Αγραφιώτης και Σχολική Βία: Και όμως μπορούν μαθητές και καθηγητές να ορθώσουν τείχος στη σχολική βία

Συμβάν που πέρασε απαρατήρητο!  

Την προηγούμενη εβδομάδα στο 7ο ΕΠΑΛ Λάρισας,  παρουσιάστηκε το εξής συμβάν το οποίο πέρασε απαρατήρητο, φροντίζοντας τα ΜΜΕ να «περάσουν» την κατάληψη που έγινε σε σχολείο της Λάρισας,  και όχι αυτό καθ αυτό το θετικό της αντίδρασης σύσσωμης της κοινότητας των μαθητών,  εναντίον 17χρονου συμμαθητή τους που προέβη σε σεξουαλική παρενόχληση 15χρονης συμμαθήτριάς τους.

Η παρενόχληση έλαβε χώρα εκτός σχολείου και ενώ η 15χρονη μαθήτριά όπως η ίδια αναφέρει, ήταν μεθυσμένη. Κάποιοι συμμαθητές ζήτησαν τον λόγο από τον 17χρονο και  εκείνος παραδέχτηκε ότι έκανε. Οι μαθητές του επιτέθηκαν μέσα στο σχολείο, αφού ο ίδιος έχει παρενοχλήσει και έχει χτυπήσει και άλλα κορίτσια. Στη συνέχεια οι μαθητές του 7ου ΕΠΑΛ Λάρισας προχώρησαν σε κατάληψη του σχολείου, και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας διέταξε κατεπείγουσα ΕΔΕ για το περιστατικό.

ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ

Ας δούμε λοιπόν πως αυτό το τυχαίο συμβάν κατά του  Bullying  με την εξέλιξή του, που είδαμε στη Λάρισα, πως έχει επιστημονική απάντηση στη Νότια Κορέα,  με τη συνεργασία επιστημόνων, καθηγητών και κοινότητας μαθητών.

Πρόσφατη έρευνα του Υπουργείου Παιδείας της χώρας αποκάλυψε ότι ο αριθμός των θυμάτων σχολικού εκφοβισμού αυξάνεται κάθε χρόνο. Και οι εμπειρίες εκφοβισμού που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στα σχολεία της Ν. Κορέας αναπαράγονται συχνά στην τηλεόραση και στις ταινίες με νοτιοκορεατικές ταινίες και K-dramas.

Το πείραμα για «κλίμα κατά του εκφοβισμού»

Ο στόχος ήταν να γίνει ένα πείραμα που δοκιμάστηκε σε διάφορα σχολεία της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, οι εκπαιδευτικοί βοηθήθηκαν να δημιουργήσουν στις τάξεις αυτό που περιγράφεται ως «κλίμα κατά του εκφοβισμού».

Σε αυτό συμμετείχαν ψυχολόγοι που συνεργάστηκαν με τους εκπαιδευτικούς για να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον όπου οι άλλοι μαθητές θα αισθάνονταν σε θέση να υπερασπιστούν χωρίς βία τα θύματα εκφοβισμού. Ο στόχος δηλαδή ήταν να απαντήσει η ίδια η σχολική κοινότητα στον εκφοβισμό και όχι με κατασταλτικό τρόπο.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές συνεργάστηκαν με μια ομάδα 24 έμπειρων καθηγητών φυσικής αγωγής στη Σεούλ, την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας. Η μελέτη εξέτασε δύο τάξεις που δίδασκε κάθε καθηγητής. Συνολικά 1.178 μαθητές έλαβαν μέρος στο πείραμα σε 48 τάξεις.

Κατά τη διάρκεια 18 εβδομάδων, οι εκπαιδευτικοί ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες.

Στη μία ομάδα οι εκπαιδευτικοί με τους μαθητές δεν ενθαρρύνονταν να εμπλακούν για να σταματήσουν το bullying, όπως γενικά δυστυχώς συνηθίζεται.

Η άλλη ομάδα όμως θα ακολουθούσε μια άλλη προσέγγιση, που είναι και ο πυρήνας του πειράματος. Η νέα προσέγγιση, η οποία αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός «κλίματος κατά του εκφοβισμού» στις τάξεις, εστίασε στην διαμόρφωση μιας άλλης στάσης, πιο συνολικής, που δεν αφορούσε μόνο τον θύτη ή το θύμα. Στο επίκεντρο της προσέγγισης έμπαινε το ζήτημα της φροντίδας για τους άλλους και η μείωση του αναταγωνισμού μεταξύ των μαθητών.

Ο καθοριστικός ρόλος των παρευρισκόμενων μαθητών

Τα αποτελέσματα ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικά. Οι επιστήμονες λένε ότι αυτή η προσέγγιση «μείωσε απότομα» τα περιστατικά εκφοβισμού και τα θύματα του bullying. Επισημαίνουν δε, ότι το πείραμα απέδειξε το κύριο που διακυβεύτηκε σε αυτήν την προσπάθεια:

Η εστίαση στη συμπεριφορά ενός μεμονωμένου εκφοβιστή είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματική από την εστίαση στη συμπεριφορά και τη στάση του συνόλου μιας τάξης. Μάλιστα, επεσήμαναν ότι το σημείο-κλειδί στην αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, είναι η στάση των μαθητών που δεν εμπλέκονται άμεσα στα περιστατικά αυτά αλλά είναι παρευρισκόμενοι. Αυτών η στάση θα κρίνει τελικά και το κατά πόσο θα υπάρχει ευνοϊκό περιβάλλον για το bullying.

Στο πείραμα, η στάση φροντίδας για τον άλλον, η άρνηση του ανταγωνισμού με τους συμμαθητές, όλο αυτό κλίμα κατά του εκφοβισμού, ωθούσε τους μαθητές να στρέφονται εναντίον οποιασδήποτε τέτοιας συμπεριφοράς.

«Οι παρευρισκόμενοι υποστήριζαν τα θύματα επειδή το κλίμα της τάξης υποστήριζε τους παρευρισκόμενους», δήλωσαν οι επιστήμονες, εξηγώντας ότι ένιωθαν ότι δεν ήταν μόνοι τους και έκαναν το σωστό με αποτέλεσμα τα περιστατικά εκφοβισμού να υποστούν σημαντική μείωση.

Και εδώ επανέρχομαι στην Ελληνική πραγματικότητα,  η οποία παρουσιάζει ένα κράτος αδιάφορο – επί σειρά ετών – για λήψη προληπτικών μέτρων για τη σχολική βία και παιδική παραβατικότητα,  καθιστώντας με την αδιαφορία αυτή,  ένα κοινωνικό πρόβλημα σε αστυνομικό, γεμίζοντας τα σχολεία με ψυχολόγους,  και αναθέτοντας στην αστυνομία να προβαίνει σε συλλήψεις μαθητών και των γονέων τους.

Η πρόσφατη ανακοινωθείσα λήψη μέτρων από την Ελληνική κυβέρνηση κατά της ανεξέλεγκτης χρήσης των Social media από ανήλικους, είναι το πρώτο προληπτικό μέτρο που λαμβάνει η χώρα μας,  η οποία ως τώρα επικαλούταν τις εταιρείες…Tην Ε.Ε…κλπ…κλπ… και απλά παρακολουθούσε την παιδική παραβατικότητα να γιγαντώνεται και να εξελίσσεται σε μάστιγα.

Έχουμε υποχρέωση ως κοινωνία να σώσουμε τα παιδιά μας!

Άγγελος Αγραφιώτης

Σύμβουλος Διαχείρισης Κρίσεων

Α&Κ Risk Management Consulting

Πολιτευτής ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ Μαγνησίας

photo:pixabay