Κάνουν τον τυχάρπαστο Κασσελάκη θύμα και μάρτυρα!

Όταν έπεσε στην πολιτική αγορά ο εξ Αμερικής ουρανοκατέβατος και έδινε διαπιστευτήρια πεποιημένης περσόνας-δήθεν αριστερός, δήθεν εφοπλιστής, δήθεν φρέσκια φωνή στον φθίνοντα ΣΥΡΙΖΑ- μονάχα αμήχανοι, τυφλοί και επαγγελματίες καρεκλοθήρες δεν έβλεπαν την καταιγίδα που ερχόταν.

Αντίθετα, κάποιοι διαπίστωσαν νωρίς ότι επελαύνει ένας διαλυτικός βοναπαρτισμός και αποχώρησαν συκοφαντούμενοι ως διασπαστές από τους Ηρακλείς του στέμματος και μετέπειτα -οποία ευελιξία οι μπαγάσηδες!- δεινούς επικριτές του Κασσελάκη.

Η σημερινή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ -ιλαροτραγική και απωθητική- σημαίνεται από ένα ανατριχιαστικό στοιχείο που αποθεώνει την σταλινική λογική και αποκαλύπτει άκρως αντιδημοκρατική συμπεριφορά:

Αντι να αναμετρηθούν με τον Κασσελάκη στον στίβο του Συνεδρίου και να εναποθέσουν στην ετυμηγορία των μελών την τύχη του κόμματος, τον…απέκλεισαν από υποψήφιο με ένα φάσμα επιχειρημάτων που κινούνται μεταξύ αμηχανίας και εκνευρισμού. Πιο ηχηρή εκδήλωση φόβου ότι θα επικρατήσει ο Κασσελάκης δεν υπάρχει.

Ζώντας στον κόσμο τους δεν καταλαβαίνουν ή δεν νοιάζονται για τις τρομακτικές επιπτώσεις στον ΣΥΡΙΖΑ από την θλιβερή σημερινή εικόνα του. Επιπτώσεις απτές τώρα  (ραγδαία πτώση στις δημοσκοπήσεις) και εξίσου καταστροφικές στις προσεχείς εθνικές εκλογές. Υποτιμούν βάναυσα την κοινωνία και θα το πληρώσουν ακριβά.

Αντι να εκθέσουν πολιτικά τον ευάλωτο Κασσελάκη, καταφεύγουν στην πεπατημένη του κομματικού ιερατείου: λογής τερτίπια, μεθοδεύσεις και απίστευτες επινοήσεις, λές και ο κόσμος –ενεός στην αρχή, σαρκαστής μετά και αηδιασμένος τώρα- δεν βλέπει αυτό το αιματηρό πανηγύρι σκοπιμοτήτων και πολιτικού αυτισμού/αυτοχειριασμού.

Λένε ότι ο τυχάρπαστος θέλει ένα ΣΥΡΙΖΑ απονευρωμένο ιδεολογικά και ξένο προς τις αφετηριακές αξίες του. Μάλιστα. Ετσι είναι. Αυτό θέλει και ποτέ δεν το έκρυψε ο Κασσελάκης. Το υπαινισσόταν στην αρχή και το έλεγε καθαρά στη συνέχεια, την ώρα που οι σημερινοί σφοδροί επικριτές του είτε σιωπούσαν είτε τον ανέχονταν ή τον χειροκροτούσαν.

Λένε ότι πρέπει να φύγει τώρα γιατί λωβιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ετοιμάζει δικό του κόμμα. Ετσι είναι. Αλλά ποιος θα αποφασίσει την εκδίωξη, τον εξοστρακισμό και τον αποκλεισμό του; Οι μαστοράντζες των κομματικών γραφείων ή ο λαός που τον ψήφισε και τον εξέλεξε αρχηγό;

Και με τόσα που του καμαρτυρούν, γιατί δεν εμπιστεύονται την κρίση αυτού του λαού, καθώς και των μελών του Συνεδρίου που θα αποφανθούν; Εκτός κι αν οι κομματικές δολιχοδρομίες και τα αστεία επιχειρήματα(π.χ. λόγος διαγραφής το γελοίο εξώδικο που ο άλλος το πήρε πίσω) σαρκώνουν και νομιμοποιούν ένα πολιτικό όργανο που περιφρονεί την λαϊκή βούληση και την υποβαθμίζει.

Κάνουν ο,τι μπορούν για να ανταγωνιστούν τον Κασσελάκη σε ασχημίες και φάλτσα. Κι όσο υπερασπίζονται το δικαίωμά τους-δηλαδή την εξωφρενική αυθαιρεσία τους- να θέσουν εκποδών τον σαλτιμπάγκο, τόσο εκτίθενται.
Διότι η έλλειψη ψυχραιμίας, οι σπασμωδικές ενέργειες και η δυσανεξία τους απέναντι στα στοιχειώδη της δημοκρατικής τάξης-ιδιαίτερα ο απεχθής αποκλεισμός του Κασσελάκη και η θρασύτατη απειλή διαγραφής του-δεν κρύβονται. Πρόκειται για λύματα που λερώνουν την συγκεκριμένη Αριστερά.

Εκείνος ο δεινός γραφιάς και συνάμα ιστορική παρουσία της εν γένει Αριστεράς, ο Θανάσης Καρτερός, υπενθυμίζει ότι ο εν εξελίξει εμφύλιος ευνοεί τον Κασσελάκη και σημειώνει απευθυνόμενος στην διευρυμένη χορεία των «87»:
«Εκείνο τον αποκλεισμό που είναι νόμιμος και ηθικός, αλλά είναι συζητήσιμο αν συμβάλει στο κλίμα ψυχραιμίας που χρειάζεται σήμερα, δεν τον ξανασκέφτονται; Για πολλούς λόγους. Ενας εκ των οποίων είναι να δώσουν την ευκαιρία στον Κασσελάκη να διαπιστώσει τι σημαίνει η λαϊκή ρήση ότι στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. Με την ψήφο των μελών»( από το Dnews).

Ας αφήσουμε στην άκρη τον υποκειμενισμό του Καρτερού περί νόμιμου και ηθικού αποκλεισμού κι ας μείνουμε στο διά ταύτα. Στην επανεξέταση, την πιθανή άρση του αποκλεισμού και την τελική αναμέτρηση στο Συνέδριο, χωρίς-λέμε εμείς- να έχουν προηγηθεί επεμβατικές αγριότητες για αποκλεισμούς οργανώσεων κλπ.

Αν το ξανασκεφτούν και εγκαταλείψουν τις θλιβερές επινοήσεις για να διώξουν αυθαιρέτως τον Κασσελάκη, κάτι θα σώσουν από τον πολιτικό εαυτό τους. Αν επιμείνουν, θα καταφέρουν το πρωτοφανές. Θα καταστήσουν θύμα τον θύτη. Και μάρτυρα τον τυχάρπαστο.