Μητσοτάκης – Ανδρουλάκης: Πίσω από τα «πώς – πότε» ενός τετ α τετ

Όσα είπαν οι δύο άνδρες μεταξύ τους – τις ακριβείς διατυπώσεις τους δηλαδή -, πόσω μάλλον όσα είχαν στο μυαλό τους την ώρα που μιλούσαν ως προς τις στοχεύσεις τους και τη στρατηγική, τα ξέρουν μόνο οι ίδιοι.

Η γενική ιδέα του τηλεφωνήματος, το βράδυ της εσωκομματικής (εκλογικής) νίκης του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, είναι γνωστή. Στη μία γραμμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τα συγχαρητήρια, στην άλλη ο Νίκος Ανδρουλάκης, δικαιωμένος και ευτυχής για την έκβαση της σχεδόν τετράμηνης εσωτερικής διαδικασίας. Το κλίμα ήταν θετικό, συμφωνούν και οι δύο πλευρές. Και πριν από τις «καληνύχτες» κορυφής ειπώθηκε και κάτι για συνάντηση. Ότι πρέπει να μπορούν να συζητάνε.

Η πρώτη κίνηση

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, φυσικά. Ακόμα και όταν πρόκειται για ένα – αυτονόητο, στο πλαίσιο του πολιτικού πολιτισμού – τηλεφώνημα μεταξύ ενός πρωθυπουργού και ενός επανεκλεγέντα προέδρου. Από το «πράσινο» περιβάλλον διαμορφωνόταν εξ αρχής η εικόνα ότι δεν ορίστηκε ραντεβού. Κάτι γενικόλογο, ναι, υπήρξε στη λογική να τα πουν οι δυο τους κάποια στιγμή. Από την άλλη πλευρά η «γαλάζια» διαρροή ήθελε τον Μητσοτάκη να εκφράζει ευθέως την επιθυμία να έχουν «σύντομα μια συνάντηση».

Την επομένη, ο κυβερνητικός πορτ παρόλ επεσήμανε μέσα από το pressroom (ερωτηθείς σχετικά για την επικοινωνία) ότι «επίκειται, θεωρώ, μία συνάντηση, η οποία μέλλει να κανονιστεί μεταξύ των γραφείων τους». Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η απορία: ποια πλευρά και περίπου πότε θα κάνει την πρώτη κίνηση, σηκώνοντας το τηλέφωνο για δηλώσεις διαθεσιμότητας και προσδιορισμό της ημερομηνίας;

Η κυβέρνηση θέλησε να προλάβει τις απαντήσεις. «Ο πρωθυπουργός συνεχάρη τον κ. Ανδρουλάκη για την εκλογή του, του είπε ότι είναι στη διάθεσή του για συνάντηση, του πρότεινε τη συνάντηση» είπε ο Παύλος Μαρινάκης (Mega). Και επί της ουσίας έσπευσε να επισημάνει ότι η μπάλα είναι στο ανδρουλακικό γήπεδο και όχι στο πρωθυπουργικό γραφείο: για το τετ α τετ «δηλαδή, περιμένουμε από τον κ. Ανδρουλάκη το πότε επιθυμεί να γίνει».

Το Μαξίμου το έδειξε με σαφήνεια: είναι αποφασισμένο να… μην (ξανα)σηκώσει πρώτο το τηλέφωνο. Μένει στο «εμείς το ζητήσαμε το ραντεβού, ας μας ενημερώσουν για το τι ακριβώς επιθυμούν». Ξεκίνησε, εν ολίγοις, το «μαρκάρισμα» στον Ανδρουλάκη. Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ θα ήθελε κάτι πιο οργανωμένο, μια θεσμική, επίσημη πρόσκληση – όχι να κινήσει τη διαδικασία.

Αντίστοιχο «συγχαρητήριο» τηλεφώνημα του Μητσοτάκη είχε γίνει το 2021, όταν ο Ανδρουλάκης πρωτοέπιασε τα ηνία του ΠΑΣΟΚ. Για να φτάσουν οι δυο τους τελικά στη… μη συνάντηση και στις δύσκολες μεταξύ τους σχέσεις, οι οποίες διαρκώς επιδεινώνονταν – ειδικά από το καλοκαίρι του 2022 με την υπόθεση των υποκλοπών ανάμεσά τους έκτοτε. Αυτήν που έμεινε χωρίς απαντήσεις – ο Ανδρουλάκης, σίγουρα, δεν τις πήρε, μιλώντας για υπόθεση «διπλό σκάνδαλο, σκάνδαλο παρακολούθησης και σκάνδαλο συγκάλυψης».

Θα ήθελαν μια συνάντηση;

Κατά βάθος κανείς από τους δύο δεν ήθελε τότε πραγματικά την κατ’ ιδίαν συνομιλία. Ίσως ακόμα και σήμερα να βλέπουν και οι δύο πλευρές μια σειρά από «παγίδες» σε ένα – κατά τ’ άλλα τυπικό και μάλλον σύνηθες – πολιτικό ραντεβού. Ίσως οι προτεραιότητές τους να απέχουν από κάτι τέτοιο τώρα. Φαίνεται όμως μια πρώτη διάθεση να βρεθεί άκρη αυτή τη φορά στα… διαδικαστικά με εξελίξεις από βδομάδα. Εκτός κι αν πάλι κάπου… κολλήσουν οι συνεννοήσεις – δεν βρεθεί κοινός χρόνος σύντομα ή τόπος, ας πούμε.

Και οι δύο πλευρές επιχειρούν τη «θεσμικότητα». Αναγνωρίζουν προφανώς ότι κέρδη ή αντίστοιχα απώλειες, έστω και μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο, θα υπάρξουν σε κάθε περίπτωση. Σε ποια πλευρά; Αυτό θα φανεί στις… λεπτομέρειες από βδομάδα.