Η αλαζονεία Μητσοτάκη και το «πάρτυ» των δημοσκόπων γυρίζουν μπούμερανγκ στη ΝΔ

Η συντονισμένη και επίμονη προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου τις τελευταίες ημέρες να πείσει την κοινή γνώμη ότι καλπάζει ξανά προς την αυτοδυναμία και πως η οργή για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και τις κυβερνητικές ευθύνες και την αβελτηρία του κράτους, έχουν πλέον ξεχαστεί και δεν επηρεάζουν την κρίση των ψηφοφόρων, αρχίζει να λειτουργεί ανάποδα για τη ΝΔ.

Τα ποιοτικά στοιχεία ερευνών που γίνονται αυτό το διάστημα, κατά το οποίο οι επικοινωνιολόγοι της κυβέρνησης καλλιεργούν μία εικόνα βέβαιης και άνετης εκλογικής νίκης της ΝΔ, φανερώνουν μία έντονη δυσφορία για την αλαζονεία, που εκπέμπει κυρίως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά και κορυφαία στελέχη της γαλάζιας παράταξης. Και μάλιστα δυσφορία από κεντρώους ψηφοφόρους, που ενοχλούνται από το αυτάρεσκο ύφος και την υπεροψία του. «Μας κοιτάζει και δεν μας βλέπει, είναι arrogant» σχολιάζουν με έκδηλη αμηχανία και απορία, παράγοντες που έβλεπαν τον κ. Μητσοτάκη ως εκφραστή ενός άλλου ύφους στην άσκηση της πολιτικής. Μάλιστα δεν θεωρούν τόσο ενοχλητική ούτε την κινδυνολογία, ούτε τα εκβιαστικά διλήμματα, που μπαίνουν με πολιτικό τρόπο στη σκληρή προεκλογική σύγκρουση, αλλά την έπαρση που επιδεικνύεται.

Για την ακρίβεια, το φαινόμενο δεν είναι ακριβώς νέο. Είχε εντοπιστεί και παλαιότερα όταν ο πρωθυπουργός μιλούσε με μία εμμονή για την αυτοδυναμία και διαμήνυε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα δίσταζε να κάνει και δεύτερες, ίσως και τρίτες εκλογές για να την πετύχει. Τότε είχε εκτιμηθεί ότι αυτή η επίδειξη ισχύος, σε συνδυασμό με μία υπαινικτική αυταρέσκεια, που άφηναν οι εμφανίσεις του κ. Μητσοτάκη στην ατμόσφαιρα, είχαν οδηγήσει το Μαξίμου σε αναδίπλωση, με τη μερική απόσυρση αυτής της ρητορείας.

Αλλά τώρα, ενόψει των εκλογών, αυτές οι συμπεριφορές επανέρχονται. Η έπαρση, η κομπορρημοσύνη και η υπερβολική σιγουριά που εκπέμπουν οι κυβερνώντες, με πρώτο τον κ. Μητσοτάκη, είναι εμφανείς. Στοιχεία τα οποία φτάνουν ενίοτε στην περιφρόνηση και την υποτίμηση, όχι μόνο των πολιτικών του αντιπάλων, αλλά και των ίδιων των ψηφοφόρων, τις επιλογές των οποίων περίπου προεξοφλούν. Όλα αυτά, μαζί με τον υπερενθουσιασμό για τα γκάλοπ – ή ακριβέστερα για τις εκτιμήσεις των δημοσκόπων – και ενώ είμαστε μόλις στην αρχή μίας αβέβαιης και πρωτόγνωρης εκλογικής αναμέτρησης, αρχίζει να γίνεται μπούμερανγκ για το Μαξίμου.

Η τακτική της άκρατης αυτοπεποίθησης, σε μία περίοδο που ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών σκέφτεται και ξανασκέφτεται τι επιλογές θα κάνει στις κάλπες, έχοντας όντως απογοητευτεί και εξοργιστεί από την αναποτελεσματικότητα του κράτους, την υποβάθμιση συνθηκών ζωής σε πολλούς τομείς και τη συσσώρευση προβλημάτων, μόνο θετικά δεν εκλαμβάνεται για μία κυβέρνηση που είχε το τιμόνι της χώρας τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Δεν είναι όμως βέβαιο ότι τα καμπανάκια από τα ευρήματα αυτά θα ηχήσουν και στο επικοινωνιακό επιτελείο του κ. Μητσοτάκη και αν θα γίνουν οι ανάλογες αναπροσαρμογές στη ρητορική και τις συμπεριφορές. Ή θα θεωρηθεί ότι όλο αυτό το στιλ εκπέμπει αέρα νίκης και πρέπει να διατηρηθεί μέχρι τέλους.

Γιάννης Μακρυγιάννης

ieidiseis.gr

INTIME