Υπόθεση Κωσταλέξι θυμίζει περίπτωση 42χρονης που ήταν φυλακισμένη στο σπίτι για 26 χρόνια

Η υπόθεση Κωσταλέξι συγκλόνισε την Ελλάδα πριν από 42 χρόνια.

Ήταν 7 Νοεμβρίου 1978, στο Κωσταλέξι Λαμίας, όταν η 47χρονη Ελένη Καρυώτη είδε για πρώτη φορά τον ήλιο, έπειτα από 29 ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού. Ο λόγος; Σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, ο έρωτάς της με τον δάσκαλο του χωριού, ο οποίος είχε προσχωρήσει στις τάξεις των κομμουνιστών ανταρτών, την ίδια στιγμή, όμως, που στη φαμίλια της Ελένης ήταν σκληροπυρηνικοί εθνικόφρονες. Οι γονείς της, για να ξεπλύνουν την ντροπή, την εξαφάνισαν από προσώπου γης.

• Κάνε like στην σελίδα του Gazzetta.gr/plus στο Facebook για να είσαι ενημερωμένος για ΟΛΑ!​

Πολλά χρόνια αργότερα, βέβαια, η Μηχανή του Χρόνου έδωσε μια άλλη, εντελώς διαφορετική διάσταση στην υπόθεση. Στη μνήμη, ωστόσο, η υπόθεση Κωσταλέξι έγινε συνώνυμο της εγκατάλειψης και της απανθρωπιάς.

Αντίστοιχη περίπτωση, λοιπόν, είναι και εκείνη στη Ρωσία, που βλέπει τώρα το «φως» της δημοσιότητας.

Μια γυναίκα 42 ετών, η Nadezhda Bushuyeva, ήταν φυλακισμένη στο σπίτι της από την ίδια της μητέρα για 26 χρόνια -για περισσότερα, δηλαδή, από τα μισά χρόνια της ζωής της! Η μητέρα, όπως αναφέρουν ρωσικά Μέσα, «ήθελε να προστατέψει την κόρη της από τον έξω κόσμο», τον οποίο η 42χρονη δεν έχει δει από τότε που τελείωσε το σχολείο, με εξαίρεση μια επίσκεψη σε κλινική το 2006.

Το ακόμα πιο εξωφρενικό της υπόθεσης είναι πως η Nadezhda έτρωγε γατοτροφή και μπαγιάτικο ψωμί για να μην πεθάνει της πείνας. Οι αρχές ανακάλυψαν στο σπίτι της 42χρονης νεκρές γάτες και ποντίκια, αλλά και μια άθλια γωνιά, όπου κοιμόταν η γυναίκα.

«Οι γάτες έχουν περισσότερα δικαιώματα από εμένα, ζουν καλύτερα», είπε η Nadezhda, η οποία -γράφουν οι Ρώσοι- δεν είχε κάνει μπάνιο για 10 και πλέον χρόνια!

Μετά από τόσα χρόνια εγκλεισμού, «η 42χρονη φοβάται, πλέον, τον έξω κόσμο», λέει ένας αξιωματούχος της πόλης Arefinsky, στη δυτική Ρωσία, και συνεχίζει: «Βγήκε από το σπίτι, γιατί ήθελε να βρει δουλειά, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει παροχές. Όταν ρωτήθηκε, όμως, γιατί δεν έφυγε ποτέ, η γυναίκα απάντησε: “Πού να πήγαινα; Δεν ξέρω τίποτα και κανέναν. Δεν έχω πάει πουθενά. Από τότε που τελείωσα το σχολείο, σταμάτησα να πηγαίνω οπουδήποτε”».

Μάλιστα, στην προσπάθεια των Αρχών να την πείσουν να αλλάξει τρόπο ζωής, η Nadezhda, συνηθισμένη πια, είπε: «Δεν χρειάζεται. Μου αρέσει έτσι όπως ζω, μου ταιριάζει»…

gazzetta.gr