H ιδιωτικοποίηση νερού μας χτυπάει την πόρτα

Διαρρηγνύει τα ιμάτια της η κυβέρνηση πως δεν επίκειται ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού αγαθού του νερού, όπως συνέβη ελέω ανταγωνισμού, με πρόσχημα τις φθηνότερες τιμές για τον πολίτη, με την ενέργεια και την τηλεφωνία παλαιότερα. Η διπλή ωστόσο άρνηση κάνει κατάφαση και στην κυβέρνηση ήδη χρησιμοποιούν δυο αρνήσεις τους τελευταίους μήνες. Δεν θα αυξηθεί η τιμή του νερού, δεν θα ιδιωτικοποιηθεί το νερό. Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση κάνει το μαύρο άσπρο αλλάζοντας τις λέξεις στην ατζέντα της. Είπε λοιπόν ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης (στη ΔΕΘ) ότι θα υπάρξει “αμελητέα επιβάρυνση” στους λογαριασμούς του νερού την οποία δεν θα καταλάβει κανείς! Αύξηση αναγκαία επειδή η δαπάνη για το νέο εξαγγελθέν έργο στο πλαίσιο αντιμετώπισης της λειψυδρίας θα είναι πολύ υψηλή. Αμέσως έγινε η εξειδίκευση στη σχετική ειδησεογραφία που στέλνεται στα ΜΜΕ μετατρέποντας την “αύξηση” σε “μικρή αναπροσαρμογή”. Το γλυκό έδεσε με την υπό έκδοση απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος η οποία θα εξειδικεύει τα μέτρα για τη λειψυδρια και θα προβλέπει το πως η κάθε νέα εταιρεία παροχής νερού θα καθορίζει το δικό της τιμολόγιο ανά περιφέρεια και τόπο.

Μετά από όλα αυτά ποιος αλήθεια δεν πιστεύει πως η ιδιωτικοποίηση του νερού μας χτυπά την πόρτα; Χρησιμοποιώντας ένα πραγματικά μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα μας, τη λειψυδρία, η κυβέρνηση στοχεύει να παραδώσει και το τελευταίο “δημόσιο -κοινό αγαθό”, το νερό σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Εκμετάλλευση λειψυδρίας για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μιλά συνεχώς για την “κλιματική αλλαγή” ή την ανάγκη της “πράσινης ανάπτυξης” αλλά για το μείζον ζήτημα της λειψυδρίας που ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, δεν έκανε απολύτως τίποτα. Ούτε ένα έργο υποδομής, ούτε καν να ακούσει -συζητήσει τις ενδιαφέρουσες προτάσεις που είχαν κατατεθεί, ανάμεσα τους κι αυτή του Περιβαλλοντικού Συνδέσμου. Κι ενώ επί χρόνια δεν έκανε καμία πρόβλεψη, καμία ενέργεια, δεν προχώρησε τις αναγκαίες υποδομές για αυτό που όλοι έβλεπαν να έρχεται, συζητούσε την ιδιωτικοποίηση του νερού μελετώντας διάφορα μοντέλα διαχείρισης. Το μοντέλο στην παροχή-διανομή ενέργειας με το οποίο πέρασε η ιδιωτικοποίηση του αγαθού του ρεύματος με τα γνωστά αποτελέσματα, υπερκέρδη για τους ιδιώτες επενδυτές- καταστροφή περιβάλλοντος και πανάκριβοι λογαριασμοί ρεύματος για την κοινωνία, κρίνεται το πλέον επιτυχημένο. Πατώντας ήδη από πέρυσι στις καταστροφικές επιπτώσεις της καταιγίδας Daniel στη Θεσσαλία έβαλε το νερό στο αυλάκι της ιδιωτικοποίησης.

Ο υπουργος Περιβάλλοντος και Ενέργειας μαζί με την εξαγγελία των μέτρων για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας ανακοίνωσε την έκδοση υπουργικής απόφασης με την οποία θα καθορίζεται η τιμολόγηση των υπηρεσιών παροχής ύδατος. Διαπιστώνουμε λοιπόν πως ενσωματώθηκε ήδη η ορολογία με την οποία ντύνουν την ιδιωτικοποίηση του νερού. “Υπηρεσίες παροχής, υπηρεσία διανομής, ειδικά κοινωνικά τιμολόγια, αναπροσαρμογή στα όρια του πληθωρισμού”.

Δεν φαίνονται γνώριμες όλες αυτές οι λέξεις; Χρησιμοποιήθηκαν πριν την επέλαση του χρηματιστηρίου ενέργειας και κάθε αύξηση στους λογαριασμούς βαφτίζεται αναπροσαρμογή. Έτσι φαίνεται πως προχωρά και το σχέδιο για το νερό.

Το κοστολόγιο, η ενοποίηση εταιρειών υδάτων, τα δάνεια τραπεζών

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού η αύξηση στους λογαριασμούς θα είναι στο “πλαίσιο των μέτρων που θα ληφθούν για τη λειψυδρία”. Εισάγεται η “κλιμακωτή χρέωση” ανάλογα με τα επίπεδα κατανάλωσης και ανάλογα την περιοχή της χώρας. Τα νέα τιμολόγια θα καθορίζονται από τον κάθε πάροχο και θα ελέγχονται από την ΡΑΑΕΥ, τη ρυθμιστική αρχή ενέργειας αλλά ο κάθε πάροχος θα μπορεί να αναπροσαρμόζει την τιμή με μόνο κανόνα ότι η αύξηση δεν μπορεί να ξεπερνά τον πληθωρισμό. Κι αφού δεν είπε για ποιον πληθωρισμό μιλά, μπορούμε να συμπεραίνουμε πως οι πάροχοι θα μπορούν να αυξάνουν την τιμή νερού κάθε μήνα όπως συμβαίνει με το ρεύμα; Η κλιμακωτή χρέωση ανάλογα με τα επίπεδα κατανάλωσης επίσης δεν θα έχει ανώτατο όριο τιμής, εκτός από την πρώτη κλίμακα κατανάλωσης που θα πρέπει να είναι προσιτή σε όλους. Θα υπάρχει μέριμνα ειδικού τιμολογίου για δημόσιες κοινωνικές υποδομές, ευάλωτα νοικοκυριά, πολύτεκνες ή τρίτεκνες οικογένειες.

Παράλληλα με την “αναπροσαρμογή” τιμών μπαίνει σε εφαρμογή η αναδιάρθρωση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης(ΔΕΥΑ ). Ο νόμος που άνοιξε το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού πέρασε το καλοκαίρι του 2023 (Ν 5037/2023 ) χωρίς διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους, χωρίς καμία ανακοίνωση των στόχων του. Με αυτόν διευρύνθηκαν οι αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας στους τομείς των Αποβλήτων και των Υδάτων. Ένα χρόνο μετά προχωρά με νομοθετική ρύθμιση η συνένωση των ΔΕΥΑ με επιχείρημα τη δημιουργία “ισχυρών παρόχων νερού” και στόχο να μειωθούν οι τοπικές δημοτικές εταιρείες στο ένα τέταρτο των σημερινών. Το διακύβευμα βέβαια δεν είναι η καλύτερη διαχείριση του νερού όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, αλλά η δημιουργία ισχυρότερων εταιρειών οι οποίες θα συνεργάζονται με τους ιδιώτες.

Έτσι προβλέπεται η ΕΥΔΑΠ να επεκταθεί πέραν της Αττικής, σε Κορινθία, Βοιωτία και Φωκίδα. Το ίδιο και η ΕΥΔΑΘ σε όλο το νομό θεσσαλονίκης και τη Χαλκιδική, ενώ στην υπόλοιπη χώρα, θα υπάρξει ένας πάροχος ανά περιφερειακή ενότητα. Όλες τους ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου θα διαχειρίζονται την παροχή ύδρευσης, θα καθορίζουν τις τιμές νερού, ενώ θα μπορούν να προσφεύγουν στις τράπεζες για δανεισμό. Αυτό που δεν λέγεται είναι τι θα γίνει με τις τοπικές δημοτικές εταιρείες σε περιοχές -στις οποίες το νερό παρέχεται δωρεάν στους πολίτες ή σε χωριά όπου δεν υπάρχουν καν μετρητές νερού στα σπίτια. Προφανώς οι εταιρείες αυτές θα βάλουν λουκέτο όπως συνέβη ήδη με τον Οργανισμό Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας Α.Ε. ο οποίος συστάθηκε με πρόσχημα τις καταστροφές του Daniel για να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

neostrategy.gr