Όταν προ ημερών, ο Άκης Σκέρτσος υπέκυπτε στην ανάγκη να εξομολογηθεί δημοσίως και με κάπως περιττή έμφαση ότι είναι εγγεγραμμένος στα μητρώα της ΝΔ, άρα κανονικό και… περήφανο μέλος του κόμματος, όλοι κατάλαβαν ότι αυτή ήταν η τελευταία πράξη μίας γαλάζιας μύησης, για να αναλάβει τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου ενόψει των εκλογών.
Ότι θα αναλάμβανε τη θέση αυτή, ήταν γνωστό εδώ και καιρό. Άλλωστε τα (ανθρώπινα) κουκιά στο περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μετρημένα: ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν την προθυμία (για την ικανότητα θα δούμε) να αναλάβουν επικίνδυνες πολιτικές αποστολές, όπως η εκπροσώπηση σε μία τόσο κρίσιμη και οριακή εκλογική αναμέτρηση, που διακυβεύεται ακόμα και το μέλλον του αρχηγού.
Ο Άκης Σκέρτσος διέθετε μεν την εμπιστοσύνη του κ. Μητσοτάκη, αλλά στα μάτια του μέσου Νεοδημοκράτη παρέμενε ένας από κείνους τους πρώην Πασόκους, που… «ήρθαν και μας πήραν τα οφίκια».
Ως υπουργός κατάφερε, όπως και άλλοι αλλαξοπιστήσαντες κεντροαριστεροί και διαπρύσιοι κήρυκες του μητσοτακισμού πλέον, να περάσει χωρίς φανερές αμφισβητήσεις την τετραετία. Όμως άλλο υπουργός κι άλλο εκπρόσωπος ολόκληρης της παράταξης. Έτσι κρίθηκε αναγκαίο να ξεκαθαριστεί και να διαμηνυθεί ότι… ο άνθρωπος είναι «δικός μας», ήτοι οργανωμένο μέλος του κόμματος.
Αφοσιωμένος στον αρχηγό
Για τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη βέβαια, αυτή η κομματική εγγραφή δεν είχε κάποια ιδιαίτερη σημασία. Ο κ. Σκέρτσος είναι από τους πιο πιστούς συνεργάτες του και τελικά ο μόνος από τους προβεβλημένους πασοκογενείς του Μαξίμου, που άντεξε την πίεση, διασώθηκε από την εσωκομματική πίεση και τελικά αναβαθμίστηκε. Όχι τυχαία. Ήταν αυτή η τυφλή αφοσίωση, που τον μετέτρεπε σε πηγή υποτακτικών μεν, αλλά ανεκτίμητης ψυχολογικής αξίας φιλοφρονήσεων προς τον κ. Μητσοτάκη, κάνοντάς τον απαραίτητο δίπλα στον αρχηγό.
Ο κ. Σκέρτσος λειτουργούσε κάπως σαν ελιξίριο αυτοπεποίθησης, ένας πομπός υπερφίαλων «πουσαρισμάτων», αγόγγυστων αποθεώσεων και άκρατων επιβεβαιώσεων για τον κ. Μητσοτάκη. Και μάλιστα με έναν εντελώς ασυναγώνιστο τρόπο – κι έτσι έγινε αναγκαίος και αναντικατάστατος στο πρωθυπουργικό περιβάλλον.
Ένας πολύ στενός συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη και εκ των κορυφαίων επιτελικών στελεχών, έως ότου φύγει με άκομψο τρόπο από το Μαξίμου, περιέγραφε σε ανύποπτο χρόνο τον κ. Σκέρτσο με μία παραπομπή στο ιστορικό βάθος του ΠΑΣΟΚ: «μάλλον το έχει το όνομα… είναι σαν τον άλλο Άκη. Που όταν τον ρωτούσε ο Παπανδρέου τι ώρα είναι, απαντούσε ό,τι ώρα θέλετε κύριε πρόεδρε»!
Αποτέλεσμα αυτής της προθυμίας να υπερασπιστεί τον αρχηγό και να ωραιοποιήσει κάθε κατάσταση ήταν και οι τραγελαφικές προσπάθειες να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, προκειμένου να υπερασπιστεί τον κ. Μητσοτάκη και να (του λέει ότι) τον έχει στο απυρόβλητο.
Στην πανδημία για παράδειγμα ήταν εκείνος που στεντόρεια υποστήριζε ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε λάβει γνώση της έκθεσης Τσιόδρας-Λύτρα, αν και παραδεχόταν την ίδια ώρα ότι ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση παρακολουθούν όλα τα δεδομένα για τον κορονοϊό!
Στον ενθουσιασμό του πάνω είχε πλασάρει και τη φοβερή θεωρία ότι «οι αστυνομικοί δεν συμμετέχουν σε αλυσίδες διασποράς», κάνοντας τους επιδημιολογους να σκίζουν πτυχία και ιατρικές ρόμπες.
Με το σκάνδαλο των υποκλοπών έφτασε στο σημείο να ισχυρίζεται ότι «υπήρχε σχέδιο παρακολούθησης του ίδιου του πρωθυπουργού και των στενών συνεργατών του, για να εξυπηρετηθούν αλλότρια συμφέροντα και σκοποί»!
Ρητορική για μεγάλες αντοχές
Με τούτα και με κείνα πάντως ο κ. Σκέρτσος έμεινε ως η πλέον ενδεδειγμένη λύση για τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στο δρόμο προς τις κάλπες της 21ης Μαΐου.
Άλλωστε ο κ. Μητσοτάκης δεν φημίζεται για τις επιτυχημένες επιλογές του στον τομέα των εκπροσώπων τύπου, αν σκεφτεί κανείς ότι πέρασαν από το πόστο (της ΝΔ και της κυβέρνησης), πρόσωπα όπως η Μαρία Σπυράκη, ο Γιώργος Κουμουτσάκος, ο Χρήστος Ταραντίλης, η Αριστοτελία Πελώνη ή ο Στέλιος Πέτσας και άλλοι ανάλογου εκτοπίσματος.
Ο κ. Σκέρτσος είχε δοκιμαστεί πολλές φορές στη διάρκεια αυτής της γαλάζιας τετραετίας, στη δημόσια κεντρική εκφώνηση του κυβερνητικού λόγου. Και μάλιστα με τρόπο που αποσκοπούσε στο να του φιλοτεχνήσει ένα προφίλ τεχνοκράτη πολιτικού και όχι κομματικού παράγοντα. Η αρχή έγινε με τις παρουσιάσεις των δεδομένων της πανδημίας στον καιρό του κορονοϊού, με τη χρήση power point – που πολλοί τα έβλεπαν και λίγοι τα καταλάβαιναν. Μάλλον σκοπίμως, αν σκεφτεί κάποιος τον τραγικό απολογισμό των κυβερνητικών χειρισμών εκείνης της περιόδου.
Εκείνη η εμπλοκή του στις κυβερνητικές ενημερώσεις, που σταμάτησε ξαφνικά κάποια στιγμή, του έδωσε το προσωνύμιο στους κυβερνητικούς κύκλους του «εξελάκια» ή «κουτάκια».
Αυτός είναι και ο φόβος δημοσιογράφων και κοινού, για τις ενημερώσεις του κατά την προεκλογική περίοδο: μην τυχόν κι αρχίσει να κάνει παρουσιάσεις με σλάιντς και άλλα ηλεκτρονικά γραφήματα!
Διότι εάν μπει και αυτό στις ενημερώσεις από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, η όλη διαδικασία αναμένεται να αποκτήσει μία σαδιστική πτυχή.
Ο κ. Σκέρτσος έτσι κι αλλιώς φημίζεται για την επιτηδευμένη ρητορική κενολογία. Διαθέτει έναν λόγο, στον οποίο είναι αφόρητα ευδιάκριτος ο τεχνοκρατικός κομφορμισμός ανακατεμένος με μία δήθεν επιστημονική εκλαΐκευση και μία σοβαροφάνεια, που μοιραία διολισθαίνει στον εξεζητημένο βερμπαλισμό.
Θέλει πολύ κουράγιο για να αντέξει κανείς αυτό το μίγμα ληρολογημάτων, κινδυνολογίας και εκβιασμών, που θα περιέχει η ρητορική του Μαξίμου προς τις εκλογές.
Η διευθυντική καριέρα και η πρόκληση των εκλογών
Για την ιστορία, στον κ. Μητσοτάκη τον σύστησαν ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας. Ο πρώτος τον γνώριζε από την περίοδο που ήταν υπηρεσιακός πρωθυπουργός το 2012 και τον είχε διορίσει διευθυντή στο γραφείο του. Φρόντισε δε να τον προτείνει και στον κ. Στουρνάρα, ο οποίος όμως τον ήξερε από τα χρόνια του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, καθώς ο κ. Σκέρτσος ήταν συνεργάτης παλαιότερα του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, προερχόμενος από την τοπική οργάνωση του Κινήματος στο Μαρούσι.
Ο κ. Στουρνάρας τον είχε μαζί του τη διετία που διετέλεσε υπουργός Οικονομικών και στη συνέχεια ο κ. Σκέρτσος έγινε γενικός διευθυντής στον ΣΕΒ έως το 2019.
Ο κ. Μητσοτάκης ενέταξε τον κ. Σκέρτσο στο κύκλο των συχνών συνομιλητών του και στη συνέχεια στενών συνεργατών του πριν κερδίσει τις εκλογές το 2019. Οι θρύλοι των παρασκηνίων έχουν αντιφατικές προσεγγίσεις για το εάν το περιβόητο πια «επιτελικό κράτος» το πρότεινε ο κ. Σκέρτσος ή ο Γιώργος Γεραπετρίτης, αν και η επικρατούσα άποψη γέρνει προς τον δεύτερο.
Ο 47χρονος απόφοιτος της σχολής ΜΜΕ του ΑΠΘ και κάτοχος Master of Arts στον τομέα του Political Management and Lobbying από το Πανεπιστήμιο George Washington των ΗΠΑ (ο τίτλος δείχνει πιο εντυπωσιακός από το πραγματικό φορτίο γνώσεων που πρέπει να πήρε), ετοιμάζεται για την πιο δύσκολη παράσταση στην θεαματική πολιτική του καριέρα.
Μέχρι τώρα έπειθε τους ανθρώπους της εξουσίας να τον εμπιστεύονται. Πλέον πρέπει να πείσει και τους ψηφοφόρους, καίτοι ο ίδιος ουδέποτε μπήκε στη βάσανο της ψήφου, αρκούμενος μόνο σε λαμπερούς διορισμούς.
Γιάννης Μακρυγιάννης
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
