Νάντια Γιαννακοπούλου: «Η ισότητα είναι μια πρόκληση που δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά όλους μας»

Στην εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, έλαβε μέρος η Boυλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Νάντια Γιαννακοπούλου.

Ξεκινώντας την ομιλία της αναφέρθηκε στις δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε λόγω της πανδημίας και στην ξεχωριστή φετινή παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.

Στη συνέχεια, ως προς την κατάσταση που επικρατεί στον επαγγελματικό κλάδο και ως προς την αναγκαία στήριξή τους από όλες τις κατευθύνσεις, η βουλευτής τόνισε τα εξής: «Κλάδοι ολόκληροι πλήττονται, χιλιάδες επιχειρήσεις κινδυνεύουν και μαζί τους χιλιάδες εργαζόμενοι αισθάνονται την μέγιστη επισφάλεια για την δουλειά τους, για τα οικονομικά του νοικοκυριού τους. Η στήριξή σας με κάθε τρόπο  ισοδυναμεί με αγώνα διατήρησης της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας, άρα με εθνικό καθήκον. Αυτόν τον αγώνα πρέπει να τον δώσουμε όλοι μαζί, η Κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης με υπεύθυνες, καλά επεξεργασμένες προτάσεις, οι τράπεζες που πρέπει να διαδραματίσουν ένα πιο ενεργό ρόλο, τα επιμελητήρια με συνεχείς προτάσεις,γνωρίζοντας πολύ καλύτερα από τον καθένα τα πραγματικά προβλήματα.»

Ως προς τη θέση της γυναίκας και την αυξανόμενη έμφυλη βία κατά την περίοδο της πανδημίας που διανύουμε, η κα Γιαννακοπούλου υπογράμμισε ότι αυτό συνέβη επειδή οι γυναίκες, λόγω των μέτρων περιορισμού της κίνησης και της κοινωνικής επαφής, εγκλωβίστηκαν στο σπίτι με τους κακοποιητές τους. Επιπρόσθετα, μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση,  γιγαντώθηκε και στη χώρα μας το κίνημα #MeToo, αναδεικνύοντας το εύρος του σεξισμού και της κακοποίησης με το οποίοδυστυχώς εξακολουθούν να έρχονται αντιμέτωποι γυναίκες αλλά και παιδιά.

Κλείνοντας, έκανε εκτενή αναφορά στην όξυνση των διακρίσεων εναντίων των γυναικών στον εργασιακό χώρο, λέγοντας ότι καταγράφεται σημαντική αύξηση στα φαινόμενα εργασιακής εκμετάλλευσης γεγονός που καταδεικνύει πόσο ευάλωτη είναι μεγάλη μερίδα εργαζόμενων γυναικών ως προς τις συμβάσεις εργασίας, τη μισθοδοσία και την κοινωνική ασφάλιση.

Το βίντεο της ομιλίας:

https://www.youtube.com/watch?v=4AZFwr4XteU

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

Κυρίες και κύριοι,

Φίλες και φίλοι,

Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση στην σημερινή τόσο σημαντική εκδήλωσή σας.Ευχαριστώ ξεχωριστά τον Πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου, τον Γιάννη Χατζηθεοδοσίου.

Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται φέτος σε ιδιαίτερες συνθήκες.

Η πανδημία είναι για όλους μια σκληρή, επώδυνη εμπειρία για όλο τον πλανήτη και βέβαια για την χώρα μας. Έχοντας συμπληρώσει ένα ολόκληρο χρόνο πολέμου,  δοκιμαζόμαστε όλοι μας υγειονομικά, οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά.

Βιώνετε μια δύσκολη κατάσταση και ως επαγγελματίες, ως Επιχειρηματίες δίνετε αγώνα ζωής και θανάτου για τις Επιχειρήσεις σας. Κλάδοι ολόκληροι πλήττονται, χιλιάδες Επιχειρήσεις κινδυνεύουν και μαζί τους χιλιάδες εργαζόμενοι αισθάνονται την μέγιστη επισφάλεια για την δουλειά τους, για τα οικονομικά του νοικοκυριού τους. Η στήριξή σας με κάθε τρόπο  ισοδυναμεί με αγώνα διατήρησης της ραχοκοκαλιάς της Οικονομίας, άρα με Εθνικό καθήκον. Αυτόν τον αγώνα πρέπει να τον δώσουμε όλοι μαζί, Κυβέρνηση, κόμματα της Αντιπολίτευσης με υπεύθυνες, καλά επεξεργασμένες προτάσεις, Τράπεζες που πρέπει να διαδραματίσουν ένα πιο ενεργό ρόλο, Επιμελητήρια με συνεχείς προτάσεις ξέροντας πολύ καλύτερα από τον καθένα τα πραγματικά προβλήματα.

Μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες για όλους συνθήκες, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι η πανδημία οξύνει, μεταξύ άλλων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το γυναικείο φύλο. Οι γυναίκες έδωσαν και δίνουν αγώνα για να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες αυτής της περιόδου.

Ας φέρουμε στο μυαλό μας τι συμβαίνει κι αυτή την ώρα που μιλάμε, σε νοσοκομεία και εμβολιαστικά κέντρα. Ας αναλογιστούμε την ανιδιοτέλεια και τη διάθεση προσφοράς των γυναικών που εργάζονται στον τομέα της υγείας, γιατρών και νοσηλευτριών. Ας σκεφτούμε  την αφοσίωσή τους στο έργο. Υπάλληλοι καθαριότητας, οικιακές βοηθοί, γηροκόμοι, πωλήτριες ή ταμίες στα σούπερ μάρκετ.

Γυναίκες που εργάζονται σε κλάδους οι οποίοι έχουν πληγεί βαριά από την πανδημία, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους κατά κανόνα με χαμηλότερες αμοιβές από τους άνδρες, υπό επισφαλείς συνθήκες και με το φάσμα της ανεργίας να πλανάται αμείλικτο. Γυναίκες που έχουν επωμισθεί, σχεδόν αποκλειστικά, το βάρος της οικιακής και οικογενειακής φροντίδας, αυτής της αόρατης εργασίας, που δεν πληρώνεται και συχνά δεν αναγνωρίζεται.

Δίπλα σ’ αυτές, διπλά αγνοημένες, γυναίκες που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά και λόγω πανδημίας βρέθηκαν χωρίς εισόδημα, σε επιδοματικό κενό, χωρίς τη δυνατότητα να αναζητήσουν εργασία, με αποτέλεσμα να βυθίζονται καθημερινά στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Ας μη ξεχνάμε. Η πανδημία έφερε και μια κατακόρυφη αύξηση της έμφυλης βίας. Πολλές γυναίκες, λόγω των μέτρων περιορισμού της κίνησης και της κοινωνικής επαφής, εγκλωβίστηκαν στο σπίτι με τους κακοποιητές τους. Η ενδοοικογενειακή βία διογκώθηκε. Από την άλλη, γιγαντώθηκε και στη χώρα μου το κίνημα #MeToo, αναδεικνύοντας το εύρος του σεξισμού και της κακοποίησης που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες όπως και παιδιά. Είναι ανάγκη να μιλάνε όλο και περισσότερο ανοικτά για τις τραυματικές εμπειρίες τους και να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη.

Η πανδημία του κορωνοϊού όξυνε τις διακρίσεις εναντίον των γυναικών στον εργασιακό χώρο. Πολλαπλασίασε τα φαινόμενα εργασιακής εκμετάλλευσης, κατέδειξε πόσο ευάλωτη είναι μεγάλη μερίδα εργαζόμενων γυναικών, αφού, σε σύγκριση με τους άνδρες, οι γυναίκες εργάζονται συχνότερα ατύπως, επισφαλώς, σε μικρής διάρκειας, μερικής απασχόλησης και χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, με περιορισμένη ή ανεπαρκή πρόσβαση στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Οι μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των φύλων που συσσωρεύονται καθ’ όλη  τη διάρκεια  του επαγγελματικού βίου διευρύνουν  ακόμη περισσότερο  το  συνταξιοδοτικό χάσμα παροχής φροντίδας.

Οι ανισότητες που υπάρχουν στον καταμερισμό της μη αμειβόμενης εργασίας φροντίδας μεταξύ ανδρών και γυναικών πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ζήτημα με σημαντικές προεκτάσεις για την οικονομία, αλλά κυρίως ως πρόταγμα δικαιοσύνης μεταξύ των φύλων.Για την επίτευξη δικαιοσύνης, ωστόσο, έχουμε να διανύσουμε ακόμα μακρύ δρόμο.

Σήμερα, όλοι αναγνωρίζουμε  την ανάγκη δίκαιης και αξιοπρεπούς εργασίας, ως κοινό συντελεστή προόδου, αλληλεγγύης και ανάκαμψης. Η ισότητα των φύλων βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του προτάγματος.

Κυρίες και κύριοι,

Oι ανισότητες δεν ανατρέπονται από τη μια μέρα στην άλλη. Η ισότητα είναι μια πρόκληση που δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά όλους μας, ιδίως όσες και όσους έχουμε τη δυνατότητα να συμβάλλουμε στη χάραξη και εφαρμογή σύγχρονων πολιτικών για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Σας ευχαριστώ