Είσαι ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, νέος πολιτικός της σημερινής Αριστεράς και η μοίρα της δημοσιότητας σε φέρνει στο ίδιο πάνελ με τον Άδωνι Γεωργιάδη.
Τι κάνεις όταν τον ακούς να λέει ότι «εάν δεν υπήρχε καθόλου Αριστερά στην Ελλάδα, θα είχαμε φθηνό ρεύμα, θα είχαμε κάνει όλα τα έργα, εσείς δεν μας αφήνετε»; Καθόλου…
Κατ΄ αρχήν μένεις κάγκελο για την νέα κολοτούμπα του ανδρός: τώρα λέει ότι φταίει η εγχωρία Αριστερά, ως χθες επέμενε ότι αιτία είναι το διεθνές κόστος της ενέργειας.
Α, και ο Πούτιν, που για αριστερό δεν τον κόβεις. Προς Μητσοτάκη φέρνει με τις αντιλήψεις του για τους δημοσιογράφους και τη διακυβέρνηση εν γένει.
Από εκεί και πέρα δεν έχεις πολλές επιλογές: σταυροκοπιέσαι, ξεκαρδίζεσαι στα γέλια ή μελαγχολείς.
Λογικό για κάποιον σαν τον Άδωνι να ονειρεύεται δημόσιο βίο χωρίς Αριστερά.
Ο διπλανός του Βορίδης θα τον προτιμούσε με τον Παπαδόπουλο. Ο ίδιος μια χαρά τον έβρισκε με τον Παττακό και την ανθηρή οικονομία του που κατέστρεψε ο Καραμανλής το 1974…Videosmanent.
Δεν υπήρχε καν δημόσιος βίος. Αλλά είχαμε φτηνό ρεύμα – η Αριστερά δεν μπορούσε να εμποδίσει τα έργα τους. Εκτός από τον Παναγούλη και τα λοιπά ταραχοποιά στοιχεία.
Το κακό για τον Άδωνι είναι ότι κάτι ιστορικούς σαν αυτόν η Ιστορία τους μασάει. Αλλά υπάρχουν στις σελίδες της.
Πχ αν δεν υπήρχε Αριστερά στην Ελλάδα δεν θα υπήρχε Εθνική Αντίσταση. Η εποποιΐα του ελληνικού λαού κατά της ναζιστικής κατοχής οργανώθηκε από την Αριστερά κυρίως.
Πάντως όχι από τους συνεργάτες των Γερμανών, τους μαυραγορίτες, τους δωσίλογους, και τους ταγματασφαλίτες που ενσωματώθηκαν μεταπολεμικά στην παράταξη που υπηρετεί, εξ απαλών ονύχων.
Αν δεν υπήρχε η Αριστερά οι εργαζόμενοι θα ήταν στο έλεος της εργοδοσίας και οι συνδικαλιστικοί αγώνες για τη βελτίωση της ζωής τους στα χέρια του Μακρή και του Καρακίτσου – αν τους έχει ακουστά…
Χωρίς την Αριστερά και τις ουμανιστικές ιδέες με τις οποίες ταυτίσθηκε τον 20ο αιώνα, τα οράματα που ήταν πηγή έμπνευσης για το λαό και τους μεγάλους δημιουργούς, δεν θα υπήρχαν κορυφαία έργα της τέχνης.
Αν δεν υπήρχε η Αριστερά οι γενιές των νέων δεν βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης της Ελευθέριας, της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Στην τρίτη δεκαετία της δεύτερης χιλιετηρίδας δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να καταπίνει παραληρηματικές παραστάσεις δίψας για εξουσία, μίσους και διχασμού.
Ο Άδωνις, ο Βορίδης και οι όμοιοί τους, τα διακηρύσσουν με φαιδρότητα στα εγχώρια μίντια.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε στο Μόναχο την εξαγωγή της ίδιας μισαλλοδοξίας, σε διεθνές ακροατήριο.
ieidiseis.gr
ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ/EUROKINSSI
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
