Πέρασαν τρία 24ωρα και ουδείς διέψευσε τη φράση που απέδωσε – από την εφημερίδα «Εστία» – ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το 2020 είπε σε συνομιλητή του:
-«Δεν μου αρέσει να βγαίνω τα βράδια στις ταβέρνες για κρασί και φαγητό με τους βουλευτές, αρκεί ότι εκλέγονται χάρη σε αυτά που κάνω ως πρωθυπουργός. Εκείνοι έχουν υποχρέωση σε μένα, όχι εγώ!»
Το απέδειξε στην πράξη.
Δικαίωμά του, να τους αποκλείει ως πρόσωπα από τις κοινωνικές συναναστροφές του. Να βγαίνει για «κρασί και φαγητό» με τη Σακελλαροπούλου, ή τους φίλους του που διορίζει αβέρτα.
Αλλά και οι βουλευτές, αν ερωτηθούν «τον προτιμάτε για παρέα;», η απάντηση μάλλον θα είναι απορριπτική. Το αντίθετο θα απαντούσαν πχ για τους Καραμανλήδες, τον Έβερτ, ή ακόμη και τον Κώστα Μητσοτάκη.
Αλλά ποιος κάνει χάρη σε ποιον είναι συζητήσιμο. Πόσω μάλλον όταν ο πρόεδρος της ΝΔ και Πρωθυπουργός, αντιμετωπίζει τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας το κόμματός του αφ’ υψηλού, αν όχι και με περιφρόνηση.
-«Ποτέ δεν ανασχημάτισες κάποιον εξωκοινοβουλευτικό», του είπε, σε συνεδρίαση, ο Νικήτας Κακλαμάνης. «Αν δεν υπήρξες οπαδός του Σημίτη, υπουργός του Μητσοτάκη δεν γίνεσαι», είπε ο αντιπρόεδρος της Βουλής ένα βράδυ στην τηλεόραση.
Η πεποίθηση «μου χρωστάνε, δεν τους χρωστάω», πηγάζει από τη νοοτροπία του κληρονόμου, που «γεννήθηκε με χρυσά κουτάλια» – όπως του καταλόγισε κάποτε ο Άδωνις Γεωργιάδης – και ασκεί την εξουσία ως δικαίωμα…
Αυτή είναι η πηγή της κρίσης, που αρχίζει να κλιμακώνεται στη ΝΔ. Δεν θα εκτονωθεί, αν -όπως διαρρέουν από το μέγαρο Μαξίμου – το ζεύγος Μητσοτάκη τραπεζώσει συλλήβδην, όσους βουλευτές δεν είναι υπουργοί.
Δεν θέλουν να φάνε οι άνθρωποι – ούτε να τους δώσει το χέρι του, ως οικοδεσπότης μιας βραδιάς. Να τους σέβεται θέλουν – και δεν το βλέπουν.
Προφανώς επειδή νομίζει ότι «εκλέγονται χάρη σε αυτά που κάνει ως Πρωθυπουργός». Μόνο που δεν ήταν πάντα Πρωθυπουργός. Έγινε χάρη σ’ αυτά που έκαναν οι βουλευτές της ΝΔ στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Χωρίς το τρέξιμο του βουλευτή στην εκλογική του περιφέρεια και την εδραιωμένη σχέση του με τους πολίτες της που ανήκουν συντηρητική παράταξη, εκατό Γκρίνμπεργκ και άλλοι τόσοι μιντιάρχες, δεν θα μπορούσαν να τον κάνουν Πρωθυπουργό.
Χωρίς την ψήφο εμπιστοσύνης τους στη Βουλή δεν θα μπορούσε να πάρει και να διατηρήσει το αξίωμα – που ασκεί όχι ως κοινοβουλευτικός Πρωθυπουργός, αλλά ως… «κυβερνήτης».
Για κάποιον λόγο δεν τα πάει καλά με τους εκλεγμένους. Ίσως γιατί όταν κατέθεσε την υποψηφιότητα του για την ηγεσία τη ΝΔ δεν την υπέγραφε κανένας.
Μπορεί και γιατί τον ενοχλεί ότι ο βουλευτής – όσο και αν ο ίδιος μετατρέψει την Κ.Ο. σε λόχο, υπό τον Σκέρτσο και τον Τασούλα – διατηρεί το συνταγματικό προνόμιο της ανεξαρτησίας και των κατά συνείδηση επιλογών.
Δεν μπορεί να τους στερήσει κάτι που δεν τους παραχωρεί ο ίδιος.
Αντίθετα με τους υπουργούς, που υιοθετούν δουλική συμπεριφορά, απέναντι ακόμη και στους μετακλητούς που τον περιβάλουν. Εξηγήσιμο: για το υπουργείο, ευλόγως, αρκεί μια και μόνη προϋπόθεση: η εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού.
Την έχουν, παίρνουν «αυτοκίνητο με κουρτινάκια», όπως σχολίαζε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Την έχασαν, «παίρνουν τα μολύβια τους και φεύγουν τώρα», που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Είναι πλέον ορατό το πρόβλημα σχέσεων του Πρωθυπουργού με τα πρόσωπα που συγκροτούν την Κ.Ο. της ΝΔ. Ίσως γιατί το ίδιο συμβαίνει και με τους πολίτες που την ψηφίζουν: αναδείχθηκε πρόεδρος του κόμματός τους, αλλά δεν έγινε και ηγέτης τους.
Είναι το στοιχείο που άρχισε πλέον να ορίζει την τύχη του. Η εμφάνιση των «11» στη Βουλή – που την επόμενη φορά «θα είναι άλλοι 11», όπως προέβλεψε ο Νικήτας – δείχνει ότι καταρρέει ο βασικός δεσμός – που μόνο επιφανειακά υπήρξε μεταξύ τους: η εμπιστοσύνη.
Αυτό αποβαίνει πάντα υπέρ των βουλευτών και ποτέ υπέρ του Πρωθυπουργού. Έπρεπε να το ξέρει από τον πατέρα του. Ή τον πραγματικό πολιτικό του πρόγονο, Κώστα Σημίτη: όταν τον απέβαλε ταπεινωτικά από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου δεν βρέθηκε κανείς να πει μια κουβέντα συμπάθειας, πλην μιας… κουμπάρας του!
Όσο για τον Γ. Παπανδρέου, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τη μια μέρα του έδωσαν, για τους τύπους, ψήφο εμπιστοσύνης και την επόμενη του εξήγησαν ότι η αληθής έννοιά τους, ήταν να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία.
Χωρίς το κόμμα του να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή – όπως και έγινε. Πολλά δείχνουν ότι πάμε για γαλάζιο ριμέικ.
Υπάρχουν πολύ περισσότεροι λόγοι να μην θέλουν όλο και περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ να παραμένει το κόμμα τους στην οικογένεια Μητσοτάκη. Ιδίως αν πρόκειται να τους συμπαρασύρει η λαϊκή οργή για όσα προκαλεί η διακυβέρνηση υπέρ των καρτέλ, των διαπλεκόμενων, της αδιαφάνειας, του κατευνασμού με την Τουρκία, της εκθεμελίωσης του κοινωνικού κράτους και της κατάργησης των κεκτημένων του μέσου πολίτη.
Η προσωπική συμπεριφορά του Μητσοτάκη, ως επικεφαλής της Εκτελεστικής εξουσίας, απέναντι σε καθέναν από την πλειοψηφία της Νομοθετικής, συνιστά βαθύ αντικοινοβουλευτισμό.
ieidiseis.gr
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSI
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
