Ενώ η ελληνική διπλωματία εμφανίζει εικόνα πασχαλινών και πρωτομαγιάτικων διακοπών, αντίθετα η τουρκική, εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία, επιδεικνύει ιδιαίτερη κινητικότητα και κτίζει το προφίλ βασικού διαμεσολαβητή ανάμεσα σε ΟΗΕ-Δύση-Ρωσία. Την ίδια στιγμή καταγράφει λίαν ενδιαφέρουσες κινήσεις προς τον Κόλπο και τη Λατινική Αμερική

Η νομιμοποίηση της Τουρκίας ως μεσάζοντα στον πόλεμο στην Ουκρανία, οικοδομείται μέρα με την ημέρα. Ενώ ο πόλεμος «τρέχει» για τρίτο μήνα, δίνουν και παίρνουν οι συνεχείς επαφές του Ερντογάν με τον Πούτιν και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες, αλλά και του Τούρκου υπουργού Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, με τον Ρώσο ομόλογό του, Σεργκέϊ Σοϊγκού, με κύριο αντικείμενο την εκκένωση των εναπομεινάντων αμάχων από τη Μαριούπολη.

Ήδη, αυτό το διήμερο, υπό την παρουσία του ΟΗΕ, άνοιξε διάδρομος για να απεγκλωβιστούν εκατοντάδες άμαχοι από το εργοστάσιο, «Αζοφστάλ», όπου βρίσκονταν μαζί με περικυκλωμένους Ουκρανούς στρατιωτικούς.

Είχε προηγηθεί η επίσκεψη Γκουτιέρες στη Μόσχα και στο Κίεβο, στις 27-28 Απριλίου. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι, σύμφωνα με ανακοίνωση της τουρκικής Προεδρίας, στις 27 Απριλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Ταγίπ Ερντογάν με αντικείμενο τα «ανθρωπιστικά» θέματα στην Ουκρανία. Όλως… «συμπτωματικώς», την επόμενη ημέρα, 28 Απριλίου, ο Τ.Ερντογάν επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ανταλλαγή «αιχμαλώτων»

Αντικείμενο της επικοινωνίας Πούτιν – Ερντογάν ήταν, υποτίθεται, για να ευχαριστήσει ο Ρώσος πρόεδρος τον Τούρκο ομόλογό του, επειδή χάρις στη διαμεσολάβηση (!) της Τουρκίας, επετεύχθη η ανταλλαγή ενός Αμερικανού κρατούμενου στις ρωσικές φυλακές με έναν Ρώσο στις αμερικανικές. Η ανταλλαγή έγινε στις 27 Απριλίου, στο αεροδρόμιο της Άγκυρας.

Η Τουρκία επιτήδειος «ενδιάμεσος» ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία και η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον

Όλο το παραπάνω σκηνικό, και ειδικά αυτό της ανταλλαγής «αιχμαλώτων», έναν σκοπό είχε: Να ενισχύσει την εικόνα της Τουρκίας ως ενός από τους βασικούς διεθνείς διαμεσολαβητές ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή στο Ουκρανικό. Πόσο μάλλον, αφού όπως πιστεύουν Ρώσοι αναλυτές, τα δύο πρόσωπα που ανταλλάχτηκαν δεν έχουν κάποια βαρύνουσα σημασία για τις σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας.

Σημειώνουν, μάλιστα, ότι στις αμερικανικές φυλακές κρατούνται άλλοι Ρώσοι, όπως ο «έμπορος όπλων», Βίκτορ Μπούτ, τον οποίο οι ΗΠΑ δεν ανταλλάσσουν προς το παρόν, αν και η Μόσχα αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Ως εκ τούτου, θεωρούν ότι στόχος αυτού του «επικοινωνιακού σόου» ήταν η νομιμοποίηση της Τουρκίας ως ενδιάμεσος Δύσης – Ρωσίας.

«Εγγυήτρια»

Να σημειωθεί ότι η Τουρκία «διεκδικεί» ρόλο εγγυήτριας δύναμης στη μεταπολεμική Ουκρανία. Η δύναμη, δηλαδή, που ως «εγγυήτρια» εισέβαλε στην Κύπρο και κατέχει το μισό κομμάτι ενός ανεξάρτητου κράτους, έχει εισβάλλει και κατέχει τμήμα της Συρίας και βομβαρδίζει τους Κούρδους σε Ιράκ και Συρία, δεν αποκλείεται να γίνει εγγυήτρια (!) στην Ουκρανία.

Και, βέβαια, για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αποδεικνύει η Άγκυρα ότι είναι «αναγκαία», και να κτίζει καλές σχέσεις με Ουάσιγκτον, ΟΗΕ και Μόσχα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι ο Αντόνιο Γκουτιέρες, στην τελευταία πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό, στην Ελβετία, τον Απρίλιο του 2021, επέδειξε ασυνήθιστη «ανοχή», αν όχι εύνοια, προς την τουρκική πλευρά, ενώ κοινή πεποίθηση είναι ότι δεν κρατάει πλέον τόσο «φιλική» στάση προς τη Λευκωσία όσο παλαιότερα.

Η Μαριούπολη

Η Μαριούπολη, με τον μεγάλο ελληνικό ομογενειακό πληθυσμό, που όπως όλα δείχνουν έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα του και στη… διαμεσολάβηση της Τουρκίας (!), αυτή την περίοδο είναι το πεδίο του μεγάλου παζαριού ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία.

Τώρα, για πολλοστή φορά, ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Ρώσο ομόλογό του, Σεργκέϊ Σοϊγκού, συζήτησαν «το επείγον της ασφαλούς απομάκρυνσης αμάχων από ξηρά και θαλάσσια, ιδιαίτερα από τη Μαριούπολη».

Ως γνωστόν, ο Ακάρ έχει δηλώσει ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να στείλει -και- πλοία για να παραλάβουν αμάχους από τη Μαριούπολη. Η Αθήνα, η οποία δήθεν κόπτεται για την Ομογένεια, που βρίσκεται άραγε σε όλο αυτό το σκηνικό;

Στη Σαουδική Αραβία

Στο μεταξύ, εν μέσω παγκόσμιας αναταραχής, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, ο Ταγίπ Ερντογάν δε σταμάτησε να προωθεί το σπάσιμο των πάγων με τις πετρελαϊκές μοναρχίες του Κόλπου. Μετά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τώρα ήταν η σειρά της Σαουδικής Αραβίας.

Να σημειωθεί πως και τις δύο αυτές χώρες η Αθήνα τις θεωρεί «στρατηγικούς συμμάχους της». Μάλιστα, στη Σ.Αραβία έχει σταλεί και μια μοίρα αντιαεροπορικών συστημάτων, Patriot, των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Κι αυτό παρά τις ανάγκες της χώρας μας, εξαιτίας της αναβαθμιζόμενης προκλητικότητας της Τουρκίας.

Έτσι, τις προηγούμενες ημέρες ο Τ.Ερντογάν βρέθηκε στη Σ.Αραβία πλάι – πλάι με τον πρίγκιπα μπιν Σαλμάν. Και όλα έδειχναν σαν να είχαν ξεχαστεί οι οργισμένες αντιδράσεις Ερντογάν εναντίον του πρίγκιπα, όταν προ ετών στο σαουδαραβικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη είχε κατακρεουργηθεί ο Σαουδάραβας αντικαθεστωτικός δημοσιογράφος, Τζαμάλ Κασόγκι. Κάτι που, υποτίθεται, ότι στάθηκε αφορμή για να σπάσουν οι σχέσεις Τουρκίας – Σ.Αραβίας. Στην πραγματικότητα δεν ήταν αυτή η αιτία, αλλά η συμμαχία Τουρκίας – Κατάρ, στον οικονομικό πόλεμο που δεχόταν το Κατάρ από τη Σ.Αραβία.

«Δεν είναι περίοδος να κάνεις εχθρούς»

Οι κινήσεις της Τουρκίας για εξομάλυνση των σχέσεών της με χώρες, με τις οποίες είχε προβλήματα, δεν αφορούν μόνο τη Σ.Αραβία. Έχουν να κάνουν και με τις ΗΠΑ, καθώς και με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, κ.ο.κ.

«Αυτή η περίοδος δεν είναι περίοδος δημιουργίας εχθρών, αλλά περίοδος δημιουργίας φίλων», είπε χαρακτηριστικά ο Τ.Ερντογάν, επιστρέφοντας από τη Σ.Αραβία.

Και αναφερόμενος στις σχέσεις Άγκυρας – Ουάσιγκτον, συμπλήρωσε: « Οι σχέσεις μας με τον Ομπάμα και τον Τραμπ ήταν πολύ καλές και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στη μεταξύ μας επικοινωνία. Καταφέραμε να φτάσουμε στο ίδιο σημείο με τον κ.Μπάϊντεν; Όχι. Δεν μπορέσαμε. Δεν ήταν αυτό που προσδοκούσαμε. Πάντως, παρά το ότι είναι πολύ διαφορετικός άνθρωπος, οι σχέσεις μας είναι σε θετική κατεύθυνση. Πήραμε, όμως, αυτά που περιμέναμε; Όχι. Φυσικά, κατά καιρούς, γίνονται δε γίνονται κάποιες συναντήσεις μας, αλλά θα έπρεπε να ήταν πιο προχωρημένες. Ελπίζω να το πετύχουμε αυτό στην επόμενη περίοδο. Αλλά το λέω ξανά: Η κυβέρνηση του ΑΚP θα συνεχίσει στη γραμμή όχι να κάνει εχθρούς, αλλά να κάνει φίλους».

Αμυντική συνεργασία (!)

Όσον αφορά τις σχέσεις με τη Σ.Αραβία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αν και είναι ακόμα πρόσκαιρο να γίνει λόγος για «επανεκκίνηση», σε ορισμένες περιπτώσεις τα πράγματα προχωρούν ικανοποιητικά για τα τουρκικά συμφέροντα.

Ειδικά όσον αφορά τη Σ.Αραβία, ο Τ.Ερντογάν είπε ότι η επίσκεψή του «προαναγγέλλει μια νέα εποχή στις σχέσεις μεταξύ των χωρών». Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η αναφορά του περί αμυντικής συνεργασίας Τουρκίας – Σ.Αραβίας. «Μοιραστήκαμε τις σκέψεις μας ότι μπορούν να γίνουν κάποια κοινά βήματα με τη Σαουδική Αραβία, ειδικά για την αμυντική βιομηχανία. Εμείς έχουμε την τεχνογνωσία. Αυτοί έχουν το κεφάλαιο», είπε.

Αν και δεν διευκρίνισε τι είδους «κοινά» προγράμματα θα είναι αυτά, η αναφορά του πρέπει να βάλει σε σκέψεις την Αθήνα, η οποία τα τελευταία χρόνια δεν έχανε την ευκαιρία να παρουσιάσει τη Σ.Αραβία ως βασικό σύμμαχο της χώρας μας έναντι της Τουρκίας, και την παρουσία σαουδαραβικών μαχητικών αεροσκαφών σε ασκήσεις στη Σούδα ως «μήνυμα» προς την Άγκυρα.

Αίγυπτος – Ισραήλ

Σχετικά με την επιθυμία της Άγκυρας για επαναθέρμανση των σχέσεών της με την Αίγυπτο, αν και όπως είπε ο Τ.Ερντογάν είναι «σε χαμηλό επίπεδο», συνεχίζεται η συνεργασία «μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών μας, όπως και οι σχέσεις μεταξύ των επιχειρηματιών μας. Τα θετικά αποτελέσματα δείχνουν ότι αυτά τα βήματα μπορούν να γίνουν σε υψηλότερο επίπεδο».

Συνολικότερα για Αίγυπτο και Ισραήλ ανέφερε ότι «δε μας ωφελεί σε τίποτα αν σπάσουμε τελείως τα νήματα. Υπό αυτή την έννοια, θέλουμε να μη σπάσουμε αυτούς τους δεσμούς μεταξύ μας. Φυσικά, και το Ισραήλ χρειάζεται την Τουρκία. Πρέπει να είσαι ρεαλιστής, το χρειαζόμαστε επίσης όσον αφορά τις καταστάσεις στην περιοχή, ειδικά όσον αφορά τα σχέδια για ειρήνη (σ.σ. Παλαιστινιακό)».

Και κατέληξε: «Θα συνεχίσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα την εξωτερική μας πολιτική. Με άλλα λόγια, μπορεί να υπήρχε χτες αρνητικότητα στις σχέσεις με κάποια χώρα. Κάτι τέτοιο, όμως, δε θα υπάρχει αιωνίως».

Με τον Μαδούρο (!)

Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, κάνει μια μεγάλη περιοδεία σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Μάλιστα, παρά τις κατά καιρούς έντονες αντιδράσεις της Δύσης απέναντι στον Μαδούρο, στη Βενεζουέλα, δε δίστασε να εμφανιστεί σε κοινή εκδήλωση στο πλάι του, στο Καράκας.

antinews.gr