Μητσοτάκης – Ράμα: Κάντο όπως η Μέρκελ με τον Ερντογάν

Οταν δημοσίως δύο γείτονες -στα λόγια τουλάχιστον- έχουν μαλώσει, συνήθως δεν επιτρέπει ο ένας στον άλλον να μπει στο σπίτι του. Πολύ απλά κάνει αυτό που έκανε η Γερμανία, η Ολλανδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το 2017, όταν δήλωναν ότι είχαν «μαλώσει» με την Αγκυρα. Δεν επέτρεψαν στον Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, να επισκεφθεί τις χώρες και να κάνει τις προεκλογικές συγκεντρώσεις που ήθελε για το Δημοψήφισμα σχετικά τις υπερεξουσίες που επιθυμούσε να έχει ως πρόεδρος.

Αντίθετα, η στάση της ελληνικής κυβέρνησης είναι οξύμωρη και δείχνει το αλλοπρόσαλλον της «εξωτερικής» πολιτικής της. Από τη μια, με «εντολή Μητσοτάκη», ο Φρέντι Μπελέρης μπήκε στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, υποτίθεται για να δείξει πόσο «μεγάλη» σημασία έχει αυτό το πρόσωπο για την Ελλάδα, και από την άλλη επιτρέπεται στον Αλβανό πρωθυπουργό να έλθει στην Ελλάδα, σε συγκέντρωση με αλβανικής καταγωγής ψηφοφόρους.
Ο Ε. Ράμα σχεδιάζεται να έλθει στην Αθήνα την Κυριακή, ενώ τη Δευτέρα μεταβαίνει στην Άγκυρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προκειμένου να συναντηθεί για τέταρτη φορά τους τελευταίους μήνες με τον Ταγίπ Ερντογάν.

«Αγκάθι» (;)

Ως γνωστόν, η «υπόθεση Μπελέρη» αποτελεί «αγκάθι» στις ελληνο-αλβανικές σχέσεις και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να μετατρέψει σε ευρωπαϊκό θέμα, όπως ισχυρίζεται ο επικοινωνιακός μηχανισμός του μεγάρου Μαξίμου, έβαλε τον φυλακισμένο Δήμαρχο της Χειμάρρας στο ευρωψηφοδέλτιο.
Μια κίνηση που, ως όλα δείχνουν, έγινε προς άγραν ψήφων και όχι για να θέσει τους Ευρωπαίους ενώπιον των ευθυνών τους. Κάτι που για μια ακόμη φορά δείχνει ότι η κυβέρνηση κάνει εξωτερική πολιτική με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό και εντός του κυβερνώντος κόμματος.

Ψιλό γαζί το δούλεμα

Από τη μεριά του, βέβαια, ο Εντι Ράμα, βλέποντας αυτή την κωμικοτραγική κατάσταση, καθώς και ότι η Αθήνα ούτε καν του τραβάει το αυτί, κάνει και πλάκα από πάνω.
«Όπως σωστά τόνισε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, η Ελλάδα παραμένει μια δημοκρατική χώρα, που ηγέτες από άλλα δημοκρατικά έθνη μπορούν να επισκεφθούν, να συναντηθούν με συμπατριώτες τους», είπε ο Ράμα.

Από τη μεριά του, ο Ελληνας πρωθυπουργός ανέφερε: «Έχει δικαίωμα να το κάνει (σ.σ. την επίσκεψη). Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι και αυτή είναι μια επιλογή που, στην παρούσα συγκυρία, ενόψει και ευρωεκλογών, μάλλον περιττή μου φαίνεται». Όσον αφορά το αν θα απαγορευτεί η συγκέντρωση Ράμα στην Αθήνα, είπε: «Όχι, δεν θα την απαγορεύσουμε. Ούτε θα το απαγορεύσουμε ούτε θα το διευκολύνουμε».
Είναι πολύ … large η κυβέρνηση Μητσοτάκη και δεν παύει να είναι … φιλόξενη ακόμα κι’ αν ένας πρωθυπουργός γειτονικής χώρας την προσβάλλει. Διότι η ελληνική κυβέρνηση είναι που ανήγαγε σε μείζον θέμα τη φυλάκιση Μπελέρη και μάλιστα ο πρωθυπουργός έλεγε ότι θα βάλει βέτο εξαιτίας αυτού στην ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ. Αλλο εάν ουδέποτε το’ κανε.

Οι δημοκρατικές χώρες

Μπορεί θεωρητικά, λοιπόν, να είναι «μάλλον (!) περιττή» η επίσκεψη, και «να έχει το δικαίωμα» ο Ράμα να έλθει «ιδιωτικώς», όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, εξίσου όμως έχει δικαίωμα η Ελλάδα να του κλείσει την πόρτα. Δημοκρατικές χώρες είναι και η Γερμανία και η Ολλανδία, οι οποίες έκλεισαν την πόρτα στον Ερντογάν, το 2017. Η Ολλανδία, μάλιστα, βρέθηκε ένα βήμα πριν από τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεών της με την Τουρκία.

Οι σχέσεις της Αθήνας με τα Τίρανα υποτίθεται ότι βρίσκονται σε κρίση, εξαιτίας της «υπόθεσης Μπελέρη», αλλά ο Αλβανός πρωθυπουργός θέλει να κάνει βόλτα στην Αθήνα και ουδείς του χαλάει το χατήρι. Εάν αυτή είναι η σοβαρή αντιμετώπιση που διατείνεται ότι έχει η κυβέρνηση ως προς την «υπόθεση Μπελέρη», τότε ποια θα ήταν η ανεκδοτολογική διάστασή της;
Να σημειωθεί πως το 2017, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε «απαιτήσει» από τη Γερμανία και την Ολλανδία να πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις Τούρκων (υπάρχουν πολυπληθείς κοινότητες), με ομιλητές υπουργούς της τότε κυβέρνησης Γιλντιρίμ.

Η τότε κυβέρνηση της Ολλανδίας, όχι μόνο απαγόρευσε στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών να επισκεφθεί το Ρότερνταμ και κατόπιν στην υπουργό Οικογενειακών Υποθέσεων, αλλά όταν η δεύτερη μπήκε οδικώς στη χώρα, την έθεσε υπό περιορισμό και την απέλασε. Αντίστοιχη στάση κράτησαν οι Δανία, Σουηδία, Ελβετία.
Κι’ ας φώναζε ο Ερντογάν και ας χαρακτήριζε τους Ολλανδούς «απογόνους των ναζί, προκατειλημμένους και φοβικούς». Κι’ αυτές δημοκρατικές χώρες είναι. Ωστόσο, όταν η συγκυρία το επιβάλλει, απαγορεύουν τις επισκέψεις και τις συγκεντρώσεις στο έδαφός τους.

Η ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει «προσβληθεί» από τη στάση Ράμα στην «υπόθεση Μπελέρη» γιατί ακολουθεί πολιτική ανοικτών θυρών; Αραγε, υπάρχει κάτι στο παρασκήνιο που αποσιωπάται από τους Ελληνες πολίτες;