Διπλωματία Α.Ε. εκποίησε περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου

Η απάτη που διέπραξε ο Έλληνας πρέσβης μας στο Τόκιο με την ίδρυση «ψεύτικου» Επιμελητηρίου στην Ιαπωνία δεν έχει τέλος. Όλα άρχισαν όταν ο τότε πρέσβης μας στο Τόκιο πούλησε σε μεγάλη ιαπωνική γαλακτοβιομηχανία «πλαστή» πιστοποίηση με σκοπό οι Ιάπωνες να παράγουν γιαούρτι με την επωνυμία «Greek Yogurt». Αφού ο πρέσβης πούλησε την πιστοποίηση αυτή στους Ιάπωνες -γιατί, όπως θα δείτε παρακάτω, μιλάμε ξεκάθαρα για πώληση-, με κάποιον τρόπο έπρεπε να λάβει το χρηματικό ποσό της αγοραπωλησίας.

Φυσικά, δεν μπορούσε άμεσα να λάβει την αμοιβή του, γιατί θα ήταν εύκολο να τον ανακαλύψουν και να βρεθεί, από την πολυτελή κατοικία του, πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Έτσι, με την ίδρυση ενός «ψεύτικου» Επιμελητηρίου μπορούσε να λαμβάνει «ψεύτικες» χορηγίες χρηματικών ποσών από τους Ιάπωνες οι οποίες χορηγίες κατέληγαν στην τσέπη του. Ας δούμε, όμως, πιο αναλυτικά τις χρυσές «μπίζνες» των διπλωματών μας.

Έτσι εξαπάτησαν τις ιαπωνικές αρχές

Ουδέποτε υπήρξε αίτηση ιδρύσεως ελληνο-ιαπωνικού Επιμελητηρίου το 2016, όπως αναφέρει η σχετική ανάρτηση, αλλά μόνο αίτημα έγκρισης χρήσης επωνυμίας προς τις ιαπωνικές αρχές για «Επιμελητήριο», ήδη ιδρυμένο σε άλλη χώρα εκτός Ιαπωνίας.

Ο τότε πρέσβης Καρατσώλης συνέδραμε στην υποτιθέμενη ίδρυση του ως άνω Επιμελητηρίου (γιατί ο ιδιωτικός ιαπωνικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός ουδέποτε ιδρύθηκε ως Επιμελητήριο, ενώ είναι άγνωστο και εάν έχει ιδρυθεί ως Σωματείο και πού), παρότι ο νόμος δεν προβλέπει αρμοδιότητα της πρεσβείας σε θέματα ίδρυσης Επιμελητηρίων, που αποτελεί καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Υπουργείου Ανάπτυξης (Εμπορίου), με προσωπική επιστολή του προς τις ιαπωνικές αρχές χωρίς έγκριση και εν αγνοία της Υπηρεσίας.

Η ιαπωνική νομοθεσία, όπως άλλωστε και η ελληνική, απαγορεύει σε οποιονδήποτε «φορέα» δεν είναι «Επιμελητήριο» να κάνει αίτηση χρήσης ονόματος στο οποίο θα περιλαμβάνεται ο όρος «Επιμελητήριο» ή θα «προσδιορίζεται ψευδώς» ως «Επιμελητήριο». Ως εκ τούτου, οι ιαπωνικές αρχές θεωρούν δεδομένο ότι ο αιτών δεν παρανομεί και δεν θα μπορούσε ένας φορέας που δεν είναι «Επιμελητήριο» να ζητήσει έγκριση χρήσης επωνυμίας που φέρει αυτόν τον όρο, και επομένως είναι εύλογο να αντιμετωπίζει θετικά αυτές τις αιτήσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το Ιταλικό Επιμελητήριο στην Ιαπωνία, το οποίο αιτήθηκε αναγνώριση του ονόματος αυτού στην Ιαπωνία, η οποία του εγκρίθηκε.

Θεωρώντας αυτονόητο πως κάθε χώρα διαθέτει το δικό της νομικό πλαίσιο αναγνώρισης ενός Οργανισμού ως Επιμελητηρίου, η ιαπωνική νομοθεσία απαιτεί να πληρούνται ορισμένα κριτήρια για να δοθεί άδεια χρήσης και στην Ιαπωνία του ονόματος ενός Επιμελητηρίου. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, οι ιαπωνικές αρχές ζητάνε από την πρεσβεία να βεβαιώσει ότι υφίστανται τα απαιτούμενα από την ιαπωνική νομοθεσία κριτήρια.

Οι Ιάπωνες δέχθηκαν την αίτηση του ιαπωνικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού θεωρώντας ότι ο αιτών, από τη στιγμή που υποβάλλει αίτηση για έγκριση χρήσης επωνυμίας που περιλαμβάνει τον όρο «Επιμελητήριο» είναι Επιμελητήριο και δεν λέει ψέματα, και για τον λόγο αυτόν ζήτησαν βεβαίωση από την πρεσβεία της χώρας που θα εκπροσωπεί ο αιτών. Δηλαδή, θεωρώντας ότι ο Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός «Greek Chamber of Commerce in Japan» είναι Επιμελητήριο, δέχθηκαν την αίτησή του για έγκριση χρήσης της «επωνυμίας αυτής», χωρίς να μπορούν να διανοηθούν ότι ο αιτών ουδέποτε έχει ιδρυθεί ως Επιμελητήριο στην Ελλάδα.

Ο τότε πρέσβης Καρατσώλης δεν ανέφερε στις ιαπωνικές αρχές ότι ήδη νομίμως υφίσταται «Ελληνο-Ιαπωνικό Επιμελητήριο», το οποίο έχει εγκριθεί από το αρμόδιο Υπουργείο Ανάπτυξης, και ως εκ τούτου οιαδήποτε χρήση του όρου αυτού στην αλλοδαπή κατόπιν εγκρίσεως από την ελληνική διπλωματική αρχή είναι παράνομη.

Παραχωρήθηκε στο επίμαχο «Επιμελητήριο», παρανόμως, στέγη και έδρα στην ελληνική πρεσβεία, όπως άλλωστε προκύπτει από τη δημόσια ανακοίνωση του Γραφείου ΟΕΥ Τόκιο με την υπογραφή του Διονυσίου Πρωτόπαπα, για να εξαπατηθούν οι ιαπωνικές αρχές να εγκρίνουν τη χρήση ονόματος που περιέχει τον όρο «Επιμελητήριο».

Είναι άγνωστο αν αυτή η «παραχώρηση» είχε κάποιο αντάλλαγμα και ποιος εισέπραττε αυτό το αντάλλαγμα. Είναι γεγονός ότι τέτοιου είδους «προνομιακή μεταχείριση» η ελληνική νομοθεσία δεν επιφυλάσσει ούτε για τα νομίμως συστημένα ελληνικά Επιμελητήρια! Έτσι, ο ιαπωνικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός χρησιμοποιούσε την πρεσβεία, το ενοίκιο της οποίας και τα λειτουργικά έξοδα πλήρωνε ο Έλληνας φορολογούμενος, ενώ προφανώς είχε πρόσβαση και σε ευαίσθητες εμπορικές πληροφορίες και ποιος ξέρει σε τι άλλο!!! Ταυτόχρονα, δηλώνοντας ως έδρα του την «ελληνική πρεσβεία», ο ιδιωτικός ιαπωνικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός δημιουργούσε στις ελληνικές και ιαπωνικές εταιρείες και αρχές την εντύπωση ότι ήταν επίσημο Επιμελητήριο, λαμβάνοντας «συνδρομές» και «χορηγίες» ως τάχα εκπρόσωπος της ελληνικής επιχειρηματικότητας.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις για να κατανοήσει πόσο επικίνδυνα είναι τα ανωτέρω και πόσο μπορούν να εκθέσουν τη χώρα μας.

Έτσι πήραν τα λεφτά

Επισυνάπτεται το ηλεκτρονικό μήνυμα του τότε προϊσταμένου Διονυσίου Πρωτόπαπα, προϊσταμένου του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της πρεσβείας Τόκιο με το οποίο καλεί το Διοικητικό Συμβούλιο του ιδιωτικού ιαπωνικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού να διαχειριστεί και ιδιοποιηθεί το σύνολο των «χρηματικών χορηγιών» υπέρ του Δημοσίου που προσφέρθηκαν εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, τόσο από ιαπωνικούς δήμους και πανεπιστήμια όσο και από την ιαπωνική πολυεθνική εταιρεία γαλακτοκομικών που ιδιοποιήθηκε το ελληνικό εμπορικό σήμα «the Greek Yogurt» κατά παράβαση, χωρίς όμως να εμφανίζονται τα χρήματα αυτά στο δημόσιο λογιστικό.

Η προαναφερθείσα ιαπωνική πολυεθνική εταιρεία, η οποία χαρακτηρίζεται από τον ίδιο ως μέγας χορηγός της αναφερόμενης ολυμπιακής εκδήλωσης, κατέβαλε, για την εκδήλωση αυτή, ποσό 5,7 εκατομμυρίων γεν, «στα πλαίσια μιας πολύ ευρύτερης συνεργασίας», όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται στο εν λόγω e-mail. Οι χρηματικές «χορηγίες» αυτές, οι οποίες δεν πέρασαν ποτέ από τα ταμεία του Δημοσίου, είχαν ως αποδέκτες «φίλους», «γνωστούς» και συγγενείς του Διοικητικού Συμβουλίου του ιαπωνικού ιδιωτικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού.

Ο ιαπωνικός Οργανισμός πήρε θέση δημοσίως υπέρ του «ξεπουλήματος» του ελληνικού εμπορικού σήματος ενάντια στο εθνικό μας συμφέρον.

Τα χρυσά συμβόλαια των χρηματικών «χορηγιών»

Κατόπιν γραπτής υπόδειξης του κ. Πρωτόπαπα έτσι ώστε τα λεφτά αυτά υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου να μη φαίνονται στο δημόσιο λογιστικό, οι «χρηματικές χορηγίες» αυτές κατατέθηκαν στον λογαριασμό του ιαπωνικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού. Ο κ. Πρωτόπαπας υπέγραφε και σφράγιζε τα «συμβόλαια χορηγιών» εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου, τα χρήματα όμως κατέληγαν στον προσωπικό λογαριασμό του προέδρου του ιαπωνικού ΜΚΟ. Είναι άγνωστο το ποσό των χρημάτων που κατατέθηκε στον προσωπικό λογαριασμό του προέδρου του ιαπωνικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού.

Ο αντικαταστάτης του κ. Καρατσώλη όχι μόνο δεν προέβη σε καμία ενέργεια διεκδίκησης των χρηματικών χορηγιών που δεν κατέληξαν στα δημόσια ταμεία, αλλά τίμησε με την παρουσία του, ως πρέσβης, ακόμα και   εκδηλώσεις που χρηματοδοτούσε η ιαπωνική πολυεθνική ως «χορηγός» στο πλαίσιο της διαφημιστικής προβολής του προϊόντος ιαπωνικής γιαούρτης με το όνομα «the Greek Yoghurt”. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν σταμάτησε η λήψη «χρηματικής χορηγίας», όπου αντισυμβαλλόμενο είναι το Ελληνικό Δημόσιο, στα ταμεία του οποίου ουδέποτε κατέληξαν τα λεφτά.

Η μετάφραση του συμβολαίου:

Με υπογραφή Δένδια πειθαρχικές διώξεις αυτών που αντικατέστησαν τον Διονύσιο Πρωτόπαπα και κατήγγειλαν τα ανωτέρω

Ο υπουργός Εξωτερικών ήταν πλήρως ενήμερος για τα ανωτέρω κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ιαπωνία. Ήταν ενήμερος διότι οι σχετικές αναφορές που υπέβαλαν οι υπάλληλοι καθιστούσε σαφές ότι δεν υφίσταται ιδρυτική πράξη του ιαπωνικού Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού ως «Επιμελητηρίου», ότι είχε παρανόμως έδρα του την ελληνική πρεσβεία, ότι παρανόμως χρησιμοποιούσε τις εγκαταστάσεις της, ότι παρανόμως παρουσιαζόταν ως εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτείας και των Ελλήνων επιχειρηματιών, ότι παρανόμως είχε πρόσβαση σε ευαίσθητες εμπορικές πληροφορίες πως εμπλέκεται στην υπόθεση παραχώρησης της ελληνικής σημαίας σε ιαπωνικό προϊόν γιαούρτης, ότι διαχειρίστηκε και ιδιοποιήθηκε εκτός δημοσίου λογιστικού χρηματικές χορηγίες υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Και, αντί να διώξει τους υπεύθυνους, άσκησε πειθαρχική δίωξη με την υπογραφή του στους υπαλλήλους που τον ενημέρωναν για την αλήθεια.

Ο υπουργός Ν. Δένδιας ήξερε τα πάντα για τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό 

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να αποκλειστεί οποιοδήποτε σενάριο ότι «ο υπουργός δεν ήξερε». Γιατί ήξερε επειδή ο ίδιος απεδέχθη ως φυσιολογικά τα παραπάνω και άσκησε δίωξη στον καταγγέλλοντα. Άλλωστε, σενάρια περί «άγνοιας» δεν συνάδουν με το ηγετικό προφίλ που οικοδομεί και τις πολιτικές του φιλοδοξίες για πρόεδρος της ΝΔ και για πρωθυπουργός.

Την επίσκεψη Δένδια στη μακρινή Ιαπωνία την πληρώσαμε όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι…, το φιάσκο της δεν το πλήρωσε κανείς

To Υπουργείο Εξωτερικών κοροϊδεύει τους Έλληνες για τη «μεγάλη επιτυχία» της επίσκεψης Δένδια στην Ιαπωνία.

Και, πράγματι, η επίσκεψη Δένδια αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία για τον ιαπωνικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό και μόνο. Τα μέλη του κυκλοφορούν τις φωτογραφίες του υπουργού Εξωτερικών σε ρόλο-πλασιέ στο Διαδίκτυο να συζητάει θέματα «εμπορίου» και «επενδύσεων» με τα μέλη του ψευτοεπιμελητηρίου – ξεχάστηκε και το γεγονός ότι τα μέλη του είχαν ενεργό ρόλο στην «εγκληματική πράξη του πρέσβη… χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία». Ο δημόσιος χαιρετισμός του υπουργού με τα μέλη του Επιμελητηρίου δεν επιτρέπει περιθώρια αμφιβολίας ακόμα και στους πλέον δύσπιστους ότι πρόκειται για νόμιμα συστημένο Επιμελητήριο και εκπρόσωπο της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί την αλήθεια; Συνεχίζεται, έτσι, η παραπλάνηση της ελληνικής και ιαπωνικής επιχειρηματικής κοινότητας.

Το Υπουργείο Εξωτερικών παρουσίασε ως μεγάλη επιτυχία την αδυναμία του Εμπορικού Γραφείου της πρεσβείας μας στο Τόκιο ότι δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει μία (μία!!!) συνάντηση με τις ιαπωνικές βιομηχανίες-κολοσσούς που εγκαταλείπουν τη Ρωσία και αναζητούν άλλους επενδυτικούς προορισμούς. Αναζήτησε ο κ. υπουργός τις ευθύνες που του αναλογούν από τον Αθανάσιο Καραπέτσα, επικεφαλής του Εμπορικού Γραφείου Τόκιο, του οποίου τον μισθό, ο οποίος ανέρχεται σε 16.000 ευρώ μηνιαίως, τον πληρώνουμε όλοι. Και συνεχίζουμε να τον πληρώνουμε.

Ξεκάθαρα πλέον βλέπουμε ότι όλοι αυτοί δρουν εναντίον των ελληνικών συμφερόντων… Αν αναλογιστούμε ότι η ιαπωνική γαλακτοβιομηχανία έκανε ετήσιο τζίρο 1 δισεκατομμύριο και πουλώντας το «ψεύτικο» ελληνικό γιαούρτι ο τζίρος της εταιρείας αυξήθηκε κατά 47%, σκεφτείτε τι λεφτά έχασε η χώρα μας. Φυσικά, η χώρα μας χάνει χρήματα και με το να πληρώνει τους συγκεκριμένους διπλωμάτες οι οποίοι θησαυρίζουν στις πλάτες όλων μας και στήνουν «κομπίνες» εις βάρος της χώρας. Το μόνο που μένει να δούμε είναι να νομιμοποιούν το «ψευτο-Επιμελητήριο» για να καλύψουν την απάτη των διπλωματών. Άλλωστε, η συγκάλυψη και η ατιμωρησία είναι τα χαρακτηριστικά του ΥΠΕΞ.

Ρεπορτάζ: Ιωάννα Καβανόζη

zougla.gr