Ο Μητσοτάκης στον Αρναούτογλου – Τι υποκρισία Θεέ μου!

Με «κόνσεπτ» καθημερινού ανθρώπου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέρασε και από το τραπέζι του Γρηγόρη Αρναούτογλου. Λίγο η ώρα, λίγο η χαλαρότητα, θα έλεγε κανείς ότι θα του ξέφευγαν και μερικές αλήθειες. Αμ δε: ψέματα, παραπληροφόρηση, αυτοεπιβεβαίωση, αλαζονεία και αναφορές στην οικογένειά του – σαν να πολιτεύονται όλοι μαζί.

Γι’ αυτό δεν τον βλέπουν οι τηλεθεατές: τον ξέρουν. Δεν έχει να προσφέρει παρά αφόρητη πλήξη και υποκρισία, πολλή υποκρισία- που κάνει τα νεύρα τσατάλια.

Δεν έλειψαν και οι απαραίτητες γκάφες: τι ήταν όταν έλεγε «δεν σε ψηφίζουν γι’ αυτά που έγιναν χθες», όταν ο ίδιος επιμένει να κριθεί ο Τσίπας για όσα έγιναν… προχθές; Και οι προτροπές στους νέους «να κολλήσουν ένσημα» – και μετά να μπουν στην πολιτική.

Ξέρει τι λέξη, αλλά γιατί ακριβώς πρόκειται μάλλον δεν ξέρει. Στις τράπεζες που τον διόριζε ο πατέρας του δεν είχαν ένσημα – μόνο μπόνους.

Αυτοπαρουσιάσθηκε ως «καλά προετοιμασμένος» να κυβερνήσει «από την οικογενειακή μου ανατροφή». Αλλά όλοι ξέρουν ότι η οικογένεια «ανέτρεφε» την Ντόρα γι’ αυτό. Ο ίδιος ανακάλυψε ότι μπορεί να γίνει πολιτικός το 2004.

Είπε «οι γονείς μου με έκαναν σε σχετικά μεγάλη ηλικία», αλλά δεν συνέχισε με το γνωστό: «προέκυψα τυχαία, δεν σκόπευαν να κάνουν άλλο παιδί». Το έχουμε εμπεδώσει άλλωστε.

Μας ενημέρωσε ότι «ο πατέρας του για να φτάσει να γίνει Πρωθυπουργός πέρασε διά πυρός και σιδήρου». Θα μπορούσε να πει και άγριας λαϊκής αποδοκιμασίας, όπως «Μητσοτάκη κάθαρμα» το 1965.

Ανέφερε ότι το 1993 «έχασε μετά από τριάμισι χρόνια». Παρέλειψε γιατί έχασε: το ειδικό δικαστήριο και τη χάρη που του έδωσε ο Παπανδρέου. Και ότι δεν έχασε ακριβώς: τον ανέτρεψε ο Σαμαράς, του οποίου ο ίδιος έγινε υπουργός, σε βάρος της Ντόρας…

Τόσες φορές που το είπε, το αποστηθίσαμε ότι «έχουμε περάσει και με τη Μαρέβα από μεγάλες οικογενειακές δυσκολίες». Αλλά ότι τον παρακολουθούσε ειδικός -ψυχολόγος, ή ψυχίατρος;- δεν το ξέραμε. Προς θεού, δεν είναι κακό, το αντίθετο. Αλλά ένα-ένα μας τα λέει.

Θα πιστεύαμε ότι τον «ακούμπησε αυτή η τραγωδία των Τεμπών», αν δεν είχε λάθος επιχείρημα: «Τα δικά μου παιδιά στο εξωτερικό χρησιμοποιούν το τρένο κατά κόρον». Ίσα Λονδίνο και Αμερική, ίσα Παλαιοφάρσαλα;

Αφού κατάλαβε ότι «οι νέοι είναι θυμωμένοι γιατί πέρασαν μια δεκαετή κρίση, που η Ελλάδα που προσπαθούσε να σηκώσει το κεφάλι», δεν πρέπει να λέει και ποιος την έβαλε στην κρίση, αλλά και ποιος την έβγαλε; Μην ντρέπεται.

Αφού πιστεύει ότι «τα πράγματα σήμερα είναι πολύ καλύτερα απ’ ό,τι ήταν το 2019», που τα παρέλαβε, δεν θα ήταν έντιμο να πει ότι και το 2019 ήταν απείρως καλύτερα από το 2015 που τα παρέλαβε ο Τσίπρας;

Επιμένει ότι «δουλειές δημιουργούνται, περισσότερες επενδύσεις έρχονται, οι μισθοί ανεβαίνουν… η ακρίβεια θα υποχωρήσει, η οικονομία που αναπτύσσεται με διπλάσιο ρυθμό από τον μέσο ευρωπαϊκό…».

Αφού δεν διαβάζει Σημίτη και Παπαδόπουλο, μήπως να κοίταζε τα στοιχεία διεθνών οργανισμών που βγάζουν την Ελλάδα προς το τέλος;

Γιατί αρκείται να «του λένε ξένοι, ότι είναι καλό να ζει κανείς και να εργάζεται από την Ελλάδα» και δεν ρωτάει και κανέναν Έλληνα; Παρακατιανό, όχι του κύκλου του.

Λέγοντας ότι στο Υπουργικού Συμβούλιο ότι «είμαστε μία ομάδα», βάζει μέσα και ότι τους παρακολουθούσε με την ΕΥΠ, και ότι ως «ομαδικότητα» εννοεί τη δουλική συμπεριφορά;

Λέει «δεν μπορούμε να διορίσουμε, αν εξαιρέσεις έναν μικρό αριθμό στενών συνεργατών». Μικρός αριθμός ο τριπλασιασμός των μετακλητών και διορισμός όλων των μελών του κόμματος;

Παρένθεση. Να τον συνοδεύουν τα παιδιά του στις συνεντεύξεις του, αλλά πρέπει να μας τα παρουσιάζει κιόλας; Χώρια που έχουμε μπουχτίσει να μας λέει για τις «προσωπικές επιθέσεις οι οποίες έγιναν από τον ΣΥΡΙΖΑ μεθοδευμένα στη γυναίκα μου». Που δεν έγιναν από κανέναν ΣΥΡΙΖΑ και δεν ήταν «επιθέσεις» αλλά δημοσιογραφικό ρεπορτάζ. Κλείνει η παρένθεση.

Αν λέγοντας ότι έβαλε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ανθρώπους με «συμμετοχή στα δημόσια πράγματα», εννοεί την Αγαπηδάκη, έχει δίκιο: το καλύτερο τρολ.

Η άποψη ότι πρέπει να τον ξαναψηφίσουν γιατί «ήμουν συνεπής» και εννοεί ότι αύξησε τους μισθούς -άλλα λέει ο ΟΟΣΑ- και ότι στήριξε τα νοσοκομεία -άλλα λένε ασθενείς και γιατροί- είναι χοντρό δούλεμα.

Πώς «ξέρει πολύ καλά τι γίνεται στα νοσοκομεία», όταν δεν έχει περάσει ούτε απ’ έξω; Όσο για το «έχω σχέδιο για το ΕΣΥ», το έχει εξηγήσει ο Πλεύρης: να το αποδιαλύσει.

Όταν λέει ειδικά ο Μητσοτάκης, ότι επιδιώκει «δημόσια και δωρεάν παροχή υγείας για όλους» σπας την τηλεόραση.

Όταν λέει ότι στο σκάνδαλο των υποκλοπών «κλείνει δικαστικά, με την έρευνα για ό,τι ακριβώς έγινε», σπας πλάκα. Ειδικά όταν προσθέτει ότι «κήρυξε πόλεμο» στα παράνομα λογισμικά, στα οποία έδινε άδειες εξαγωγής. Ρωτήστε και τον Δένδια…

Είχε και κάτι παρήγορο η συνέντευξη. Αποκάλυψε ότι «θα ήθελα να ήμουν καθηγητής». Σκεφτείτε πόσα παιδιά γλύτωσαν.

ΥΓ: Στο τέλος ο Αρναούτογλου, τον έβαλε να μιλήσει με ένα πιτσιρικά. Μια χαρά τα πήγε. Γιατί τον βάζουν να μιλάει και με τους μεγάλους;

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr