Ρουβίκωνας: Παρέμβαση στο υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας

Αναδημοσιεύουμε από το rouvikonas.gr:

Πίσω στο μακρινό 1992, πάνω από 1700 επιστήμονες από όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η πλειοψηφία των εν ζωή βραβευμένων με Νόμπελ, από όλο το φάσμα των επιστημών, συνυπέγραψαν μια προειδοποίηση προς την ανθρωπότητα ότι αν δεν ληφθούν μέτρα έγκαιρα, βαδίζουμε ολοταχώς προς την καταστροφή. Εικοσιπέντε χρόνια μετά, πάνω από 15000 επιστήμονες συνυπέγραψαν μια κοινή, διεπιστημονική μελέτη που αποδεικνύει με τρανταχτό τρόπο πως όχι μόνο δεν έγινε κάποια σημαντική πρόοδος στο διάστημα που μεσολάβησε, αλλά η κατάσταση στο μεταξύ επιδεινώθηκε ραγδαία. Όπως όλες οι κυβερνήσεις παγκοσμίως έτσι και η ελληνική κυβέρνηση, αγνοώντας αυτές τις προειδοποιήσεις, στις 4 Μαΐου 2020 ψήφισε κατά πλειοψηφία στη βουλή το νομοσχέδιο «για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση εν μέσω πανδημίας και απαγόρευσης κυκλοφορίας για μόλις 15 ημέρες (3-18/3). Μόλις μια εβδομάδα πριν την τελική ψήφισή του, προστέθηκαν στη ζούλα 64 άρθρα ακόμα τα οποία δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ στην αρχική φάση της διαβούλευσης. Ψήφισαν και πέρασαν νύχτα μια σειρά από καταστροφικές διατάξεις, σε χαλί στρωμένο από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Τι είναι αυτό το νομοσχέδιο που ψήφισε και επέβαλε μόνη της η ΝΔ και γιατί επιτέλους είμαστε τόσο ανίκανοι να δούμε το συμφέρον μας;

«Είναι προφανές ότι η πρόθεση του νομοσχεδίου είναι και να διευκολύνει σημαντικά επενδυτικά σχέδια που σήμερα λιμνάζουν σε διάφορα συρτάρια.». Με άλλα λόγια, Business as usual, δια στόματος Μητσοτάκη.

Ο νέος νόμος του υπ. περιβάλλοντος Χατζηδάκη επιτρέπει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, οι οποίες υποτίθεται ότι προστατεύονται για την διαφύλαξη της βιοποικιλότητας και των φυσικών οικοτόπων για χιλιάδες είδη χλωρίδας και πανίδας. Καταργεί τον ρόλο των κατά τόπους αυτοτελών φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα γνώμης  των τοπικών κοινωνιών απέναντι στην υποβάθμιση της ζωής τους και δίνει την διαχείριση των περιοχών αυτόν στα χέρια ενός ενιαίου κεντρικού υπερφορέα λήψης αποφάσεων. Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εξορύξεων και κάθε άλλης μεταλλευτικής δραστηριότητας περνάνε στη δικαιοδοσία ιδιωτών αξιολογητών οι οποίοι αμείβονται από τους ίδιους τους επενδυτές σύμφωνα με το γνωστό Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει. Ιδιώτες θα γνωμοδοτούν για «επενδύσεις» ιδιωτών και θα δίνουν άδειες για την ολική καταστροφή των περιοχών Natura, με τις επευφημίες του ΣΕΒ που δήλωσε ότι στην Ελλάδα έχουμε πάρα πολλές «τέτοιες περιοχές». Αυτή τη στιγμή είναι προ των πυλών η αδειοδότηση 5.514 ανεμογεννητριών εντός των περιοχών Natura.

Ήδη σχεδόν διπλασιάστηκε από 4.600 ευρώ σε 8.314 ευρώ ο μηνιαίος μισθός των στελεχών της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων την ίδια στιγμή που η φτώχεια και η ανεργία μαστίζει τα σπίτια μας πιο ισοπεδωτικά από ποτέ λόγω των συνεπειών της πανδημίας. Οι επίδοξοι επιχειρηματίες της πράσινης ανάπτυξης, όπως τα αρπακτικά της Ελληνικός Χρυσός με το πρόσχημα της εξάλειψης της περιττής γραφειοκρατίας, θα απαλλάσσονται της αδειοδότησης και θα περιορίζονται σε απλή γνωστοποίηση των επιχειρηματικών τους σχεδίων. Δεν θα περιμένουν γνωμοδότηση αρμοδίων φορέων. Απλά θα ενημερώνουν. Οι ήδη υφιστάμενες αδειοδοτήσεις έργων όπως αυτών της Ελληνικός  Χρυσός θα παίρνουν παράταση από τα 10 στα 15 χρόνια και η ανανέωση τους θα γίνεται με διαδικασίες εξπρές. Οι βιομηχανικές ΑΠΕ επίσης θα μπορούν να επεκταθούν μέσω απλής βεβαίωσης του ξεπουλημένου σε ιδιώτες ΑΔΜΗΕ, χωρίς αδειοδότηση με επιδοτήσεις δωράκι από την ΕΕ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όπου σήμερα δεν υπάρχουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα, θα φυτρώσουν, η περιβαλλοντική ερημοποίηση γύρω από τις εγκαταστάσεις αυτές θα ενταθεί, το ρεύμα που πληρώνουμε ήδη πανάκριβα θα γίνει ακριβότερο, αλλά μπροστά στις επενδύσεις «υψίστης εθνικής σημασίας» και στο πάρτι των εκατομμυρίων της υπερεθνικής επιχειρηματικής ελίτ αυτά είναι λεπτομέρειες.

Οι δασικοί χάρτες άρα και η δασική προστασία θα πάψουν να ισχύουν και στις δασικές εκτάσεις θα επιτρέπεται με φωτογραφικές διατάξεις η «βιομηχανική δραστηριότητα», θα νομιμοποιηθεί απόλυτα η αυθαίρετη δόμηση σε ρέματα αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών, ακόμα και σε περιοχές που κρίνονται αναδασωτέες μετά από πυρκαγιές, για τα επόμενα τριάντα χρόνια.  Θα δοθεί στους ψηφοφόρους κυνηγούς η απόλυτη ελευθερία για κυνήγι ακόμα και σε χαρακτηρισμένα καταφύγια άγριας ζωής. Τα ρέματα των περιαστικών περιοχών στα οποία θα μεταφέρονται τα απόβλητα των βιομηχανικών εγκαταστάσεων θα γίνουν χωματερές, η ανάθεση διαχείρισης απορριμμάτων (το γνωστό σε όλους μας ζήτημα των ΧΥΤΑ) φεύγει από την τοπική αυτοδιοίκηση και περνάει στα χέρια ανώνυμων εταιριών. Στα πλαίσια του νέου νόμου επίσης προβλέπεται η άρση των περιορισμών δόμησης στο κέντρο της Αθήνας, επιτρέποντας έτσι στους μεγαλοξενοδόχους και στα κοράκια του Real Estate να χτίσουν περισσότερα και μεγαλύτερα ξενοδοχεία «για να πάρει ζωή το κέντρο της Αθήνας», την ίδια στιγμή που άστεγοι ντόπιοι και μετανάστες πεθαίνουν κάθε μέρα στο δρόμο εκτοπισμένοι και περιθωριοποιημένοι από τα σχέδια «εξευγενισμού» του ιστορικού κέντρου.

Αυτή είναι διαχρονικά η ατζέντα του κεφαλαίου για την περιβαλλοντική διαχείριση, η μετατροπή του περιβάλλοντος σε μια απέραντη βιομηχανική ζώνη, η επιβολή θανατοπολιτικών για το φυσικό κόσμο, τα ζώα και τους ανθρώπους. Τα κράτη προστάτες προσπαθούν να πείσουν τις κοινωνίες για την αναγκαιότητα της «βιώσιμης ανάπτυξης», της προσέλκυσης επενδύσεων και την ιδιωτικοποίηση μέχρι και του αέρα που αναπνέουμε με το πρόσχημα της καταπολέμησης της ανεργίας. Ειδικά στην εποχή των συνεπειών της πανδημίας, σε μια συνθήκη που η κάθε μέρα για εμάς είναι δυσκολότερη από την προηγούμενη, μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα φόβου και ανασφάλειας αυτοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι η λεηλάτηση των ζωών μας γίνεται για το συμφέρον μας και μας ζητούν υπομονή, πειθάρχηση και θυσίες. Το αφήγημα των νεοφιλελεύθερων και της αστικής τάξης είναι επενδεδυμένο με παραπλανητικούς όρους όπως πράσινη, βιώσιμη αειφόρος ανάπτυξη οι οποίες δεν σημαίνουν κάτι άλλο από άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Εμείς όπου ακούμε επενδύσεις βλέπουμε μίζες, ιδιωτικοποιήσεις και συσσώρευση κεφαλαίου. Όπου ακούμε ανάπτυξη βλέπουμε φτώχεια και ανεργία, βλέπουμε καταλήστευση του φυσικού πλούτου, μόλυνση και θάνατο.

Το βιοτικό επίπεδο της βάσης έχει καταρρεύσει και η καπιταλιστική επέλαση στη φύση κορυφώνεται χρόνο με το χρόνο. Τη στιγμή που μια τέτοιου βεληνεκούς υγειονομική κρίση μας φέρνει αντιμέτωπους με τις έμμεσες συνέπειες της παγκόσμιας οικολογικής καταστροφής, τα κράτη προωθούν τα σχέδιά τους ως έξοδο από την κρίση, ως μέρος της επανεκκίνησης της οικονομίας, ως ευκαιρία. Είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσουν την καταστροφική τους πολιτική και θα επιχειρήσουν να καταστείλουν κάθε φωνή αντίστασης όπως έκαναν στη Χαλκιδική, στη Λευκίμμη, στα Άγραφα και σε όλη σχεδόν την Ήπειρο, στο Ιόνιο και όπου αλλού οι κοινωνίες σήκωσαν κεφάλι. Να είναι βέβαιοι ότι η κοινωνία, εμείς, βλέπουμε το τυρί αλλά βλέπουμε και τη φάκα.

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ

ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΔΕ ΘΑ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΗΣΥΧΟΙ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας

πηγή:bloko.gr