Ελληνοτουρκικά: «Έλπιζε για το καλύτερο, περίμενε το χειρότερο» η στάση της Αθήνας ενόψει της συνάντησης Γεραπετρίτη – Φιντάν

Ο τίτλος του σατιρικού τραγουδιού από τις «12 Καρέκλες» του Μελ Μπρουκς («Hope For The Best Expect The Worst») ταιριάζει… γάντι, όσον αφορά στις προσδοκίες της Αθήνας από τη σημερινή συνάντηση – στις 10:30 το πρωί – του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, με τον Τούρκο ομολόγου του, Χακάν Φιντάν.

Τυπικά, η ατζέντα περιλαμβάνει διμερή και διεθνή θέματα, καθώς και την προετοιμασία για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, ωστόσο, όπως είναι ήδη γνωστό, οι επικεφαλής της διπλωματίας των δύο χωρών καλούνται να ανιχνεύσουν τις δυνατότητες που υπάρχουν ώστε Αθήνα και Άγκυρα να καταλήξουν σε συνυποσχετικό προς το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, προκειμένου να επιλυθεί η μοναδική διαφορά μεταξύ των δύο χωρών που αναγνωρίζει η Ελλάδα, δηλαδή η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

Η Άγκυρα, διά διαρροών στα τουρκικά ΜΜΕ έχει διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να μπει σε αυτή τη διαδικασία μόνο για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, ανοίγοντας τη «βεντάλια» των απαιτήσεών της: εναέριος χώρος και FIR Αθηνών, νησιά των οποίων την κυριότητα αμφισβητεί, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Ενώ στο παρασκήνιο κάθε τόσο ανοίγει ζήτημα τουρκικής μειονότητας στη Θράκη και προβάλλει διαρκώς το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», όπως φάνηκε και με το περιστατικό της Κάσου, πριν από μερικούς μήνες.

Υπό αυτή την έννοια, η φράση του Γ. Γεραπετρίτη σε συνέντευξή του στην Hurriyet, ότι «έχω πλήρη συναίσθηση της δυσκολίας του εγχειρήματος, αλλά είναι χρέος να προσπαθήσουμε. Και, πάντως, οφείλουμε να διατηρήσουμε την καλή συνεργασία και τους ωφέλιμους διαύλους επικοινωνίας» είναι ενδεικτική του μεγέθους του… καλαθιού που κρατάει η Αθήνα σχετικά με τη συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά και των προσδοκιών που τρέφει για την κατάληξη των συζητήσεων με την Άγκυρα, η οποία, είναι προφανές, δεν κάνει πίσω στους μαξιμαλισμούς της.

Από την πλευρά του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, περιγράφοντας το πλαίσιο του διαλόγου, μίλησε για «δύο προϋποθέσεις για τις οποίες σε καμία περίπτωση η Ελλάδα δεν πρόκειται να κάνει το παραμικρό βήμα πίσω. Η μία είναι, τι συζητάμε. Αυτή είναι η μία βασική προϋπόθεση και εμείς συζητάμε μόνο τον καθορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας και τίποτα άλλο. Κανένα άλλο θέμα, υπηρετώντας τη διαχρονική εθνική θέση. Και η δεύτερη είναι, οι αρχές αυτής της συζήτησης. Και εμείς συζητάμε αυτή την μόνη διαφορά, τον καθορισμό ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, επί τη βάση του Διεθνούς Δικαίου και με κανέναν άλλο τρόπο».

Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση περιμένει να διαπιστώσει τι επίδραση θα έχει στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ η αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο και η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στο τιμόνι της υπερδύναμης. Στην Αθήνα δεν ξεχνούν ότι η προηγούμενη θητεία Τραμπ είχε σημαδευτεί, τόσο από στενές σχέσεις, όσο και από σφοδρότατες κρίσεις με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, πάντως, τότε είχε σχεδόν άμεση πρόσβαση στον πρόεδρο των ΗΠΑ, σε αντίθεση με τις αποστάσεις που είχε τηρήσει ο Τζο Μπάιντεν.

Στο πλαίσιο αυτό, η Αθήνα – ούτως ή άλλως επιφυλακτική, «δεν είμαστε αφελείς», έχει πει και ξαναπεί ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης – αναμένεται να συνεχίσει το διάλογο με την Άγκυρα σε όλα τα προκαθορισμένα πεδία και τις επαφές για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, αλλά, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, χωρίς βιασύνη και χωρίς την παραμικρή υποχώρηση από τις «κόκκινες γραμμές» που ούτως ή άλλως έχει εξαρχής θέσει η Ελλάδα.

Εξ ου και η φράση του υπουργού Εξωτερικών, ότι «δεν μένουμε στις στερεότυπες αντιλήψεις, προσπαθούμε να γεφυρώσουμε τις διαφωνίες μας και, αν αυτές δεν γεφυρώνονται, προσπαθούμε τουλάχιστον αυτές να μην προκαλούν κρίσεις. Η εναλλακτική της μόνιμης υπερέντασης, της εχθροπαθούς ρητορικής και του διαρκούς κινδύνου θερμού επεισοδίου δεν ωφελεί κανέναν. Πρωτίστως δεν ωφελεί τους δύο λαούς» μοιάζει να συμπυκνώνει όλη τη στρατηγική της Αθήνας.

«Hope For The Best Expect The Worst», που θα έλεγε και ο Μελ Μπρουκς…

topontiki.gr