Σήμα κινδύνου από τις ΗΠΑ: Υπαρκτό το σενάριο της τουρκικής εισβολής!

Μία εξαιρετική ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο μέσο της ανάλυσης των διεθνών εξελίξεων, το The National Interest, αποτελεί σήμα κινδύνου για την Ελλάδα αλλά και για όλες τις χώρες που συνορεύουν με την Τουρκία. Ο αναλυτής Γουίλ Σμιθ που υπογράφει το άρθρο, αναλύει εκτενώς τον τρόπο στρατιωτικής δράσης της Τουρκίας, τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει αυτή τη στιγμή σε πολλές χώρες, και καταλήγει σε μία αυστηρή προειδοποίηση: Ότι η Ελλάδα και οι γειτονικές χώρες οφείλουν τώρα να αντισταθούν στην Άγκυρα και να διαφυλάξουν όχι μόνο τα σύνορα τους, αλλά και την επικράτεια τους!

Δεν διευκρινίζει εάν προτείνει κάποιο «προληπτικό χτύπημα» κατά της Τουρκίας, αλλά είναι η πρώτη φορά που σε εμβληματικό αμερικανικό μέσο διαβάζουμε κάτι τέτοιο. Και αυτό λέει πολλά, εάν το συνδυάσουμε με την πρόσφατη τουρκική απειλή μέσω της ανακοίνωσης του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών και φυσικά με την αμυντική συμμαχία Ελλάδας – Γαλλίας.

Τα βασικά σημεία του άρθρου σε μετάφραση:

Η Τουρκία έχει δείξει ότι ο συνδυασμός μη επανδρωμένων αεροσκαφών και δυνάμεων μισθοφόρων ισλαμιστών μπορεί να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο ασκούνται ασύμμετρες και περιφερειακές συγκρούσεις, ακριβώς όπως η έλευση της αεροπορικής υποστήριξης έφερε επανάσταση στις μάχες τον εικοστό αιώνα.

Το φθινόπωρο του 2020, καθώς η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν έκαναν έναν βάναυσο πόλεμο στην αμφισβητούμενη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι Σύριοι μισθοφόροι που στρατολογήθηκαν από την Τουρκία υποστήριξαν το Αζερμπαϊτζάν στην πρώτη γραμμή. Ενώ η άφιξη των Σύρων μαχητών στον Καύκασο μπορεί να ήταν μια συγκλονιστική εξέλιξη, ήταν εμβληματικό δείγμα του νέου μοντέλου υβριδικού πολέμου που η Τουρκία χρησιμοποίησε για να επηρεάσει τις περιφερειακές συγκρούσεις και να προωθήσει την ολοένα και πιο ισχυρή εξωτερική πολιτική του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Με τη χρήση χαμηλού κόστους εγχώριας παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών και μιας δύναμης ισλαμιστών μισθοφόρων, η Τουρκία ενεπλάκη δυναμικά ς τις συγκρούσεις στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο και προώθησε τα μακροπρόθεσμα στρατηγικά της συμφέροντα.

Αν και αυτή η προσέγγιση μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο όσον αφορά την τουρκική κυβέρνηση, είχε βίαιες συνέπειες για εκείνους που επηρεάστηκαν άμεσα. Από την εκμετάλλευση των εξαθλιωμένων Σύρων που στρατολόγησε – με ψέματα για τους μισθούς τους και πόσο επικίνδυνα θα ήταν τα καθήκοντά τους – μέχρι τη σφαγή αμάχων με επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι πρόσφατες επεμβάσεις της Τουρκίας έγραψαν μια μαύρη σελίδα στην ιστορία.

Δυστυχώς, αυτό το μοντέλο θα χρησιμοποιείται πιο συχνά καθώς η Τουρκία προσπαθεί να επεκτείνει την περιφερειακή της επιρροή και η τουρκική εγχώρια αμυντική βιομηχανία γίνεται πιο αυτάρκης.

Η εξέλιξη της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας

Η ανάπτυξη αυτού του μοντέλου μάχης και εισβολής καθοδηγήθηκε από την ταχεία πρόοδο της Τουρκίας στην τεχνολογία των drone και την επιθυμία του Ερντογάν να αυξήσει την ανεξαρτησία της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Από την ανάληψη της εξουσίας το 2003, ο Ερντογάν κατέστησε την επέκταση της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας στο επίκεντρο τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής πολιτικής του, αναλαμβάνοντας τον άμεσο έλεγχο της στρατιωτικής υπηρεσίας προμηθειών και επιδιώκοντας στενές συνεργασίες μεταξύ της κυβέρνησης και των τουρκικών αμυντικών εταιρειών. Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών του Ερντογάν, μεταξύ 2002 και 2019, οι τουρκικές εξαγωγές πολεμικού υλικού αυξήθηκαν από 248 εκατομμύρια δολάρια σε 2,74 δισεκατομμύρια δολάρια και ο αριθμός των τουρκικών αμυντικών εταιρειών αυξήθηκε από 56 σε 1.500! (Την ίδια στιγμή η Ελλάδα κατέστρεφε την αμυντική βιομηχανία για να πλουτίσουν οι Γερμανοί «εταίροι»)

Με την τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών να αναπτύσσεται στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​Τουρκία αγόρασε μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Ισραήλ προκειμένου να στοχεύσει μαχητές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Ωστόσο, η Τουρκία σύντομα απογοητεύτηκε με τα ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και δεσμεύτηκε να αναπτύξει τα δικά της Drones.

Αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς που δημιουργεί η εξάρτησή της από ξένα όπλα, ιδίως τις εισαγωγές της από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες που δεν συμφωνούν με τις πρόσφατες στρατηγικες της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, η Τουρκία έδωσε προτεραιότητα στη μείωση της εξάρτησής της από εισαγόμενη αμυντική τεχνολογία. Αν και κάποτε εισήγαγε το 80% των οπλικών συστημάτων της, η Τουρκία τώρα εισάγει μόνο το 30% και έχει ανακοινώσει σχέδια για την παραγωγή όλων των συστημάτων της στο εσωτερικό έως το 2023!

Η ραγδαία ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας σε συνδυασμό με το σχέδιο που εκπονήθηκε από τον Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ – μηχανικό του ΜΙΤ που παντρεύτηκε την κόρη του Ερντογάν και είναι ο «νονός» του ομώνυμου drone TB2 Bayraktar – επέτρεψε στην Τουρκία να παράγει τα δικά της προηγμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη το 2016.

Οπλισμένο με ωφέλιμο φορτίο έως 120 κιλά και ικανό να παραμείνει στον ουρανό έως και είκοσι τέσσερις ώρες, το TB2 έχει δυνατότητες που ανταγωνίζονται τα περισσότερα drones της αγοράς. Λόγω της κατά 50% μείωσης του κόστους παραγωγής το TB2, χρησιμοποιείται πλέον σε όλα τα πεδία μάχης που εμπλέκεται η Τουρκία.

Αυτή η προσπάθεια να αναπτυχθεί μια αυτοδύναμη αμυντική βιομηχανία, με σκοπό να επιτρέψει στον τουρκικό στρατό να λειτουργήσει στην παγκόσμια σκηνή ανεμπόδιστα από τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ, είναι μια αντανάκλαση της εγκατάλειψης από τον Ερντογάν της πολιτικής «μηδενικών προβλημάτων» που ίσχυε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και την μετατροπή της σε μια βουλιμική εξωτερική πολιτική.

Εκμεταλλευτηκε αριστοτεχνικά την σταδιακή υποχώρηση των ΗΠΑ από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και χρησιμοποίησε αυτή την ευκαιρία για να ακολουθήσει μια επεκτατική εξωτερική πολιτική με στόχο την καθιέρωση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης. Ως αποτέλεσμα αυτής της επεκτατικής στροφής, η Τουρκία έχει επί του παρόντος δυνάμεις σε τουλάχιστον εννέα χώρες και εμπλέκεται σε περισσότερες συγκρούσεις από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία της σύγχρονης τουρκικής δημοκρατίας.

Από ένα κράτος «status quo» που λάτρευε τα οφέλη της ένταξής του στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία έχει γίνει μια επιθετική δύναμη πρόθυμη να θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις της με μακροχρόνιους συμμάχους. Η στάση του Ερντογάν απέναντι στους «νέους» συμμάχους της Τουρκίας τους έχει κάνει πολύ πιο δύσκολο να περιορίσουν την επιθετική συμπεριφορά του.

Πράγματι, ο Ερντογάν υποστήριξε πρόσφατα ότι «Σήμερα, η Τουρκία μπορεί να ξεκινήσει μια επιχείρηση για την προστασία της εθνικής της ασφάλειας χωρίς να ζητήσει άδεια από κανέναν». Μόλις τον περασμένο χρόνο, η Τουρκία συγκρούστηκε με την Ελλάδα και τη Γαλλία για τα δικαιώματα γεώτρησης στη Μεσόγειο, ολοκλήρωσε την αμφιλεγόμενη αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 και παρείχε υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν εν μέσω της πίεσης του ΝΑΤΟ για κατάπαυση του πυρός. μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν.

Η εφαρμογή του «τουρκικού μοντέλου» επίθεσης

Η Τουρκία επισημοποίησε τη σχέση της με τη συριακή αντιπολίτευση όταν συνεργάστηκε με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, έναν συνασπισμό πολιτοφυλακών της αντιπολίτευσης που είναι πλέον γνωστός ως Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA), για να πραγματοποιήσει την Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη το 2016. Καθώς η Τουρκία αύξησε την υποστήριξή της στον SNA, της επέτρεψε να ασκεί επιρροή στους ισλαμιστές αντάρτες για να προωθήσει τους δικούς της στόχους εξωτερικής πολιτικής στη Συρία.

Καθώς η Τουρκία άρχισε να εστιάζει περισσότερο στην καταπολέμηση των Κούρδων μαχητών στη Συρία, οι δυνάμεις του SNA, που κάποτε επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στην καταπολέμηση του καθεστώτος Άσαντ, συμμετείχαν στις τουρκικές χερσαίες επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων το 2016, το 2018 και το 2019. Ενώ αυτές οι επιχειρήσεις είχαν περιορισμένη επιτυχία στην άμεση σύγκρουση με τη συριακή κυβέρνηση, επέτρεψαν στην Τουρκία και τους συμμάχους της ισλαμιστές αντάρτες να αποδυναμώσουν τις κουρδικές δυνάμεις και να καταλάβουν τον έλεγχο των εδαφών που είχαν προηγουμένως οι Κούρδοι.

Η συνεργασία της Τουρκίας με τον SNA της επέτρεψε να αυξήσει το ανθρώπινο δυναμικό της κατά τη διεξαγωγή επιχειρήσεων και να καταλάβει εδάφη στρατηγικής σημασίας από τους Κούρδους χωρίς να χρειαστεί να διατηρήσει μεγάλη στρατιωτική παρουσία στη Συρία.

Η χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών από τη Άγκυρα στη Συρία έγινε για πρώτη φορά το 2020, όταν, ως απάντηση σε συριακή αεροπορική επίθεση που σκότωσε 36 Τούρκους στρατιώτες, ένα μπαράζ επιθέσεων από τουρκικά drones κατέστρεψε εκατοντάδες οχήματα του συριακού στρατού. Αυτή η πενθήμερη εκστρατεία με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, σε συνδυασμό με επίθεση εδάφους που πραγματοποίησαν ο τουρκικός στρατός και οι Σύριοι αντάρτες εταίροι του, ανέτρεψε με επιτυχία τα κέρδη της συριακής κυβέρνησης κοντά στο προπύργιο των ανταρτών Ιντλίμπ, ωθώντας τη Ρωσία να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός στο Ιντλίμπ, επιτρέποντας στην Τουρκία και τις δυνάμεις των ισλαμιστών να διατηρήσουν τον έλεγχο της επαρχίας.

Στις αρχές του 2020, με τον πόλεμο στη Συρία να βρίσκεται σε αδιέξοδο, η Άγκυρα έστρεψε την προσοχή της στη Λιβύη καθώς η διεθνώς αναγνωρισμένη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) προσπαθούσε να αποκρούσει τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA) του Khalifa Haftar. Αυτή η εισβολή στη Λιβύη ήρθε λίγους μήνες αφότου η Άγκυρα και το GNA υπέγραψαν μια συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας και μια συμφωνία για τα δικαιώματα της θάλασσας που θα μπορούσε ενδεχομένως να επεκτείνει τις θαλάσσιες αξιώσεις της Τουρκίας σε ύδατα που ανήκουν στην Ελλάδα.

Με τις δυνάμεις του LNA να πολιορκούν την Τρίπολη μετά από μια επιτυχημένη επίθεση στο έδαφος του GNA, η Τουρκία αύξησε μαζικά την υποστήριξή της στο GNA στέλνοντας τουλάχιστον 5.000 Σύριους μισθοφόρους και τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να ενισχύσει την απεγνωσμένη αντεπίθεση του GNA. Χρησιμοποιώντας το δίκτυο συριακών μαχητών της, το οποίο το Υπουργείο Άμυνας λέει ότι περιλαμβάνει άτομα «που συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις», η Τουρκία μπόρεσε να σχηματίσει και να κινητοποιήσει γρήγορα μια αποτελεσματική πολεμική δύναμη για να στείλει στη Λιβύη.

Η παροχή δεκάδων τεχνολογικά προηγμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών που ο LNA δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει και, σε μικρότερο βαθμό, οι Σύριοι τρομοκράτες που έστειλε η Τουρκία στη Λιβύη, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία του GNA να απωθήσει γρήγορα τις δυνάμεις του Haftar από την Τρίπολη και να ανακτήσει Στρατηγικες τοποθεσίες όπως η αεροπορική βάση al-Watiya.

Οι επιθέσεις από τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατέστρεψαν το πυροβολικό και τις γραμμές ανεφοδιασμού του LNA και τα πλήθος των επιθέσεων εναντίον των θέσεων του LNA επέτρεψαν στις δυνάμεις της GNA να προελάσουν με τρόπους που δεν μπορούσαν χωρίς αεροπορική υποστήριξη από drones.

Τελικά, η παρέμβαση της Τουρκίας κράτησε το φιλοτουρκικό GNA στην εξουσία, απωθώντας το LNA από τη δυτική Λιβύη και πιέζοντάς το να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός, λίγους μήνες αφότου σχεδόν κατέλαβε την Τρίπολη. Με σημαντικά στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα που εξαρτώνται από την παραμονή της GNA στην εξουσία, οι επιτυχίες της Τουρκίας στη Λιβύη έχουν τοποθετήσει τώρα την Άγκυρα σε θέση ισχύος ώστε να προωθήσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά της στη Λιβύη και όχι μόνο.

Λίγο μετά τη συγκρότηση της προσωρινής κυβέρνησης στις αρχές του 2021, η Τουρκία απέδειξε τη συνεχή επιρροή της στη Λιβύη, όταν μια αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου συναντήθηκε με τον Ερντογάν και υπέγραψε πέντε νέα μνημόνια κατανόησης, ενώ επιβεβαίωσε επίσης τη συμφωνία ναυτικών δικαιωμάτων Τουρκίας-GNA. Καθώς τα τουρκικά στρατεύματα και οι σύμμαχοί τους ισλαμιστές μισθοφόροι παραμένουν στη Λιβύη και η Τουρκία έφτιαξε πρόσφατα μια αεροπορική βάση στην Αλ Βάτια, η Άγκυρα βρίσκεται στην αρχή της δημιουργίας μόνιμου στρατιωτικού ερείσματος στη χώρα.

Η βρώμικη συμμαχία Τουρκίας – Αζερμπαϊτζάν

Τον Σεπτέμβριο του 2020, με τις δυνάμεις του Χαφτάρ να αποκρούονται και ο πόλεμος να κινείται προς κατάπαυση του πυρός, η Τουρκία εξήγαγε το μοντέλο της μέχρι τον Καύκασο για να υποστηρίξει το Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουσή της με την Αρμενία για την αμφισβητούμενη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Αφού υποσχέθηκε την “άνευ όρων” υποστήριξή της στο Μπακού και αύξησε μαζικά τις εξαγωγές μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Αζερμπαϊτζάν το καλοκαίρι, η Τουρκία αγνόησε τις εκκλήσεις του ΝΑΤΟ για κατάπαυση του πυρός όταν ξεκίνησε ο πόλεμος και παρείχε στο Αζερμπαϊτζάν Σύριους μισθοφόρους από το δίκτυο των μαχητών SNA. Ενώ  Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν αρνούνται ότι Σύροι μισθοφόροι έχουν πολεμήσει για το Αζερμπαϊτζάν, τα Ηνωμένα Έθνη και μια σειρά από έγκυρα μέσα ενημέρωσης έχουν παράσχει αναφορές και φωτογραφίες που υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς ότι μέχρι 2.000 Σύριοι μισθοφόροι στάλθηκαν για να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν.

Με τον στρατό της Αρμενίας να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα αεροσκάφη του Αζερμπαϊτζάν αποδεκάτισαν την αρμενική αεράμυνα και παρείχαν αποτελεσματική κάλυψη για τις χερσαίες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν. Σε μεγάλο βαθμό λόγω των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και της τουρκικής καθοδήγησης, το Μπακού πετυχε μια αποφασιστική νίκη, καταλαμβάνοντας το 40 % της αμφισβητούμενης περιοχής του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και μεταβάλλοντας δραματικά την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας.

Οι στρατηγικοί στόχοι που απορρέουν από τις πολιτικές του Ερντογάν-κυρίως οι προσπάθειες της Τουρκίας να επεκτείνει την επιρροή της στον Καύκασο και να μειώσει την εξάρτησή της από ρωσικές και ιρανικές εισαγωγές ενέργειας, οδήγησαν τελικά την Τουρκία να απομακρυνθεί από τη μη παρεμβατική προσέγγιση της και να παράσχει ευθεία στρατιωτική στήριξη στο Αζερμπαϊτζάν.

Αναγνωρίζοντας τα τρωτά σημεία που προκαλεί η εξάρτησή της από τις εισαγωγές ενέργειας από χώρες με τις οποίες είχε ολοένα και πιο τεταμένες σχέσεις τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία αύξησε δραματικά τις εισαγωγές φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν σε μια προσπάθεια διαφοροποίησης του ενεργειακού της εφοδιασμού.

Λόγω του ότι το Αζερμπαϊτζάν έγινε ο κύριος προμηθευτής φυσικού αερίου της Τουρκίας στις αρχές του 2020 και η πρόσφατη ολοκλήρωση ενός αγωγού αξίας 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων που μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν απευθείας στην Τουρκία, η μακροπρόθεσμη ενεργειακή ασφάλεια της Άγκυρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το Αζερμπαϊτζάν. Και η Τουρκία θα προσπαθήσει να κρατήσει τον Αλίεφ ασφαλή και ισόβιο δικτάτορα στην χώρα.

Η θέση του Αζερμπαϊτζάν ως πλούσιο κράτος το καθιστά ολοένα και πιο πολύτιμο σύμμαχο στις προσπάθειες της Τουρκίας να αυξήσει την επιρροή της στον Καύκασο. Εκτός από την ενίσχυση των στρατηγικών βάσεων του Αζερμπαϊτζάν βραχυπρόθεσμα, η υποστήριξη της Άγκυρας επέτρεψε στην Τουρκία να επεκτείνει το στρατιωτικό της αποτύπωμα στον Καύκασο και παρείχε στην Τουρκία αυξημένη επιρροή στο Αζερμπαϊτζάν και την περιοχή συνολικά. Στις αρχές Δεκεμβρίου, καθώς ο Ερντογάν μίλησε στην παρέλαση νίκης στο Μπακού που περιελάμβανε μια πομπή με μη επανδρωμένα αεροσκάφη TB2 και Τούρκους κομάντος, έγινε σαφές ότι η εμπλοκή της Άγκυρας στον πόλεμο είχε εδραιώσει τη στρατηγική σχέση Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν.

Ένα εφιαλτικό μέλλον που πρέπει να αποτραπεί

Η χρήση τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών εγχώριας παραγωγής σε συνδυασμό με την χρήση ισλαμιστών τρομοκρατών,  αποδείχθηκε επιτυχής στην επίτευξη τακτικών νικών στο πεδίο της μάχης και στην προώθηση ευρύτερων τουρκικών συμφερόντων στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο. Εκτός από τη στρατηγική αξία αυτής της προσέγγισης, επέτρεψε στον Ερντογάν να αποκομίσει τα πολιτικά οφέλη από την εμφάνιση της διεκδίκησης της ισχύος της Τουρκίας χωρίς τους κινδύνους, το κόστος και τις διεθνείς αντιδράσεις που έρχονται με στρατιωτικές επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας. Κοινώς, η Τουρκία πολεμά σε πολλά μέτωπα, χωρίς όμως τις ανάλογες απώλειες σε ζωές Τούρκων.

Καθώς ο Ερντογάν επιδιώκει να προωθήσει την επεκτατική εξωτερική πολιτική του ενώ παλεύει για εσωτερική υποστήριξη εν μέσω της σοβαρότερης οικονομικής κρίσης της Τουρκίας εδώ και δεκαετίες, αυτό το μοντέλο θα είναι όλο και πιο ελκυστικό ως ένας τρόπος «χαμηλού κόστους» για την προβολή ισχύος στο εξωτερικό.

Σε γενικές γραμμές, η Τουρκία έχει δείξει ότι ο συνδυασμός μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ισλαμιστών μπορεί να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο ασκούνται ασύμμετρες και περιφερειακές συγκρούσεις. Οι γείτονες της Τουρκίας πρέπει να αναγνωρίσουν τις συνέπειες των φιλοδοξιών του Ερντογάν και να εργαστούν για να αποτρέψουν την Άγκυρα από τη διάδοση της επιρροής της εντός των συνόρων τους.

Η τελευταία ακριβώς φράση είναι μία ευθεία προειδοποίηση για την Ελλάδα και το τι πρέπει να κάνει. Η τουρκική εισβολή ή έστω απόπειρα εισβολής θεωρείται αναπόφευκτη και η Ελλάδα πρέπει να προστατεύσει όχι μόνο την συνοριακή γραμμή αλλά και την επικράτεια της από τις «ασύμμετρες απειλές».

Ασύμμετρες απειλές, τις οποίες το άρθρο τις περιγράφει ξεκάθαρα από την δράση της Τουρκίας τόσο στην Συρία, όσο στην Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αυτές οι χώρες βρέθηκαν ξαφνικά με χιλιάδες λυσσασμένους τρομοκράτες εντός των τειχών, οι οποίοι λειτούργησαν ως κομμάτι του τουρκικού στρατού. Δεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση για το τι πρέπει να προσέξει η Ελλάδα.

newsbreak.gr