Τουρκία-Ισραήλ: Άνοδος στο εμπόριο, πάτος στις διπλωματικές σχέσεις

Μπορεί τα πράγματα στις εμπορικές – οικονομικές σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας να πηγαίνουν καλά, ωστόσο οι διπλωματικές – πολιτικές σχέσεις των δύο χωρών έχουν πιάσει πάτο, αναφέρεται σε δημοσιεύματα στον ισραηλινό Τύπο.

Παρά ταύτα, μερίδα του ισραηλινού Τύπου εμφανίζεται άκρως επικριτική προς το Τελ Αβίβ, υπογραμμίζοντας ότι κάνει τα στραβά μάτια στον “τουρκικό ιμπεριαλισμό”, όπως χαρακτηριστικά γράφει, στο όνομα των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων.

Μάλιστα, όπως σημειώνει η ιστοσελίδα οικονομικής θεματογραφίας, Globes, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, οπότε το Ισραήλ αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα, εξαιτίας του κορονοϊού, “η επίσημη ισραηλινή αντίδραση είναι τόσο ασθενής, σε σημείο που δεν ακούγεται”.

Εκτός των άλλων, υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο κατά της Αρμενίας, όπου επίσης εμπλέκεται η Τουρκία, επειδή “το ισραηλινό εμπόριο με το Αζερμπαϊτζάν ανθεί, με πολλές ισραηλινές εξαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού”.

Εμπορικές σχέσεις σε άνοδο

Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά όχι επικριτικά απέναντι στην ισραηλινή κυβέρνηση, κινείται η εφημερίδα, Jerusalem Post , σε δημοσίευμά της με τίτλο “Το εμπόριο Τουρκίας – Ισραήλ σε άνοδο, οι διπλωματικές σχέσεις “πιάνουν πάτο”.

Αφού αναφέρει ότι, “παρά την πανδημία, οι τουρκικές εξαγωγές ποτών και τροφίμων στο Ισραήλ είναι πολύ μεγάλες το 2020”, συμπεραίνει ότι οι “περίπλοκες διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας δεν φαίνεται να βλάπτουν τις εμπορικές σχέσεις των δύο κρατών της Ανατολικής Μεσογείου”.

“Τουρκικός ιμπεριαλισμός”

Αντίθετα, από τη μεριά της, η Globes:

• Τονίζει, δε, ότι παρατηρείται “μια επικίνδυνη αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας, η οποία έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις, που, πλέον, η Τουρκία έχει καταστεί μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, απ’ ότι το Ιράν”.
• Κάνει λόγο για “τουρκικό ιμπεριαλισμό” που έχει βλέψεις σε “ολόκληρη την περιοχή, από τη Λιβύη έως το Ιράκ και το Κατάρ, όπου τουρκικά στρατεύματα είναι τοποθετημένα για να προστατεύσουν το καθεστώς”.
• Σημειώνει ότι η Τουρκία “προβαίνει σε απειλητικές ενέργειες εναντίον της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου και επεμβαίνει στρατιωτικά στη Συρία και στο Ιράκ”.
• Παρατηρεί ότι “η επιθετική πρακτική της Τουρκίας, εκδηλώνεται ακόμα και εν μέσω των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας”.

Μεγάλα οικονομικά προβλήματα

Ωστόσο, υπογραμμίζει, πως παρά το γεγονός ότι “το καθεστώς του προέδρου, Τ. Ερντογάν, είναι ανοιχτά αντισημιτικό, και παρά τις παραπάνω τουρκικές ενέργειες, η επίσημη ισραηλινή αντίδραση είναι τόσο ασθενής, σε σημείο να μην ακούγεται”.

Και διερωτάται ο συντάκτης του κειμένου: “Γιατί; Η απάντηση είναι πολύ απλή: Οι ισραηλινές εξαγωγές προς την Τουρκία εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό στοιχείο στο διεθνές εμπόριο του Ισραήλ και, με τη γενική κατάρρευση της οικονομίας, είναι ένα από τα λίγα θετικά”.

Στο δημοσίευμα, επίσης, περιγράφεται με μελανά χρώματα η κατάσταση της ισραηλινής οικονομίας.

“Πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας -αναφέρει η Globes- η ισραηλινή οικονομία ήταν σε άριστη κατάσταση. Με ικανοποιητικό ΑΕΠ και εξαγωγές, χαμηλή ανεργία, χαμηλό πληθωρισμό, και υγιείς γεωργικούς, βιομηχανικούς και τομείς υψηλής τεχνολογίας.

Βέβαια, η κατάσταση στον τομέα της ενέργειας είχε βελτιωθεί σημαντικά. Η εκμετάλλευση των υπεράκτιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου (σ.σ. στα όρια της κυπριακής ΑΟΖ), όχι μόνο ενίσχυσε την εγχώρια ενεργειακή ανεξαρτησία, αλλά αποτέλεσε και βάση για τη σύναψη συμφωνιών με αρκετές χώρες της ευρύτερης περιοχής.

Ο κορονοϊός, ωστόσο, έχει αλλάξει αυτή τη ρόδινη κατάσταση: Η ανεργία έχει αυξηθεί, τα ελλείμματα αυξάνονται και κλάδοι, όπως το Εμπόριο και ο Τουρισμός, έχουν υποστεί συντριπτικά πλήγματα”.

Πόλεμος στον Καύκασο

Εξίσου επικριτική είναι η Globes για τη στάση που κρατάει το Ισραήλ στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ειδικά, μάλιστα, από τη στιγμή που, όπως αναφέρει, η Τουρκία συμμετέχει στον πόλεμο, στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν.

Κι’ αυτό, παρ’ ότι, όπως γράφει, “η συμπάθεια της ισραηλινής κοινής γνώμης κλίνει σαφώς προς τους Αρμένιους, δεδομένου ότι η ιστορία τους μοιάζει περισσότερο με αυτή των Εβραίων, η Ιερουσαλήμ είναι σιωπηλή”.

Προσθέτει, δε, ότι, όπως οι Αρμένιοι “υπέστησαν γενοκτονία από τους Οθωμανούς Τούρκους, το 1915”, έτσι και “ο Χίτλερ οργάνωσε το ολοκαύτωμα των Εβραίων και άλλων στη δεκαετία του 1930 και του ’40”.

Και διερωτάται ο συντάκτης γιατί κρατάει αυτή τη στάση το Ισραήλ: “Και πάλι, πολύ απλό: Το ισραηλινό εμπόριο με το Αζερμπαϊτζάν ανθεί, με πολλές από τις ισραηλινές εξαγωγές να αφορούν στρατιωτικό εξοπλισμό, τις οποίες το Ισραήλ αρνείται να διακόψει, εξαναγκάζοντας έτσι την Αρμενία να ανακαλέσει τον πρέσβη της”.

Παρά αυτές τις “ιδιόμορφες” σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας, και με δεδομένο ότι η Τουρκία είναι “εμπορικά σημαντική” για το Ισραήλ, οι Globes καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα:

“Η Τουρκία αποτελεί, αναμφίβολα, γεωπολιτική απειλή για το Ισραήλ και πολλούς από τους συμμάχους του, και είναι ανοικτά αντισημιτική. Το Ισραήλ πρέπει να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή, με εμπόριο ή χωρίς εμπόριο”.