Το τσουνάμι που έρχεται

Γιατί κανείς δεν συζητά σοβαρά για την Τεχνητή Νοημοσύνη στην Ελλάδα; Γιατί συνεχίζουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ενώ το τσουνάμι φαίνεται ήδη στον ορίζοντα;

Μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια η ζωή μας θα αλλάξει ριζικά. Το πιο αισιόδοξο σενάριο θέλει την ΤΝ να αναβαθμίζει τη δουλειά μας, απαλλάσσοντάς μας από τη λάντζα και απελευθερώνοντας τη δημιουργικότητά μας για άλλα, πιο σημαντικά πράγματα. Το πιο απαισιόδοξο βλέπει αποσταθεροποίηση, μαζική απώλεια θέσεων εργασίας και μια κοινωνία που θα δυσκολεύεται να ακολουθήσει.

Ο Μπιλ Γκέιτς μίλησε πρόσφατα για έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν θα είναι απαραίτητοι για τα περισσότερα πράγματα. Ο επικεφαλής της Microsoft AI προειδοποίησε για αποσταθεροποίηση της αγοράς εργασίας και το ΔΝΤ εκτιμά πως 4 στις 10 δουλειές θα τροποποιηθούν ή θα καταργηθούν.

Ο ίδιος φόβος συνόδευσε και τη βιομηχανική επανάσταση, θυμίζει ο αντίλογος. Σύμφωνοι, αλλά τότε εκχωρήσαμε στις μηχανές όσα έκαναν τα χέρια μας κερδίζοντας μια ζωή με λιγότερο σωματικό κόπο. Τώρα εκχωρούμε ό,τι απέμεινε: το μυαλό μας. Ο Μο Γκαουντάτ, πρώην επικεφαλής της Google X, πιστεύει πως το 2037 η ΤΝ θα είναι ένα δισεκατομμύριο φορές εξυπνότερη από τον άνθρωπο. Σαν να συγκρίνεις τον Αϊνστάιν με μια μύγα, λέει. Μαντέψτε ποιος θα είναι η μύγα…

Aκόμη όμως κι αν υποθέσει κανείς πως η ΤΝ θα γράψει τελικά χρυσές σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας, με επαναστατικές θεραπείες, δωρεάν ενέργεια και μακροζωία, τι θα γίνει βραχυπρόθεσμα; Τι θα κάνουν όλοι εκείνοι που μέσα στα επόμενα πέντε, δέκα χρόνια, θα μείνουν άνεργοι;

Και ποιος θα καρπωθεί τον πλούτο που θα παραχθεί; Οι λίγες εταιρείες που ελέγχουν το παιχνίδι; Θα υπάρξει ρύθμιση, φορολόγηση; Ή θα φτάσουμε σε μοντέλα όπως το παγκόσμιο εγγυημένο εισόδημα, για να διαφυλαχθεί η κοινωνική ειρήνη και η κατανάλωση που κινεί την οικονομία; Κάποιοι μιλούν ακόμη και για το τέλος του καπιταλισμού.

Ο νομπελίστας Ντέμης Χασάμπης της DeepMind είπε προ ημερών πως περιμένει η Γενική Τεχνητή Νοημοσύνη (AGI) να έχει ίσως «100 φορές πιο ισχυρή επίδραση από τη βιομηχανική επανάσταση σε μια δεκαετία αντί για έναν αιώνα».

Η Ευρώπη, ουραγός στην κούρσα, κινείται φοβικά και, πέραν της απόπειρας ρύθμισης, δεν έχει σχέδιο μετάβασης. Ούτε στην Ελλάδα έχουμε αποφασίσει τι κάνουμε. Υπάρχει άραγε εναλλακτική; Λένε οι ειδικοί πως αν κάτι θα διατηρήσει την υπεραξία του στη νέα εποχή, αυτό θα είναι η ανθρώπινη επαφή και η σύνδεση.

Θα μπορούσαμε να ποντάρουμε εκεί; Να γίνουμε νησίδα υπόμνησης του κόσμου όπως ήταν πριν; Να στηριχτούμε στην ομορφιά και την παράδοση και να πουλήσουμε αυτό που οι άλλοι θα αναζητούν στο μέλλον με νοσταλγία: μια επανασύνδεση με τη ζωή πριν από την ΤΝ; Ακόμη κι αν αυτό είναι εφικτό όμως, χρειάζεται συζήτηση, συμφωνία, σχέδιο και υλοποίηση. Κι όλα αυτά… χθες, γιατί το τσουνάμι πλησιάζει.

Νίκη Λυμπεράκη

tovima.gr