Η πλήρης αποδόμηση της «Ατζέντας 2030» και της «αριστείας» για τις Ένοπλες Δυνάμεις με στοιχεία και γεγονότα

Ακούμε συνεχώς από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων εξαγγελίες για ένα καλύτερο στράτευμα, που θα οδηγήσει τη χώρα στη νέα εποχή. Τα «ΘΑ» έχουν αυξηθεί περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο, και η ανερυθρίαστη κοροϊδία έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της. Η πολυδιαφημισμένη «Ατζέντα 2030» ξεδιπλώνεται από την πολιτική ηγεσία, με τους εκλεκτούς της Ανώτατους Αξιωματικούς να χειροκροτούν. Άλλωστε, όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, η καριέρα των Ανωτάτων Αξιωματικών δεν τελειώνει με την αποστρατεία τους· είναι απλώς η αρχή μιας νέας καριέρας με κουστούμι και εμφανή την κομματική τους ταυτότητα.

Ας περάσουμε στην ουσία. Σε μια περίοδο γεωπολιτικών εξελίξεων που αλλάζουν τα πάντα, τόσο στην περιοχή μας όσο και παγκοσμίως, η επιλογή της κυβέρνησής μας είναι η αγορά πανάκριβων νέων οπλικών συστημάτων και η κατασκευή μνημείων για την αισθητική απόλαυση των επισκεπτών του ΥΠΕΘΑ και της ηγεσίας του. Αναρωτήθηκε όμως κανείς από αυτούς ότι όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα χωρίς αξιόμαχο, υψηλής κατάρτισης και εξειδίκευσης προσωπικό; Ακόμη και η συντήρηση των μνημείων απαιτεί την ύπαρξη ικανού και εξειδικευμένου προσωπικού. Ωστόσο, για την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, φαίνεται πως αυτά είναι δευτερεύουσας σημασίας, καθώς πιθανόν να θεωρούν ότι όλα αυτά μπορούν να ανατεθούν σε ιδιώτες, όπως άλλωστε επιτάσσει το ιδεολογικό υπόβαθρο του κυβερνώντος κόμματος.

Διαβάσαμε πρόσφατα για τη σύσκεψη των Υπουργών Άμυνας και Παιδείας με σκοπό να αντιμετωπιστεί η απαξίωση των στρατιωτικών σχολών από τους νέους. Οι δύο ‘ηγέτες’ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κύρια αιτία αυτής της απαξίωσης είναι οι χαμηλές αποδοχές κατά τη φοίτηση και η έλλειψη μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων στις σχολές ΑΣΕΙ. Σοβαρά τώρα, κύριοι Υπουργοί; Έχετε επιτελεία ή απλά ρωτάτε άσχετους για να βγάλετε τέτοια συμπεράσματα; Πιστεύετε πραγματικά ότι κυβερνάτε ένα σύνολο ανόητων που μεγαλώνουν ανόητα παιδιά; Τι αλλάζει με αυτή την εξαγγελία σας όταν οι νέοι γνωρίζουν καλά ότι θα φοιτήσουν σε σχολές που οδηγούν σε εξαιρετικά χαμηλές μισθολογικές αποδοχές, κατώτερες από αυτές του ιδιωτικού τομέα για άτομα με τα ίδια προσόντα, και τους υπόσχεστε μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα που η μόνη τους χρησιμότητα είναι να κορνιζαριστούν και να κρεμαστούν σε έναν τοίχο. Φαντάζομαι ότι γνωρίζετε, κύριοι Υπουργοί, πως ένας στρατιωτικός, όσες σπουδές κι αν έχει, αμείβεται όπως όλοι οι ομοιόβαθμοί του, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη στην εξέλιξή του. Πού ακριβώς βλέπετε το κίνητρο για τους νέους σε όλα αυτά;

Ακούσαμε πρόσφατα ότι βρίσκεται σε επιτελική επεξεργασία σχέδιο αλλαγής του κύκλου σπουδών για τις σχολές ΑΣΣΥ, που προβλέπει τη διακοπή της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης κατά το τρίτο έτος και την αποστολή των σπουδαστών για πρακτική άσκηση (ή, όπως φαίνεται, αγγαρεία) σε μονάδες ανά την επικράτεια. Το χειρότερο, όμως, που φτάνει στα αυτιά μας είναι η πρόθεση αποσύνδεσης της αρχαιότητας – δηλαδή της βαθμολογίας των σπουδαστών – από τη μοριοδότηση των μεταθέσεων. Με άλλα λόγια, πριμοδοτείτε το πατροπαράδοτο «ρουσφέτι» και η «ΑΡΙΣΤΕΙΑ» εξαφανίζεται. Αλήθεια, κύριοι της κυβέρνησης, δεν είστε εσείς που καυχιέστε για την κυβέρνηση των «ΑΡΙΣΤΩΝ»; Αν η επίδοση των σπουδαστών αποσυνδεθεί από το βασικό κίνητρο για υψηλές βαθμολογίες, γιατί κάποιος σπουδαστής να προσπαθήσει και να διαβάσει, όταν ένα τηλεφώνημα σε ένα πολιτικό γραφείο θα αρκεί για να πάρει τη θέση που επιθυμεί μετά την αποφοίτησή του; Και ένα τελευταίο ερώτημα: γιατί αυτή η σπουδή αφορά μόνο τους μαθητές των ΑΣΣΥ; Μήπως εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο απαξίωσης αυτών των σχολών, ώστε οι υποψήφιοι να κατευθύνονται αποκλειστικά προς τα ΑΣΕΙ;

Ανακοινώσατε και πάλι μέτρα για ένα τμήμα του προσωπικού, που αποτελεί το μικρότερο μέρος των Ενόπλων Δυνάμεων, τους αποφοίτους ΑΣΕΙ. Και πάλι, όμως, ξεχάσατε τους αποφοίτους ΑΣΣΥ. Σε αυτούς υποσχεθήκατε μόνο φοιτητικό πάσο. Αλήθεια, για ποιο λόγο να τους το δώσετε; Ξεχνάτε ότι αυτή η κατηγορία σπουδαστών, που έως το 2023 βρισκόταν μεταξύ των σχολών με υψηλή βάση εισαγωγής, απονέμεται τώρα πτυχίο ΙΕΚ. Για ποιο λόγο κάποιος να προσπαθήσει να εισαχθεί σε αυτές τις σχολές, να περιορίσει τις φιλοδοξίες του και να μειώσει τις προοπτικές του, ενώ έχει όλο το μέλλον μπροστά του; Αφού δεν θέλετε να προσφέρετε σε αυτούς τους ανθρώπους αυτό που δικαιούνται, τουλάχιστον πράξτε το τίμιο και βάλτε τους στο παράλληλο μηχανογραφικό με τα υπόλοιπα ΙΕΚ. Δείξτε έτσι ανοιχτά το πραγματικό σας πρόσωπο στην κοινωνία και σε όλους όσοι αποφοίτησαν από αυτές τις σχολές, ώστε όταν έρθει η ώρα της κάλπης να γνωρίζουν και να σας ανταμείψουν ανάλογα. Αρκετά με την κοροϊδία που επί έτη ταΐζετε την ελληνική κοινωνία, παριστάνοντας τους μοναδικούς πατριώτες! Οι στρατιωτικοί, αν ανατρέξουν στο παρελθόν, θα δουν ότι από τις δικές σας κυβερνήσεις δεν έχουν λάβει τίποτα άλλο πέρα από περιφρόνηση, υπεροψία, αδιαλλαξία και υποτίμηση.

Διαβάζοντας την περιβόητη ατζέντα σας στον προσωπικό σας ιστότοπο, κύριε Υπουργέ, βλέπουμε: «Ταυτόχρονα, εκσυγχρονίζουμε και αναβαθμίζουμε το μοντέλο εκπαίδευσης του μόνιμου προσωπικού, δημιουργώντας ενιαία δομή Πανεπιστημίου Αμυντικής Επιστήμης, επεκτείνοντας τα μεταπτυχιακά προγράμματα των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και συνδέοντας τα ερευνητικά κέντρα των Ενόπλων Δυνάμεων με τα Κέντρα Καινοτομίας.» Συμπεριλαμβάνονται οι σχολές ΑΣΣΥ σε αυτό το Πανεπιστήμιο Αμυντικής Επιστήμης; Μπορεί κάποιος αρμοδίως να απαντήσει; Εάν όχι, τότε ποιο είναι το μέλλον αυτών των σχολών, γιατί αν έχετε σχεδιάσει κάτι για τα ΑΣΕΙ, σίγουρα έχετε σχεδιάσει και για τα ΑΣΣΥ, απλά επιλέγετε να μην μας το αποκαλύψετε.

Εμείς θα σας απαντήσουμε τι πραγματικά αναζητούν οι νέοι και δεν βρίσκουν στις εξαγγελίες σας και στο ισχύον καθεστώς, γι’ αυτό και αδιαφορούν για τις στρατιωτικές σχολές:

1. Αποδοχές και συντάξεις που θα συμβαδίζουν τουλάχιστον με αυτές του ιδιωτικού τομέα για προσωπικό με τα ίδια προσόντα, καθώς και με τις απολαβές των συναδέλφων τους σε άλλες χώρες της Ε.Ε.
2. Ίση μεταχείριση κατά τα έτη φοίτησής τους με τους υπόλοιπους φοιτητές των ΑΕΙ, με παροχή όλων των διευκολύνσεων που τους παρέχει το κράτος.
3. Υγειονομική περίθαλψη που να ανταποκρίνεται στην επικινδυνότητα του επαγγέλματός τους, με παροχή όλων των καλύψεων του ΕΟΠΥΥ και ελεύθερη επιλογή ιατρού, ακόμα και εκτός στρατιωτικών νοσοκομείων, καθώς η έλλειψη ιατρικού προσωπικού έχει οδηγήσει σε τραγικές καταστάσεις. Οι στρατιωτικοί αναγκάζονται να συνάψουν ιδιωτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια για να εξασφαλίσουν το αγαθό της υγείας.
4. Ίδρυση Πανεπιστημίου Άμυνας, όπως έχετε υποσχεθεί, με ένταξη όλων των στρατιωτικών σχολών σε αυτό και απονομή πτυχίων με επαγγελματικά δικαιώματα όμοια με αυτά αντίστοιχων σχολών στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
5. Τερματισμός της διάκρισης των στρατιωτικών από τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες με ειδικά δελτία ταυτότητας, τα οποία δεν αναγνωρίζονται από την Ε.Ε.
6. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, που στον ιδιωτικό τομέα δεν έπαψαν ποτέ παρέχονται. Δεν είναι δυνατό το Ελληνικό Δημόσιο να είναι ο χειρότερος εργοδότης και να περιμένει να αντλήσει την ελίτ των νέων.
7. Αποζημίωση της υπερωριακής εργασίας, όπως ακριβώς το κράτος απαιτεί από τους ιδιώτες να αποζημιώνουν το προσωπικό τους. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει και τις αποστολές εκτός υπουργείου, όπως είναι η αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και το μεταναστευτικό.
8. Δημιουργία νέου συστήματος προαγωγών με αντικειμενικά κριτήρια, προσφέροντας κίνητρο απόδοσης και παραμονής στις Ε.Δ., καθώς και κατάργηση του προβληματικού νόμου Βενιζέλου (ν.3883/2010).
9. Επαναφορά των ηλικιακών ορίων για όλες τις κατηγορίες προσωπικού σε ρεαλιστικά δεδομένα για τις Ε.Δ., καθώς η ηγεσία τους είναι γηρασμένη και όσοι ακολουθούν βλέπουν τα χρόνια να περνούν χωρίς προοπτική εξέλιξης. Παράλληλα, ενώ ο Υπουργός είχε αναφέρει στη Βουλή ότι το προσωπικό πληροφορικής άνω των 45 ετών είναι παρωχημένο, συνεχίζει να εμπιστεύεται στελέχη άνω των 60 στη διοίκηση κρίσιμων στρατιωτικών σχηματισμών.
10. Εισαγωγή του επαγγέλματος του στρατιωτικού στη λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών επαγγελμάτων, με παράλληλη επαναφορά της δυνατότητας αποστρατείας στα 25 έτη υπηρεσίας.

Στο τελευταίο σημείο αξίζει να σταθούμε λίγο περισσότερο, καθώς υπάρχει μια γενικότερη παρανόηση σχετικά με τη θετική διάταξη που υπήρχε για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Το 2010, εν μέσω μνημονίων και της σκληρής πολιτικής που επέβαλαν οι εταίροι μας στην Ε.Ε., το δικαίωμα αποστρατείας στα 25 έτη υπηρεσίας καταργήθηκε, ώστε το κράτος να αποφύγει την καταβολή συντάξεων στα στελέχη αυτά σε νεαρή ηλικία και επί πολλά έτη. Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι οι στρατιωτικοί προσφέρουν σε ένα επίπονο και εξουθενοτικό εργασιακό περιβάλλον, και η δυνατότητα αποστρατείας στα 25 χρόνια υπηρεσίας αποτελεί μια αναγκαία ανταμοιβή για την αφοσίωσή τους και τις θυσίες που έχουν κάνει. Ένας στρατιωτικός δεν είναι ένας εργαζόμενος που αν κάνει ένα λάθος μπορεί να το διορθώσει εύκολα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το λάθος μπορεί να αποβεί ανεπανόρθωτο και μοιραίο. Θέλουμε, λοιπόν, σε μία από τις σημαντικότερες δομές του κράτους μας, να έχουμε ανθρώπους που αισθάνονται ότι δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν όπως παλαιότερα; Επιπλέον, το ποσοστό των στελεχών που έκαναν χρήση αυτού του δικαιώματος ήταν εξαιρετικά μικρό σε σχέση με το σύνολο των στρατιωτικών.

Από οικονομική σκοπιά, τι είναι πιο ωφέλιμο για την εθνική οικονομία και τις Ένοπλες Δυνάμεις; Όταν ένα στέλεχος έκανε χρήση του δικαιώματος αποχώρησης, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας απαλλασσόταν από τη μισθοδοσία του, η οποία μεταφερόταν στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, με σαφώς μικρότερες αποδοχές, αναλογικές της προϋπηρεσίας του στις Ένοπλες Δυνάμεις. Σήμερα, παρατηρούμε στελέχη να παραμένουν ενεργά σε ηλικίες που παλαιότερα θα θεωρούνταν αστείες για την υπηρεσία, παραγκωνισμένα, χωρίς διάθεση για δουλειά, απλώς απολαμβάνοντας τον μισθό που δικαιούνται λόγω βαθμού. Τα στελέχη δε που θα προτιμούσαν να αποχωρήσουν, το έπρατταν με σκοπό την εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Άρα, όχι μόνο το κράτος δεν ζημιώνεται, αλλά επωφελείται μέσω επιπλέον εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία και από φόρους. Αυτή η εκδικητική αντιμετώπιση προς ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία της πατρίδας πρέπει να σταματήσει. Είναι καιρός να αποφασίσουμε τι σημαίνει το στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων για τη χώρα: ένας ακόμα δημόσιος υπάλληλος ή θεματοφύλακας της εθνικής άμυνας και ασφάλειας.

Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε σε ένα ακόμα ζήτημα που έχει αναδειχθεί πρόσφατα, την επικείμενη αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας των στρατιωτικών νοσοκομείων. Σε αντίθεση με συνδικαλιστικές οργανώσεις που στηρίζουν την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, εμείς δεν έχουμε σαφή εικόνα της σχεδιαζόμενης νομοθετικής ρύθμισης. Ωστόσο, μπορούμε να εντοπίσουμε τις αδυναμίες του συστήματος. Τα στρατιωτικά νοσοκομεία έχουν υποβαθμιστεί τόσο σε προσωπικό όσο και σε μέσα, με την παρεχόμενη περίθαλψη να υπολείπεται σαφώς σε σύγκριση με τα δημόσια νοσοκομεία. Τα στελέχη ταλαιπωρούνται για να κλείσουν ένα ραντεβού και στερούνται τη δυνατότητα να έχουν προσωπικό ιατρό που γνωρίζει το ιατρικό τους ιστορικό. Τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών στελεχώνονται από νεαρούς και συνήθως ανειδίκευτους ιατρούς, οι οποίοι καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες, αλλά συχνά αυτό δεν είναι αρκετό. Οι Υγειονομικές Μονάδες σε τοπικό επίπεδο δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από ένα παραπεμπτικό προς μεγαλύτερες δομές.

Επιπλέον, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εξακολουθούν να λειτουργούν με παρωχημένα συστήματα, όπως τα βιβλιάρια υγείας και τις ατελείωτες γραφειοκρατικές διαδικασίες για την αποζημίωση φαρμάκων, ενώ το ηλεκτρονικό σύστημα είναι δυσκίνητο. Το προσωπικό υποχρεούται να εξετάζεται αποκλειστικά από στρατιωτικούς ιατρούς, οι οποίοι γίνονται ολοένα και πιο σπάνιοι, ενώ οι στρατιωτικοί ιατροί επιτρέπεται να ασκούν παράλληλα ιδιωτικά ιατρική. Οι στρατιωτικοί, ωστόσο, δεν έχουν την επιλογή να επισκεφθούν ιδιώτες ιατρούς για ταχύτητα και ευελιξία. Τα φαρμακεία που εξυπηρετούν συνταγές στρατιωτικών είναι ελάχιστα, και ακόμα και για εξετάσεις ή επεμβάσεις οι στρατιωτικοί δεν έχουν την ελευθερία επιλογής που έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν: εξαιρούνται οι Έλληνες στρατιωτικοί από το Σύνταγμα και υποχρεώνονται σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις για τη διασφάλιση της υγείας τους;

Κλείνοντας, θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν έχουμε καμία ουτοπική προσδοκία από τη συγγραφή αυτού του άρθρου. Αμφιβάλλουμε αν κάποιος στην ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας θα μπει στον κόπο να το διαβάσει. Ακόμα κι αν το διαβάσει, είμαστε σίγουροι ότι δεν θα κατανοήσει τίποτα. Όχι επειδή δεν μπορεί, αλλά γιατί η άνεση του μισθού του, τα προνόμια του αξιώματός του και η πολυτελής ατμόσφαιρα του γραφείου του δεν του επιτρέπουν να κατανοήσει τις ανησυχίες αυτών που τον τοποθέτησαν εκεί. Καληνύχτα, κύριοι Υπουργοί. Καληνύχτα, κύριοι Αρχηγοί. Καληνύχτα, Ελλάδα! Η απαξίωση, κύριοι, πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα. Έχετε ήδη λάβει την προκαταβολή από τους νέους μας· τώρα κάντε υπομονή για την εξόφληση.

miolitaire.gr