Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός (ή Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός αν προτιμάτε) είναι στην ίδια «σελίδα»! Κι αυτό αποτελεί είδηση πρώτου μεγέθους, αφού οτιδήποτε φέρνει σύγκλιση ανάμεσα στους δύο «αιώνιους» αποτελεί ιστορικό γεγονός.
Σε πρώτη φάση συμμάχησαν εναντίον του Covid-19 και των μέτρων που βιαστικά και χωρίς καμία λογική έβαλαν λουκέτο στον αθλητισμό. Σε ό,τι αφορά την μεγαλύτερη εικόνα ωστόσο οι δύο μεγαλύτεροι πολυαθλητικοί οργανισμοί στην Ελλάδα τίθενται ενάντια της διακοπής όλων των πρωταθλημάτων (πλην ποδοσφαίρου και μπάσκετ ανδρών), κάτι που πλέον εκφράζεται με τον πιο επίσημο τρόπο.
Τόσο, ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός με κάθε επισημότητα, όσο και οι αθλήτριες βόλεϊ και μπάσκετ του γυναικείου τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού, μαζί με τους πολίστες του πειραϊκού συλλόγου ένωσαν τις φωνές τους και τόνισαν τις καταστροφικές συνέπειες ενός μηνιαίου lock-down στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, κάτι που θέτει άμεσο πρόβλημα βιοπορισμού σε εκατοντάδες οικογένειες.
Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, οι αντιδράσεις αναμένεται να κορυφωθούν με επιπλέον δράσεις, που περιλαμβάνουν από επιστολές διαμαρτυρίες σε όλους τους αρμόδιους φορείς (Ομοσπονδίες, Υπουργεία), αλλά και πιο ομαδοποιημένες κινητοποιήσεις από όλους τους συλλόγους.
Κι αυτό δεν είναι κάτι τυχαίο. Τυχόν αναστολή / διακοπή των διοργανώσεων σημαίνει πρακτικά καταστροφή. Αμέτρητες οικογένειες θα μείνουν ξεκρέμαστες οικονομικά, αφού η διακοπή θα επιφέρει πάγωμα πληρωμών και ολόκληρα τμήματα κινδυνεύουν με αφανισμό. Ήδη η απουσία φιλάθλων διέλυσε οικονομικά τους πάντες, οι χορηγοί απουσιάζουν και τα έσοδα είναι κατακόρυφα μειωμένα. Τι απέμενε; Μια «διακοπή» για να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Και το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι ένα: Τι ζητάνε κατ’ ουσία τα ερασιτεχνικά αθλήματα; Να συνεχίζουν χαριστικά την δράση τους, χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες υγειονομικές προφυλάξεις; Κάθε άλλο…
Στην πραγματικότητα αυτό που ζητάνε είναι η θέσπιση ανάλογων υγειονομικών πρωτοκόλλων όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ που θα τους επιτρέψουν να συνεχίσουν την δραστηριότητα τους, έστω και χωρίς θεατές στα γήπεδα.
Οι σύλλογοι ζητάνε πια φωναχτά να έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν την δράση τους, περνώντας από εβδομαδιαία τεστ όλους τους αθλητές και τα μέλη του τεχνικού τους επιτελείου (με ευθύνη και έξοδα των ομάδων και χωρίς να μετακυλούν έξοδα σε Ομοσπονδίες), ώστε να μπορεί να περιοριστεί η διασπορά (όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα) και να υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος εξάπλωσης του ιού μέσω των αγώνων τους.
Κάτι που στην ουσία δεν αποτελεί δουλειά των συλλόγων, αλλά των αρμόδιων ομοσπονδιών που δεν μερίμνησαν έγκαιρα να δημιουργήσουν το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο, ώστε να μην οδηγηθούμε σε ένα βίαιο λουκέτο επ’ αόριστον.
Όπως έχει αποδειχθεί επί του πρακτέου τα κρούσματα στον ομαδικό ερασιτεχνικό αθλητισμό (βόλεϊ ανδρών – γυναικών, μπάσκετ γυναικών, χάντμπολ, πόλο) ήταν ελάχιστα και σε καμία περίπτωση η τέλεση των πρωταθλημάτων δεν αποτέλεσε παράγοντα διασποράς του ιού.
Με άλλα λόγια ο οργανωμένος ερασιτεχνικός αθλητισμός ουδέποτε αποτέλεσε μέρος του προβλήματος της πανδημίας και μοιάζει άδικο να την πληρώνει συλλήβδην χωρίς να προκύπτει κάποιος σοβαρός λόγος.
Για να μην πούμε για το κατ’ εξοχήν παράλογο μέτρο της διακοπής των ακαδημιών όλων των αθλημάτων, τη στιγμή μάλιστα που τα ίδια παιδιά πηγαίνουν καθημερινά στα σχολεία τους…
Γιατί τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί θα προκαλέσουν τεράστιο βιοποριστικό πρόβλημα σε εκατοντάδες οικογένειες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αφού στην πλειοψηφία τα συμβόλαια που έχουν υπογραφεί από το καλοκαίρι και μετά προστατεύουν τους συλλόγους και όχι τους αθλητές και τους λοιπούς εργαζόμενους σε οποιαδήποτε τυχόν διακοπή του πρωταθλήματος. Κάτι που σημαίνει παύση πληρωμών, με τους αθλητές να μην μπορούν να ευεργετηθούν από τα μέτρα ενίσχυσης των πληγέντων που ανακοίνωσε ο Υπουργός Οικονομικών, αφού θεωρούνται μέλος του ερασιτεχνικού και όχι του επαγγελματικού αθλητισμού.
Συν τοις άλλοις το μέτρο των κλειστών γυμναστηρίων για ένα μήνα δημιουργεί επιπρόσθετο πρόβλημα για την υγεία (αλλά και το επαγγελματικό μέλλον) όλων αυτών των αθλητών, που ουσιαστικά θα δουν το όργανο της δουλειάς τους (το σώμα τους δηλαδή) να υφίσταται μία βίαιη αλλαγή στον τρόπο εκγύμνασης με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον.
Το πρόβλημα που προκύπτει είναι σοβαρό και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοιο. Το να κλείσεις τα πάντα λόγω κορωνοϊού είναι το μόνο εύκολο. Το να προσαρμόζεις όμως μία κανονικότητα στο πλαίσιο του εφικτού μέσα στην συνθήκη της πανδημίας είναι ο ορισμός της υπεύθυνης πολιτικής. Διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με αγώνες, αποτελέσματα, τρόπαια, αλλά με την βιωσιμότητα αμέτρητων οικογενειών. Δεν είναι ένας αγώνας εντός τεσσάρων γραμμών, αλλά ο αγώνας για επιβίωση. Και με κάτι τέτοιο δεν μπορεί να παίξει κανένας…
Τεστ, προφυλάξεις, υγειονομικό πρωτόκολλο όπου απαιτείται και ισχυρά μέτρα. Το να κόψεις το χέρι κάποιου που πονάει γυρίζει την κοινωνία όχι χρόνια και δεκαετίες, αλλά αιώνες πίσω…
Πηγή: sdna.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
