Αυτοί που είπαν «όχι» στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο κέντρο μέχρι τις ευρωεκλογές στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στις μεταγραφές στελεχών της κεντροαριστεράς που του έδωσαν προοδευτικό άλλοθι. Για παράδειγμα, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης φερόταν την περίοδο των «58» ως δυνητικός ηγέτης του χώρου αριστερά της ΝΔ, ο υφυπουργός κοινωνικών ασφαλίσεων Π. Τσακλόγλου ήταν στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη, η ΥΠΠΟ Λίνα Μενδώνη ακραιφνής βενιζελική, ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης υπουργοί σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Η εντύπωση που δημιουργήθηκε, χάρη και στον ισχυρό προπαγανδιστικό μηχανισμό του Μεγάρου Μαξίμου, είναι ότι αρκεί ένα νεύμα του Κ. Μητσοτάκη για να μαζέψει γύρω του στελέχη εκτός ΝΔ που τον εμπιστεύονται και τον ακολουθούν ως σπουδαίο μεταρρυθμιστή.

Υπήρξαν, όμως, και ηχηρές αρνήσεις προσώπων που δεν υπέκυψαν στον πειρασμό μιας καρέκλας εξουσίας και ποτέ δεν τους αναγνωρίστηκε όσο θα έπρεπε η αξιοπρέπεια που έδειξαν, χωρίς μάλιστα να κάνουν φασαρία γύρω από τις προτάσεις που απέρριψαν ή τις προσκλήσεις που δεν επεδίωξαν.

Παραδείγματα:

Σταύρος Θεοδωράκης: Ο πρώην επικεφαλής του «Ποταμιού» προτίμησε να επιστρέψει στη δημοσιογραφία από το να γίνει υπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως σύμφωνα με τις πληροφορίες της στήλης είχε τη δυνατότητα να κάνει, επιλέγοντας μάλιστα χαρτοφυλάκιο! Μπορεί το κόμμα του να απορροφήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη ΝΔ, αλλά ο ίδιος δεν δέχτηκε να «παραδοθεί» στον Κ. Μητσοτάκη, όπως πχ ο άλλοτε εκπρόσωπος του Ποταμιού, ευρωβουλευτής της ΝΔ σήμερα, Δημήτρης Τσιόδρας ή ο πρώην βουλευτής του Ποταμιού Χάρης Θεοχάρης που βρέθηκε εκτός κυβέρνησης στον ανασχηματισμό.

Αννα Διαμαντοπούλου: Η επικεφαλής του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη αντιμετωπιζόταν από πολλές πλευρές ως χρυσή εφεδρεία του Κ. Μητσοτάκη επειδή τον είχε στηρίξει απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019. Η αλήθεια όμως είναι ότι ενώ θα μπορούσε να γίνει υπουργός, η ίδια δεν το επεδίωξε ποτέ και απέφυγε με κάθε τρόπο να συμπεριφερθεί σαν “μητσοτακική”, όπως για παράδειγμα έκανε ο άλλοτε συνοδοιπόρος της στις περιπέτειες της κεντροαριστεράς Γ. Φλωρίδης στα τηλεοπτικά πάνελ πριν να υπουργοποιηθεί. Είναι μάλιστα ενδιαφέρον το γεγονός ότι πολλά πρόσωπα του λεγόμενου ακραίου κέντρου συσπειρώνονται γύρω από την Α. Διαμαντοπούλου αλλά η ίδια ποτέ δεν έχει υιοθετήσει τον δικό τους φανατισμό και τη δική τους μισαλλοδοξία.

Νάντια Γιαννακοπούλου: Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είχε υποστηρίξει τον Α. Λοβέρδο στη μάχη για την ηγεσία του κόμματός της και τη συνόδευε πάντα η φήμη της δεξιόστροφης, ακόμη και της πρόθυμης να μετακινηθεί στη ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη. Αντί γι αυτό, έκανε με συνέπεια αντιπολίτευση στη Βουλή και έφερε αρκετές φορές σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση με τις παρεμβάσεις της και με τις ερωτήσεις που έχει καταθέσει.

Χαρά Κεφαλίδου: Η πρώην βουλευτής Δράμας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ χαίρει μεγάλης εκτίμησης στο χώρο του κέντρου και εισέπραξε ισχυρή αλληλεγγύη μετά τη μη εκλογή της που οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην απόστασή της από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Το όνομά της έπεσε αρκετές φορές στο τραπέζι του Μεγάρου Μαξίμου ως πιθανή μεταγραφή, ενώ τουλάχιστον δύο υπουργοί τη βολιδοσκοπούσαν σταθερά για να καταλάβουν τις προθέσεις της. Ομως η ίδια, παρά τις διαφωνίες της με στρατηγικές επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ποτέ δεν έδωσε σήμα ότι “ψάχνεται” προς τα δεξιά. Αξιοπρεπέστατη.

Γιάννης Μανιάτης: Ο επικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και αντιπρόεδρος στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα ακουγόταν διαρκώς ως πιθανός υπουργός του Κ. Μητσοτάκη σε κάθε σεναριολογία πριν από ανασχηματισμό. Δημιουργήθηκε από τους καλοθελητές η εντύπωση ότι απλώς περιμένει μια πρόταση για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον πρωθυπουργό. Στην πράξη φάνηκε ότι ο Γιάννης Μανιάτης ποτέ δεν είχε διάθεση να εγκαταλείψει το κόμμα του και γι αυτό τον αντάμειψαν οι ψηφοφόροι όταν έθεσε υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή.

Προφανώς ξεχνούμε και άλλους- αν χρειαστεί θα επανέλθουμε.

Βασίλης Σκουρής

dnews.gr

Φωτογραφία: EUROKINISSI