«Ασπιρίνες» τα μέτρα για τα μέσα μαζικής μεταφοράς – Γιατί κοροϊδεύουμε τον κόσμο;

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας επενδύουν σε μια επικοινωνιακή διαχείριση των αστικών συγκοινωνιών, με πραγματικό τελικό στόχο την ιδιωτικοποίησή τους ή, έστω, τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αλήθεια πως υποβάθμισε το θέμα, περιορίζοντάς το στις δωρεάν μετακινήσεις κάποιων ομάδων όπως οι άνεργοι σε ώρες αιχμής, μη θέτοντας ως προτεραιότητα την αναδιάρθρωση του στόλου και άλλες πράξεις που θα έκαναν πιο άνετη τη ζωή των ανθρώπων που κινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Η επικοινωνιακή χρησιμοποίηση του θέματος από την παρούσα κυβέρνηση είναι πως, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο υπουργός Μεταφορών Κώστας Αχιλλέα Καραμανλής (όχι από τις κακές περιπτώσεις υπουργών κατά τη γνώμη της στήλης), έθεσε ως προτεραιότητα να ανατεθεί σε εταιρία να κάνει μια έρευνα πώς θα περιοριστεί το φαινόμενο των τζαμπατζήδων! Ήταν η εποχή που η ΝΔ κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει κάνει τα μέσα ξέφραγο αμπέλι και πως κανείς δεν πληρώνει, αποδίδοντας σε αυτό το πρόβλημα των ΜΜΜ! Η επικοινωνιακή διαχείριση συνεχίστηκε, με αποκορύφωμα την ανακοίνωση προστίμου για τους …υπεράριθμους επιβάτες, ενώ μετά τη λαϊκή κατακραυγή, ο Κώστας Αχιλλέα Καραμανλή μπήκε σε βαγόνι του μετρό και έγινε και σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό στο υπουργείο Μεταφορών.

Οι εξαγγελίες, όμως, που έγιναν, είναι σαφές πως δεν λύνουν το θέμα. Τα μέσα επικοινωνίας που εκθείαζαν τις αποφάσεις που ελήφθησαν, δεν πρόσεξαν προφανώς ότι δεν ήταν καινούργιες, αλλά είχαν ξαναγίνει. Οι μέρες που πέρασαν έδειξαν, επίσης, ότι το θέμα με τα μέσα μεταφοράς, ιδίως με τα αστικά λεωφορεία, δεν αντιμετωπίστηκε, καθώς με δυσκολία θα τα βρει και η …Νικολούλη!
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι οι διακοπές τελειώνουν, ο κορονοϊός επιστρέφει δριμύς, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γυρίσουν στη δουλειά τους (όσοι έχουν), χρήματα για ταξί δεν θα υπάρχουν πάντα και σε όλους, οπότε το πρόβλημα θα γιγαντωθεί εκ νέου.

Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού τα τελευταία λεωφορεία αγοράστηκαν στην Αθήνα πριν το 2009 και τα τελευταία βαγόνια στον ηλεκτρικό το 2003!!!

Μήπως, λοιπόν από τώρα θα πρέπει να δούμε σοβαρά το θέμα;