Θεσσαλονίκη: “Η πρώην σύζυγός μου μπλοκάρει την επικοινωνία με το παιδί μου” – Η καταγγελία για ασέλγεια και η… αργή Δικαιοσύνη

Ο Μάνος είναι εργαζόμενος πατέρας στη Θεσσαλονίκη, έχει έναν ανήλικο γιο και τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι χωρισμένος. Ο γιος του ζει με τη μητέρα του στην Αθήνα και την τελευταία φορά που επικοινώνησε μαζί του ήταν πριν από 19 μήνες. Όπως λέει, η πρώην σύζυγός του μπλοκάρει την επικοινωνία τους, παραβιάζοντας αποφάσεις της Δικαιοσύνης που επιτρέπουν να έχει επαφή με το παιδί τους.

«Αρχικά προβήκαμε στην υπογραφή συμφωνητικού που όριζε την επικοινωνία μου με το παιδί. Λόγω μη εφαρμογής της συμφωνίας κινήθηκα δικαστικά οπότε και πήρα νέα καλύτερη επικοινωνία. Η μητέρα, μη θέλοντας να την εφαρμόσει, προέβη σε μια αυθαίρετη μετοίκηση από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα», εξομολογείται ο πατέρας στο thestival.gr.

Ο Μάνος προσπάθησε να έχει επαφή με τον γιο του ακόμα και εξ αποστάσεως, ωστόσο η πρώην σύζυγός του έβαζε συνεχώς εμπόδια, ώσπου μια μέρα βρέθηκε να κατηγορείται για ασέλγεια κατά του παιδιού του. «Ενώ περίμενα να έρθει το καλοκαίρι του 2022, προκειμένου να υλοποιήσω τη μεγάλη καλοκαιρινή επικοινωνία, έκπληκτος έμαθα πως η πρώην σύζυγός μου με κατηγορούσε ότι είχα προβεί σε ασελγείς πράξεις εναντίον του γιου μου», περιγράφει. Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που γινόταν. Έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του.

Με βάση την τεχνική έκθεση ιδιώτη ψυχολόγου της Αττικής, η πρώην σύζυγός του τον μήνυσε για ασέλγεια σε βάρος του παιδιού τους. Με προσωρινή διαταγή, το δικαστήριο όρισε εποπτευόμενη επικοινωνία πατέρα – παιδιού, υπό την παρουσία της μητέρας.

Ωστόσο, μέχρι και σήμερα η επικοινωνία με τον γιο του δεν είναι εφικτή, καθώς όπως λέει, η πρώην σύζυγός του θέλει να τον εκδικηθεί, βάζοντας στη μέση το ίδιο τους το παιδί. «Πιστεύω ότι η πρώην σύζυγός μου είναι νάρκισσος. Ο ναρκισσισμός είναι μια ψυχολογική διαταραχή στην οποία όλοι οι αποξένωνες γονείς είναι νάρκισσοι. Δεν ανέχονται την απόρριψη γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους τους τέλειους γονείς. Το μόνο που επιζητούν είναι η εξόντωση του άλλου γονέα, φτάνοντας μέχρι και στο σημείο, μην έχοντας καμιά ηθική αναστολή, να κατηγορήσουν τον πρώην σύζυγο τους με την ειδεχθέστερη κατηγορία που μπορεί να υπάρξει, αυτή της ασέλγειας στο ίδιο τους το παιδί», αναφέρει και προσθέτει πως έχουν μεσολαβήσει δύο χρόνια πλήρους αποξένωσης «που το παιδί κακοποιείται ψυχολογικά από το μητρικό περιβάλλον και την ψυχολόγο. Φτάνουν στο σημείο να μην το πηγαίνουν ακόμη και στο σχολείο για να μην το παραλάβω από εκεί».

«Με αποκαλούσαν βιαστή και ασελγό»

Ο Μάνος περιγράφει τον μικρό του γιο, τις στιγμές που περνούσαν μαζί αλλά και μερικά έντονα περιστατικά που βίωσε με την πρώην σύζυγό του και την οικογένειά της, τις φορές που προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το παιδί τους.

«Ο γιος μου είναι ένα καταπληκτικό παιδάκι γεμάτο σεβασμό και αγάπη τόσο προς το πατρικό όσο και το μητρικό περιβάλλον. Κατέβαλλα κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η διαμονή του μαζί μου να είναι όσο πιο ευχάριστη γίνεται. Τις φορές που επιχείρησα να τον δω έξω από το σχολείο, η πρώην σύζυγός μου και η μητέρα της, με αποκαλούσαν βιαστή και ασελγό. Με μήνυσαν ακόμη και για ενδοοικογενειακή βία», επισημαίνει.

Όπως αναφέρει ο Μάνος, πατέρας και γιος περνούσαν όμορφά, έκαναν βόλτες, πήγαιναν εκδρομές, αγόραζαν παιχνίδια. «Η μητέρα αναστάτωνε το παιδί, του μετέφερε αρνητικούς χαρακτηρισμούς για την πατρική οικογένεια και γενικά έβγαζε ένα είδος ζήλιας αρνούμενη να δεχτεί ότι το παιδί περνάει καλά και στο πατρικό περιβάλλον. Απειλούσε για επαγγελματική και οικονομική μου καταστροφή, αν τολμούσα να διεκδικήσω οποιαδήποτε επικοινωνία με το παιδί».

Η αποκάλυψη για την ψυχολόγο και η προσφυγή στον Άρειο Πάγο

Ο Μάνος δεν το έβαλε κάτω και με κάθε τρόπο θέλησε να αποδείξει την αθωότητά του.

Αποφάσισε να συλλέξει στοιχεία για την εν λόγω ιδιώτη ψυχολόγο και ήρθε σε επαφή με ένα μεγάλο αριθμό διαζευγμένων πατεράδων. «Όλοι είχαμε αποκοπεί από τα παιδιά μας, με υποτίθεται επιστημονικές γνωματεύσεις ασέλγειας από τη συγκεκριμένη ψυχολόγο και επίσης πολλοί από εμάς είχαν πλέον απέναντι τους το ίδιο δικηγορικό γραφείο το οποίο εκπροσωπούσε τις πρώην συζύγους μας», λέει.

Συνολικά, 16 πατεράδες, ανάμεσά τους και ο Μάνος, προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο – υπόθεση γνωστή και ως «υπόθεση 16 πατεράδων»- καταγγέλλοντας το κύκλωμα εκδόσεως ψευδών βεβαιώσεων για πατρική κακοποίηση, κύκλωμα στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται και η ιδιώτης ψυχολόγος που εξέτασε τον γιο του. «Ζητήσαμε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ελέγξει τη δράση αυτής της ψυχολόγου. Δεν είναι πολύ ύποπτο που σε αυτήν καταλήγουν μαμάδες από όλη την Ελλάδα; Δεν υπήρχαν εκεί ειδικοί ψυχικής υγείας και έπρεπε να πάνε όλες στην Αθήνα;», διερωτάται.

Η Δικαιοσύνη δεν κατάφερε να δείξει γρήγορα αντανακλαστικά. Ο γιος του Μάνου κλήθηκε για εξέταση μετά από επτά μήνες, αφότου έγινε η καταγγελία για ασέλγεια. «Φυσικά ήταν πεντακάθαρη αλλά κακώς υλοποιήθηκε τόσο αργά», σημειώνει ο Μάνος.

Μετά από σχεδόν έναν χρόνο, το παιδί εξετάστηκε στο ειδικό γραφείο εξέτασης αντιληπτικής ικανότητας, «Το Σπίτι Του Παιδιού». «Ο γιος μου υπέπεσε σε πολλές αντιφάσεις και κατέρριψε οποιοδήποτε κατηγορία ασελγείας απέναντι του. Η εξέταση του παιδιού έγινε με χρήση βίντεο, κάτι που η ιδιώτης ψυχολόγος αρνείται να εφαρμόσει».

Η υπόθεση βρίσκεται σε προανακριτικό στάδιο και ο Μάνος περιμένει απαλλακτικό βούλευμα για να τελειώσει ο εφιάλτης που ζει .

«Το παιδί μου υποβάλλεται καθημερινά σε πλύση εγκεφάλου»

Ο Αλέξανδρος περιγράφει τη δική του περιπέτεια προκειμένου να εξασφαλίσει επικοινωνία με την κόρη του, μέσω τη νομικής οδού και μετά τον χωρισμό από την πρώην σύζυγό του, πριν από πέντε χρόνια.

«Έβλεπα έστω και μετ’ εμποδίων την κόρη μου για δυο χρόνια. Ξαφνικά η μητέρα της απέκλεισε την επικοινωνία για ψευδή λόγο. Μέχρι και σήμερα, είδα την κόρη μου τρία Σαββατοκύριακα. Όποτε βρισκόμασταν είχαμε μια πολύ όμορφη σχέση η οποία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη μητρική πλευρά που κάνει τα πάντα για να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα. Το παιδί υποβάλλεται σε καθημερινή πλύση εγκεφάλου», τονίζει στο thestival.gr ο πατέρας.

Η πρώην σύζυγός του έχει αποκλείσει πλήρως την επικοινωνία του με την κόρη του και, όπως λέει, δηλώνει ότι είναι επιθυμία του παιδιού. Ταυτόχρονα, η πρώην σύζυγος του Αλέξανδρου, τον κατηγορεί για ενδοοικογενειακή βία, με τον ίδιο να διαψεύδει οποιαδήποτε τέτοια κατηγορία.

«Αποφάσισα να κινούμαι με υπομονή και τήρηση στο έπακρο των εκάστοτε αποφάσεων. Εάν δεν τηρήσω την απόφαση, μπαίνω αυτόφωρο και προσμετρά αρνητικά στην επικοινωνία μου. Αντιθέτως, τις φορές που η πρώην σύζυγός μου δεν τήρησε τις αποφάσεις, έχω κάνει 20 μηνύσεις και περιμένω να γίνουν τα δικαστήρια. Ποιος θα μου δώσει πίσω τον χρόνο που δεν είδα και δεν βλέπω την κόρη μου;», διερωτάται.

Οι δύο πατεράδες επισημαίνουν πως οι πρώην σύζυγοί τους στρέφουν εναντίον τους τα παιδιά τους μέσω της χειραγώγησης και του φανατισμού. Όπως λένε, εμπιστεύονται την ελληνική Δικαιοσύνη, ωστόσο ζητούν άμεσα την παρέμβασή της για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.

«Είναι δύσκολα τα πράγματα εάν η μία πλευρά έχει αποφασίσει να αποκλείσει την επικοινωνία»

Δυστυχώς, δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο ο αποκλεισμός της επικοινωνίας παιδιού με τον έναν γονέα, παρά τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Όπως επισημαίνει στο thestival.gr η δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω Μίνα Φιλιοπούλου, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη εάν η μια πλευρά έχει αποφασίσει να αποκλείσει την επικοινωνία.

«Οι αποφάσεις που βγαίνουν για την επικοινωνία, βάζουν συνήθως και μία ποινή για αυτόν που θα την παραβιάσει. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι δεν επιβάλλεται αυτομάτως η ποινή. Θα πρέπει να υποβάλει το άλλο άτομο τη μήνυση, να γίνει το ποινικό δικαστήριο στο οποίο θα βεβαιώνεται ότι πράγματι υπήρξε παραβίαση και έπειτα, κάνοντας αγωγή, να απαιτηθεί να καταπέσουν οι ποινές αυτές που είχαν αποφασισθεί», τονίζει.

Στις περιπτώσεις που υπάρχει μία οργανωμένη απόφαση αποκοπής του παιδιού από τον γονέα, δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι επικοινωνίας. «Όλα αυτά παίρνουν πάρα πολύ χρόνο και επί της ουσίας αποκόπτονται οι σχέσεις για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχουμε περιπτώσεις όπου χρειάζεται παιδοψυχολογική παρέμβαση, για να ξαναδημιουργηθεί επαφή», προσθέτει η δικηγόρος.

Όταν ο ένας γονέας έχει καταγγείλει τον άλλον για σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού τους, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι δικαστές διατάσσουν την απαγόρευση της επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα. «Σε αυτές τις περιπτώσεις θα έπρεπε να λαμβάνονται μέτρα ώστε να προστατεύονται και οι δύο πλευρές όταν υπάρχει ακόμη αμφιβολία. Τέτοιες καταστάσεις είναι πολύ δύσκολες και θα έπρεπε να υπάρχουν γρήγορα αντανακλαστικά στις καταγγελίες περί ενδοοικογενειακής βίας. Ο χρόνος είναι επιβαρυντικός συν το στίγμα που κουβαλάει ένας γονιός όταν δεν είναι ένοχος. Η καταγγελία για κακοποίηση είναι όπλο στα χέρια γονέων που θέλουν να αποκόψουν την επικοινωνία. Λόγω του αργού της Δικαιοσύνης, αποκόπτονται τα παιδιά από τους γονείς τους. Θα έπρεπε να λαμβάνονται άμεσα μέτρα, εκτός από τις περιπτώσεις που υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για κακοποίηση του παιδιού», υπογραμμίζει.

Η κα. Φιλιοπούλου επισημαίνει την ανάγκη να λειτουργήσουν οικογενειακά δικαστήρια, τα οποία ήδη από το 1996 προβλέπονται από τον νόμο, αλλά ουδέποτε ιδρύθηκαν. Τα δικαστήρια αυτά θα δικάζουν αποκλειστικά και μόνον τέτοιες υποθέσεις.

Σε συνδυασμό με τη σύσταση των κοινωνικών υπηρεσιών σε κάθε Πρωτοδικείο -υπηρεσίες που ποτέ δε συστάθηκαν παρά την πρόβλεψή τους από τη νομοθεσία- θα χρειαζόταν λιγότερος χρόνος απονομής της Δικαιοσύνης σε τέτοιες υποθέσεις. «Αν γινόταν και τα δύο, θα διευκόλυναν την ταχύτητα», καταλήγει η κα. Φιλιοπούλου.

thestival.gr