Serial killer στην Κηφισιά: «Αναγνώρισα αυτόν που πήγε να με δολοφονήσει – Δεν υπήρχαν στοιχεία για να συλληφθεί» λέει οδηγός ταξί

«Η Αστυνομία μου έφερε τον άνθρωπο που πήγε να με δολοφονήσει. Τον αναγνώρισα όμως δεν υπήρχαν τα στοιχεία για να τον συλλάβουν… Μου είπαν ότι τον παρακολουθούν» σε αυτή την αποκάλυψη, προχώρησε στο protothema.gr ο οδηγός ταξί που τον Φεβρουάριο του 2017, πριν ακριβώς από τέσσερα χρόνια έπεσε θύμα του «σιωπηλού δολοφόνου της Κηφισιάς» και γλίτωσε κυριολεκτικά από θαύμα καθώς δέχτηκε τρεις σφαίρες στο κεφάλι. Λίγες ημέρες αργότερα, ο serial killer των ταξιτζήδων δολοφόνησε έναν 53χρονο συνάδελφο του με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που χτύπησε και τον 32χρονο οδηγό.

Ο τραυματίας, τέσσερα χρόνια μετά, μιλάει στο protothema.gr για το πώς βίωσε τον εφιάλτη εκείνο το παγωμένο βράδυ της 11ης Φεβρουαρίου στην Κηφισιά, τον Γολγοθά που ανέβηκε για να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του, αλλά και το γεγονός ότι δεν το βάζει κάτω. Μάλιστα, σκιαγραφεί το προφίλ του serial killer κάνοντας λόγο για έναν άνδρα που έδειχνε κάτοικος της περιοχής, λιγομίλητο, ψυχρό αλλά και εντελώς αδιάφορο που δύσκολα κάποιος συγκρατεί την φυσιογνωμία του.

«Αναγνώρισα τον άνθρωπο που πήγε να με δολοφονήσει»

Ξεκινώντας από το σήμερα, που βρίσκονται οι έρευνες; Οι αστυνομικοί του Ανθρωποκτονιών που εστιάζουν;

Στη διαδρομή. Και μου έδειχναν φωτογραφίες. Για δες αυτή τη φωτογραφία, δες την άλλη. Ένα άτομο μου το είχανε δείξει τρεις φορές.

Είναι το ίδιο άτομο που είχατε αναγνωρίσει και την πρώτη φορά όταν πήγατε με τον αστυνομικό από το Τμήμα της Κηφισιάς;

Αυτό το ένα άτομο, χωρίς να ξέρω τι και πως και περαιτέρω, από ότι μου είπαν – και για αυτό το άτομο το είχα πει πολλές φορές και έπεσα μέσα γιατί ήταν και το άτομο που είχα δει στην Ασφάλεια στην τζαμαρία. Και μετά μου είπαν ότι αυτός είναι από τα βόρεια προάστια. Αλλά δεν έχουμε κάτι εναντίον του.

Το γεγονός ότι τον αναγνωρίσατε δεν ήταν αρκετό;

Πως θα στήριζαν τις κατηγορίες αν δεν μπορούσαν να τον πιάσουν επ΄αυτοφώρω; Ήμουν ο μόνος μάρτυρας και υπήρχε και ένα μαύρο κενό που θα μπορούσε να πατήσει ο εκάστοτε δικηγόρος.

Ποιο κενό; Τι εννοείτε;

Όταν παθαίνεις ένα ατύχημα έχεις ένα μαύρο κενό. Και σου λέει η Αστυνομία ότι ναι μεν εγώ μπορώ να ρίξω τις κατηγορίες αλλά ο δικηγόρος θα μπορέσει να πατήσει σε συγκεκριμένα πράγματα.

Δηλαδή τον είχαν τον δράστη;

Σε εισαγωγικά τον « είχαν». Εμένα αυτό μου έδωσαν να καταλάβω. Ότι τον «είχαν» και τους έκανε χαλάστρα η δημοσιότητα.

Αυτός που αναγνωρίσατε πως ήταν; Τον θυμάστε;

Τώρα μετά από ενάμισι χρόνο δεν θυμάμαι πολλά. Έχω δει τόσο κόσμο. Ήταν περίπου 1.70 – 1.75, δεν ήταν ούτε γεμάτος, ούτε αδύνατος, γύρω στα 75-80 κιλά, δεν ήταν καραφλος, ούτε είχε κοιλιά, κοντά μαλλιά χωρίς μούσια. Αυτόν τον έχω δει 2-3 φορές. Και τους είπα ότι μοιάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό με τον άνθρωπο που μου επιτέθηκε.

Και όταν τους ρωτήσατε γιατί δεν τον πιάνουν;

Μου είπαν ότι τον παρακολουθούμε. Όμως το γεγονός ότι βρίσκουν τόσα και αυτό είναι ανεξιχνίαστο με κάνει να σκέφτομαι πολλά. Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν όμως εγώ πήγα και ήρθα από τον θάνατο και μια οικογένεια έμεινε πίσω.

Αν τον βλέπατε τι θα του λέγατε;

Γιατί; Για ποιο λόγο;

Πιστεύετε ότι θα σας απαντούσε;

Όχι.

Φοβάστε; Σας έχει τύχει κάτι περίεργοι από τότε;

Όχι μόνο μια φορά, στο Φάρο Ψυχικού πήγε να ανοίξει την πόρτα ένας και του είπα «Φιλαράκι αν θες έλα να κάτσεις μπροστά. Πίσω δεν σε βάζω».

Τώρα σε τι κατάσταση είστε;

Είμαι καλά. Δεν καταλαβαίνει ο άλλος κάτι.

Από το σημείο συνεχίζετε να περνάτε;

Μια φορά πέρασα για να παραλάβω πελάτη και έκανα τον σταυρό μου όλη την ώρα. Και μια κυρία από την Πολιτεία όταν με είδε να σταυροκοπιέμαι κατάλαβε. Γιατί φαίνεται το σημάδι στο λαιμό μου. Εγώ δεν το βλέπω. Δεν φαίνεται αυτή η ραφή. Όμως βλέπω τα σημάδια πίσω από το αυτί μου που είναι το σημείο που βγάλαμε τη μια σφαίρα που ήταν η πιο σημαντική. Αυτό το βλέπω κάθε μέρα και μου θυμίζει ότι επέζησα από θαύμα.

Πόσα χειρουργεία κάνατε;

Ένα μεγάλο, 12 -13 ωρών.

Σκεφτήκατε να αλλάξετε επάγγελμα;

Όχι. Πείσμωσα.

Όταν μάθατε για την δολοφονία του συναδέλφου σας ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις;

Με βομβάρδιζαν με μηνύματα συνάδελφοι όμως δεν έδωσα βάση. Το συνειδητοποίησα όταν άνοιξα την τηλεόραση στην κλινική και επειδή είχαν μάθει τα ΜΜΕ σε ποια κλινική ήμουν που είχα κάνει το χειρουργείο, ήρθαν αστυνομικοί εδώ για να φυλάνε. Ακόμα και οι δικοί μου άνθρωποι έπρεπε να δείχνουν ταυτότητα.

Όλα αυτά τα χρόνια τι σκεφτόσασταν;

Είχα απογοητευτεί. Γιατί σκεφτόμουν ότι η Αστυνομία το έχει ξεχάσει.

Γιατί πιστεύετε ότι δεν έχει βρεθεί ακόμα; Το σημείο είχε και κάμερες…

Μάλλον δεν καταλάβατε τι σας είπα στην αρχή. Δεν ήθελαν να ασχοληθούν. Όταν έχεις μια απόπειρα δολοφονίας και στη συνέχεια μια δολοφονία, δεν πας με ένα χαρτάκι Α4 και μοιράζεις φειγ βολάν «δώστε πληροφορίες» λες και κάνεις διαμαρτυρία.

Αυτό ποιος το έκανε; Η Κηφισιά;

Όταν το έδειξα αυτό στο Ανθρωποκτονιών, δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους. Μου λένε αποκλείεται! Και τους έδειξα τη φωτογραφία που μου έστειλε ο περιπτεράς. Η Κηφισιά είχε μοιράσει φειγ βολαν.

Τέσσερα χρόνια πριν…

Γυρίζουμε το χρόνο πίσω.

Είχα αποβιβάσει στο Καστρί σε ένα ξενοδοχείο. Και όπως έφευγα, τον είδα, να στέκεται με γυρισμένη την πλάτη στη στάση του λεωφορείου και όπως με είδε μου σήκωσε το χέρι. Μπαίνει μέσα, κάθεται πίσω δεξιά και μου λέει «Μπορούμε να πάμε στην οδό Μαυρομιχάλη;». Θυμάμαι ήταν Σάββατο και σκέφτηκα μια χαρά. Θα αποφύγω και την κίνηση στην Ερυθραία και την Κηφισιά. Του λέω «Που θέλεις στην Πολιτεία» και μου απαντά «Στην οδό Μαυρομιχάλη». Του λέω «σε ποιο νούμερο;» και μου απαντά «Στο 5». Δεν το γκούγκλαρα γιατί ήξερα ότι είναι αρχή και όλα τα νούμερα ξεκινούν από κάτω χαμηλά. Και αυτό ήταν το λάθος μου. Γιατί τελικά δεν υπήρχε νούμερο 5. Μες το που βγήκα στη Μαυρομιχάλη και περάσαμε την Αρτέμιδος, είχε βγάλει ήδη το όπλο και με πυροβόλησε. Και μη με ρωτήσετε αν άκουσα σφαίρα. Γιατί σφαίρα που σε ακολουθεί δεν την ακούς ποτέ. Αυτό που ένιωσα εκείνη την ώρα ήταν σαν κάτι κρύο και να με χτυπάει κάτι μεταλλικό.

Γιατί χτύπησε τα νεύρα. Μετά συνήλθα και από εκεί και περα άρχισε ο Γολγοθάς. Και εκεί άρχισαν να μου μπαίνουν και υπόνοιες ότι κάποιος δεν ήθελε να προχωρήσει η υπόθεση.

Σας είπε κάτι όταν σας πυροβόλησε; Τον είδατε;

Τον είδα αμυδρά εκείνη την ώρα. Γιατί ήταν και βράδυ. Ήταν 20:15 και δεν φαινόντουσαν τα χέρια και τα πόδια του. Και δεν φαινόταν καθαρά όμως όλο το στυλ του έδειχνε άτομο που ήταν από την περιοχή. Ήταν τύπος των βορείων προαστίων και για τον λόγο αυτό δεν μου κίνησε και την περιέργεια ή υποψίες. Γιατί αν ο άλλος είναι περίεργος τον παρατηρείς ή του λες να καθίσει μπροστά.

Όταν σήκωσε το όπλο και πίεσε τη σκανδάλη σας είπε κάτι;

Όχι. Μόλις μου έριξε την πρώτη σφαίρα, συνέρχομαι και άρχισε να τσουλάει το ταξί. Και του λέω: τράβα το χειρόφρενο. Και τραβάει το χειρόφρενο και με ξαναπυροβολεί άλλες δύο φορές. Έφυγα με το κεφάλι και χτύπησα το τιμόνι.

Κατά τη διάρκεια της διαδρομής;

Μόνο πως πάει η δουλειά. Του απαντώ «Δοξα τω Θεώ. Κάποιες φορές είναι δύσκολα» και μου είπε «οκ». Δεν είπαμε κάτι άλλο.

Το φορούσε; Θυμάστε;

Βέβαια. Μαύρη φόρμα, μαύρη μπλούζα με κουκούλα και κρατούσε μια μακρόστενη τσάντα γυμναστηρίου. Σαν αυτή που έχουν οι αθλητές που πάνε στο γυμναστήριο. Η κουκούλα ήταν φυσιολογική και δεν μου κίνησε την περιέργεια γιατί εκείνο το βράδυ είχε κρύο. 3-4 βαθμούς.

Είχε κάτι χαρακτηριστικό;

Όχι. Αδιάφορη φυσιογνωμία. Σαν να ήταν κάπου αι πήγαινε σπίτι του. Πολύ χαλαρός και καθόλου νευρικός. Όταν έγινε το περιστατικό έψαξα να βρω κλινική. Πήγα μόνος μου με τον πατέρα μου και τον γαμπρό μου. Πήγα αρχικά στο Αμαλία Φλέμινγκ το οποίο μου έκανε ζημιά. Επειδή αρχικά η υπόθεση δηλώθηκε σαν τροχαίο, με ράψανε με τις τρεις σφαίρες μέσα μου. Και ο γαμπρός μου που είναι αστυνομικός έκανε όλες τις συνεννοήσεις όμως η Αστυνομία, το Τμήμα της Κηφισιάς, δεν έκανε τίποτα με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος και στοιχεία. Ούτε το σημείο δεν απέκλεισε. Αγγαρεία έκαναν. Μετά το Αμαλία Φλέμινγκ, πήγα στον Ερυθρό και δεν με αναλάμβανε γιατί δεν είχα μαζί μου το βιβλιάριο υγείας. Αυτό που έζησα με έκανε πιο δυνατό. Λέω, στη ζωή μου έτυχε και ήμουν τυχερός. Το περιστατικό δηλώθηκε στην αρχή σαν τροχαίο. Δεν ξέραμε τι περιστατικό είναι. Και στο πρώτο νοσοκομείο που πήγα και με ράψανε το θεώρησαν τροχαίο.

Κατάθεση πότε δώσατε για την απόπειρα δολοφονίας;

Όταν βγήκα μετά από ένα μήνα και ενώ είχε χτυπήσει ήδη και είχε δολοφονήσει τον συνάδελφο μου.

Τι έγινε τότε; Τι σας είπαν από το Ανθρωποκτονιών;

Το Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής ερχόταν συνέχεια. Το Ανθρωποκτονιών δεν με άφησε καθόλου και μου είχε πει από την πρώτη στιγμή «Εσένα σε έχουν για άλλη υπόθεση και είσαι άλλη υπόθεση». Αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Γιατί όταν κατέληξα στην ιδιωτική κλινική που την πλήρωσα όλη από την τσέπη μου, μου είπαν οι αστυνομικοί του Ανθρωποκτονιών, εμείς δεν εχουμε ξεκινήσει καν. Τώρα ξεκινάμε! Την ώρα που η Κηφισιά αρχικά το αντιμετώπισε ως τροχαίο και στη συνέχεια ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών! Και έλεγαν του πατέρα μου για ρωτήστε το παιδί μήπως έχει μπλέξει πουθενά στη νύχτα!

Σας έδειξαν φωτογραφίες υπόπτων;

Ναι. Ήρθε η Ασφάλεια από την Κηφισιά, με πήρε ένας αστυνομικός, πήγαμε στη λεωφόρο Αθηνών και μου έδειξαν άτομα. Σκίτσαρα εγώ ένα παλληκάρι, μου δείξανε καμία δεκαριά άτομα και είπα έναν. Είπα αυτός. Τους έδειξα έναν που ταίριαζε. Από εκεί και πέρα δεν τους ξαναείδα.

Αυτός τι ήταν;

Δεν μου λέγανε. Όπως δεν μου λέγανε μετά και στο Ανθρωποκτονιών που με φώναξαν 2-3 φορές για να δω άτομα. Μια φορά για να δω άτομα και πήγα εκεί 4-5 φορές στη ΓΑΔΑ. Τρεις – τέσσερις φορές ήρθαν στο σπίτι μου, 5-6 φορές είχαμε βρεθεί έξω. Για να σας πω την αλήθεια αυτό με κούρασε πάρα πολύ. Γιατί πέντε μήνες δεν δούλευα και τα έξοδα τρέχανε και είχα πάρει και δανεικά τα οποία έπρεπε να τα δώσω. Είχα εξαντληθεί οικονομικά.