Πολυτεχνείο κατά υπουργείου Παιδείας για τις κενές θέσεις καθηγητών

Σε ανακοίνωσή της η Σύγκλητος του ΕΜΠ αναφέρει ότι η πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας για την κατανομή των 400 θέσεων ΔΕΠ στα Πανεπιστήμια δεν καλύπτει τις ανάγκες για κάλυψη των θέσεων που έμειναν κενές λόγω συνταξιοδοτήσεων την περίοδο 2019-2020, ενώ το πρόβλημα εντείνεται από τις αποχωρήσεις του 2021, με αποτέλεσμα την υπονόμευση της επάρκειας και της ποιότητας του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου ενώ υποβαθμίζει και τη διεθνή εικόνα τους. Ενα ακόμη σημαντικό θέμα που τίθεται ότι αυτή η τακτική οδηγεί τους στο brain drain.

Σε ό,τι αφορά το ΕΜΠ, οι θέσεις που κενώθηκαν ήταν 25 και οι θέσεις που χορηγούνται με καθυστέρηση μεγαλύτερη από ένα χρόνο είναι μόλις 17, δηλαδή το ποσοστό κάλυψης υστερεί κατά 32%. «Η μεγάλη αυτή μείωση μελών ΔΕΠ του ΕΜΠ, επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου, έρχεται να προστεθεί στη διαρκή απομείωσή τους στα τελευταία 10 χρόνια, που έχει υπερβεί κάθε όριο αντοχής. Προφανώς η μείωση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αριθμητική της σχετικής ανακοίνωσης της υπουργού αιδείας περί υπερκάλυψης των κενωθεισών θέσεων».

«Το σημαντικότερο, όμως, πλήγμα επισημαίνει η Σύγκλητος, είναι η στέρηση των Πανεπιστημίων από την ανανέωση του ακαδημαϊκού προσωπικού τους με νέους επιστήμονες που είναι κρίσιμης σημασίας να συγκρατηθούν ή να επανέλθουν, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, στη χώρα μας. Αυτοί όχι μόνο μπορούν να καλύψουν τα κενά των αφυπηρετήσεων αλλά θα υποστηρίξουν, από πλεονεκτική θέση, τη σύζευξη της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο δημόσιο Πανεπιστήμιο με τις ραγδαίες επιστημονικές και ιδιαίτερα τις τεχνολογικές εξελίξεις σε νέες και αναδυόμενες περιοχές. Η στρατηγική επένδυση στην πανεπιστημιακή έρευνα και την παιδεία είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας».

Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου είναι το ακόλουθο:

«H πρόσφατη κατανομή των 400 θέσεων μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) από το ΥΠΑΙΘ στα Πανεπιστήμια, παρότι είναι απολύτως απαραίτητη, δεν καλύπτει τις πραγματικές και επείγουσες ανάγκες για αντικατάσταση των θέσεων που κενώθηκαν λόγω αφυπηρέτησης το ακαδημαϊκό έτος 2019-2020.

Σε ό,τι αφορά στο ΕΜΠ, οι θέσεις που κενώθηκαν ήταν 25 και οι θέσεις που χορηγούνται με καθυστέρηση μεγαλύτερη από ένα χρόνο είναι μόλις 17, δηλαδή το ποσοστό κάλυψης υστερεί κατά 32%. Η μεγάλη αυτή μείωση μελών ΔΕΠ του ΕΜΠ έρχεται να προστεθεί στη διαρκή απομείωσή τους στα τελευταία 10 χρόνια, που έχει υπερβεί κάθε όριο αντοχής. Προφανώς η μείωση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αριθμητική της σχετικής ανακοίνωσης του ΥΠΑΙΘ περί υπερκάλυψης τωνκενωθεισών θέσεων.
»Όπως διαπίστωσαν ομόφωνα οι Πρυτάνεις στην πρόσφατη 98η Σύνοδο, οι θέσεις αυτές προορίζονται για τη μερική μόνο κάλυψη των κενών του 2020 και εύλογα αναμένονται πρόσθετες θέσεις το συντομότερο δυνατόν για τη συμπλήρωση των κενών, καθώς και νέα κατανομή θέσεων για τα μεγάλα κενά του 2021. Επισημαίνεται ότι στον αλγόριθμο κατανομής των θέσεων ΔΕΠ οφείλει να αποκατασταθεί, στο ποσοστό πέραν εκείνου που αφορά σε αναπληρώσεις λόγω αφυπηρέτησης, ο εξορθολογισμός των προτεραιοτήτων μεταξύ κάλυψης θέσεων ΔΕΠ σε περιφερειακά, ως επί το πλείστον νεότευκτα πανεπιστημιακά τμήματα, και σε μεγάλα κεντρικά πανεπιστήμια, όπως το ΕΜΠ. Είναι επιπλέον απαραίτητο και επείγον να μετατοπιστεί η αναπλήρωση των θέσεων που προβλέπεται να κενωθούν στην περίοδο που προηγείται της αφυπηρέτησης των μελών ΔΕΠ για να εξασφαλιστεί η εύρυθμη συνέχεια της εκπαιδευτικής και ερευνητικής λειτουργίας του δημοσίου Πανεπιστημίου. Η συσσωρευόμενη μείωση των μελών ΔΕΠ των Πανεπιστημίων της χώρας υπονομεύει την επάρκεια και την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου και υποβαθμίζει τη διεθνή εικόνα τους, όπως αυτή αποτιμάται στις αξιολογήσεις της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης και στις διεθνείς κατατάξεις, με την ιδιαίτερα μειονεκτική αναλογία διδασκομένων προς διδάσκοντες. Eιδικά για το ΕΜΠ, η σχετική επίπτωση είναι πολύ δυσμενέστερη λόγω του υπέρογκου αριθμού των μετεγγραφών
που ακυρώνουν κάθε προγραμματισμό.

»Το σημαντικότερο, όμως, πλήγμα είναι η στέρηση των Πανεπιστημίων από την ανανέωση του ακαδημαϊκού προσωπικού τους με νέους επιστήμονες που είναι κρίσιμης σημασίας να συγκρατηθούν ή να επανέλθουν, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, στη χώρα μας. Αυτοί όχι μόνο μπορούν να καλύψουν τα κενά των αφυπηρετήσεων αλλά θα υποστηρίξουν, από πλεονεκτική θέση, τη σύζευξη της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο δημόσιο Πανεπιστήμιο με τις ραγδαίες επιστημονικές και ιδιαίτερα τις τεχνολογικές εξελίξεις σε νέες και αναδυόμενες περιοχές. Η στρατηγική επένδυση στην πανεπιστημιακή έρευνα και την παιδεία είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας».