Δημοσιογράφοι και σκάνδαλα: Η εισαγγελέας έκανε αυτό που πρέπει, οι πολιτικοί;

Εδώ και έξι μήνες φαινόταν ότι ο πρώην υπουργός Δ. Παπαγγελόπουλος θα παραπεμπόταν στο Ειδικό Δικαστήριο ως «σκευωρός» στην υπόθεση Νοβάρτις, με στόχο την ενοχοποίηση των δέκα πολιτικών. Αυτό που δεν αναμενόταν ήταν να παραπεμφθούν μαζί του δημοσιογράφοι και εκδότες ως «συνεργοί». Τότε είχαμε επισημάνει ότι μια τέτοια εξέλιξη θα άνοιγε επικίνδυνες ατραπούς για το Κράτος Δικαίου και την ελευθερία του Τύπου.

Αυτές τις μέρες τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν. Η αρμόδια εισαγγελέας επιβεβαίωσε την (πιθανή) παραπομπή Παπαγγελόπουλου (και τριών εισαγγελικών λειτουργών, που είχαν ερευνήσει την υπόθεση Νοβάρτις), αλλά είπε «όχι» στην παραπομπή των ανθρώπων του Τύπου.

Η πρόταση αυτή της εισαγγελέως, που θα είναι αδιανόητο να μην την υιοθετήσει το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο, έχει ιδιαίτερη σημασία. Για τρεις, συναφείς, λόγους:

Πρώτον, διότι η ελευθερία του Τύπου αποτελεί βασική πρόνοια του ελληνικού Συντάγματος, το οποίο στο άρθρο 14 καθιστά σαφές ότι η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται. Αν σε μια κορυφαία υπόθεση, όπως είναι το σκάνδαλο Νοβάρτις, δημοσιογράφοι, που το ερεύνησαν, τιμωρηθούν με παραπομπή σε δίκη θα είναι σαν να στέλνεται το απαράδεκτο μήνυμα «μη γράφετε για ενοχλητικά πράγματα, για να μην τιμωρηθείτε».

Δεύτερον, την τιμωρία των δημοσιογράφων επιδιώκουν τα πολιτικά πρόσωπα που είχαν εμπλακεί στην υπόθεση και πλέον έχουν απαλλαγεί (εκκρεμεί μόνο η υπόθεση Λοβέρδου). Αλλά, δυστυχώς, είχε «αποφανθεί» για την ενοχή τους και ο σημερινός πρωθυπουργός, ως μη όφειλε.

Όμως, η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη και δεν μπορεί να ταυτίζεται με την εκτελεστική. Επομένως, η άρνηση της εισαγγελέως να εισηγηθεί παραπομπή δημοσιογράφων, όπως θέλουν πολιτικά πρόσωπα, αποτελεί σημαντικό μήνυμα υπέρ της ελευθερίας του Τύπου.

Τρίτον, διότι ακόμα κι αν οι δημοσιογράφοι έγραψαν όσα έγραψαν αντλώντας πληροφορίες από τον κ. Παπαγγελόπουλο, αυτό δεν αποτελεί λόγο για τη δική τους ενοχοποίηση. Είναι πάγια πρακτική του Τύπου να αναζητεί πληροφορίες από όλες τις διαθέσιμες πηγές, αν πρόκειται να αποκαλύψει σκάνδαλα με ευρύτερη πολιτική, οικονομική και κοινωνική σημασία. Αν ο Παπαγγελόπουλος ήταν «σκευωρός», θα το πουν οι συνάδελφοί του που θα τον δικάσουν (αν παραπεμφθεί, όπως φαίνεται, στο Ειδικό Δικαστήριο). Η επέκταση αυτής της κατηγορίας σε πρόσωπα που άντλησαν στοιχεία από τον «σκευωρό», θα έθετε μεγάλα εμπόδια στο μέλλον στη διερεύνηση σκανδαλωδών υποθέσεων. Αυτά τα εμπόδια έχουν κάθε λόγο να τα θέτουν οι πολιτικοί.

Όμως, δεν μπορεί να τα αποδεχθεί ο Τύπος σε καμία ελεύθερη χώρα. Και, κυρίως, δεν έχει το δικαίωμα να τα «νομιμοποιήσει» η τρίτη εξουσία, η δικαστική, αν δεν θέλει να καταντήσει θεραπαινίδα της πολιτικής.

Συμπέρασμα: οι πολιτικοί έχουν επιφυλάξει για τον εαυτό τους ειδική ποινική μεταχείριση με το νόμο περί ευθύνης των υπουργών. Μεταξύ τους ας κάνουν ό,τι θέλουν. Αλλά ας αφήσουν έξω από τις σκοπιμότητές τους τούς δικαστές και, κυρίως, τους ανθρώπους του Τύπου. Διότι αυτοί έχουν άλλη αποστολή: να ελέγχουν την εκτελεστική και κάθε άλλη εξουσία και να αποκαλύπτουν τις πομπές τους.

Ας το έχει κατά νου και η σημερινή κυβέρνηση: ο εκφοβισμός των δικαστών και των δημοσιογράφων προσιδιάζει σε αυταρχικά καθεστώτα και όχι σε προηγμένες χώρες της Ευρώπης…

news247.gr

AP