Διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία της Θράκης ζητούν μειονοτικοί φορείς  

Με μία συντονισμένη προσπάθεια οι γνωστοί κύκλοι της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, που επιμένουν σε κάθε ευκαιρία να την αποκαλούν ως «τουρκική», ζητούν τις τελευταίες μέρες τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία των νομών Ροδόπης, Ξάνθης και Έβρου. Αφορμή στάθηκε το πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, «Αναβάθμιση του σχολείου και άλλες διατάξεις», βάσει του οποίου, εισάγεται πιλοτικά στο υποχρεωτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου δράση για τη δημιουργική ενασχόληση των μαθητών με την αγγλική γλώσσα.

Στο πλαίσιο της διαβούλευσης του σχετικού άρθρου του νομοσχεδίου στην πλατφόρμα της ελληνικής κυβέρνησης, «opengov.gr», 4 μειονοτικοί φορείς έκαναν παρέμβαση απαιτώντας τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία. Το τουρκόφωνο «Κόμμα Ισότητας Ειρήνης & Φιλίας», ο «Σύνδεσμος Σχολικών Εφορειών Μειονοτικών Σχολείων», η «Πολιτιστική Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας Δυτικής Θράκης» και ο «Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης», με κείμενό τους προς την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, το οποίο κοινοποιήθηκε στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ανέφεραν ότι «τα εκπαιδευτικά δικαιώματα και η εκπαιδευτική αυτονομία της Μειονότητας διασφαλίζονται με τα άρθρα 40 και 41 της Συνθήκης της Λωζάννης. Κατά την υπογραφή της Συνθήκης το 1923, η εκπαίδευση των νηπίων δεν περιλαμβανόταν στα εκπαιδευτικά συστήματα των συμβαλλομένων κρατών και για τον λόγο αυτό στη συγκεκριμένη συνθήκη δεν συμπεριλήφθησαν ρυθμίσεις που θα εξασφάλιζαν δικαίωμα εκπαίδευσης των νηπίων της Μειονότητας στην μητρική τους Τουρκική γλώσσα. Παρόλα αυτά το άρθρο 40, με την προϋπόθεση της αυτοχρηματοδότησης, δίδει στη Μειονότητα την ευχέρεια και το δικαίωμα της δημιουργίας, λειτουργίας, διοίκησης και επιτήρησης, κάθε είδους σχολείων και συναφών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στα οποία θα μπορεί ελεύθερα να διδάσκεται η Τουρκική γλώσσα».

Όπως σημειώνεται στο κείμενο, «με τον Ν. 3518/2006 θεσπίστηκε για πρώτη φορά η επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και στην προσχολική ηλικία ωστόσο δεν επιτράπηκε στη Μειονότητα η λειτουργία νηπιαγωγείων που θα διδάσκουν παράλληλα με την Ελληνική και την Τουρκική γλώσσα. Η μειονότητα μας από το 2010 έως και σήμερα προβάλλει συνεχώς το αίτημα της για τη λειτουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων, ένα αίτημα που πηγάζει άμεσα από τις διεθνής συνθήκες. Με δεδομένο το γεγονός ότι υπάρχουν αναρίθμητες εκπαιδευτικές δομές νηπιαγωγείων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόζουν την δίγλωσση εκπαίδευση, τις προβλέψεις τόσο της Συνθήκης της Λωζάννης για τα μειονοτικά εκπαιδευτικά δικαιώματα όσο και της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, πρέπει πλέον άμεσα να ικανοποιηθεί το αίτημα αυτό της μειονότητας από τα αρμόδια κρατικά όργανα».

Τη σκυτάλη παρέλαβε ο πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης-ABTTF», Χαλίτ Χαμπίπ Ογλού, ζητώντας την ικανοποίηση του αιτήματος από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας. Η συγκεκριμένη οργάνωση με έδρα τη Γερμανία ηγείται της ανθελληνικής προπαγάνδας αναφορικά με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης εκτός των ελληνικών συνόρων και βρίσκεται σταθερά σε ανοιχτή γραμμή με την Αγκυρα.

Ο πρόεδρος της οργάνωσης υπογράμμισε «την ανάγκη να συμπεριληφθούν τα τουρκικά σε κρατικά νηπιαγωγεία μέσω εκπαιδευτικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων στην προσχολική εκπαίδευση για παιδιά μειονοτήτων που ζουν στους νομούς Ροδόπης, Ξάνθης και Έβρου της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και των οποίων η μητρική γλώσσα δεν είναι η ελληνική. Με αυτό τον τρόπο, εάν τα παιδιά των οποίων η μητρική γλώσσα δεν είναι η ελληνική, λαμβάνουν εκπαίδευση αγγλικής γλώσσας μαζί με την εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα, ενδέχεται να αναπτυχθούν οι γνωστικές δεξιότητες των παιδιών στη μητρική, ελληνική και αγγλική γλώσσα», αναφερόμενος σε εθνική μειονότητα εντός της ελληνικής επικράτειας:

«Όπως αναφέρεται στα άρθρα 2 και 6 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η προστασία ατόμων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι μια από τις θεμελιώδεις αρχές στις οποίες βασίζεται η Ένωση. Επιπλέον, η Μειονότητα στη Δυτική Θράκη, με τη Συνθήκη της Λωζάνης η οποία καθορίζει το καθεστώς και τα δικαιώματα της, έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται τα δικά της σχολεία, καθώς και το δικαίωμα στην εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα. Όμως, από το 1923 όταν υπογράφηκε η Συνθήκη, η γνωστή ως συνθήκη προσχολική εκπαίδευση / νηπιαγωγείο δεν περιλαμβάνεται στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ωστόσο, με τη Συνθήκη της Λωζάνης η Μειονότητα της Δυτικής Θράκης, έχει το δικαίωμα να ιδρύει, να διαχειρίζεται και να εποπτεύει κάθε είδους σχολείο και παρόμοια ιδρύματα εκπαίδευσης και κατάρτισης και να χρησιμοποιεί ελεύθερα τις δικές του γλώσσες (άρθρο 40). Ως εκ τούτου, η μειονότητα έχει το δικαίωμα να ιδρύει και να διαχειρίζεται και τα δικά της νηπιαγωγεία σε προσχολικό επίπεδο».