Η δημοσκόπηση της Metron Analysis που πρόβαλε χτες το βράδυ το Mega επιβεβαίωσε την περιπλοκότητα του πολιτικού σκηνικού. Στην πρόθεση ψήφου η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει το 22,6% (από 22,5% τον Οκτώβριο), το ΠΑΣΟΚ 15,1% (από 15,3%), η Ελληνική Λύση 8,1% (από 7%), το ΚΚΕ 8% (από 6,9%), ο ΣΥΡΙΖΑ 5,7% (από 6,8%), η Φωνή Λογικής 4,5% (από 3,5%), η Πλεύση Ελευθερίας 3,8% (από 4,1%), η Νίκη 2,8% (από 1,9%), η Νέα Αριστερά 2,4%( από 3,1%), το Μέρα25 2% (από 1,4%) και το Κίνημα Δημοκρατίας 1,8%. Η αδιευκρίνιστη ψήφος είναι στο 10,6%.
Τα βασικά χαρακτηριστικά
Πέντε είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του του μπερδεμένου πολιτικού σκηνικού:
1. Το πολιτικό σύστημα είναι πιο κατακερματισμένο από ποτέ.
2. Η Νέα Δημοκρατία παραμένει το αδιαφιλονίκητο πρώτο κόμμα, αλλά η αυτοδυναμία μοιάζει άπιαστο όνειρο. Τα ποσοστά της κινούνται σταθερά στο επίπεδο των ευρωεκλογών, χωρίς προς παρόν να πέφτει περισσότερο αλλά και χωρίς να ανακάμπτουν.
3. Το ΠΑΣΟΚ είναι το αδιαμφισβήτητο δεύτερο κόμμα. Ωστόσο, ακόμα δεν μπορεί να θεωρηθεί διεκδικητής της εξουσίας.
4. Η Ακροδεξιά παραμένει σε υψηλά ποσοστά, με τον Βελόπουλο να είναι στην τρίτη θέση και τη Λατινοπούλου να είναι το δυναμικό new entry του χώρου.
5. Στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση φαίνεται να ξεκαθαρίζει, αλλά θα χρειαστεί ένα διάστημα για να μπορέσουμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Προς το παρόν, φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι αρκετά πιο ισχυρός από το κόμμα Κασσελάκη -αλλά παραμένει σε χαμηλό επίπεδο.
Η στρατηγική Μητσοτάκη
Μπροστά σε αυτό το περίπλοκο και κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό, εύλογα έχει ανοίξει η συζήτηση σχετικά με τις κυβερνήσεις συμμαχίας. Για την ακρίβεια, το προηγούμενο διάστημα το πολιτικό ενδιαφέρον εστιαζόταν στο ποιος θα μπορούσε να είναι ο δυνάμει κυβερνητικός εταίρος της Νέας Δημοκρατίας. Πολλά σενάρια είδαν το φως της δημοσιότητας. Θα μπορούσε η ΝΔ να συνεργαστεί με τη Λατινοπούλου ή με τον Κασσελάκη; Βγήκε μάλιστα στην επιφάνεια ακόμα και το σενάριο του «μεγάλου συνασπισμού» ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, στην προχτεσινή συνέντευξή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε ότι έχει κάνει μια διαφορετική επιλογή. Ο πρωθυπουργός θέλησε να δώσει τέλος στη συζήτηση για τις συνεργασίες. Έστειλε το μήνυμα ότι θα διεκδικήσει εκ νέου την αυτοδυναμία, ποντάροντας όλα τα λεφτά του στον «εκβιασμό της σταθερότητας». Με βάση όσα είπε ο Μητσοτάκης, η στρατηγική της ΝΔ θα αρθρωθεί γύρω από το στόχο του να πάρει ένα ποσοστό κοντά σε εκείνο του Ιουνίου του ’23, προκειμένου να κερδίσει την αυτοδυναμία.
Ο εκλογικός νόμος
Στη συνέντευξη Μητσοτάκη στον Alpha η δήλωση-κλειδί ήταν ότι δεν προτίθεται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Ο Μητσοτάκης κατά πάσα πιθανότητα θεώρησε ότι μια αλλαγή του εκλογικού νόμου θα έστελνε μήνυμα ηττοπάθειας και θα του προκαλούσε πολιτική ζημιά αφού θα τον εμφάνιζε ανακόλουθο με όσα είχε πει και κάνει στο παρελθόν.
«Πρωτοβουλία της κυβέρνησης για αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν θα υπάρξει», είπε ο πρωθυπουργός, για να προσθέσει στη συνέχεια: «Το εκλογικό σύστημα είναι αυτό το οποίο έχουμε αυτή τη στιγμή. Το πλαφόν εισόδου στη Βουλή είναι το 3%, το μπόνους καθορίζεται όπως καθορίζεται αυτή τη στιγμή, με αυτό το εκλογικό σύστημα θα πάμε στις εκλογές του 2027.Είμαι ο τελευταίος ο οποίος για να βελτιώσει ενδεχομένως τις πιθανότητες να κερδίσω μία εκλογή ακόμα, θα πειραματιστώ με αλλαγές στους κανόνες του παιχνιδιού».
Η κατηγορηματική δήλωση του σημαίνει ότι ούτε ο πήχης της αυτοδυναμίας θα κατέβει ούτε το όριο για την είσοδο στη Βουλή θα ανέβει. Επομένως για να βγει η αυτοδυναμία απαιτείται από 35,5% και πάνω. Με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα ένα τέτοια ποσοστό μοιάζει άπιαστο.
Η σταθερότητα και οι διπλές εκλογές
Ωστόσο, αν πάμε σε δύο διαδοχικές εκλογές (αφού στις πρώτες δεν θα προκύψει κυβερνητική πλειοψηφία) ενδεχομένως ο στόχος της αυτοδυναμίας να γίνει πιο προσιτός. Σε κάθε περίπτωση, το βασικό προπαγανδιστικό εργαλείο του Μητσοτάκη θα είναι ο «εκβιασμός της σταθερότητας». Θα θέσει δηλαδή με τον πιο σκληρό τρόπο το δίλημμα «αυτοδυναμία ΝΔ ή αποσταθεροποίηση». Μέσω αυτού του εκβιαστικού και πολωτικού διλήμματος θα προσπαθήσει να συσπειρώσει ψηφοφόρους τόσο από την Άκρα Δεξιά όσο και το Κέντρο. Και για γίνει πιο πειστικό και πιεστικό το δίλημμα, ο Μητσοτάκης «καίει τα καράβια του», δηλαδή απορρίπτει το ενδεχόμενο της αλλαγής του εκλογικού νόμου.
Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο έθεσε το ζήτημα της σταθερότητας στον Alpha: «Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας τι ακριβώς συμβαίνει. Για δείτε λίγο τι γίνεται στην Γερμανία: ένας πολυκομματικός σχηματισμός, μια συμμαχική κυβέρνηση κατέρρευσε. Στη Γαλλία η κυβέρνηση είναι επί ξύλου κρεμάμενη, εξαρτημένη από τις ψήφους της ακροδεξιάς. Σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι κυβερνήσεις έχουν μεγάλη δυσκολία να παίρνουν βασικές αποφάσεις. Εμείς στην Ελλάδα, επειδή έτσι αποφάσισε ο ελληνικός λαός, έχουμε μια ισχυρή κυβέρνηση με εντολή τετραετίας».
Το ρίσκο
Εντούτοις, η στρατηγική της αυτοδυναμίας που επέλεξε ο Μητσοτάκης, εμπεριέχει υψηλό ρίσκο.
Πρώτον, είναι πολύ μεγάλη η απόσταση που πρέπει να διανύσει η ΝΔ για να πείσει ότι όντως διεκδικεί την αυτοδυναμία με τον σημερινό εκλογικό νόμο. Αν δεν καλυφθεί αυτή η απόσταση, η κυβερνητική ρητορεία δεν θα βρίσκει ευήκοον ους.
Δεύτερον, τα πολωτικά διλήμματα δεν είναι πλέον το ίδιο πειστικό με ό,τι στο παρελθόν. Οι ψηφοφόροι δεν πείθονται εύκολα ότι στις κάλπες διακυβεύεται η σταθερότητα.
Τρίτον, ενίοτε τα πολωτικά διλήμματα γυρνάνε μπούμερανγκ, ενισχύοντας τους διεκδικητές της εξουσίας σε βάρος των κατόχων της.
Τέταρτον, ο Μητσοτάκης μην αλλάζοντας τον εκλογικό νόμο, μπορεί απλώς να δυσκολέψει το σχηματισμό κυβέρνησης, φέρνοντας πιο κοντά τις κυβερνήσεις συνεργασίας που θέλει να αποτρέψει.
Σε κάθε περίπτωση, ο Μητσοτάκης έκανε την επιλογή του. Τώρα θα δούμε αν θα του βγει.
dnews.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
