Πώς θα πάρει διερευνητική εντολή ένας ύποπτος για την «εθνική ασφάλεια»;

Για την επίκληση του απορρήτου από τον κ. Μητσοτάκη, τους υπουργούς της κυβέρνησης στη Θεσμών και Διαφάνειας και τους παραιτηθέντες – και χωρίς ασυλία – Γρηγόρη Δημητριάδη και Παναγιώτη Κοντολέοντα έχουν γραφτεί ήδη πολλά.

Πλείστοι συνταγματολόγοι, μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Σωτηρέλης στο iEidiseis.gr, ο Ξενοφών Κοντιάδης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και ο κυβερνητικός βουλευτής και μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας από τη ΝΔ, Κωνσταντίνος Τζαβάρας, έχουν αποδομήσει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, σημειώνοντας πως δεν μπορεί να γίνεται επίκληση του απορρήτου για την ΕΥΠ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, που είναι η κατά το Σύνταγμα αρμόδια εποπτεύουσα/ελεγκτική Επιτροπή της Βουλής. Τόνοι μελάνι έχουν επίσης χυθεί για τους λόγους που ο κ. Μητσοτάκης οχυρώνεται πίσω από το «απόρρητο» για να μην αποκαλύψει τους λόγους παρακολούθησης Ανδρουλάκη – Κουκάκη, παρά το γεγονός ότι ο πρώτος ζήτησε να έρθει στην Επιτροπή Θεσμών ο φάκελός του και να μάθουν όλα τα μέλη τους τους λόγους παρακολούθησής του.

Με άρθρο του ωστόσο χθες στην Αυγή, ο καθηγητής Νοµικής στο ΕΚΠΑ (µε διδακτορικό στο Συνταγµατικό ∆ίκαιο από το ΑΠΘ) κ. Γιάννης Δρόσος έβαλε μία άλλη διάσταση. Πώς ακριβώς δύναται στο εγγύς μέλλον να λάβει διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης την επομένη των εκλογών ο αρχηγός του τρίτου σε δύναμη κοινοβουλευτικού κόμματος κ. Ανδρουλάκης, ο οποίος παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ. Δηλαδή συνέτρεχε στο πρόσωπό του ένας από τους μόνους συνταγματικά νόμιμους λόγους, δηλαδή «για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων».

Γράφει ο καθηγητής κ. Δρόσος:

«Πέρα από το θέμα αρχής που τέθηκε παραπάνω, υπάρχει και μια πρακτικότερη πτυχή: το επικαλούμενο απόρρητο αφήνει ανοικτό το ζήτημα μήπως συνέτρεχε νόμιμος λόγος ώστε να παρακολουθούνται (και μάλιστα σε κρισιμότατο για το κόμμα του χρόνο) οι επικοινωνίες του αρχηγού του τρίτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος, μήπως δηλαδή συνέτρεχε στο πρόσωπο του κ. Ανδρουλάκη ένας από τους μόνους συνταγματικά νόμιμους λόγους, δηλαδή «για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων». Οι εκλογείς, που θα κληθούμε στους επόμενους μήνες να ψηφίσουμε, έχουμε δημοκρατικό δικαίωμα να γνωρίζουμε αν υπάρχει τέτοιος λόγος και ποιος είναι αυτός. Η πρωθυπουργική δήθεν εξήγηση («νόμιμη αλλά πολιτικά εσφαλμένη» η παρακολούθηση) είναι υπεκφυγή. Πέραν του προφανώς κατασυκοφαντούμενου κ. Ανδρουλάκη, κάθε εκλογέας, προκειμένου να επιλέξει ή όχι το κόμμα του κ. Ανδρουλάκη, έχει δημοκρατικό δικαίωμα σε μια καθαρή απάντηση: εμπλέκεται σε θέματα εθνικής ασφάλειας ή διακρίβωσης ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων ο κ. Ανδρουλάκης, ναι ή όχι; Η κατά κατάλυση του συντάγματος πρωθυπουργική υπεκφυγή στερεί αυτό το δημοκρατικό μας δικαίωμα.

***

Και όχι μόνον. Στις επόμενες εκλογές, το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής αποκλείει την αυτοδυναμία, άρα θα ακολουθηθεί η διαδικασία των διερευνητικών εντολών. Το ΠΑΣΟΚ θα είναι, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, τρίτο σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμμα, άρα, πιθανότατα, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα έχει συνταγματικό δικαίωμα να λάβει διερευνητική εντολή.

Εδώ ας σταθούμε και ας έλθουμε προς στιγμή στη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα κληθεί να παράσχει διερευνητική εντολή σε ένα πρόσωπο το οποίο «νομίμως» -δηλαδή, επαναλαμβάνω, «για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων»- είχε, πρόσφατα, τεθεί υπό παρακολούθηση. Τους λόγους δεν θα τους γνωρίζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού οι κ.κ. Μητσοτάκης, Δημητριάδης και Κοντολέων, που τους γνωρίζουν, αντιτάσσουν το απόρρητο. Με ποια θεσμική και πολιτειακή ευθύνη θα μπορέσει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να καλέσει ένα πρόσωπο του οποίου οι επικοινωνίες είχαν τεθεί υπό νόμιμη παρακολούθηση, άρα κάποιες ενδείξεις θα υπήρχαν ότι εμπλεκόταν σε θέματα εθνικής ασφάλειας ή συνδεόταν με τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων, να διερευνήσει τη δυνατότητα να γίνει πρωθυπουργός; Δικαιούται να του παράσχει τη διερευνητική εντολή χωρίς να γνωρίζει τους λόγους; Αλλά και αν της τους ψιθυρίσουν στο αυτί (με ένας Θεός ξέρει ποια συνταγματική βάση θα μάθει η εκλεγόμενη από τη Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάτι που αποκρύπτεται από την ίδια τη Βουλή), δικαιούται να παράσχει διερευνητική εντολή χωρίς να τους δημοσιοποιήσει; Και αν του παράσχει διερευνητική εντολή χωρίς να πληροφορηθεί ή έχοντας πληροφορηθεί, αλλά χωρίς να δημοσιοποιήσει, παραβιάζει ή όχι, και μάλιστα εν γνώσει της, το σύνταγμα;

***

Ψιλά γράμματα. Πράγματι, ψιλά, πολύ ψιλά, όσο οι κόκκοι ζάχαρης στη βενζίνη αρμάτων μάχης που, σε άλλες πάντως και αλλιώτικες εποχές, έβαλε προετοιμάζοντας τη χούντα ο προβοκάτορας πράκτορας της ΚΥΠ και μετέπειτα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος».
Αυτά…

Τ.Τε.