Λούκα Κατσέλη: Αποστολή

Παλαιότερα ο – μονάρχης – αρχηγός του κράτους μπορούσε να διορίζει Πρωθυπουργό, ακόμη και τον κηπουρό του. Στις μέρες μας ο Πρωθυπουργός μπορεί να διορίζει τον κηπουρό του, ακόμη και αρχηγό του κράτους. Και να τον αντιμετωπίζει σαν κηπουρό του.

Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία ευτύχησε να έχει στην κορυφή της πολιτειακής πυραμίδας της, πρόσωπα που τίμησαν το αξίωμα και διαχειρίστηκαν με επιτυχία καταστάσεις για 45 χρόνια. Τσάτσος, Καραμανλής, Σαρτζετάκης, Στεφανόπουλος, Παπούλιας, Παυλόπουλος.

Η παραταξιακή ανισότητα – 30 χρόνια πρόεδρος από τη μια πλευρά και μόνο 15 από την άλλη – ουδόλως επηρέασε τη λειτουργία του πολιτεύματος. Οι διαδοχικοί ένοικοι του πρώην «Ανακτόρου του Διαδόχου» – που αρχιτεκτόνησε ο Τσίλερ πριν από 135 χρόνια, επί της Ηρώδου του Αττικού – είχαν στο πέτο τις διακρίσεις τους στον πολιτικό στίβοι, ή στην άσκηση του λειτουργήματος που υπηρετούσαν εκτός πολιτικής.

Η υψηλή δημοφιλία τους έδειχνε εμπιστοσύνη στον θεσμό και από την κοινωνία. Ευτυχώς όπως αποδείχθηκε, οσάκις χρειάσθηκε.

Το 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπασε αυτή την αλυσίδα προτείνοντας πρόεδρο με οιονεί παραπλανητικό βιογραφικό και τον ισχυρισμό ότι «δεν προέρχεται από τη δική του πολιτική οικογένεια». Αλλά ούτε και από κάποια άλλη.

Η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ήταν κόρη σπουδαίου Αρεοπαγίτη – μέλους των Ειδικών Δικαστηρίων, που στη μια περίπτωση αθώωσε τον Ανδρέα Παπανδρέου και στην άλλη καταδίκασε τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Δεν είχε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που ήταν, τότε, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης και το ΠΑΣΟΚ δεν είχε ιδέα για την πρότασή της στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα

Ο Μητσοτάκης εκμεταλλεύτηκε υποκριτικά τη συνδικαλιστική δράση της με «εκσυγχρονιστικές» παρέες και την ανάδειξή της στην κορυφή της Δικαιοσύνης από τον Τσίπρα και την παρουσίασε με προϋποθέσεις που δεν αναφέρει ούτε η ίδια στο βιογραφικό της.

Δεν διέθετε «εμπειρία», «αναγνώριση« και «περγαμηνές» στο διεθνή χώρο όπως της πίστωσε και για τη «λαμπρή πορεία της στο ανώτατο δικαστήριο, του οποίου έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος» υπήρχαν καταγεγραμμένες ενστάσεις.

Η «μετριοπάθεια και η ευθυκρισία» που της απέδωσε ήταν εντελώς υποκειμενικές αξιολογήσεις και ο ισχυρισμός του για το «ενδιαφέρον της για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων», καταρρίφθηκε στη διάρκεια της θητείας της.

Σε κάθε περίπτωση δεν αποδείχθηκε «πρόταση ενωτική, υπερκομματική, προοδευτική» και η επιλογή της από τον ίδιο ως «η εμβληματική ευκαιρία να αφήσει το προσωπικό του αποτύπωμα για το μέλλον» έχει αρθεί, πάλι από τον ίδιο – και για να μην την προτείνει εκ νέου, μάλλον δεν εξακολουθεί να «είναι υπερήφανος».

Σ’ αυτή τη διαδρομή μισού αιώνα η εκτός ΚΚΕ Αριστερά δεν είχε αναλάβει εντυπωσιακές πρωτοβουλίες. Ο πρώτος πολιτικός αρχηγός της που προτείνει για την προεδρία της Δημοκρατίας πρόσωπο με ευρύτερη επάρκεια και διαφορετική ιδεολογική προέλευση, είναι ο Σωκράτης Φάμελλος.

Η Λουκά Κατσέλη έχει αληθείς περγαμηνές ως πολιτικός, οικονομολόγος και ακαδημαϊκός. Έχει ευχέρεια διεθνούς κυκλοφορίας και πλούσιο απολογισμό αντιστοίχως. Αλλά και πληρότητα δημόσιας παρουσίας, σε συνδυασμό με τις καλές σπουδές, την προσωπική ευπρέπεια και – κληρονομημένη, από «καλή γενιά» – κουλτούρα.

Λίγο αργά για δάκρυα, Στέλλα – αν μιλάμε για το ενδεχόμενο να εκλεγεί για πρώτη φορά πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, με πρωτοβουλία της Αριστεράς. Αλλά πολύ έγκαιρα για να λειτουργήσει η υποψηφιότητα της σε δυο πεδία στα οποία αυτή τη στιγμή υπάρχει σκότος και έρεβος:

-Την πολιτική σύμπραξη στο θεσμικό πεδίο των φορέων που έχουν προκύψει από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τη διαμόρφωση βάσης ανοιχτής επικοινωνίας με το ΠΑΣΟΚ, για άσκηση αντιπολίτευσης με αποτέλεσμα, απέναντι στον Μητσοτάκη.

Από αυτή την άποψη δεν πρόκειται για υποψηφιότητα, αλλά για αποστολή.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr