Πέτρος Κόκκαλης: Πρωτοβουλία

Υπάρχουν έννοιες με τις οποίες η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία δεν συναντήθηκε ποτέ στον μισό αιώνα του βίου της: «Οικολογία», «Πράσινοι», «Περιβάλλον», «Κλιματική Αλλαγή».

Συνήθως, κάθε φορά που πλησιάζουν οι ευρωεκλογές με τη χαλαρή ψήφο, εμφανίζονται σχήματα που διεκδικούν την ψήφο ενός εικαζόμενου χώρου στο εκλογικό σώμα. Ποτέ δεν βρήκαν απήχηση.

Είτε γιατί η ελληνική κοινωνία της αντιπαροχής και της σπατάλης των φυσικών πορων δεν είχε τέτοιες ευαισθησίες είτε γιατί οι πολίτες με περιβαλλοντική συνείδησ, δεν πείσθηκαν από πολιτικές ομάδες του τυπου «Οικολόγοι – Πράσινοι».

Ακόμα και όταν εξασφαλίζουν μια έδρα στις Ευρωεκλογές, τη χάνουν στις επόμενες. Η εθνική πολιτική σκηνή υπήρξε απολύτως αφιλόξενη – ακόμα και όταν η παρουσία κάποιων προσώπων είχε ενδιαφέρον.

Την περιβαλλοντική εκπροσώπηση απορροφούν τα «συστημικά» κόμματα και όταν κυβερνούν, τη μεταφράζουν σε πράξεις καταστροφής του περιβάλλοντος.

Οι κυβερνητικοί απολογισμοί του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρνητικό οικολογικό πρόσημο.

Το 2024 – τέσσερις δεκαετίες μετα τις πρώτες οικολογικές παρουσίες στην εγχώρια πολιτική – μπορεί να εγγράψει την Ελλάδα στις χώρες με βιώσιμο «πράσινο» κομμα.

Ο πρωταγωνιστής του εγχειρήματος είναι αναγνωρίσιμο πρόσωπο και ήδη ευρωβουλευτής.

Ο Πέτρος Κόκκαλης μπήκε στην πολιτική ως συνεργαζόμενος με το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ το 2019 και ο απολογισμός του στον άξονα Αθήνα – Βρυξέλλες – Στρασβούργο είναι θετικός.

Με την εξέλιξη που πήραν τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ, ανήγγειλε την αποχώρησή του με χαμηλούς τόνους ωριμότητα, ευπρέπεια και πολιτικό σκεπτικό: «Κλείνει ένας κύκλος, αλλά τίποτα δεν τελειώνει εδώ: Θα συμμετάσχω στην κοινή προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο πολιτικό κενό που υπάρχει». Το πράσινο κενό.

Κατά τις πληροφορίες, ήδη έχει θεμελιώσει προϋποθεσεις για την ίδρυση του πρώτου πραγματικά οικολογικού πολιτικού φορέα της Ελλάδας, με αξιώσεις αντιπροσώπευσης και στο εθνικό και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Η πρωτοβουλία συναντάται με την ανάγκη κυρίως των νέων ανθρώπων να αποσυγκολληθούν από τις ψευδείς οικολογικές ετικέτες που καταλήγουν σε προσαρτήσεις στα μεγάλα κόμματα.

Ο Πέτρος Κόκκαλης ακολουθεί αντίστροφη πορεία: Αποσυνδέεται από τη σεληνάκατο του ΣΥΡΙΖΑ, με αφετηρία που ουδείς είχε ως τώρα, προσωπική ευχέρεια να διασχίσει το σκληρό μιντιακό περιβάλλον και να αναδείξει αυτόνομα το πρόγραμμα και την πολιτική του.

Με άλλα λόγια, για λόγους που γνωρίζουν όλοι, δεν θα υποχρεωθεί να νοθεύσει το εγχείρημα για να αποκτήσει την ευμένεια όσων ποδηγετούν το εγχώριο πολιτικό σύστημα.

Από αυτή την άποψη, η πρωτοβουλία του για ίδρυση κόμματος είναι από τα από τα δώρα που θα φέρει στην ελληνική πολιτική σκηνή ο Άγιος με την κόκκινη στολή και τη λευκή γενειάδα: Κόμμα οικολογίας, ως κανονικός πολιτικός φορέας με ηγεσία, δομή και πρόγραμμα, και όχι εξωκοινοβουλευτικός ακτιβισμός.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

Eurokinissi | Γιώργος Κονταρίνης