Aνοιχτή επιστολή εργάτριας του σεξ στον Πρωθυπουργό: «Λιμοκτονούμε»

Ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη απευθύνει η Άννα Κουρουπού, μία τρανς, εργαζόμενη στον χώρο του σεξ τα τελευταία 40 χρόνια.

Παράλληλα είναι και υπεύθυνη του φορέα πρόληψης και ενδυνάμωσης εργαζόμενων στο σεξ «Red Umbrella Αthens».

Στην επιστολή αναφέρεται μεταξύ άλλων το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο σεξ λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.

Αναλυτικά η επιστολή της:

Κ. Πρωθυπουργέ, ονομάζομαι Άννα Κουρουπού, είμαι τρανς γυναίκα και βιοπορίζομαι επί 40 περίπου συναπτά έτη, ως εργαζόμενη στο χώρο του σεξ.

Μπορείτε κάλλιστα και εσείς να ρωτήσετε με «αφέλεια» γιατί διάλεξα αυτό το επάγγελμα.

Λυπάμαι. Κουράστηκα να σας τα λέω τόσα χρόνια. Δεν έχει νόημα. Καμία σημασία. Τυπικό θα είναι το ερώτημα,όπως και όλων αυτών που αντιπροσωπεύετε.

Άννα Κουρουπού ( φωτογραφία από facebook)

Κουράστηκα, ξαναλέω, να σας εξηγώ τα αυτονόητα! Δεν με ενδιαφέρει πλέον να σας πείσω για τίποτα.Κ. Πρωθυπουργέ, ό,τι έχω εισπράξει τόσες δεκαετίες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και κυρίως από τον δικό σας θεσμό, από αυτόν το θώκο που ανεβοκαταβαίνετε οι ίδιοι και οι ίδιοι, είναι απαξίωση, καταστολή, νταβατζιλίκι με τις ίδιες «αξιώσεις ενός σωματέμπορα», ταπείνωση, εξευτελισμό και μια βίαιη άρνηση για ό,τι δικαιούμαι ως πολίτης αυτής της χώρας.

Γι΄ αυτό σας λέω, δεν προσπαθώ άλλο, δεν αντέχω να εξηγώ τι είμαι και κυρίως… γιατί.

Κ. Μητσοτάκη, τα γνωρίσματα που άρπαξα απ΄ τους γονείς μου -δυο υπέροχοι άνθρωποι που μεγάλωσαν με πάρα πολλές στερήσεις 4 παιδιά- δεν με άφησαν να «λοξοδρομήσω» από την πορεία μου, ως οντότητα, ως άνθρωπος, ως πολίτης μιας δημοκρατικής χώρας, που είχα την ατυχία να γεννηθώ και να μεγαλώσω σε αυτή.

Εν ολίγοις, δεν οφείλω τίποτα στο «σπίτι» σας. Δεν χρωστάω τίποτα στο κράτος σας. Και την όποια καθυστερημένη οφειλή την έδωσα στο ακέραιο, ως όφειλα, και με τόκο.

Σε αντίθεση με εσάς, μου χρωστάτε.

Εκατοντάδες νύχτες που κλέψατε απ΄ τη ζωή μου σε βρόμικα κελιά με απάνθρωπες συνθήκες, από απάνθρωπους φύλακες της «τάξης».

Πολλά, μα πάρα πολλά χρήματα, που με εξαναγκάζατε να πληρώνω για να εξαργυρώνω την εκάστοτε ποινή φυλάκισης από ένα αδίκημα, που ΕΣΕΙΣ ΟΛΟΙ μου δείξατε με τον χειρότερο τρόπο πως μόνο αυτό μου αξίζει, μόνο γι΄ αυτό είμαι ικανή και όλοι σπρώχνατε όλο και πιο δυνατά.

ΟΧΙ, την ψυχική μου ισορροπία δεν την απαιτώ από εσάς. Γιατί απλά είστε ανίκανος να δείτε τα αποτελέσματα των αποφάσεών σας. Δεν είναι η δουλειά σας αυτή.

Κ. Μητσοτάκη, στην τελευταία κρίση υγείας που χτύπησε όλο;;; τον πλανήτη και έφτασε και στην πόρτα μας, ήμουν ακόμη μια φορά υπόδειγμα πολίτη, πράττοντας ακριβώς ό,τι ζητήσατε είτε εθελούσια είτε θεσμικά, διά στόματος του κ. Τσιόδρα.

Ούτε τα δύο σκυλάκια που έχω δεν εκμεταλλεύτηκα για να βρίσκω αφορμή να βγαίνω έξω από το σπίτι μου.

Υπάκουσα, όπως εγώ θεώρησα σωστό να κάνω, κάποιους που ξέρουν κάτι περισσότερο από εμένα, στο θέμα αυτό.

Οι μόνες εξαιρέσεις, οι φορές που βγήκα με την ομάδα του Street Work Project της Θετικής Φωνής, προσφέροντας την όποια βοήθεια θεωρούσα ότι μπορώ να προσφέρω σε ανθρώπους πιο ευάλωτους από μένα. Κι όμως υπάρχουν.

Ναι, κ. Μητσοτάκη.Έγινα και πάλι πρόβατο, βάζοντας υπεράνω του εγώ μου τους ανθρώπους που αγαπώ και νοιάζομαι.

Την γ@μημένη ατομική μου ευθύνη, που μου πετάξατε στα μούτρα ενώ εσείς ο ίδιος δεν σεβαστήκατε καν τον εαυτό σας, τους ψηφοφόρους σας, τα παιδιά σας και κάνατε ακριβώς το αντίθετο με φιέστες και τιμητικές μαρμάρινες πλάκες χωρίς ΚΑΝΕΝΑ μέτρο ασφαλείας.

Κ. Πρωθυπουργέ, είμαι πολύ θυμωμένη.

Κ. Μητσοτάκη, έχω απελπιστεί.

40 χρόνια -επαναλαμβάνω- ήμουν ακέραιη στις υποχρεώσεις μου απέναντι σας. Σε όλους σας.

Κι όμως είμαι πιο μετέωρη από ποτέ.

Δεν μπορώ να εργαστώ. Δεν με αφήνετε και καλά κάνετε.

Στη συγκεκριμένη εργασία -ίσως γνωρίζετε- πως το μέτρο της απόστασης ακυρώνεται πάραυτα!

Δεν δικαιούμαι ΟΜΩΣ ούτε ένα ευρώ, ως βοήθημα, επίδομα -δώστε ό,τι όνομα θέλετε- παρ΄ ότι η πορνεία, όπως την αναφέρει η νομοθεσία, είναι ΝΟΜΙΜΗ στη χώρα μας και με τα τερτίπια σας τόσες δεκαετίες καθίσταται παράνομη με τη σφραγίδα σας.

Κ Πρωθυπουργέ, σε λίγες μέρες θα πεινάσω. Οι λογαριασμοί συνεχίζουν «ως κανονικότητα» να έρχονται. Συνάδελφοι μου λιμοκτονούν ήδη.

Αδιαφορείτε προκλητικά. Επιδεικτικά, θα τόνιζα.

Κ. Πρωθυπουργέ… κουράστηκα. Με κουράσατε.

Με διαλύετε κάθε μέρα και από λίγο. Με τον ίδιο σαδισμό που αναφέρθηκα στις προηγούμενες αράδες μου.

Κοιτάξτε «παραδίπλα». Μην κάνετε πως φοράτε παρωπίδες, γιατί δεν φοράτε.

Κάντε κάτι. Απαιτώ να με «δείτε» όπως με βλέπατε όταν μου αδειάζατε τις «πρόστυχες» τσέπες μου.

Με καμία εκτίμηση,

Άννα Κουρουπού

πηγή:zougla.gr