Σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ και της Λιβύης – που επικαλείται η Wall Street Journal – η Ρωσία αποσύρει προηγμένα συστήματα αεράμυνας και άλλα εξελιγμένα όπλα από βάσεις στη Συρία και τα μεταφέρει στη Λιβύη.
Στην προσπάθειά της να διατηρήσει στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή, μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ στη Δαμασκό, η Μόσχα μεταφέρει τώρα με φορτηγά αεροπλάνα εξοπλισμό αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων ραντάρ για τα συστήματα αναχαίτισης S-400 και S-300, σε βάσεις στην ανατολική Λιβύη που ελέγχονται από τον – υποστηριζόμενο από τη Μόσχα – Χαλίφα Χαφτάρ.
Όπως διαβάζουμε στη DW, η Ρωσία διαθέτει δύο σημαντικές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία: Τη ναυτική βάση της Ταρτούς που ιδρύθηκε το 1971 και μια αεροπορική βάση στο Χμεϊμίμ που λειτουργεί από το 2015.
Η Ταρτούς είναι η μόνη επίσημη ναυτική βάση της Ρωσίας εκτός της πρώην σοβιετικής επικράτειας και σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου, η ρωσική παρουσία εκεί αυξήθηκε πριν την εισβολή στην Ουκρανία το 2022, με σκοπό το Κρεμλίνο «να αντιμετωπίσει, να αποτρέψει και να παρακολουθήσει τυχόν επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο».
Το Χμεϊμίμ χρησιμοποιείται ως σταθμός εφοδιασμού και στάθμευσης για τις ρωσικές δραστηριότητες στην Αφρική και τέθηκε υπό ρωσικό έλεγχο λίγο μετά την είσοδο της Ρωσίας στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Μέχρι στιγμής, τόσο η HTS όσο και η Μόσχα παραμένουν ρεαλιστές και βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις, δηλώνει στην DW ο Nanar Hawach, αναλυτής για τη Συρία στο think tank Crisis Group.
«Αυτή τη στιγμή η Ρωσία λειτουργεί υπό την προστασία της HTS, με τις δυνάμεις των ισλαμιστών ανταρτών να προστατεύουν τις ρωσικές αυτοκινητοπομπές που οδηγούν προς τη ναυτική την αεροπορική βάση», εξήγει.
«Δεν θα πρέπει βέβαια να ξεχνάμε πως η Ρωσία διαδραμάτισε έναν πολύ εξέχοντα ρόλο στη μάχη κατά της HTS». Υπό αυτό το πρίσμα, μια μελλοντική στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στη Συρία κρίνεται αν μη τι άλλο προβληματική.
Οι αναλυτές επισημαίνουν τις ενδείξεις της ρωσικής εξόδου: η απομάκρυνση πολύτιμου στρατιωτικού υλικού από τη Συρία, η αναστολή των εξαγωγών σιταριού από τη Ρωσία προς τη Συρία, αλλά και η άρνηση των ρωσικών προσφορών ανθρωπιστικής βοήθειας από την HTS.
Υποστηρίζουν ακόμη πως το πού θα καταλήξουν τελικά τα ρωσικά πολεμικά πλοία από την Ταρτούς θα είναι ένας σημαντικός δείκτης για το πού θα αναζητήσει καταφύγιο η Μόσχα – ειδικά αν τα πλοία ελλιμενιστούν στο λιβυκό λιμάνι του Τομπρούκ.
Αυτή τη στιγμή, όλα αυτά είναι απλώς εικασίες, σύμφωνα με τον Jalel Harchaoui, πολιτικό επιστήμονα και εμπειρογνώμονα για τη Λιβύη στο Royal United Services Institute for Defense and Security Studies (RUSI).
Είτε οι Ρώσοι παραμείνουν στη Συρία πάντως είτε φύγουν, το μόνο βέβαιο είναι δεν θα μπορούν να ενεργούν όπως στο παρελθόν.
Η εύθραυστη ισορροπία «του τρόμου» στη Λιβύη
Από το 2014, η Λιβύη έχει χωριστεί στα δύο, με αντίπαλες κυβερνήσεις στα ανατολικά και τα δυτικά της χώρας.
Μια κυβέρνηση που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ, γνωστή ως Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ή GNU, βρίσκεται στα δυτικά, ενώ η αντίπαλός της, γνωστή ως Βουλή των Αντιπροσώπων, εδρεύει στα ανατολικά, στο Τομπρούκ.
Η τελευταία υποστηρίζεται από τον πρώην πολέμαρχο που μετατράπηκε σε πολιτικό Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος ελέγχει διάφορες ένοπλες ομάδες στην περιοχή αυτή.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, η κάθε κυβέρνηση προσπάθησε – και απέτυχε – να αποσπάσει τον έλεγχο από την άλλη. Εν μέσω πλήρους αδιεξόδου, η σύγκρουση είναι επί του παρόντος «παγωμένη».
dnews.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
