Κόφτες για κατώτατο μισθό, υπερπλεόνασμα φόρων από την ακρίβεια 

Η μαγική εικόνα των “μεγάλων αυξήσεων” στον κατώτατο μισθό έως το 2028 και της περίφημης “αλλαγής” στις διατάξεις του νομοσχεδίου ότι απαγορεύεται η μείωση του κατώτατου μισθού, “παίζουν” μονότονα στις κυβερνητικές δηλώσεις και εμφανίσεις μετά την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή. Το νομοσχέδιο μαζί με τον κρατικό προϋπολογισμό που επίσης είναι στη Βουλή, επιβεβαιώνουν την παγίωση της πολιτικής των κοινωνικών ανισοτήτων. Η ωραιοποιημένη εικόνα που θέλει να παρουσιάζει η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη με τα “υπερπλεονάσματα” πλέον των 6 δισεκ. και της αύξησης στον κατώτατο μισθό, καταρρέει στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ και στους λογαριασμούς ρεύματος. Η κοινωνία στενάζει από την ακρίβεια, η κυβέρνηση χαίρεται για τα επιπλέον έσοδα από την φοροαφαίμαξη των πολιτών, αλλά για τα δισ. που θα πάνε στις τσέπες των δανειστών.

“Απαγόρευση” αυξήσεων,  Συλλογικές συμβάσεις εργασίας στο απώτερο μέλλον

Οι εταιρείες SpaceX και Amazon που ανήκουν στους δύο πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου Ιλον Μασκ και Τζεφ Μπέζος, μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ προσέφυγαν στη δικαιοσύνη απαιτώντας να κριθεί αντισυνταγματικό το Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων (NLRB). Πρόκειται για οργανισμό που ιδρύθηκε με νόμο του Κογκρέσου το 1935 και επιτηρεί την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, ανάμεσα τους και τις διαπραγματεύσεις για Συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Στην Ελλάδα οι απαιτήσεις των πιο πλούσιων και ισχυρών δεν χρειάζονται προσφυγές στη δικαιοσύνη. Ικανοποιούνται με διαφορετικό τρόπο. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποχρεωμένη να εντάξει την εθνική νομοθεσία την Ευρωπαϊκή Οδηγία για τους κατώτατους μισθούς, έφτιαξε ένα νομοσχέδιο με το οποίο πρακτικά θα μπορεί όποτε το θελήσει να “απαγορεύει” την αύξηση στους κατώτατους μισθούς. Επιπλέον τα επόμενα τρία χρόνια το ύψος τους θα το καθορίζει η κυβέρνηση. Κι αντί οι Συλλογικές συμβάσεις εργασίας να γίνουν υποχρεωτικές, ενσωματώνεται μηχανισμός για τη μόνιμη συμπίεση των αποδοχών και διατηρείται η ζούγκλα καθορισμού εργασιακών σχέσεων αποκλειστικά από τους εργοδότες χωρίς κανόνες.

Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι ο “αλγόριθμος” που καθορίζει το ποσοστό αύξησης στους κατώτατους μισθούς οδηγεί σε γενναιόδωρες αυξήσεις από το 2028 και μετά. Στην πραγματικότητα το νομοσχέδιο εισάγει επτά κόφτες με τους οποίους απαγορεύονται οι αυξήσεις! Ο αλγόριθμος στο οποίο έχει διαφωνήσει και η ΓΣΕΕ η οποία ζήτησε την θεσμοθέτηση Συλλογικών συμβάσεων εργασίας, χρησιμοποιείται για τον αυτόματο μηχανισμό αναπροσαρμογής του κατώτατου μισθού εισάγοντας τέσσερα κριτήρια, την αγοραστική δύναμη των νομοθετημένων κατώτατων μισθών, λαμβανομένου υπόψη του κόστους διαβίωσης, το γενικό επίπεδο των μισθών και την κατανομή τους, τον ρυθμό αύξησης των μισθών και τις οικονομικές εξελίξεις σε σχέση με την παραγωγικότητα.

Οι κόφτες που προβλέπει το νομοσχέδιο ακυρώνουν στην πράξη την “αυτόματη αναπροσαρμογή” η οποία προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή οδηγία αλλά και τον ίδιο τον αλγόριθμο και πρακτικά δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να απαγορεύει τις όποιες αυξήσεις, ακόμη κι αν συμφωνηθούν ανάμεσα στους εταίρους.

Προβλέπεται η δημιουργία μιας “Επιστημονικής Επιτροπής” η οποία θα εισηγείται το πάγωμα των μισθών για το επόμενο έτος «αν συντρέχουν λόγοι». Οι λόγοι αυτοί είναι:

1. Η οικονομία βρίσκεται σε σημαντική ύφεση
2. Καταγράφεται σημαντική απόκλιση του εθνικού πληθωρισμού (Δείκτη Τιμών Καταναλωτή) από τον στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας 
3. Υπάρχει σημαντική ανισορροπία στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών 
4. Καταγράφεται σημαντική αύξηση του ποσοστού της ανεργίας
5. Η αναπροσαρμογή δεν δικαιολογείται από τα επίπεδα και τις μακροπρόθεσμες εξελίξεις στην παραγωγικότητα ή την απόκλιση του κατώτατου μισθού από το 60% του ακαθάριστου διάμεσου μισθού 
6. Υπάρχει υπέρβαση στις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας
7. Υπάρχουν έκτακτες περιστάσεις

Όπως είναι φανερό με αυτό το γενικόλογο πλαίσιο η κάθε κυβέρνηση μπορεί να καταργήσει την αντικειμενικότητας της “αυτόματης αναπροσαρμογής” στους κατώτατους μισθούς αφού ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να επικαλεστεί οποιονδήποτε από τους 7 παραπάνω λόγους.

Όσο για τις Συλλογικές συμβάσεις εργασίας για τις οποίες προτρέπει (αλλά δεν υποχρεώνει) η Ευρωπαϊκή οδηγία, η κυβέρνηση στην ουσία τις καταργεί δια της διολίσθεως στο άμεσο μέλλον. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται προβλέπεται η επεξεργασία ενός σχεδίου δράσης με διάρκεια από 1 έως 5 έτη, με το οποίο θα οριστεί το «χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένα μέτρα για τη σταδιακή αύξηση του ποσοστού κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις». Άρες μάρες που λέει και το λαϊκό γνωμικό.

Έσοδα από αιματηρή φορολογία, αποταμίευση από τις πενιχρές ενισχύσεις 

Το νομοσχέδιο για τους κατώτατους μισθούς οφείλουμε να “το διαβάζουμε” ως ένθετο στον πολυσέλιδο κρατικό προϋπολογισμό για το 2025. Καταρχήν αξίζει να σημειωθεί πως για το 10μηνο του 2024 η κυβέρνηση παρουσιάζει δημοσιονομικό πλεόνασμα 6,1 δισ. ευρώ ενώ προβλεπόταν έλλειμμα 2,2 δισ. Το υπερπλεόνασμα αυτό είναι αποτέλεσμα της φοροληστρικής πολιτικής μέσω της διαρκούς άρνησης της να λάβει μέτρα για την ακρίβεια. Το δεύτερο σημείο που αξίζει είναι ότι με την πολιτική φτωχοποίησης “κρατήθηκαν” στον κρατικό κουμπαρά σχεδόν 4,8 δισεκ. ευρώ. Χρήματα που είχαν προϋπολογιστεί για το 2024 να δοθούν ως ενίσχυση στην κοινωνία, αλλά και για δαπάνες σε παιδεία, υγεία και δεν δόθηκαν. 

Το τρίτο σημείο για το οποίο η κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος και αρνείται να σχολιάσει είναι ότι σχεδόν το 70% των εσόδων του Προϋπολογισμού για το 2025 προέρχεται από τον ΦΠΑ και τον φόρο εισοδήματος. Μόνο από τους δυο αυτούς φόρους προβλέπονται έσοδα 51,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Όλα τα υπόλοιπα περί ανάπτυξης, επενδύσεων, εξαγωγών κ.λ.π., κ.λ.π, βρίσκονται στις ωραιοποιημένες κατασκευασμένες εικόνες των κυβερνητικών στελεχών. Δεν είναι τυχαίο ότι παράγοντες της αγοράς που ζητούν μέτρα όπως τη μείωση του ΦΠΑ προκειμένου να ανακοπεί το κύμα της ακρίβειας ή πλαφόν σε ανώτατες τιμές ή ανώτατη τιμή προϊόντων στο ράφι, επισημαίνουν ότι οι “υπερκοστολογήσεις” είναι αυτές που φέρνουν τα πλεονάσματα και όχι η ανάπτυξη,

Είναι φανερό ότι και με τον προϋπολογισμό του 2025 η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη συνεχίζει τη βαθιά αντιλαϊκή οικονομική πολιτική, από τη μια κάνει αφαίμαξη μέσω των έμμεσων και άμεσων φόρων, από την άλλη πετάει ψίχουλα στην κοινωνία διαφημίζοντας την “ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος εργαζόμενων και συνταξιούχων”. Αρκεί η επανάληψη των αριθμών. 51,5 δισεκ. από φόρους, 1,3 δισεκ. ευρώ για ενισχύσεις. Οι φόροι μειώνονται μόνο για τις επιχειρήσεις φορτώνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό με “ζημιές”. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η νέα μείωση κατά 1% των ασφαλιστικών εισφορών με την οποία μπαίνει φέσι 400 εκατ. ευρώ στον κλάδο υγείας. Λογαριασμός που θα κληθούν πάλι να πληρώσουν οι πολίτες και οι συνταξιούχοι.

Της Ιωάννας Αναστασίου

neostrategy.gr

stormseeker/unsplash