή στην Αεράμυνα της χώρας. Προς αυτή την κατεύθυνση εκτιμάται ότι θα μπορούσε να είναι και η αναφορά του Πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια των εξαγγελιών του, “Κάθε οπλικό σύστημα λειτουργεί όσο ζει, όπως πρέπει και όπου χρειάζεται”, αν και δεν ήταν ξεκάθαρη, αφήνοντας αναπάντητα σχετικά ερωτηματικά, όπως σε ποια συστήματα και Ο/Σ δίνεται προτεραιότητα διατήρησης και αύξησης της διαθεσιμότητας;

• Εμπλοκή – ενεργοποίηση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας (ΕΑΒΙ) στην προμήθεια των υπόψη Α/Φ, στο μέτρο του δυνατού, προκειμένου να μεταλαμπαδευτεί τεχνογνωσία σε ελληνικό έδαφος, να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, να κάνει ένα βήμα εμπρός η αμυντική βιομηχανία της χώρας μας για το καλύτερο αύριο.

Το Rafale ως ένας εξαιρετικός πολλαπλασιαστής ισχύος των ΕΔ της χώρας μας

Έχουν γραφτεί πολλά. Θα εστιάσω σε συγκεκριμένα εξ αυτών που εκτιμώ ότι κάνουν τη διαφορά και πρέπει να αξιοποιηθούν κατάλληλα.

Θεωρώ ότι το Rafale, ένα πολλαπλού ρόλου μαχητικό Α/Φ, δύναται να αποτελέσει τον πολλαπλασιαστή ισχύος της μαχητικής ισχύος της ΠΑ και αυτό που μπορεί να αλλάξει ριζικά τις ισορροπίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, εκτιμώντας ότι πρέπει να επιλεγεί και τελικά θα πρυτανεύσει η λογική και θα επιλεγεί η έκδοση F3R για όλα τα Α/Φ, με τη δυνατότητα METEOR (έχοντας τη μοναδική δυνατότητα να πλήξει στόχους με τη χρήση δεδομένων και από εξωτερικές πηγές, όπως κάποιο ιπτάμενο Radar), τόσο με τις αυξημένες δυνατότητές του (Radar AESA RBE2, με μεγάλες αντιπαρεμβολικές δυνατότητες, σύστημα αυτοπροστασίας και ΗΠ SPECTRA – IRST – FSO/Front Sector Optronics, με κορυφαίες επιδόσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, συστήματα TALIOS και στρατηγικής αναγνώρισης AEROS), όσο κυρίως με τα στρατηγικά όπλα – βλήματα αέρος-εδάφους, SCALP EG, αέρος-επιφανείας/anti-ship, EXOCET AM-39, και αέρος-αέρος, METEOR, ως τη “Σάρισα” αέρος-αέρος του ελληνικού οπλοστασίου, που διαθέτει και δύναται να αξιοποιεί σε εξαιρετικό βαθμό, ως μία εξαιρετική πλατφόρμα, αξιοποιώντας ταυτόχρονα πολλές δυνατότητές του, κυρίως για εκτέλεση ταυτόχρονα διαφορετικών αποστολών, πλήττοντας σημαντικούς στόχους και παραμένοντας ασφαλές εκτός εμβέλειας όπλων του αντιπάλου (SOM και S-400), αποτελώντας σημαντικό κίνδυνο απέναντι σε κρίσιμους στόχους (HVAA) του αντιπάλου, υποβαθμίζοντας τη συμμετοχή τους στις επιχειρήσεις, εξωθώντας σε μεγάλο βάθος τα Α/Φ εναέριας επιτήρησης και ελέγχου AEW&C E-7T Wedgetail (B737MESA), τα Α/Φ CN-235 σε ρόλους ναυτικής περιπολίας, Anti-Surface Warfare (ASW) και Anti-Submarine Warfare (ASuW), καθώς και τα Α/Φ εναέριου ανεφοδιασμού KC-135R, δυσχεραίνοντας το έργο των πτητικών μέσων της γείτονος. Αλλά και για έναν επιπλέον λόγο ότι αποτελεί μία εν δυνάμει λύση αποκάλυψης και αναχαίτισης, σε ικανοποιητικές αποστάσεις, ακόμη και δυσδιάκριτων απειλών (Low RCS – Stealth), όπως το F-35 ή όποιο άλλο, αξιοποιώντας τα προηγμένα ηλεκτρο-οπτικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας σε συνδυασμό με τα όπλα που διαθέτει. Πέραν των εξαιρετικών δυνατοτήτων του, ως μαχητικό Α/Φ, θα συμπληρώσω, είναι εξαιρετικό όσον αφορά στη συντήρησή του από τεχνικής απόψεως με εξαιρετικά μικρούς χρόνους επανεξυπηρέτησης, πολύ χρήσιμους στην περίοδο των επιχειρήσεων, όπως το έχει αποδείξει από τη μέχρι σήμερα δράση του.

Το μικρό “Γαλατικό” χωριό που αντιστέκεται …

Πέραν όμως της καθαρά εξοπλιστικής οπτικής που πρέπει να εξετάζουμε τις νέες προμήθειες, εν προκειμένω την απόκτηση των 18 μαχητικών Α/Φ Rafale, και ορθώς πράττουμε, άξιο λόγου αποτελεί η εξέταση ορισμένων άλλων παραγόντων που υπαγορεύονται από την μακρόχρονη αποκτηθείσα εμπειρία, τόσο των εξοπλισμών όσο και της κάλυψης των επιχειρησιακών απαιτήσεων των ΕΔ, αλλά και την ευκαιρία που κάποια στιγμή μας δίνεται και οφείλουμε να αξιοποιήσουμε, να ενσκήψουμε στα αίτια που έχουν δημιουργήσει μικρά ή μεγάλα προβλήματα στην υλοποίηση των εξοπλιστικών, αλλά κυρίως στη βέλτιστη αξιοποίηση των οπλικών συστημάτων των ΕΔ της χώρας μας.

Έτσι λοιπόν, απαιτείται να εξαλείψουμε τις όποιες αγκυλώσεις του παρελθόντος και να συμπεριφερθούμε ανάλογα δείχνοντας τη σοβαρότητα και τον επαγγελματισμό που έχουμε αποδείξει σε άλλους τομείς ως ΕΔ, πέραν των εξοπλισμών, όπως τον τακτικό, επιχειρησιακό, διοικητικό.

Ας σταματήσει πλέον το αεροδρόμιο της Τανάγρας να αποτελεί ένα μικρό “Γαλατικό” χωριό που αντιστέκεται σε κάθε είδους, όπως αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι, τροχοπέδη στη βέλτιστη συμμετοχή των γαλλικών οπλικών συστημάτων στη μαχητική ικανότητα των ΕΔ της χώρας μας. Σήμερα, εν μέσω κρίσης με τους γείτονες, καθυστερεί η υπογραφή των εκτελεστικών συμβάσεων εν συνεχεία υποστήριξης για την απόκτηση ανταλλακτικών για τα Μ-2000/-5. Ας αναλογιστούμε το ποσοστό βελτίωσης της επιχειρησιακής ικανότητας που θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει αξιοποιώντας πλήρως τις δυνατότητες των προαναφερθέντων Α/Φ και των όπλων τους και ας επισπεύσουμε τις όποιες απαιτούμενες ενέργειες.

Εταίροι …

Αυτό που κάνει την προμήθεια του μαχητικού Rafale καταλυτική και γενικότερα την Ελληνο-Γαλλική συνεργασία πολύτιμη και προσοδοφόρα είναι ότι, μέσω αυτής της διαχρονικής συνεργασίας, μας παρασχέθηκε στο παρελθόν και συνεχίζει να μας παρέχεται η δυνατότητα να αποκτούμε ύψιστης τεχνολογίας συστήματα και κυρίως στρατηγικά τέτοιου βεληνεκούς όπλα, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα την είχαμε.

Επιπλέον, μέσω της επικείμενης συμφωνίας για την απόκτηση των μαχητικών Α/Φ Rafale, είναι ευκαιρία, την οποία πρέπει να αδράξουμε για να επεκταθούμε, μέσω της απαιτούμενης αμφίδρομης διαδικασίας, σε περαιτέρω πιο βαθιά και στενή συνεργασία με την Γαλλία στον τεχνολογικό και αμυντικό τομέα. Εξάλλου, έχει συμβεί στο πολύ πρόσφατο παρελθόν με τη σύμπραξή μας, μέσω της ΕΑΒ, στην κατασκευή του UCAV nEUROn. Ας καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να ξεφύγουμε από την εκάστοτε τροχοπέδη του παρελθόντος και να καταφέρουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, ει δυνατόν να συμπράξουμε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα μελλοντικού μαχητικού 6^ης γενιάς (FCAS/Future Combat Air System).

Σύμπραξη της Ελληνικής κοινωνίας, των Ελλήνων πολιτών

Τέλος, ας ενημερώσουμε την Ελληνική κοινωνία, ας δημιουργήσουμε το υπόβαθρο για μια ενιαία στρατηγική Άμυνας της χώρας που θα στηρίζεται και θα υποστηρίζεται από τον λαό για το καλό του λαού, της πατρίδας μας, του έθνους μας και της ένδοξης ιστορίας μας.

Κλείνοντας, εύχομαι και ελπίζω, με κοινή πολιτική δράση, επί των μειζόνων – εθνικής σημασίας ζητημάτων να αποκτήσουμε την απαραίτητη αποτρεπτική ισχύ, για την εξασφάλιση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, προσδίδοντας την απαιτούμενη προστιθέμενη αξία στην αποτροπή, αλλά και στην καταστολή, όποτε αυτή κριθεί απαραίτητη.

Εμείς οι Έλληνες, ως φιλειρηνικός λαός, επιθυμούμε ειρήνη, άρα πρέπει να προετοιμαζόμαστε κατάλληλα για πόλεμο.

Γράφει ο Αντιπτέραρχος (Ι) εα Θωμάς Χατζηαθανασίου, MSc, Phdc*

* Αντιπτέραρχος (Ι) εα Θωμάς Χατζηαθανασίου, MSc, Phdc

Επίτιμος Διοικητής Διοίκησης Αεροπορικής Εκπαίδευσης (ΔΑΕ)

Πρώην Διοικητής 114 Πτέρυγας Μάχης, Πιλότος, Εκπαιδευτής και Δοκιμαστής αέρος Α/Φ Mirage 2000/-5

Γενικός Γραμματέας Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος (Α.ΑΚ.Ε.)

*Είναι ο πρώτος Έλληνας πιλότος που πέταξε με Rafale (στην πρώτη του έκδοση) τον Ιανουάριο 2000, στο πλαίσιο των δοκιμών και αξιολόγησης του αεροσκάφους από την Πολεμική Αεροπορία, ολοκληρώνοντας επιτυχώς τρεις (3) συνολικά πτήσεις όλων των αποστολών και τις τρεις από την μπροστινή θέση του αεροσκάφους, τη θέση του κυβερνήτη, έχοντας τον έλεγχο του αεροσκάφους από την εκκίνηση των κινητήρων του, την απογείωση, την πτήση, την προσγείωση μέχρι την κράτηση των κινητήρων του αεροσκάφους, αφού είχα εκπαιδευτεί σε τεχνικά θέματα του αεροσκάφους. Οι προαναφερθείσες πτήσεις υλοποιήθηκαν από το Αεροδρόμιο που εξυπηρετεί τις δοκιμές του εργοστασίου της εταιρίας Dassault Aviation στο Istres στη Γαλλία.

militaire.gr