Έρχεται σοκ και δέος, εκτός αν μας σώσει ο… Μαδούρο!

Οι τρομοκρατικοί όροι (σοκ και δέος, τυφώνας, τέλεια καταιγίδα κ.α), με τους οποίους χαρακτηρίζεται η τρέχουσα ενεργειακή, οικονομική και επισιτιστική κρίση, δεν είναι δικοί μας. Ούτε τους επινόησαν κάποιοι άσχετοι. Τους χρησιμοποιούν Αμερικανοί ειδικοί, οι οποίοι λένε ότι η σημερινή κρίση είναι χειρότερη από την αντίστοιχη πετρελαϊκή της δεκαετίας του ’70.

Γιατί; Διότι τότε είχαμε μόνο κρίση πετρελαίου. Ενώ σήμερα έχουμε τριπλή κρίση: πετρελαίου, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. « Γι’ αυτήν την κρίση ο κόσμος είναι απογοητευτικά απροετοίμαστος», είπε ο σύμβουλος επί ενεργειακών θεμάτων του πρώην προέδρου Μπους. Και για να λένε τέτοια οι Αμερικανοί για τη χώρα τους, η οποία πλήττεται λιγότερο από το εμπάργκο στη Ρωσία, καταλαβαίνετε τι συμβαίνει με την Ευρώπη. Και τι θα πάθει ακόμη, αν δεν γίνει κάτι που θα μπορέσει να ανακόψει κάπως αυτήν την πορεία πριν μπει ο χειμώνας.

Τι θα ήταν αυτό; Οι ίδιοι οι μάντεις των κακών λένε μια διπλωματική λύση στην Ουκρανία, ο τερματισμός του πολέμου και η άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Ποιος θα τα κάνει αυτά; Οι Αμερικανοί έχουν άλλους στόχους, να τσακίσουν οικονομικά τη Ρωσία και να πέσει ο Πούτιν. Γι’ αυτό κάνουν κινήσεις που παραπέμπουν σε μακροχρόνιο πόλεμο. Ως και σε συμφωνία με τον ορισμένο εχθρό τους, τον Μαδούρο της Βενζουέλας, έχουν έρθει. Αλλά, φυσικά, πρόκειται για αστείες ενέργειες, αφού οι πάντες γνωρίζουν ότι το πετρέλαιο αυτής της χώρας, που μπορεί να εξαχθεί, καλύπτει ελάχιστες από τις ανάγκες της Ευρώπης.

Και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται ακόμη το ενδεχόμενο μιας οξείας επισιτιστικής κρίσης, που θα φέρει πείνα στις πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη.

Και η Ευρώπη τι κάνει για όλα αυτά; Βολοδέρνει μεταξύ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και των εξαιρέσεων, που δίνει σε όσες χώρες απειλούν με βέτο. Κάτι ψελλίζουν κάπου κάπου ο Μακρόν, ο Σολτς κα ο Ντράγκι για την ανάγκη να τερματιστεί ο πόλεμος και να αποκατασταθεί κάπως η ενεργειακή ισορροπία, αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για όσα φαίνεται ότι έρχονται.

Και στην Ελλάδα τι γίνεται και τι δεν γίνεται;

Πρώτον, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτοθαυμάζεται ότι είναι στη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Αλλά η ενεργειακή κρίση μάς χτυπάει ανελέητα, όπως δείχνουν τα συνεχή άλματα των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος.

Δεύτερον, γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι μόνο εισαγόμενη η κρίση; Όχι δα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε να κάνει πρωταθλητισμό στην απολιγνιτοποίηση, χωρίς κανένα σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο. Ανακοίνωσε ότι όλες οι μονάδες παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη θα κλείσουν το 2028, όταν οι κουτοί Γερμανοί θα το κάνουν το 2036. Θρίαμβος ελληνικός. Τεράστια εξάρτηση από το φυσικό αέριο και όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό τώρα που οι τιμές του έχουν πετάξει στα ύψη, λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία. Όλα αυτά έγιναν χωρίς να υπάρχει κάποιο σοβαρό σχέδιο για αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπως έχουν κάνει η Ισπανία και η Πορτογαλία. Βεβαίως, τώρα που τα πράγματα έσφιξαν, επανέφεραν σε λειτουργία λιγνιτικές μονάδες, για να μην έχουμε μπλακ άουτ το καλοκαίρι με τον τουρισμό στο φουλ.

Τρίτον, η Ελλάδα έχει από τις υψηλότερες τιμές ρεύματος στην Ευρώπη, επειδή η κυβέρνησή της έκανε την εξυπνάδα να περνάει η παραγωγή και προμήθειά του 100% από το περίφημο Χρηματιστήριο Ενέργειας, που εδρεύει στην Ολλανδία(οι κουτοί Γερμανοί έχουν βάλει εκεί μόνο το 30%). Έτσι, οι Έλληνες καταναλωτές, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, είναι έρμαια των ενεργειακών αλογομούρηδων, που θησαυρίζουν χωρίς οι ευρωπαίοι πολιτικοί να τολμούν το αυτονόητο: Να βάλουν πλαφόν στις τιμές.

Τέταρτον, πελαγωμένη μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πότε καταγγέλλει το «λαϊκισμό» της αντιπολίτευσης, που ζητάει μείωση του ΦΠΑ και πότε μεμονωμένοι υπουργοί της το αφήνουν ανοιχτό, έχοντας το ένα μάτι τους στα νούμερα των δημοσκοπήσεων. Οι οικονομικοί υπουργοί ξέρουν ότι, μετά τα 43 δισεκατομμύρια που σκορπίστηκαν στην πανδημία, για να μη χάσει η κυβέρνηση το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, «δεν υπάρχει άλλος δημοσιονομικός χώρος μέχρι το τέλος του 2022». Αυτό σημαίνει ότι «λεφτά τέλος». Όμως, πρέπει να βρεθούν, διότι αλλιώς καλοκαίρι δεν βγαίνει με καταναλωτές να κραδαίνουν εξωφρενικούς λογαριασμούς ρεύματος. Και δεν θα μπορεί έτσι ο πρωθυπουργός να προκηρύξει πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, αν δει ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς και ασήκωτος.

Έτσι, αν ο Πούτιν δεν βάλει το χέρι του για να σταματήσει ο πόλεμος και ο Μαδούρο δεν μας στείλει καραβιές πετρέλαιο (που δεν έχει…), θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε…