Έως πότε θα με κρατάτε όμηρο κ.κ. εισαγγελείς; Ανοιχτή επιστολή

Ποινικοποιήσατε το δημοσιογραφικό επάγγελμα και τις πηγές ενημέρωσης πέραν του φάσματος της καλώς ή κακώς εννοούμενης νομιμότητας. Αυτό δεν με πειράζει. Τη δουλειά σας κάνετε υπό τις εντολές ή όχι των παρακρατικών μηχανισμών της ΚΥΠ και της αστυνομίας.

Με επιλέξατε μεταξύ πολλών άλλων συναδέλφων που έκαναν αυτό που έκανα κι εγώ. Το αυτονόητο δηλαδή. Πηγές πέραν των εντεταλμένων κυψελών. Ούτε αυτό με πειράζει. Στο πλαίσιο του εντεταλμένου ή μανιπουλαρισμένου έργου σας. Θεμιτό και το αθέμιτο. Δεν με ενοχλεί ούτε το ότι με εμφανίζεται να έχω πλείστες όσες επικοινωνίες κι επαφές με τον Παπαχρήστου, χωρίς να υπάρχει έστω κι ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μεταξύ μας συνδιάλεξη. Ο κακοφορμισμός και το έλος χάρισμα σας.

Δεν με ενοχλεί ούτε και το γεγονός πως απ’ άκρη σ’ άκρο η οιονεί δικογραφία σε ότι με αφορά, είναι σκεβρωμένο προϊόν κάκιστης όσο και παράνομης σκηνοθεσίας. Δίχως υπογραφή, δίχως σκηνοθέτη, αλλά με πολλές καρικατούρες και μαριονέτες.

Στο παιχνίδι αυτό έχετε το μονοπώλιο της επιλογής. Με αυτούς τους όρους λοιπόν, τους αμιγώς δικούς σας και με κανένα άλλο πέραν των δικών σας τεχνοτροπιών, σας καλώ να τελειώνετε με αυτή την υπόθεση. Να με κρίνετε, ακόμη και να καταδικάσετε. Τί φοβάστε; στο δικό σας γήπεδο θα τρέξω, δίχως καμία άμυνα ή ανάχωμα στις δυσπλασίες σας, πέραν και μόνο της ηθικής μου και των όρων που προσδιορίζουν την αξιοπρέπεια μου.

Είναι δεδομένη και όχι τώρα, το τελευταίο χρόνο που κρατούμε όμηρος μιας υφέρπουσας και χυδαίας νομικής ευρεσιτεχνίας, η απαξία μου στο δικαιϊκό σας σύστημα, όπως αυτό καθορίζει ο χωροχρόνος και το λούμπεν παρακράτος, μέρος του οποίου στον σχηματισμό του αποτελείται κι εσείς. Όχι ως όλον. Αλίμονο. Ποτέ δεν πίστευα κι ούτε πρόκειται να το κάνω στη συλλογική ευθύνη. Αφήνω την καλλιέργεια του φασισμού σε άλλους. Δεν πιστεύω στη δικαιοσύνη που απονέμετε, αλλά θα αποδεχθώ όποια απόφαση λάβετε. Όχι ως ιδέα απονομής, αλλά ως μία πράξη συντελεσμένης διαδικασίας κάτω από τις δικούς σας αποκλειστικούς όρους και τις δικές σας προϋποθέσεις απονομής.

Μου φτάνει πως γνωρίζετε ότι δεν υπόκειμαι υπό τον έλεγχο κανενός. Ίσως στον αιτιοκρατικό ντετερμινισμό των σύγχρονων όρων λειτουργίας των ΜΜΕ αυτό ν’ αποτελεί εγκληματικό λάθος. Δεν με πειράζει και είμαι πρόθυμος να κριθώ, ακόμα και με τεχνικά στημένους κριτές. Πιστεύω στην αλήθεια και στις αξίες που τη συνοδεύουν, ακόμη όταν πλάθεται και μεταπλάθεται σ’ ένα ανεικονικό περιβάλλον, προκειμένου να μεταβληθούν τα δομικά συστατικά της και ως εικόνα να φαίνεται αυτό που δεν είναι. Είπαμε. Με τους δικούς σας και μόνο με τους δικούς σας όρους. Ίσως κάποτε να έρθει κι η σειρά μου. Τώρα όμως, το μόνο που με απασχολεί είναι η δική σας κρίση στο δικό σας τεχνητό περιβάλλον, αλλά με ανοιχτά τα παράθυρα. Κι αυτό μόνο και μόνο επειδή δεν με νοιάζει η δική σας κρίση, αλλά του κόσμου που έχει κι αυτός την δική του. Έναντι εμού και υμών.

Σας περιμένω.

Με εκτίμηση ή άνευ.

Γιώργος Καραϊβάζ

bloko.gr