Μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Γεραπετρίτης βαρύνεται με την επίδειξη «ρεαλισμού» για περιορισμό της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα έξι ναυτικά μίλια -ρίχνοντας στο πηγάδι το δικαίωμα της επέκτασης στα δώδεκα. Και με την υπόκλιση στον Ταγίπ Ερντογάν, όταν τον υποδέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο, ως επισκέπτη της Σακελλαροπούλου.
Η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν φαίνεται να πολυκαταλαβαίνει τις ακριβώς συμβαίνει αυτή την περίοδο στην εξωτερική πολιτική της χώρας, στην οποία κατέχει την ανώτατη πολιτειακή βαθμίδα.
Άρα, δεν δείχνει ικανή σε στιγμή διακύβευσης θεμάτων εθνικής σημασίας στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, να επαναλάβει τη στάση Προκόπη Παυλόπουλου το 2015 απέναντι στην κυβέρνηση το 2015 -όταν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα κυριαρχούσε η αίσθηση ότι κρίνεται η θέση της χώρας στην Ευρωζώνη.
Να επιστρέψουμε στον υπουργό Εξωτερικών. Ο συμβολισμός σύνδεση της διαβόητης υπόκλισης του σε σχέση με τις απόψεις του ως επικεφαλής- τύποις τουλάχιστον- της ελληνικής διπλωματίας, ταλανίζει τους αναλυτές, ως προανάκρουσμα εξελίξεων.
Αλλά κανείς δεν περίμενε ότι ο ίδιος, θα πρόσθετε μια παράμετρο, αδιανόητη για διαχειριστή της κιβωτού της ελληνικής εξωτερικης πολιτικής: την εθνική κυριαρχία και τα συναφή δικαιώματα στο Αιγαίο.
Μιλώντας σε, ακραία φιλοκυβερνητική, ραδιοφωνική συχνότητα είπε επί λέει -ως πρόβλεψη για όσα έχουν προκύψει στις αλλεπάλληλες επαφές του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο- και φημολογείται ότι θα ανακοινωθούν στις αρχές του νέου έτους ως «ιστορική λύση»:
– «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου ,για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά ἡ όποια θα είναι ήρεμη, μια Ελλαδα τής αυτοπεποίθησης, τής σταθερότητας, τής περηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης».
Ποίον σε έπος, φύγεν έρκος οδόντων; Γιατί να θεωρηθεί μειοδοσία , η … εθνική προσφορά και παρακαταθήκη; Απλώς δεν περνάει από το μυαλό καμιάς γενιάς, ότι η …«ηρεμία» στην περιοχή, μπορεί να προκύπτει με ελληνικά ανταλλάγματα – ήτοι: υποχωρήσεις- και όχι με εγκατάλειψη των τουρκικών διεκδικήσεων ως βάρος της Ελλάδας. Τόσο απλό.
Το κίνητρο του υπουργού Εξωτερικών να προβεί αυτοπροσώπως σε μια τόσο εξωφρενική δήλωση, προκαλεί απορία. Οποιαδήποτε ελληνοτουρκική συμφωνία θα είναι υπόθεση των επικεφαλής των δυο χωρών. Και σε περίπτωση που εγερθεί θέμα μειοδοσίας, θα βαρύνει πρωτίστως τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όχι στον ίδιο.
Αν αυτό που παρακινεί τον Γεραπετρίτη, να σπεύσει στην ανάληψη της συγκεκριμένης ευθύνης, είναι ο… φόβος -για ό,τι θα σημαίνει- δεν αφορά την πολιτική, αλλά την ψυχολογία.
Αν όμως πρόκειται για διατεταγμένη κίνηση προλείανσης των εξελίξεων που αναγγέλλουν έγκυρα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αυτή την περίοδο -με… πακέτα (!) προσφυγών στη Χάγη- η «ηρεμία» που αναγόρευσε σε εθνικό ορόσημο, θα είναι εθνικό δράμα. Και τις πολιτικές ευθύνες δεν θα τις σηκώνουν οι πλάτες ενός, εξωκοινοβουλευτικού, υπουργού.
ieidiseis.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
