Κελεσίδης για Γερακαράκο: Τσομπανάκος…ήτανε προβατάκια φύλαγε.

Συνάδελφοι.

-Πείτε μου με όση ειλικρίνεια σας έμεινε ακόμη.

-Τι ακριβώς περιμένετε,από ένα άτομο με τα δεδομένα του?

-Δεν ευθύνεται ο ίδιος γι αυτό.

-Μέχρις εδώ μπορεί.

-Αδυνατεί να κατανοήσει ακόμη και τα…απλά.

-Κι αυτά που κάνει…πολλά είναι.

-Αλλά το κακό του δεν είναι σ αυτά που δεν μπορεί να κάνει.

-Αλλά σ αυτά που δεν θα έπρεπε επ ουδενί να κάνει.

-Και στην κατηγορία αυτών των δράσεων κρύβονται τα “άνομα κι ανήθικα”,όπως τουλάχιστον εγώ τα ορίζω για το άτομό μου.

-Και τα ψέματα,τα οποία τολμά ασυστόλως και μάλιστα …ανερυθρίαστα.

-Θεός να σας φυλάει αν χρειαστείτε να στηρίξετε την αλήθεια σας και χρειαστείτε τη βοήθειά του.

-Λυπάμαι,αλλά αυτό που βλέπω δε συνάδει σε λειτουργία συνδικαλιστικού οργάνου και μάλιστα σε ανώτατο βαθμό.

-Με μικρές διαφοροποιήσεις θα μπορούσε να γίνει αυτό που πολλοί ιδιωτικά τολμούν στις συζητήσεις μας για”συνδικάτο “,

χαρακτηρισμό που αρνούμαι για όποιο ένστολο και αποποιούμαι ως προς τη χρήση αυτού του όρου,για νόμιμο Συνδικαλιστικό όργανο και μάλιστα 2-ου Βαθμού.

-Βλέπω στα πρόσωπα των Προέδρων των περισσοτέρων Ενώσεων,όχι απλά αξιόλογους συναδέλφους,αλλά αξιολογότατα άτομα,ικανότατα για να διοικήσουν 100 φορές καλύτερα την Π.Ο.ΑΣ.Υ,αλλά βλέπετε οι αριθμοί δε βγαίνουν.

-Και σε κάποιους αντιπροσώπους βλέπω όμοια χαρακτηριστικά.

-Μπαίνετε όμως στο “τρυπάκι” περίεργων ομαδοποιήσεων,αλλά και ύποπτων διεργασιών,διαιωνίζοντας ουσιαστικά ένα λάθος,μεγεθύνοντάς το διαρκώς με την παραπέρα ανοχή σας, στις όποιες της ομάδας ΓΕΡΑΚΑΡΑΚΟΥ καταστατικές ατασθαλίες,που έφτασαν μέχρι του σημείου να οργανωθούν παράνομες εκλογές-αποποιηθείς στη συνέχεια στα Δικαστήρια αυτή του την πρωτοβουλία ρίχνοντας στη συνέχεια την ευθύνη στους συνέδρους,οι οποίοι ακολουθώντας την δική του εντολή και της περί αυτόν ομάδας,ποιών κοινώς τη νήσσα,για να παραμείνει πρόεδρος και να αποφύγει την προσωρινή διοίκηση.

-Πως μπορεί κάποιος να ζητά τα δίκαια του εργασιακού του χώρου και την ίδια ώρα να αποτελεί τη βιομηχανία των αντικαταστατικών δράσεων ο ίδιος και η περί αυτόν ομάδα?

-Και μόνο ότι το “ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ” τυχαίνει της στήριξης ΓΕΡΑΚΑΡΑΚΟΥ,είναι από μόνο του ύποπτο.

-Σας το περιέγραψα σαν σενάριο.

-Και το είδαμε να εξυφαίνεται ως…παράσταση.

-Με συνέπειες τραγωδίας.

-Κι αυτό το τέλος…αργεί.

-Για μια…επιβεβλημένη κάθαρση.

-Με τον ΓΕΡΑΚΑΡΑΚΟ δεν πάτε…εμπρός με τίποτε.

-Στο γκρεμό…πάτε.

-Και είναι και μεγάλο το…βάθος του.

Υ.Γ.1

-Οι περισσότεροι συνδέουν το θέμα της αποκατάστασής μου με αυτό της ασκούμενης κριτικής μου.

-Αν ήταν έτσι θα”λούφαζα και όλα θα έβαιναν καλώς.

-Για το Σώμα λυπάμαι και για το κομμάτι εκείνο των έντιμων συναδέλφων μου.

Υ.Γ.2

Αντίγραφο δήλωσης-σχολίου των τέως Προέδρου της Π.Ο.ΑΣ.Υ.στη χθεσινή μου ανάρτηση για τον περί ου ο λόγος,με αναφορά και στον άτομό μου.

-Απαντά κατά τρόπο απόλυτα εύστοχο στο τι πραγματικά συμβαίνει στο χώρο του Αστυνομικού συνδικαλισμού,με τη συγκεκριμένη …ηγετική ομάδα.

Χρηστος Φωτοπουλος

Φίλε μου Ανέστη:

Η συναίσθηση της ευθύνης ενός αξιώματος, μιας θέσης, στις μέρες μας είναι είδος εν ανεπαρκεία.

Η ” αρχή” ότι ο Άνθρωπος κάνει το Αξίωμα και όχι το αξίωμα τον άνθρωπο, έχει πλέον ξεχασθεί.

Το ρητό ότι ” η αρχή είναι το ήμισυ του παντός” και αυτό λησμονήθηκε.

Οι θυσίες αγώνων κάποιων πρωτοπόρων σε κάθε καινούργιο και πρωτόγνωρο, όπως και για το συνδικαλισμό στην ΕΛΑΣ φυσικά και δεν πήγαν χαμένες, όμως ξεχνιούνται ή μάλλον ξεχάστηκαν οι μπροστάρηδες που ” “μάτωσαν.”

Κάποιοι δε – ευτυχώς ελάχιστοι-που ένεκα θέσης απολαμβάνουν όλο και περισσότερο τους καρπούς, των όσων με “αίμα” και αυταπάρνηση κατακτήθηκαν, ούτε που θέλουν να θυμούνται τους μπροστάρηδες.Ούτε καν να τους αναφέρουν.

Έτσι είναι φίλε μου και η περίπτωσή σου.

Την Ομοσπονδία μας, την ΠΟΑΣΥ την έκτισαν κάποιοι πρωτοπόροι, ιδεολόγοι, ανιδιοτελείς, αγνοί αγωνιστές, που με τα χρόνια έγιναν χιλιάδες. Και σ’ αυτό το χτίσιμό της, είχες πρωταγωνιστικό ρόλο, με ανεκτίμητη προσφορά, θυσιάζοντας την υπηρεσιακή σου πορεία, αλλά και την οικογένειά σου. Άφήνοντας τεράστια παρακαταθήκη και για τους επόμενους. Τα κείμενά σου , το Πλαίσιο Αρχών της ΠΟΑΣΥ, ο Κώδικας Συνδικαλιστικής-Αστυνομικής Δεοντολογίας, ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας,που θεσπίστηκαν- εγκρίθηκαν από τα συλλογικά όργανα της Ομοσπονδίας, ήταν η πυξίδα μας στον τρόπο δράσης και παρουσίας.

Τώρα, η όποια αδυναμία ή ακόμη και απροθυμία περαίωσης ενός αιτήματος, πόσο μάλλον η περίπτωσή σου, πρέπει να δηλώνεται ευθαρσώς εξ αρχής, με ντομπροσύνη και όχι να συνοδεύεται με φθηνές δικαιολογίες. Κάτι τέτοιο είναι πέραν κάθε ηθικής και δεν αρμόζει ούτε στο πρόσωπό σου, ούτε στο θεσμό της Ομοσπονδίας.

Σταθερά μαζί σου φίλε μου !