Σε μια περίοδο κατά την οποία σχηματίζεται νέα κυβέρνηση στο Ισραήλ, η οποία «φιλοδοξεί» να σηματοδοτήσει τη μετάβαση στη μετά-Νετανιάχου εποχή, η Αγκυρα ανασύρει από τα συρτάρια της μια παλιότερη συμφωνία της με την Παλαιστινιακή Αρχή, και την ενεργοποιεί.
Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, η συμφωνία υπεγράφη στις 25 Οκτωβρίου 2018. Τώρα, με καθυστέρηση(!) τριών ετών, επικυρώθηκε επίσημα με τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, και, άρα, η Αγκυρα την θέτει σε ισχύ.
Κατά εκτιμήσεις του τουρκικού Τύπου, τόσο με αυτόν τον τρόπο όσο και κατά την τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικού Ασφαλείας της Τουρκίας, η Άγκυρα στέλνει σαφή μηνύματα προς το Ισραήλ.
Βαθιά κόκκινες γραμμές
Ούτε λίγο ούτε πολύ, εάν εφαρμοστούν οι προβλέψεις της συμφωνίας, η Τουρκία θα στείλει στρατιωτικούς της στα παλαιστινιακά εδάφη, θα εκπαιδεύσει την παλαιστινιακή αστυνομία και θα έχει παρουσία στις θαλάσσιες παλαιστινιακές περιοχές. Δηλαδή, στη Γάζα, τη μόνη περιοχή που «βλέπει» στη Μεσόγειο.
Κάτι τέτοιο, βέβαια, ξεπερνά κατά πολύ τις κόκκινες γραμμές του Ισραήλ, ενώ οι τουρκικοί σχεδιασμοί μοιάζουν περισσότερο με όνειρο καλοκαιρινής νυκτός, εάν ληφθεί μάλιστα υπόψιν η σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το Ισραήλ τέτοιου είδους σχέδια.
Να σημειωθεί ότι πρακτικά οι παράκτιες ζώνες της Γάζας είναι αποκλεισμένες από το Ισραήλ, ενώ οι Παλαιστίνιοι ψαράδες αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα ακόμα και όταν βγαίνουν για να ψαρέψουν. Και, βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται για «παλαιστινιακές θαλάσσιες ζώνες».
Επίσης, είναι γνωστή η σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε το Ισραήλ το 2010 το τουρκικό πλοίο, «Μαβί Μαρμαρά», στο οποίο επέβαιναν ακτιβιστές από πολλές χώρες του κόσμου, όταν επιχείρησε να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας. Εγινε ισραηλινό ρεσάλτο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν Τούρκοι που επέβαιναν σε αυτό. Κάτι που, έκτοτε, έριξε στο ναδίρ τις σχέσεις Τελ Αβίβ – Αγκυρας.
Πολιτικές αλλαγές
Τώρα, σε συνθήκες οπότε στο Ισραήλ η νέα κυβέρνηση, αν μη τι άλλο έχει τη φιλοδοξία να σηματοδοτήσει το τέλος της εποχής Νετανιάχου, η Τουρκία ξαναβγάζει από το συρτάρι της τη συμφωνία με την Παλαιστινιακή Αρχή.
Κάτι που ερμηνεύεται ως μάλλον επικοινωνιακή κίνηση, μετά τους πύρινους λόγους Ερντογάν και άλλων κυβερνητικών στελεχών της Τουρκίας που το τελευταίο διάστημα καταδίκαζαν τους σφοδρούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς της Γάζας.
Να σημειωθεί πως, κατά εκτιμήσεις, η ηγεσία της νέας κυβέρνησης στο Ισραήλ είναι ιδιαίτερα αμφίβολο εάν θα αλλάξει την πολιτική του Ισραήλ έναντι της Τουρκίας. Τουναντίον, όπως είναι γνωστό, ορισμένοι πρωτοκλασάτοι παράγοντες της κυβέρνησης φέρονται να είναι πιο σκληροπυρηνικοί ακόμα και από τον Νετανιάχου. Τόσο ως προς την Τουρκία, όσο και προς τους Παλαιστίνιους.
Θαλάσσιες ζώνες
Κατά την φιλο-ερντογανική τουρκική εφημερίδα, Yeni Şafak, η απόφαση να ενεργοποιηθεί η συμφωνία Τουρκίας-Παλαιστινιακής Αρχής, εκτός των άλλων, θεωρείται ως ένα βήμα για να εφαρμοστεί και με την Παλαιστίνη ένα παρόμοιο μοντέλο της «συμφωνίας θαλάσσιας δικαιοδοσίας Τουρκίας-Λιβύης». Δηλαδή, το γνωστό ψευδεπίγραφο μνημόνιο για την οριοθέτηση της -εξωπραγματικής, γεωγραφικά και με βάση το διεθνές Δίκαιο- της ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιοποιούνται τέτοιου είδους σενάρια. Ανασύρθηκαν και πάλι από Τούρκους «ειδικούς» το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το νέο λουτρό αίματος στην Παλαιστίνη.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την περίπτωση της προηγούμενης «κυβέρνησης» της Τρίπολης, η οποία ήταν η μόνη αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, η Παλαιστίνη δεν είναι επίσημα κράτος.
Ως εκ τούτου, θα είναι αμφίβολης εγκυρότητας μια τέτοια συμφωνία, ακόμα και στην περίπτωση που υπογραφεί. Κάτι που θεωρείται από δύσκολο έως σχεδόν αδιανόητο. Παρά ταύτα, η Παλαιστινιακή Αρχή επιβάλλεται να δώσει σαφείς διευκρινίσεις και να τοποθετηθεί απέναντι στην τελευταία τουρκική κίνηση.
Επίσης, η οποιαδήποτε -νέα αυθαίρετη- χάραξη θαλασσίων ζωνών με τη Γάζα, αντίστοιχη με το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, δεν θα φέρει την Τουρκία σε τροχιά μεγαλύτερης έντασης μόνο με την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, των οποίων δικαιώματα θα παραβιαστούν, αλλά και με μεγάλες διεθνείς δυνάμεις και Οργανισμούς.
Στρατιωτική παρουσία
Να σημειωθεί, πάντως, ότι με την προηγούμενη «κυβέρνηση»-μαριονέτα της Τρίπολης, το 2019 η Αγκυρα είχε υπογράψει και συμφωνία αμυντικής συνεργασίας. Κάτι που, τυπικώς, της άνοιξε τον δρόμο για την στρατιωτική επέμβασή της στη Λιβύη, στο πλευρό ενός εκ των αντιμαχόμενων στρατοπέδων.
Κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στη συμφωνία με τους Παλαιστίνιους. Είναι ενδεικτικό ότι η τουρκική εφημερίδα, Türkiye, έχει μάλιστα τον πομπώδη τίτλο: «Οι ένδοξοι Τούρκοι στρατιώτες μπορούν να πάνε στην Παλαιστίνη».
Παραθέτει, δε, εκτιμήσεις του απόστρατου ναύαρχου, νυν αναλυτή, Τζιχάτ Γιαϊτσί (Cihat Yaycı), ο οποίος, αφού χαρακτηρίζει την απόφαση για εφαρμογή της συμφωνίας «ιστορικής σημασίας», αναφέρει ότι «βάσει της συμφωνίας, τουρκικά στρατεύματα μπορούν να πάνε στην Παλαιστίνη».
Αναλυτικότερα, στη συμφωνία:
– Προβλέπεται η εκπαίδευση αξιωματικών της παλαιστινιακής Αστυνομίας από τις τουρκικές Αστυνομική Ακαδημία, Ακαδημία της Στρατοχωροφυλακής και Ακτοφυλακή. Βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θα υλοποιηθούν προγράμματα εκπαίδευσης, τεχνικής βοήθειας και συνδρομής από «συμβούλους».
– Αναφέρεται ότι θα υπάρξει στενή συνεργασία μεταξύ των αρμοδίων Αρχών της Τουρκίας και της Παλαιστίνης που ασκούν καθήκοντα επιβολής του νόμου στη θάλασσα και παρακολουθούν διασυνοριακά εγκλήματα στη θάλασσα.
Γι’ αυτό προβλέπονται διμερείς επαφές, συναντήσεις υψηλού επιπέδου, τεχνικές συναντήσεις, παρουσία και ανταλλαγές προσωπικού στα πλωτά μέσα που διαθέτουν οι δύο πλευρές, αμοιβαίες επισκέψεις πλωτών μέσων στα λιμάνια του, κοινές ασκήσεις, κ.ο.κ.
– Περιλαμβάνεται ο όρος για ανταλλαγή πληροφοριών και εκπαίδευσης σε επιχειρησιακές μεθόδους κατά της τρομοκρατίας. Κάτι που αποτελεί βασικό σημείο της συμφωνίας.
– Προωθείται η συνεργασία κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, των εγκλημάτων στον κυβερνοχώρο, της διακίνησης πολιτιστικών και φυσικών στοιχείων, της διακίνησης ναρκωτικών, της εμπορίας ανθρώπων, της διακίνησης μεταναστών και της παράτυπης μετανάστευσης.
Τέλος, προκειμένου να συντονιστούν οι παραπάνω δραστηριότητες, αποφασίστηκε η τοποθέτηση συμβούλων και αξιωματικών συνδέσμων(!).
Τουρκικές «φιλοδοξίες»
Ο Τ. Γιαϊτσί, ο οποίος εδώ και μήνες υποστηρίζει ότι η Τουρκία πρέπει να οριοθετήσει θαλάσσιες ζώνες με τη Γάζα, τώρα ισχυρίζεται ότι «η συνεργασία και οι ασκήσεις με την Ακτοφυλακή, ανοίγουν το δρόμο για μια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Παλαιστίνης για τον καθορισμό θαλάσσιας δικαιοδοσίας. Ηταν το πρώτο βήμα προς την εφαρμογή του “λιβυκού μοντέλου” στην Παλαιστίνη. Τέθηκε ένας σημαντικός λίθος για τη συνέχεια».
Ο ίδιος ισχυρίζεται, επίσης, ότι «η συμφωνία καθιστά δυνατή τη δραστηριοποίηση μονάδων της τουρκικής Ακτοφυλακής και Στρατοχωροφυλακής στην Παλαιστίνη για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Ομοίως, είναι δυνατή η εκπαίδευση παλαιστινιακών δυνάμεων ασφαλείας στην Τουρκία».
Βεβαίως, συχνά οι κάθε λογής Τούρκοι «ειδικοί» ξεδιπλώνουν τις άκρως φιλόδοξες βλέψεις, τις οποίες μπορεί να συμμερίζεται και κομμάτι της Αγκυρας, ωστόσο πολλές από αυτές έχουν αποδειχθεί φρούδες ελπίδες, κενές περιεχομένου.
Διάρρηξη συμμαχιών
Παρά ταύτα, όπως αναφέρει ο Τύπος της γείτονος, Τούρκοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η συμφωνία είναι «κάτι παραπάνω από “συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας”».
Εξαιρετικά σημαντική είναι, πάντως, η αναφορά, σύμφωνα με την οποία η τελευταία τουρκική κίνηση θα πρέπει να υποστηριχθεί ειδικά από τις «μουσουλμανικές χώρες».
Κάτι που πρακτικά δείχνει την σφοδρή επιθυμία της Αγκυρας να σπάσει τη «συμμαχία» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια, με αρκετές αραβικές χώρες να αναγνωρίζουν το ισραήλ. Πολύ περισσότερο, σε επίσημο ή ανεπίσημο επίπεδο, να συντάσσονται στο ίδιο «στρατόπεδο» με το Ισραήλ, χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα, το Μπαχρέϊν, η Αίγυπτος, κ.ο.κ. Και μαζί τους, η Ελλάδα και η Κύπρος.
Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, ένα εμβληματικό ζήτημα για τον αραβικό κόσμο, όπως είναι το Παλαιστινιακό, η Αγκυρα ευελπιστεί ότι, ενδεχομένως, μπορεί να προκαλέσει ρήγματα σε αυτό το «στρατόπεδο».
Το πρόσφατο λουτρό αίματος στην Παλαιστίνη, εξάλλου, έχει εξαναγκάσει αραβικές χώρες σε (προσωρινή;) αναδίπλωση στην πορεία επαναπροσέγγισής τους με το Ισραήλ.
«Η πολιτική κρίση στο Ισραήλ και η διαδικασία αλλαγής της κυβέρνησης, καθώς και οι πρόσφατες συγκρούσεις αποτέλεσαν πολύ σημαντικές εξελίξεις», εκτιμά ο Τ. Γιαϊτσί.
Ταυτόχρονα, σημειώνει ότι οι «μουσουλμανικές χώρες που παράγουν πετρέλαιο, ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας και ο Αραβικός Σύνδεσμος πρέπει να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στον ΟΗΕ».
Ετσι, «μια δυναμική αντίδραση θα μπορούσε να κλειδώσει την παγκόσμια αγορά ενέργειας», με αποτέλεσμα, στη συνέχεια, η κατάσταση που θα διαμορφωθεί για Ισραήλ και Παλαιστίνη να πάρει «μια πολύ διαφορετική κατεύθυνση, μέσω του δρόμου που άνοιξε η Τουρκία».
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
