Σχετικά με την εισβολή στην οικία μας και τις πρόσφατες κατασταλτικές μεθοδεύσεις

Αναδημοσιεύουμε από το athensIndymedia:

Την Τρίτη 29/09, στον απόηχο της σύλληψης του Πολύκαρπου Γεωργιάδη, με την επίφαση μιας “ανώνυμης πληροφορίας”, οργανώνεται επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε διαμέρισμα στην Κυψέλη.

Η Μ.Π. -μία εκ των κατοίκων του διαμερίσματος- χωρίς τυπικά να συλληφθεί, αρπάζεται από κουκουλοφόρους της ΕΛ.ΑΣ. έξω από το χώρο εργασίας της, την ώρα που πήγαινε να εργαστεί. Δεν της επιτρέπεται η πρόσβαση στο κινητό της τηλέφωνο, κρατείται παρά τη θέλησή της, ενώ οδηγείται με συνοδεία πίσω στο σπίτι της όπου και πραγματοποιείται εισβολή.

Κατά τη διάρκεια της εισβολής ο Α.Ζ. – με τον οποίο συγκατοικεί- και ο Κ.Φ. – φιλικό πρόσωπο από τη γειτονιά – προσάγονται υπό παρόμοιο καθεστώς απαγωγής -χωρίς δυνατότητα να επικοινωνήσουν με κανέναν για ώρες. Οι δυό τους κρατήθηκαν για 4 ώρες σε καθεστώς άτυπης “ανάκρισης” , μέσα από “φιλικές” και μη ερωτήσεις και χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας, στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ. Καθ’ όλη τη διάρκεια της 5ωρης κατ οίκον έρευνας, αρνούνται πεισματικά στην Μ.Π. τη δυνατότητα επικοινωνίας, ακόμα και όταν το αίτημα αφορά την εργοδότριά της, ώστε να δικαιολογήσει την απουσία της.

Όσο για το διαμέρισμα όπως και την πολυκατοικία, αυτά “αναποδογυρίζονται” δημιουργώντας εικόνες βομβαρδισμένου τοπίου, στην άκαρπη προσπάθεια να βρεθούν υποτιθέμενα στοιχεία που να συνδέονται με την υπόθεση. Μόλις γίνεται αντιληπτό το φιάσκο της εισβολής, η αρπαγή της Μ.Π. μετατρέπεται, μαγικά, σε πρόσκληση για μαρτυρική κατάθεση στη ΓΑΔΑ, όπου η ομηρία της συνεχίζεται για 3 επιπλέον ώρες. Μετά από επίμονη απαίτηση της, επικοινωνεί με δικηγόρο, δίνει μια τυπική κατάθεση και αφήνεται ελεύθερη τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης μέρας. Λίγο πριν, ελεύθεροι είχαν αφεθεί και οι άλλοι δύο προσαχθέντες.

Στην πραγματικότητα, τα μόνα στοιχεία τα οποία κίνησαν όλη αυτήν την ιστορία αποτελούν οι συντροφικές σχέσεις της Μ.Π. και του Πολύκαρπου Γεωργιάδη, αφού ανήκουν στην ίδια συλλογικότητα, οι φιλικές τους επαφές και η επαγγελματική τους συνεργασία. Και το γεγονός αυτό επιχειρεί να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Εμείς, αντιλαμβανομαστε και αυτήν την περίπτωση ως ένα ακόμα επεισόδιο μέσα στο ευρύτερο σχέδιο γενικευμένης κ εντεινόμενης τρομοκρατησης και καταστολής αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας.

Μέσα στο δυσμενές περιβαλλον της 10ετους οικονομικής κρίσης και στη δίνη της υπάρχουσας υγειονομικής, το καπιταλιστικό σύστημα επιλέγει να επενδύει στη φτώχεια, την εξαθλίωση κ τον πόλεμο αντί να απαντά στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας για υγεία, παιδεία, εργασία. Η βαθιά αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει νομοτελειακά σε κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις. Γι αυτό και το σύστημα προετοιμάζεται και οπλίζεται. Από την υλικοτεχνική ενίσχυση κ τις προσλήψεις στις διάφορες μονάδες της αστυνομίας μέχρι τη θεσμοθέτηση της απαγόρευσης των διαδηλώσεων και της απεργίας, τη διάλυση του συνδικαλισμού και την λοιδορία όσων αντιστέκονται, όπως οι μαθητές και οι καταλήψεις τους, οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι στον τομέα της Υγείας.

Στο στόχαστρο, φυσικά, μπαίνουν τα πιο προωθημένα και οργανωμένα κομμάτια της κοινωνίας. Από πολιτικές συλλογικότητες και οργανώσεις μέχρι μεμονωμένοι αγωνιστές και αγωνίστριες του αναρχικού και κομμουνιστικού κινήματος. Συντροφικές και φιλικές σχέσεις χαρτογραφούνται και ποινικοποιούνται, μηχανήματα παρακολούθησης τοποθετούνται έξω από γραφεία συλλογικοτήτων, κόσμος του κινήματος παρακολουθείται με φυσική παρουσία κάτω από τα σπίτια του ή με μηχανήματα εντοπισμού στα οχήματά του. Συνειδητές παρενοχλήσεις σε εργασιακούς χώρους συντρόφων, οδηγούν σε ευθεία αμφισβήτηση του δικαιώματος στην εργασία και του βιοπορισμού τους.

Γράφουμε αυτό το κείμενο κοινοποιώντας όσα συνέβησαν, γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι και πάλι στο πλαίσιο “ειδικής στοχοποίησης” των πολιτικών χώρων – αναρχικής και κομμουνιστικής ταυτότητας – εντός των οποίων δραστηριοποιοιείται ο καθένας και η καθεμία από μας, μπαίνουν στο στόχαστρο με τρόπο απροκάλυπτο και οι προσωπικές μας σχέσεις, συγκροτώντας για την ΕΛ.ΑΣ. ένδειξη ή απόδειξη ενοχής, αποτελώντας λόγο να μας στοχοποιούν στις γειτονιές όπου μένουμε, δουλεύουμε, διασκεδάζουμε, ζούμε. Γνωρίζουμε πως η παράτυπη μεταχείριση που ακολουθήθηκε, βρίσκεται στα πλαίσια ενός ιδιότυπου καθεστώτος εξαίρεσης, που αφορά όσους και όσες ανήκουν σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους και -όπως φαίνεται- όσους και όσες σχετίζονται προσωπικά μαζί τους. Εν τέλει, αυτό το κείμενο κοινοποιεί τα γεγονότα για να δηλώσουμε ότι δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από όλο αυτό το τρομολαγνικό παραμύθι που στήνουν ΓΑΔΑ και καθεστωτικά ΜΜΕ. Για να στείλουμε σινιάλο αλληλεγγύης σε όσους στοχοποιούνται αντίστοιχα, σε όσους παρενοχλούνται με στόχο να κάνουν πίσω, να σταματήσουν να διεκδικούν, να σταματήσουν να αμφισβητούν ή ακόμη και να επαναπροσδιορίσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις στη βάση αυτού του κυνηγιού μαγισσών. Το λέμε καθαρά: Δεν θα περάσει. Με όπλο μας την αλληλεγγύη θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με αξιοπρέπεια και πίστη στους σκοπούς μας και στους ανθρώπους που έχουμε επιλέξει να βρίσκονται κοντά μας.

Η συνειδητή στράτευση μας στον αγώνα για μια άλλη κοινωνία, πιο δίκαιη, δε μας αφήνει το περιθώριο να αμφισβητήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα να πολιτικοποιούμαστε, να οργανωνόμαστε, να χτίζουμε αληθινές και ουσιαστικές σχέσεις και να προωθούμε τα πραγματικά αιτήματα της τάξης μας, για την οικοδόμηση ενός δρόμου ανατροπής.

Οι αγωνιστές δεν τρομοκρατούνται. Οι προσωπικές σχέσεις δεν ποινικοποιούνται.

Λευτεριά στο σύντροφο Πολύκαρπο Γεωργιάδη.

Αλληλεγγύη στους συντρόφους Μ.Κ. και Ε.Μ. που διώκονται για την ίδια υπόθεση.

Υπεράσπιση των κοινωνικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Μ.Π. – Α.Ζ. – Κ.Φ.